เรื่องที่ผมจะมาบอกเล่าเกี่ยวกับ ความรักแย่ๆ ที่มันเกิดขึ้นในชีวิตของผม ผ่านมาไม่นานหรอกครับ ไม่ถึงปี พอดีนำมาเล่าให้เพื่อนฟังว่าเกิดเรื่อง ความรักแบบนี้ขึ้นเพื่อนจึงขอให้มาเขียนกระทู่ บอกเล่าต่อกันไปครับ ขอบอกข้อมูลและแนะนำตัวเองก่อนนะครับ ผมชื่ออาร์ม ครับ(ชื่อจริงไม่ใช่นามแฝง) สูง180 ผิวขาว แต่ไม่ค่อยมีกล้ามนะ อายุ 22 ปัจจุบันอยู่ปี4 อยู่มหาลัยย้านพระราม7 ชื่นชอบการแต่งตัวและทรงผมแบบเกาหลี นึกภาพเอาครับเพราะผมว่าผมก็หน้าตาดีอยู่พอสมควรนะ5555 ขอเล่ายาวหน่อยนะตั่งแต่เริ่มเจอกับแฟน จนเลิกคบเลย ใครมีเวลาก็อ่านไปยาวๆเลย ผมเจอกับแฟนผมตอนผมอยู่ปี 1 ผมเรียนอยู่ คนละ คณะกับแฟนผมแต่ ได้เจอกัน 2 รอบก่อนที่จะมาคบกันคือตอนที่มีพิธีปฎิญาณตนกับตอนกีฬาเฟรชชี่ แฟนผมชื่อ ออมครับ(ชื่อจริงไม่ใช่นามแฝงถ้าเกิดว่าเพื่อนๆออมอ่านอยู่เอาไปฟ้องมันด้วยบอกว่า อาร์มเอาเรื่องของแกมาเล่าในพันทิปอะ) สวยแล้วก็เซ็กซี่มากครับ ขาวสูงเลย แต่ก็เตี้ยกว่าผมอยู่นะ ครั้งแรกที่ได้เจอกัน เพื่อนเค้าเข้ามาขอเฟสผมครับ บอกว่าคนนู้นขอแล้วชี้ไปที่ออม ผมให้เค้าไป จากนั้นสักพักออมก็แอดเฟสและก็ส่งสติกเกอร์มาหา เราก็คุยกันปกติละไม่ได้มีอะไรที่แบบจีบกันมากมาย จากนั้นเราก็เลิกคุยกันไปพักนึงประมาณ เดือนหรือ2เดือนนี้ละจำไม่ค่อยได้นานละ แต่ไปเจอกันอีกทีตอนงานกีฬาเฟรชชี่ เค้าเป็นหลีดของคณะเค้า ส่วนผมเป็นสแตนของคณะผม หลังเลิกกิจกรรมตอนนั้นเค้าทักทายผมก่อน ผมจำเค้าไม่ได้งับเค้าแต่งหน้าเยอะมากมองไม่ออก สุดท้ายครั้งนี้ก็ได้เริ่มคุยกันแบบจริงๆจังๆครับ คุยกันช่วง1เดือนแรก เค้าติดผมมากๆ เวลาจะไปไหนต้องรายงานกันตลอดเลย แต่พอได้คุยกันไปนานๆ คบกัน2-3เดือนก็มาอยู่ด้วยกัน ออมเค้าจะขี้หึงมากๆ เวลาเพื่อนผู้หญิงทักมาถามการบ้าน หรือผู้ญิงที่ผมรู้จักในเกมทักมาคุยเล่นด้วย เค้าจะงอลผมทั้งๆที่ผมก็เอาโทรศัพให้เค้าดูว่ามันไม่มีอะไรจริงๆ แต่โทรศัพของเค้าผมไม่เคยขอดูเพราะผมไว้ใจเขามากๆ (เห็นเขาติดผมขนาดนี้ ใครจะคิดละว่าจะแอบคุยอยู่หลายคน) เพื่อนๆของออม ชอบแซวออม ว่าเห้ยคนนั้นไปไหนละ พี่มาร์คพี่ไม้ไรเยอะแยะไปหมด ไม่ได้จำชื่อหรอก คิดว่าเพื่อนกันคงแซวกันเล่นๆคบกันแฟนมาได้เกือบปีเริ่มมีพิรุจ กลับหอดึก ถามว่าไปทำอะไรมา ก็มีแต่คำตอบเดิมๆ 1.ไปดูหนังกับเพื่อน(ผมไม่ค่อยชอบดูหนังครับแต่นานๆไปดูกับแฟนผมไปนะ) 2.ไปกินบุฟเฟ้กับเพื่อน 3.ทำงานกลุ่ม แล้วออมจะชอบบอกว่า ไม่เชื่อก็ลองถามเพื่อนที่ไปกับเขาดู ผมเชื่อครับ ถัดมาอีกไม่นานมั้ง อาทิตนึงประมาณนั้น ออมเอาผ้าลงไปซักแต่ลืมหยิบโทรศัพไป ปกติผมจะไม่ได้หยิบหรือเห็นโทรศัพของเค้าเลยเพราะว่าเค้าจะเก็บไว้ที่ตัวเค้าตลอดไม่ว่าจะตอนนอนเข้าห้องน้ำ เข้าจะเอาโทรศัพไปด้วยตลอดและผมก็ไม่คิดว่าเขาจะแอบคุยกับคนอื่น พอผมเห็นโทรศัพเขาวางอยู่บนหน้าโต๊ะแป้งอะไรมันจุงใจให้ผมไปหยิบโทรศัพของเข้าดูก็ไม่รู้เพราะปกติแล้วผมไม่เคยอยากรู้เลย คิดว่าเค้าก็อยู่กับเราทุกวันเขาจะเอาเวลาที่ไหนไปคุยกับคนอื่น พอกดไปที่โทรศัพทีนึง เห็นว่ามีข้อความขึ้นว่าคิดถึงนะ ตัวผมก็คิดและว่าเห้ยอะไรคือคิดถึง อยากจะกดเข้าไปอ่านแต่ไม่รู้พาสเวิด ก็เลยลองคิดเล่นๆดูตอนนั้นคิดว่า ออมจะแอบคุยกับอื่นอื่นรึป่าวว้า ตอนนั้นคิดเล่นๆจึงไม่ได้ซีเรียสและปล่อยผ่านไปเพราะคิดว่าจะเป็นไปได้ไง อยู่กับเรามาตั่งนาน เขารักเราจะตาย คบกันมาได้ประมาณปีกว่าก็เจอกับเพื่อนของออม ชื่อบีบี ก็เป็นคนที่สวยน่ารักนะแต่น้อยกว่า ออมนิดหน่อย ตอนนั้นกินข้าวที่โรงอาหารและบังเอิญเจอกันเลยได้คุยกันนิดหน่อยบอกก่อน บีนี้ไม่ได้สนิทกับออมนะ ห้องเดียวกันแต่รู้สึกว่าจะเป็นเพื่อนคนละกลุ่ม แต่รู้จักกันผ่านๆครับเคยเจอตอน ไปรอรับออมตอนเลิกเรียน บีทักผม
บี : เห้ยหน้าคุ้นๆ แฟนออมใช่ป่าว
ผม : ใช่รู้จักผมด้วยหรอ
บี : เห็นบ่อยๆตอนแกไปนั่งรอรับออม (บางวันถ้าผมเลิกเรียนเร็วผมจะไปรอรับแฟนครับ)
จากนั้นผมก็ถามชื่อเพื่อนของออม
ผม : แล้วเธออะชื่ออะไรครับรู้จักกันไว้ก่อนดีกว่าเนอะ 555
บี : เราบีนะ เราก็ได้รู้จักกันและคุยกันคร้าวๆ คุยไปคุยมาบีพูดเรื่องออมมากไปหน่อย
บี : ออมมันร้ายจะตายไม่รู้เหรอ
ผม : ผมถามว่าร้ายยังไง บีก็ขำแล้วก็บอกว่าถามออมสิ ผมก็เลยถามบีว่าพูดเล่นหรือพูดจริงเนี้ย บีบอกว่าพูดจริง แล้วผมก็นึกขึ้นได้ถึงตอนที่ เห็นแชทในโทรศัพออมหลังจากนั้น ผมก็ขอเฟสช่องทางการติดต่อของบีไว้เผื่อถามอะไรเกี่ยวกับออมอีก
บี : ก็ไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับออมคงตอบอะไรได้ไม่มากได้แค่เท่าที่รู้
ผม : รู้อะไรมั่ง
บี : รู้แค่นี้ละแล้วก็ขำ ตัวผมก็เริ่มคิดมากแล้ว กะจะขอดูโทรศัพของออมแต่ก็กลัวว่าถ้าเราขอดูโทรศัพเขาตอนนี้ เขาจะลบแชท อันนี้คิดสำรองไว้เผื่อเค้าแอบคุยจริงๆ ผมเลยทักเฟสไปหาบี
ผม : พรุ่งนี้ บียืมโทรศัพออมแล้วเปิดแชทดูให้หน่อยว่าออมนอกใจอาร์มรึป่าว ถ้ามีก็ให้ถ่ายภาพมาให้ที
บีไม่ยอมทำ แต่ทีนี้ขอร้องอ้อนวอนไปเรื่อยๆแบบตื้ออะ
ผม : น๊าน๊า นะบีนะช่วยอาร๋มหน่อย อามไม่รู้จะพึ่งใครจริงๆอาร์มสงใสออมจริงๆ
บี : เออหาเรื่องเข้าตัวจริงเลยตัวเรา สุดท้ายบีก็ใจอ่อนและยอมช่วยผม จากนั้นผมก็ได้รูปแชทที่ออมเค้าคุยกับผชคนอื่นจริงๆออมนอกใจผมจริงๆด้วย ผมถามบีว่าทำยังไงถึงได้แชทมา
บี : บอกว่าเหงาอยากหาคนคุยได้ข่าวว่าออมมีเยอะขอดูมั่งสิ ออมไม่รู้ว่าบีจะแอบดูแชทเลยให้ดูแล้วก็คุยกันประมาณว่าคนนู้นเป็นไงคนนี้เป็นไงจากนั้น บีก็เนียทำเป็นเข้าไปดูในกลุ่มพวกของใช้พวกผู้หญิงมือสองแล้วบอกว่าสนใจแต่เฟสบีไม่ได้อยู่ในกลุ่มบีเลยขอยืมโทรศัพออมไปนั่งดูของที่มันขายในกลุ่มแล้วบีก็ลุกไปนั่งดูที่ห่างๆจากออม บีใช้โทรศัพตัวเองถ่ายรูปแชทของออมกับ ผชทั้งหมดที่ ออมคุยให้ผมดู (บีมาบอกผมทีหลังนะว่าเขาทำยังไงถึงได้ภาพจากโทรศัพออมมา) พอเห็นแบบนั้นแล้วได้อ่านแชททั้งหมดแล้ว ผมหมดแรง เหมือนโลกมันพังจากที่ไม่เคยร้องให้กับเรื่องพวกนี้ก็ร้อง จากที่ไม่เคยเหมื่อลอยในคาบเรียนก็เคย ตอนนั้นผมคิดอย่างเดียวว่า จะต้องคุยกับ ออมให้รู้เรื่อง แต่บีบอกผมไว้ว่า ทำตัวให้เหมือนยังไม่รู้เรื่อง เพราะว่า บีช่วยผมแล้ว ผมก็ต้องช่วยบีเหมือนกัน ผมกลัวว่าถ้าพูดออกไปแล้ว บีอาจจะโดนด้วยก็ได้เพราะมันสือกันไม่ยากหรอกว่าใครมาบอกผม ผมอ่านแชทที่เค้าคุยกับ ผชคนนึง แมร่งมีแอบไปเอากันด้วยแล้วผมไปรู้อะ คือไร โอ้ยขนาดเรื่องมันผ่านมาแล้ว มานั่งพิมแบบนี้คือยังร้องให้ คือมันทำกับผมได้ยังไงทั้งๆที่... ก็เราอยู่ด้วยกันอะเลยไว้ใจบางวันกลับมา 3ทุ่ม ดูหนังกับเพื่อน เออแมร่งไปเอากันตอน 5โมงเย็นแล้วไง พยายามไม่ใช่คำหยาบคายอยู่ (อารมมันก็จะพิมแต่คำหยาบ) ผมร้องให้เลย ผมไปเล่าให้เพื่อนสนิทในห้องฟัง เพื่อนก็ช่วยปลอบใจ จากนั้นครับเพื่อน ชวนกินเหล้า มันบอกจะเลี้ยง อกหักต้องกินเหล้ามันบอกถ้าไม่ไหวกลัวว่าจะต้องพูดเรื่องแชทออกไป ให้ไปอยู่กับมันก่อนก็ได้ แต่วันนั้น โชคชะตาเป็นใจมากๆ ผมบอกออม
ผม : วันนี้จะไปนอนกับเพื่อน
ออม : จะไปนอนกับเพื่อนคนไหน(ทำตัวเป็นเข้าของ)
ผมเลย ยกโทรศัพให้เพื่อนผมคุย(ปกติแล้วร้านเหล้าอยู่ทางหลังมอ)หอเพื่อนผมอยู่แถวๆนั้นครับหลังมอ ผมไปร้านเหล้ากับเพื่อน เจอ ออมอยู่ร้านเหล้ากับกลุ่มผู้ชาย5-6 คนผู้หญิง 2คนแล้วมีคนนึงเอาแขนพาดคอของออมด้วยพยายามจะไม่สติแตก ตอนนั้นออมก็เห็นผมแล้วก็ตกใจรีบมาหาผม ผมร้องให้แล้วคุกเข่ากลางร้านนั้นละครับหมดแรงจะยืน คนในร้านนี้ขอบอกเลยว่าทุกคนมองมาที่ผม ออมก็ร้องให้วิ่งเข้ามากอดผม คือ ออมใส่สายเดี่ยว ซึ่งผมไม่ชอบให้เค้าใส่แล้วแฟนกันมาหลอกกันแบบนี้ทำได้ยังไง ผมผลักออมออกจากตัวแล้วโวยวาย
ผม : ทำไมทำแบบนี้ทำแบบนี้กับอาร์มได้ยังไง คนในร้านก็นั้นละครับ มองมาหมด เพื่อนมันก็ลากผมออกจากร้าน
เพื่อน :ไม่ต้องกินแล้วกลับหอนอน ออมวิ่งตามออกมาแล้วก็มาขอโทด ผมเลยถามเค้าว่า ดึกมาแล้วทำไมมาอยู่ร้านเหล้า ไม่คิดจะกลับหอใช่ไหม(ตอนนั้นมัน 5 ทุ่มกว่าแล้วด้วยปกติดเค้ากลับไม่เกิน 3ทุ่ม)
ผม : แค่อาร์มบอกว่าอาร์มไม่อยู่หอไปนอนกับเพื่อนวันเดียวคิดจะไปนอนกับคนอื่นเลยใช่ไหม
ออม : เค้าขอโทด(ไหวผมแล้วกอดผม)ตอนนั้นผมก็พูดทั้งหมดออกไปเรื่องแชทที่บีให้มาด้วย คุมตัวเองไม่อยู่ด้วย
ผม : อย่าคิดว่าอาร์มไม่รู้นะว่าออม แอบทำอะไรคุยกับใครลับหลังอาร์ม
ออม : ทำอะไร
จากนั้นเพื่อนผมมันก็ไล่ให้ออมกลับไปก่อนแล้วก็บอกให้ผมใจเย็นคุยกันดีๆแต่ผมทำไม่ได้หรอกตอนนั้นผมแทบเป็นบ้า ผมหยุดเรียนไป อาทิตนึงไม่กลับหอตัวเองอยู่แต่หอเพื่อนออมพยายามติดต่อผมครับ มารอหน้าหอเพื่อนถึง 3 ทุ่มทุกวันหาทางติดต่อผมตลอด ตัวผมก็โดนเพื่อนด่ามาประโยคนึงเลยคิดได้
เพื่อน : ควายปัญญาอ่อนพ่อแม่แม่ส่งเรียน เสรื่อกประชดชีวิตจะเรียนไม่จบเอาแค่ ผญ มีชู้ ชีวิตไม่ได้มีแค่นี้ ทำใจให้แข็ง แล้วไม่ต้องหันหลังกลับดีแล้วที่ไม่ใช่คนนี้ที่จะต้องใช้ชีวิตคู่กับ ควรขอบคุณไอชู้คนนั้นด้วยที่ทำให้รู้นิสัยจริงๆของเขา
จากนั้นตัวผมก็คิดได้ครับ กลับไปเรียนเหมือนเดิมกลับไปอยู่หอเหมือนเดิม ผมกลับไปหอวันแรกโหน้ำตาไหลอะ เจอรูปคู่แปะเต็มห้องเลย เย็นวันนั้นออมเค้ากลับห้องมา วิ่งมากอดผมแล้วก็ขอให้ผมอย่าทิ้งเขาไป แต่ผมใจแข็งถึงมือจะสั่น ก็ไล่ดึงรูปคู่ที่แปะตามห้องออกเลย ผมบอกออมว่าผมจะย้ายออก ออมเค้าเลยขอคุยกับผมก่อน
ออม : เดี๋ยวก่อนอาร์มขอคุยอะไรด้วยก่อนไป
ผม : มีอะไรจะแก้ตัวอีก(ผมเปิดรูปแชทที่บีให้ผมมาส่งให้เขาดู)
ออม : ก็อาร์มไม่ค่อยไปเที่ยวกับเค้าไม่ยอมไปไหนมาไหนกับเค้าเค้าก็ต้องหาอะไรมาเติมเต็มส่วนที่อาร์มไม่มีให้สิ
ผม : อาร์มแย่ขนาดนั้นเลยหรอไม่ให้อะไรออมเลยสักอย่างใช่ไหมถึงได้ไปหามาเอง
ออม : ขอโทษ
แต่ลึกๆแล้วผมรู้ตัวเองดีนะครับทุกครั้งที่ผมจะไปเที่ยวหรือไปดูหนังไรกับเค้าอย่างเนี้ย ผมจะพาเค้าไปแค่พวกแท๊กซี่อะ ส่วนอีกคน ชู้เค้ามีบิ๊กไบค์อะครับ พอเข้าใจแต่ไม่อยากพูดให้ตัวเองดูต่ำเลยบอกว่าอาร์มมันไม่ดีพอ วันต่อมาผมก็ให้เพื่อนช่วยย้ายของออกจากห้องเลยผมจะมาอยู่กับเพื่อน พอผมย้ายของออกเลิกกับออมได้ประมาณ 4-5 วันได้ข่าวว่า บีโดนตบฮะผมนี้ก็รีบทักไปหาบี
ผม : บีเป็นไงบ้างได้ข่าวว่าโดนทำร้ายมา(จะแคปแชทมาลงก็กระไรอยู่)
บี : เพราะใครละ
ผม : ขอโทษนะ
บีอ่านแต่ไม่ตอบครับ วันต่อมาผมโดดเรียนไปนั่งรอบีอยู๋หน้าห้องเรียนเลยผมกับออมก็ไม่มองหน้ากันครับ ผมเดินเข้าไปหาบี แล้วขอคุยกับบีเลยว่าเป็นไงบ้างเกิดไรขึ้นบ้าง
ผม : ขอโทษจริงๆนะไม่ได้ตั่งใจให้มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเลยเราลืมตัว
บี : ก็บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าให้ดูแชทพวกนั้นสุดท้ายใครซวยคนที่ช่วยแกนั้นละซวยตอนแกทำแกไม่คิดถึงคนที่ช่วยแกเลย
ตอนนั้นผมไม่รู้จะขอโทษ บีเขายังไงผมรู้สึกผิดจริงๆคิดว่าแบบทำไมกูเลวแบบนี้วะเค้าอุส่ามาช่วยกลับต้องมาเดือนร้อนเพราะมาช่วย ผมยืนนิ่งสักพักทำอะไรไม่ถูกแค้น ออมด้วยตอนนั้นคิดอย่างเดียวครับแก้แค้น คิดจะทำร้ายผู้หญิ่งครับ ไม่รู้จะช่วย บียังไง
ผม : อาร์มไม่รู้จะขอโทษบียังไง ได้เดะเราจัดการเอาคืนให้
บี : จะทำอะไร
ผม : เดะก็รู้เองละบีเป็นคนช่วยเราไว้แท้ๆแต่ต้องมาโดนอะไรแบบนี้
บี : จะแก้แค้นก็ใช้สมองหน่อยก็ได้นะ
ผมได้แต่พูดแค่คำว่าขอโทษกับบีเพราะตัวผมเองก็ใจไม่แข็งพอที่จะทำร้ายออมหรอกบีเค้าก็บอกมาว่าให้ผมลองแกล้งคบกับไหม ตกลงทันทีแบบไม่ต้องคิดอะไร ตอนนั้นบี หยิบโทรศัพขึ้นมาแล้วตั่ง สถานะคบกับผมเลย
ผม : ผู้ติดตามก็เยอะ ทำไมอยู่ๆตั่งคบกับอาร์มแบบนี้จะดีหรอ(ประมาณ6-7พันก็ไม่เยอะมากเท่าไร)
บี : ช่วยตอนแรกเพราะส่งสาร แต่ที่ทำตอนนี้เพราะอยากทำ
ผมจากที่ว่าเสียใจอยู่ก็กลับมาแอบยิ้มได้อีกครั้งมันเขิลๆนิดๆแต่มันก็ไม่ราบรื่นขนาดนั้น ตอนตั่งสถานะเฟส ออมไปคอมเม้น ด่าบีพร้อม เอาบีไปประจานประมาณว่า แย่งแฟน โชคดีครับที่ บีก็มีเพื่อนที่รักบีมากกว่าออม ประมาณว่า เม้นด่ากันใน โพส สเตตัสนั้นละ 2ฝ่าย สุดท้ายแล้วออมตามมาง้อครับ แต่ผมก็ไม่เข้าใจว่าในเมื่อ ออมรักผมขนาดนี้ทำไมต้องหลอกผมละ แล้วก็หลอกมานานเป็นปีๆ มีช่วงนึงที่ผมใจออนจะกลับไปหาออม แต่ผมก็จะเลิกกับคนที่เค้าเคยช่วยผมเพียงเพราะว่าใจอ่อนไมได้ ตอนนั้นปวดหัวมากๆ ตอนนั้นคือหนังสือไม่อ่านจะสอบด้วยมีแต่เรื่องแบบนี้เข้ามาแทนที่หมดสุดท้ายผมก็ คบกับบีแบบจริงๆจังๆแล้วก็รักกันด้วย 2เดือนผ่านไป ก็มีเรื่องกิ๊กๆ เกิดขึ้นอีก
ความรักที่โชคชะตาเล่นตลก (เรื่องเล่า)
บี : เห้ยหน้าคุ้นๆ แฟนออมใช่ป่าว
ผม : ใช่รู้จักผมด้วยหรอ
บี : เห็นบ่อยๆตอนแกไปนั่งรอรับออม (บางวันถ้าผมเลิกเรียนเร็วผมจะไปรอรับแฟนครับ)
จากนั้นผมก็ถามชื่อเพื่อนของออม
ผม : แล้วเธออะชื่ออะไรครับรู้จักกันไว้ก่อนดีกว่าเนอะ 555
บี : เราบีนะ เราก็ได้รู้จักกันและคุยกันคร้าวๆ คุยไปคุยมาบีพูดเรื่องออมมากไปหน่อย
บี : ออมมันร้ายจะตายไม่รู้เหรอ
ผม : ผมถามว่าร้ายยังไง บีก็ขำแล้วก็บอกว่าถามออมสิ ผมก็เลยถามบีว่าพูดเล่นหรือพูดจริงเนี้ย บีบอกว่าพูดจริง แล้วผมก็นึกขึ้นได้ถึงตอนที่ เห็นแชทในโทรศัพออมหลังจากนั้น ผมก็ขอเฟสช่องทางการติดต่อของบีไว้เผื่อถามอะไรเกี่ยวกับออมอีก
บี : ก็ไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับออมคงตอบอะไรได้ไม่มากได้แค่เท่าที่รู้
ผม : รู้อะไรมั่ง
บี : รู้แค่นี้ละแล้วก็ขำ ตัวผมก็เริ่มคิดมากแล้ว กะจะขอดูโทรศัพของออมแต่ก็กลัวว่าถ้าเราขอดูโทรศัพเขาตอนนี้ เขาจะลบแชท อันนี้คิดสำรองไว้เผื่อเค้าแอบคุยจริงๆ ผมเลยทักเฟสไปหาบี
ผม : พรุ่งนี้ บียืมโทรศัพออมแล้วเปิดแชทดูให้หน่อยว่าออมนอกใจอาร์มรึป่าว ถ้ามีก็ให้ถ่ายภาพมาให้ที
บีไม่ยอมทำ แต่ทีนี้ขอร้องอ้อนวอนไปเรื่อยๆแบบตื้ออะ
ผม : น๊าน๊า นะบีนะช่วยอาร๋มหน่อย อามไม่รู้จะพึ่งใครจริงๆอาร์มสงใสออมจริงๆ
บี : เออหาเรื่องเข้าตัวจริงเลยตัวเรา สุดท้ายบีก็ใจอ่อนและยอมช่วยผม จากนั้นผมก็ได้รูปแชทที่ออมเค้าคุยกับผชคนอื่นจริงๆออมนอกใจผมจริงๆด้วย ผมถามบีว่าทำยังไงถึงได้แชทมา
บี : บอกว่าเหงาอยากหาคนคุยได้ข่าวว่าออมมีเยอะขอดูมั่งสิ ออมไม่รู้ว่าบีจะแอบดูแชทเลยให้ดูแล้วก็คุยกันประมาณว่าคนนู้นเป็นไงคนนี้เป็นไงจากนั้น บีก็เนียทำเป็นเข้าไปดูในกลุ่มพวกของใช้พวกผู้หญิงมือสองแล้วบอกว่าสนใจแต่เฟสบีไม่ได้อยู่ในกลุ่มบีเลยขอยืมโทรศัพออมไปนั่งดูของที่มันขายในกลุ่มแล้วบีก็ลุกไปนั่งดูที่ห่างๆจากออม บีใช้โทรศัพตัวเองถ่ายรูปแชทของออมกับ ผชทั้งหมดที่ ออมคุยให้ผมดู (บีมาบอกผมทีหลังนะว่าเขาทำยังไงถึงได้ภาพจากโทรศัพออมมา) พอเห็นแบบนั้นแล้วได้อ่านแชททั้งหมดแล้ว ผมหมดแรง เหมือนโลกมันพังจากที่ไม่เคยร้องให้กับเรื่องพวกนี้ก็ร้อง จากที่ไม่เคยเหมื่อลอยในคาบเรียนก็เคย ตอนนั้นผมคิดอย่างเดียวว่า จะต้องคุยกับ ออมให้รู้เรื่อง แต่บีบอกผมไว้ว่า ทำตัวให้เหมือนยังไม่รู้เรื่อง เพราะว่า บีช่วยผมแล้ว ผมก็ต้องช่วยบีเหมือนกัน ผมกลัวว่าถ้าพูดออกไปแล้ว บีอาจจะโดนด้วยก็ได้เพราะมันสือกันไม่ยากหรอกว่าใครมาบอกผม ผมอ่านแชทที่เค้าคุยกับ ผชคนนึง แมร่งมีแอบไปเอากันด้วยแล้วผมไปรู้อะ คือไร โอ้ยขนาดเรื่องมันผ่านมาแล้ว มานั่งพิมแบบนี้คือยังร้องให้ คือมันทำกับผมได้ยังไงทั้งๆที่... ก็เราอยู่ด้วยกันอะเลยไว้ใจบางวันกลับมา 3ทุ่ม ดูหนังกับเพื่อน เออแมร่งไปเอากันตอน 5โมงเย็นแล้วไง พยายามไม่ใช่คำหยาบคายอยู่ (อารมมันก็จะพิมแต่คำหยาบ) ผมร้องให้เลย ผมไปเล่าให้เพื่อนสนิทในห้องฟัง เพื่อนก็ช่วยปลอบใจ จากนั้นครับเพื่อน ชวนกินเหล้า มันบอกจะเลี้ยง อกหักต้องกินเหล้ามันบอกถ้าไม่ไหวกลัวว่าจะต้องพูดเรื่องแชทออกไป ให้ไปอยู่กับมันก่อนก็ได้ แต่วันนั้น โชคชะตาเป็นใจมากๆ ผมบอกออม
ผม : วันนี้จะไปนอนกับเพื่อน
ออม : จะไปนอนกับเพื่อนคนไหน(ทำตัวเป็นเข้าของ)
ผมเลย ยกโทรศัพให้เพื่อนผมคุย(ปกติแล้วร้านเหล้าอยู่ทางหลังมอ)หอเพื่อนผมอยู่แถวๆนั้นครับหลังมอ ผมไปร้านเหล้ากับเพื่อน เจอ ออมอยู่ร้านเหล้ากับกลุ่มผู้ชาย5-6 คนผู้หญิง 2คนแล้วมีคนนึงเอาแขนพาดคอของออมด้วยพยายามจะไม่สติแตก ตอนนั้นออมก็เห็นผมแล้วก็ตกใจรีบมาหาผม ผมร้องให้แล้วคุกเข่ากลางร้านนั้นละครับหมดแรงจะยืน คนในร้านนี้ขอบอกเลยว่าทุกคนมองมาที่ผม ออมก็ร้องให้วิ่งเข้ามากอดผม คือ ออมใส่สายเดี่ยว ซึ่งผมไม่ชอบให้เค้าใส่แล้วแฟนกันมาหลอกกันแบบนี้ทำได้ยังไง ผมผลักออมออกจากตัวแล้วโวยวาย
ผม : ทำไมทำแบบนี้ทำแบบนี้กับอาร์มได้ยังไง คนในร้านก็นั้นละครับ มองมาหมด เพื่อนมันก็ลากผมออกจากร้าน
เพื่อน :ไม่ต้องกินแล้วกลับหอนอน ออมวิ่งตามออกมาแล้วก็มาขอโทด ผมเลยถามเค้าว่า ดึกมาแล้วทำไมมาอยู่ร้านเหล้า ไม่คิดจะกลับหอใช่ไหม(ตอนนั้นมัน 5 ทุ่มกว่าแล้วด้วยปกติดเค้ากลับไม่เกิน 3ทุ่ม)
ผม : แค่อาร์มบอกว่าอาร์มไม่อยู่หอไปนอนกับเพื่อนวันเดียวคิดจะไปนอนกับคนอื่นเลยใช่ไหม
ออม : เค้าขอโทด(ไหวผมแล้วกอดผม)ตอนนั้นผมก็พูดทั้งหมดออกไปเรื่องแชทที่บีให้มาด้วย คุมตัวเองไม่อยู่ด้วย
ผม : อย่าคิดว่าอาร์มไม่รู้นะว่าออม แอบทำอะไรคุยกับใครลับหลังอาร์ม
ออม : ทำอะไร
จากนั้นเพื่อนผมมันก็ไล่ให้ออมกลับไปก่อนแล้วก็บอกให้ผมใจเย็นคุยกันดีๆแต่ผมทำไม่ได้หรอกตอนนั้นผมแทบเป็นบ้า ผมหยุดเรียนไป อาทิตนึงไม่กลับหอตัวเองอยู่แต่หอเพื่อนออมพยายามติดต่อผมครับ มารอหน้าหอเพื่อนถึง 3 ทุ่มทุกวันหาทางติดต่อผมตลอด ตัวผมก็โดนเพื่อนด่ามาประโยคนึงเลยคิดได้
เพื่อน : ควายปัญญาอ่อนพ่อแม่แม่ส่งเรียน เสรื่อกประชดชีวิตจะเรียนไม่จบเอาแค่ ผญ มีชู้ ชีวิตไม่ได้มีแค่นี้ ทำใจให้แข็ง แล้วไม่ต้องหันหลังกลับดีแล้วที่ไม่ใช่คนนี้ที่จะต้องใช้ชีวิตคู่กับ ควรขอบคุณไอชู้คนนั้นด้วยที่ทำให้รู้นิสัยจริงๆของเขา
จากนั้นตัวผมก็คิดได้ครับ กลับไปเรียนเหมือนเดิมกลับไปอยู่หอเหมือนเดิม ผมกลับไปหอวันแรกโหน้ำตาไหลอะ เจอรูปคู่แปะเต็มห้องเลย เย็นวันนั้นออมเค้ากลับห้องมา วิ่งมากอดผมแล้วก็ขอให้ผมอย่าทิ้งเขาไป แต่ผมใจแข็งถึงมือจะสั่น ก็ไล่ดึงรูปคู่ที่แปะตามห้องออกเลย ผมบอกออมว่าผมจะย้ายออก ออมเค้าเลยขอคุยกับผมก่อน
ออม : เดี๋ยวก่อนอาร์มขอคุยอะไรด้วยก่อนไป
ผม : มีอะไรจะแก้ตัวอีก(ผมเปิดรูปแชทที่บีให้ผมมาส่งให้เขาดู)
ออม : ก็อาร์มไม่ค่อยไปเที่ยวกับเค้าไม่ยอมไปไหนมาไหนกับเค้าเค้าก็ต้องหาอะไรมาเติมเต็มส่วนที่อาร์มไม่มีให้สิ
ผม : อาร์มแย่ขนาดนั้นเลยหรอไม่ให้อะไรออมเลยสักอย่างใช่ไหมถึงได้ไปหามาเอง
ออม : ขอโทษ
แต่ลึกๆแล้วผมรู้ตัวเองดีนะครับทุกครั้งที่ผมจะไปเที่ยวหรือไปดูหนังไรกับเค้าอย่างเนี้ย ผมจะพาเค้าไปแค่พวกแท๊กซี่อะ ส่วนอีกคน ชู้เค้ามีบิ๊กไบค์อะครับ พอเข้าใจแต่ไม่อยากพูดให้ตัวเองดูต่ำเลยบอกว่าอาร์มมันไม่ดีพอ วันต่อมาผมก็ให้เพื่อนช่วยย้ายของออกจากห้องเลยผมจะมาอยู่กับเพื่อน พอผมย้ายของออกเลิกกับออมได้ประมาณ 4-5 วันได้ข่าวว่า บีโดนตบฮะผมนี้ก็รีบทักไปหาบี
ผม : บีเป็นไงบ้างได้ข่าวว่าโดนทำร้ายมา(จะแคปแชทมาลงก็กระไรอยู่)
บี : เพราะใครละ
ผม : ขอโทษนะ
บีอ่านแต่ไม่ตอบครับ วันต่อมาผมโดดเรียนไปนั่งรอบีอยู๋หน้าห้องเรียนเลยผมกับออมก็ไม่มองหน้ากันครับ ผมเดินเข้าไปหาบี แล้วขอคุยกับบีเลยว่าเป็นไงบ้างเกิดไรขึ้นบ้าง
ผม : ขอโทษจริงๆนะไม่ได้ตั่งใจให้มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเลยเราลืมตัว
บี : ก็บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าให้ดูแชทพวกนั้นสุดท้ายใครซวยคนที่ช่วยแกนั้นละซวยตอนแกทำแกไม่คิดถึงคนที่ช่วยแกเลย
ตอนนั้นผมไม่รู้จะขอโทษ บีเขายังไงผมรู้สึกผิดจริงๆคิดว่าแบบทำไมกูเลวแบบนี้วะเค้าอุส่ามาช่วยกลับต้องมาเดือนร้อนเพราะมาช่วย ผมยืนนิ่งสักพักทำอะไรไม่ถูกแค้น ออมด้วยตอนนั้นคิดอย่างเดียวครับแก้แค้น คิดจะทำร้ายผู้หญิ่งครับ ไม่รู้จะช่วย บียังไง
ผม : อาร์มไม่รู้จะขอโทษบียังไง ได้เดะเราจัดการเอาคืนให้
บี : จะทำอะไร
ผม : เดะก็รู้เองละบีเป็นคนช่วยเราไว้แท้ๆแต่ต้องมาโดนอะไรแบบนี้
บี : จะแก้แค้นก็ใช้สมองหน่อยก็ได้นะ
ผมได้แต่พูดแค่คำว่าขอโทษกับบีเพราะตัวผมเองก็ใจไม่แข็งพอที่จะทำร้ายออมหรอกบีเค้าก็บอกมาว่าให้ผมลองแกล้งคบกับไหม ตกลงทันทีแบบไม่ต้องคิดอะไร ตอนนั้นบี หยิบโทรศัพขึ้นมาแล้วตั่ง สถานะคบกับผมเลย
ผม : ผู้ติดตามก็เยอะ ทำไมอยู่ๆตั่งคบกับอาร์มแบบนี้จะดีหรอ(ประมาณ6-7พันก็ไม่เยอะมากเท่าไร)
บี : ช่วยตอนแรกเพราะส่งสาร แต่ที่ทำตอนนี้เพราะอยากทำ
ผมจากที่ว่าเสียใจอยู่ก็กลับมาแอบยิ้มได้อีกครั้งมันเขิลๆนิดๆแต่มันก็ไม่ราบรื่นขนาดนั้น ตอนตั่งสถานะเฟส ออมไปคอมเม้น ด่าบีพร้อม เอาบีไปประจานประมาณว่า แย่งแฟน โชคดีครับที่ บีก็มีเพื่อนที่รักบีมากกว่าออม ประมาณว่า เม้นด่ากันใน โพส สเตตัสนั้นละ 2ฝ่าย สุดท้ายแล้วออมตามมาง้อครับ แต่ผมก็ไม่เข้าใจว่าในเมื่อ ออมรักผมขนาดนี้ทำไมต้องหลอกผมละ แล้วก็หลอกมานานเป็นปีๆ มีช่วงนึงที่ผมใจออนจะกลับไปหาออม แต่ผมก็จะเลิกกับคนที่เค้าเคยช่วยผมเพียงเพราะว่าใจอ่อนไมได้ ตอนนั้นปวดหัวมากๆ ตอนนั้นคือหนังสือไม่อ่านจะสอบด้วยมีแต่เรื่องแบบนี้เข้ามาแทนที่หมดสุดท้ายผมก็ คบกับบีแบบจริงๆจังๆแล้วก็รักกันด้วย 2เดือนผ่านไป ก็มีเรื่องกิ๊กๆ เกิดขึ้นอีก