สรุปเราชอบผญรึเปล่าหรือว่าไม่ใช่กันแน่

เราเป็นผู้หญิงที่กำลังสับสนในตัวเองอยู่ว่าตกลงตัวเราชอบเพศไหนกันแน่ เนื่องจากเรายังไม่เคยมีแฟน แล้วตอนเด็กๆก็คลุกคลีอยู่กับเพื่อนหลายประเภท ทั้งผู้หญิง ผู้ชาย ทอม สาวสอง ก็เลยรู้สึกเฉยๆมาก แล้วเราเป็นคนประเภทโลกส่วนตัวสูงด้วยเลยชินกับการอยู่คนเดียว ไม่ได้คิดเรื่องการมีแฟนเลย จนไม่นานมานี้มีผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาคุยกับเรา แล้วเรารู้สึกว่าเขาเข้าใจเรามากๆ ซึ่งไม่เคยมีใครเข้าใจเราในมุมลึกๆที่เรารู้สึกเลย แต่คนนี้กลับเข้าใจ ซึ่งมันทำให้เรารู้สึกแปลกๆกับใจตัวเอง ไม่รู้จะอธิบายยังไงเหมือนกัน

แต่เมื่อก่อนเราก็เคยแอบชอบผู้ชายนะซึ่งมันนานมากๆแล้ว เป็นการแอบรักข้างเดียวและคนเดียวด้วย

ปัจจุบันเราแทบไม่ได้คิดเรื่องพวกนี้เลย มองผู้ชายก็เฉยๆ ผู้หญิงก็มองบ้างแต่ก็เฉยๆเหมือนกัน ในหัวมีแต่เรื่องเรียนกับการทำงานในอนาคต แต่มีบ้างที่เหงาอยากมีแฟนแต่มันก็แค่ความรู้สึกชั่วขณะหนึ่งอ่ะ

แต่ถ้าให้เลือกคุยในการลองคบกันอะไรประมาณนี้ เราสบายใจที่จะคุยกับผู้หญิงมากกว่านะ เพราะเคยลองคุยกับผู้ชายแล้วรู้สึกว่าผู้ชายน่ากลัวมาก เอะอะลากลงเรื่องใต้สะดือตลอด ไม่รู้ว่าเป็นปกติของผู้ชายรึเปล่า แต่เราไม่ชอบเลย มันเหมือนถูกคุกคามทางเพศอ่ะ ไม่รู้คิดไปเองรึเปล่านะแต่เรารู้สึกแบบนั้นจริงๆ

ปล.ผู้หญิงคนนั้นมีแฟนแล้ว