สวัสดีค่ะทุกคน คือว่าตอนนี้อีกไม่ถึง4เดือน ก็จะจบม.6แล้ว รู้สึกกังวลมาก คือตอนนี้ได้มีที่เรียนเรียบร้อยแล้ว รายงานตัวและจ่ายค่าเทอมกับมหาลัยไปแล้ว เราจะได้เปรียบคนอื่นหน่อยก็ตรงที่ไม่ต้องเครียดทำพอร์ดอะไร เพราะเราได้สมัครเข้งร่วมค่าย Open house ของทางมหาลัยที่จัดขึ้น ไป3คืน4วัน วันสุดท้ายก็สอบสัมภาษณ์ ถ้าผ่านก็รายงานตัวเลย ซึ่งเราก็ผ่านและทำทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว รอเรียนม.6 จนจบ อย่าให้ติด0ก็พอ แต่ที่เป็นปัญหาก็คือ คณะและสาขาที่เลือกเรียนเราไม่รู้ว่าเราชอบไหม อยากเรียนไหม แต่รู้ว่าถ้าเรียนถ้าตั้งใจก็ทำได้แน่ ที่เลือกคือ รปศ.ค่ะ รัฐประสานศาสบัณฑิต เรื่องมีอยู่ว่าเราตั้งใจไปสายดนตรี เลือกอันนี้อันเดียวเลย ปกติเขาจะใก้เลือกสำรองแต่เรามั่นใจว่าได้เลยไม่เลือกสำรองอะไรสักอย่างเลย ปรากฏว่าสอบสัมภาษณ์ดนตรีไม่ผ่าน ที่ไม่ผ่านคือเราถนัดดนตรีไทยมากกว่าสากล ซึ่งมหาลัยแห่งนี้มีแต่สากล อ.เลยแนะนำว่าไปทางดนตรีไทยเลยจะดีกว่า จะรุ่งกว่า เราก็เฟลเลยทีนี้ แห้วเลย เพราะเราก็ได้บอกไปแล้วว่า หนูก็อยู่วงดุริยางค์ของ รร.แต่เมื่อตอน ป.4-ม.3. พอขึ้น ม.4-ม.6 ไม่ได้อยู่วงดุริยางค์แล้ว เพราะมาขึ้น ม.4ที่รร.แห่งใหม่ เลือกเรียนวิท-คณิต ได้ห้อง1 ด้วยคงเครียดมาก เลยไม่ได้เข้าวงโยของรร.แห่งใหม่นี้ ตอนนั้นคือน้ำตาซึมเหมือนโลกหยุดหมุน คิดอะไรไม่ออกเลย เลยขอบคุณ อ.ที่สอบสัมภาสไป และได้สอบถามว่ามีที่ไหนใกล้ๆจาก ราชภัฏสุราษฎร์ธานีบ้าง มหาลัยที่สอบสัมภาสอยู่ตรงนี้คือ ราชภัฏสุราษฎร์ธานี. อ.เลยแนะนำว่าให้ไป ราชภัสสงขลา. หรือ ม.ทักษิณที่สงขลา จะดีมาก OKเลย เราก็เก็บมาคิด ตอนนั้นไม่เข้าใจเลยว่าทำไมสัมภาสไม่ผ่าน เครื่องดนตรีสากลเราเล่น เซ็กอัลโตอยู่ในวง เพื่อนที่สัมภาสผ่าน เขาก็เล่นเป็นแค่ชิ้นเดียวเหมือนกัน แต่จำไม่ได้แล้วว่าอะไร เราก็รู้สึกน้อยใจว่าทำไม ทำไมกันนะ แต่ตอนนั้นก็ต้องออกมา ไม่ผ่านก็คือไม่ผ่าน
เลยมานั่งทำใจอยุ่สักพักนึง และตอนนั้นคนเยอะมาก ทำอะไรจะเข้าคณะสาขาอะไรก็ต้องรีบๆหน่อย เพราะเด่วมันจะเต็ม คนที่ไม่ผ่านสัมภาส ก็สามารถไปคณะสาขาอื่นได้ เราเลยต้องรีบ เลยนั่งคิดพยายามตัดออกไปทีละอย่างๆ ในสิ่งที่ไม่ชอบจนสุดท้าย คือ รปศ. เราเลือกอันนี้ ที่เลือก มหาลัยนี้เพราะได้โทรไปถามพ่อแม่แล้ว พ่อบอกว่าลูกจะไป ราชภัสสงขลาก็ได้นะ แต่แม่อยากให้เรียนที่ ราชภัฏสุราษฎร์ธานี. เพราะเราก็อยู่ที่สุราษฯ เเละอีกอย่างเราคิดว่าอยู่ไกลค่าใช้จ่ายก็คงเยอะกว่าอยู่ที่นี่แน่ ที่บ้านก็ไม่ค่อยมีตังค่ะ ค่อนข้างลำบาก เลยตัดสินใจว่าเอาล่ะอยู่ที่นี้ก็ได้ เลยเลือก รปศ.ไป พอสัมภาษก็ผ่านเลยตอนนั้นคือต้องรวบรวมสติให้ได้มากที่สุด เพราะผิดหวังมาเต็มๆ สับสน คิดว่ายังไงก็จะไม่ร้องเด็ดขาด แต่น้ำตาซึม ยอมรับว่าร้องไห้ออกมา แต่ก็พยายามกลั้นและหยุด เดินหน้าต่อไปตอบคำถามได้หมดที่ อ.รปศ. ได้ถามมา และแล้วก็ได้ ผ่านสัมภาสตรงนี้มาได้ ถึงเวลาก็กลับบ้าน รู้สึกเลื่อนลอยและใจหายมาก ว่าเราได้ รปศ.หรอ เราไม่ได้ดนตรีหรอเนี่ย กลับมาบ้านก็ยังไม่ค่อยได้นึกถึง รปศ.เลย ในสมองมีแต่ดนตรี. ไม่ได้รวมวงดนตรีไทยอีกแล้ว ที่เคยนั่งรวมวงใหญ่กับเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ไม่ได้ยินไม่ได้สัมผัสกับกลิ่นไอของเสียงบรรเลงดนตรีไทยอีกต่อไปแล้ว ยังใจหายจนถึงทุกวันนี้ จนถึงตอนนี้ ถ้าเรียนดนตรีไทยก็อยากเป็นครูดนตรีไทยไปเลย. สอนเด็กๆให้เล่นดนตรีไทย สอนเด็กยุคใหม่ให้ซึมซับดนตรีไทยของเรา และตอนนี้เลือก รปศ.ก็คิดว่า เอาว่ะ ยังไงก็เลือกอันนี้แล้วก็จะทำให้ดีที่สุด เท่าชีวิตของเรา ผญ.คนนี้จะทำได้ เรื่องงานที่คิดๆตอนนี้ ก็ ปลัดอำเภอ หรือทำงานตาม อบต. อบจ. เทศบาล. แต่ก็ยังไม่ลืมดนตรีไทยสักที ยังผูกพันธ์ ส่วนตัวคิดว่าถึงไม่ได้สัมผัสเล่นเครื่องอื่นๆก็จะซื้อขิม มาไว้ ส่วนตัวเล่นขิมค่ะ เป็นเครื่องประจำตัว. จะซื้อไว้เพราะยังไงเราจะไม่ทิ้งดนตรีไทยแน่นอน ในชีวิตนี้ ยามไม่สบายใจ เหงา ก็จะมานั่งเล่นขิมนี่แหละ. จะซื้อไว้จะเอาไปไว้ในห้องที่เช่าไว้ สำหรับไปเรียนมหาลัย ตอนนี้สับสนตัวเองมาก ตอนนี้ก็คิดว่าถ้าเรียนไปแล้วเราไม่รอดต้องซิ้ว ต้องออกจากมหาลัยนี้ เราคงต้องไปหา ราชภัสสงขลา เรียนดนตรีไทยแน่นอนเลย ถ้าจะไปก็ไปได้แต่เราก็ไม่รุ้อีกว่าเพราะอะไร กลัวอะไรถึงไม่ตัดสินใจทำพอร์ด แล้วไปราชภัสสงขลาทีเดียวเลย เราทำพอร์ดเกียรติบัตรดนตรีเราเยอะมาก. เเข่งเดี่ยวขิม7หย่อง ระดับประเทศไป4ครั้งแล้ว ครูที่รร.ก็แนะนำให้ทำพอร์ดไปยื่น ท่านว่าหนูได้แน่ถ้าหนูไปดนตรีไทย ตอนนี้หนูสับสนมาก ค่าเทอมที่มหาลัยราฃภัสสุราษก็จ่ายไปแล้ว พี่สาว กับพี่เขย พ่อแม่ บอกว่าไม่ต้องคิดมากไม่ต้องเครียด แต่หนูก็ทำไม่ได้ คือตอนนี้มีที่เรียนเรียบร้อยแล้ว น่าจะสบายใจนะ แต่นี้ไม่เลยยังสับสนและชอบคิดทุกอย่าง ควรทำอย่างไรดีคะ.
ไม่รู้ตัวเองทำยังไงดี?
เลยมานั่งทำใจอยุ่สักพักนึง และตอนนั้นคนเยอะมาก ทำอะไรจะเข้าคณะสาขาอะไรก็ต้องรีบๆหน่อย เพราะเด่วมันจะเต็ม คนที่ไม่ผ่านสัมภาส ก็สามารถไปคณะสาขาอื่นได้ เราเลยต้องรีบ เลยนั่งคิดพยายามตัดออกไปทีละอย่างๆ ในสิ่งที่ไม่ชอบจนสุดท้าย คือ รปศ. เราเลือกอันนี้ ที่เลือก มหาลัยนี้เพราะได้โทรไปถามพ่อแม่แล้ว พ่อบอกว่าลูกจะไป ราชภัสสงขลาก็ได้นะ แต่แม่อยากให้เรียนที่ ราชภัฏสุราษฎร์ธานี. เพราะเราก็อยู่ที่สุราษฯ เเละอีกอย่างเราคิดว่าอยู่ไกลค่าใช้จ่ายก็คงเยอะกว่าอยู่ที่นี่แน่ ที่บ้านก็ไม่ค่อยมีตังค่ะ ค่อนข้างลำบาก เลยตัดสินใจว่าเอาล่ะอยู่ที่นี้ก็ได้ เลยเลือก รปศ.ไป พอสัมภาษก็ผ่านเลยตอนนั้นคือต้องรวบรวมสติให้ได้มากที่สุด เพราะผิดหวังมาเต็มๆ สับสน คิดว่ายังไงก็จะไม่ร้องเด็ดขาด แต่น้ำตาซึม ยอมรับว่าร้องไห้ออกมา แต่ก็พยายามกลั้นและหยุด เดินหน้าต่อไปตอบคำถามได้หมดที่ อ.รปศ. ได้ถามมา และแล้วก็ได้ ผ่านสัมภาสตรงนี้มาได้ ถึงเวลาก็กลับบ้าน รู้สึกเลื่อนลอยและใจหายมาก ว่าเราได้ รปศ.หรอ เราไม่ได้ดนตรีหรอเนี่ย กลับมาบ้านก็ยังไม่ค่อยได้นึกถึง รปศ.เลย ในสมองมีแต่ดนตรี. ไม่ได้รวมวงดนตรีไทยอีกแล้ว ที่เคยนั่งรวมวงใหญ่กับเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ไม่ได้ยินไม่ได้สัมผัสกับกลิ่นไอของเสียงบรรเลงดนตรีไทยอีกต่อไปแล้ว ยังใจหายจนถึงทุกวันนี้ จนถึงตอนนี้ ถ้าเรียนดนตรีไทยก็อยากเป็นครูดนตรีไทยไปเลย. สอนเด็กๆให้เล่นดนตรีไทย สอนเด็กยุคใหม่ให้ซึมซับดนตรีไทยของเรา และตอนนี้เลือก รปศ.ก็คิดว่า เอาว่ะ ยังไงก็เลือกอันนี้แล้วก็จะทำให้ดีที่สุด เท่าชีวิตของเรา ผญ.คนนี้จะทำได้ เรื่องงานที่คิดๆตอนนี้ ก็ ปลัดอำเภอ หรือทำงานตาม อบต. อบจ. เทศบาล. แต่ก็ยังไม่ลืมดนตรีไทยสักที ยังผูกพันธ์ ส่วนตัวคิดว่าถึงไม่ได้สัมผัสเล่นเครื่องอื่นๆก็จะซื้อขิม มาไว้ ส่วนตัวเล่นขิมค่ะ เป็นเครื่องประจำตัว. จะซื้อไว้เพราะยังไงเราจะไม่ทิ้งดนตรีไทยแน่นอน ในชีวิตนี้ ยามไม่สบายใจ เหงา ก็จะมานั่งเล่นขิมนี่แหละ. จะซื้อไว้จะเอาไปไว้ในห้องที่เช่าไว้ สำหรับไปเรียนมหาลัย ตอนนี้สับสนตัวเองมาก ตอนนี้ก็คิดว่าถ้าเรียนไปแล้วเราไม่รอดต้องซิ้ว ต้องออกจากมหาลัยนี้ เราคงต้องไปหา ราชภัสสงขลา เรียนดนตรีไทยแน่นอนเลย ถ้าจะไปก็ไปได้แต่เราก็ไม่รุ้อีกว่าเพราะอะไร กลัวอะไรถึงไม่ตัดสินใจทำพอร์ด แล้วไปราชภัสสงขลาทีเดียวเลย เราทำพอร์ดเกียรติบัตรดนตรีเราเยอะมาก. เเข่งเดี่ยวขิม7หย่อง ระดับประเทศไป4ครั้งแล้ว ครูที่รร.ก็แนะนำให้ทำพอร์ดไปยื่น ท่านว่าหนูได้แน่ถ้าหนูไปดนตรีไทย ตอนนี้หนูสับสนมาก ค่าเทอมที่มหาลัยราฃภัสสุราษก็จ่ายไปแล้ว พี่สาว กับพี่เขย พ่อแม่ บอกว่าไม่ต้องคิดมากไม่ต้องเครียด แต่หนูก็ทำไม่ได้ คือตอนนี้มีที่เรียนเรียบร้อยแล้ว น่าจะสบายใจนะ แต่นี้ไม่เลยยังสับสนและชอบคิดทุกอย่าง ควรทำอย่างไรดีคะ.