ช่วงนี้นอนไม่ค่อยหลับค่ะ หลับยาก ง่วงนะคะแต่ไม่ยอมหลับ พอหลับแล้วก็ก็หลับๆตื่นๆค่ะ แล้วก็ตื่นเช้า เป็นบ่อยมากค่ะ ลองทำหลายวิธีแล้วค่ะ ไปออกกำลังกาย ทำให้ตัวเองเหนื่อยๆก็หลับค่ะ จนเคยไปซื้อยานอนหลับ แต่ก็รู้ว่ากินบ่อยก็ไม่ดี ก็มีกินยาภูมิแพ้บ้าง ยาแก้เมารถบ้าง แต่ก็จะเป็นแบบนี้เรื่อยๆ
เคยคิดว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้ารึป่าว คือเราเคยมีปัญหาครอบครัวค่ะ แล้วก็เครียดมากๆจนต้องกินยานอนหลับ เพื่อให้สมองไม่ต้องคิดค่ะ แล้วตัวเองก็ต้องผ่านปัญหานั้นมาตัวคนเดียว จนตอนนี้เรารู้สึกว่าเราไม่มีใครค่ะ เราเป็นคนที่เจอปัญหาแค่ไหนก็จะเก็บไว้คนเดียวค่ะ แล้วก็ช่วยเหลือตัวเองมาตลอด คือไม่ชอบเป็นภาระใครอะค่ะ บางทีมันก็เหนื่อยมากๆเลยค่ะ หลายคนอาจจะบอกว่าเก่ง แต่กับเรามันหนักหน่วงมากค่ะ ตอนนี้เราเรียนอยู่ปี3แล้วค่ะ พอใกล้จบมันก็ต้องคิดถึงอนาคตว่าจะทำงานอะไร จะไปไหน เราเหมือนคนไม่มีจุดหมายเลยค่ะ ตอนที่เราเจอปัญหาตอนนั้นอยู่ม.5ค่ะ ที่ลุกขึ้นได้ก็เพราะคิดว่าจะต้องเรียนมหาลัยให้จบให้ได้ แต่ตอนนี้เรารู้สึกหมดไฟอะค่ะ เวลาที่คิดถึงอนาคตหรือวสงแผนเราก็จะท้อค่ะ เรารู้สึกไม่มีเป้าหมาย เราหดหู่ เราไม่อยากไปไหน ไม่อยากเจอใคร เวลาทะเลาะกับเพื่อนเราจะทำเหมือนไม่แคร์ แต่จริงๆเราคิดมากค่ะคิดวนไปวนมาว่าพรุ่งนี้เจอเพื่อนเราต้องทำตัวยังไง จนเราเคยไม่อยากไปเรียนค่ะ เราเหนื่อยที่เวลาออกไปข้างนอกเราต้องทำตัวร่าเริง แต่เวลากลับหอมาเราต้องร้องไห้ตบอดเลยค่ะ เราเหนื่อย เราไม่มีกำลังใจ เราไม่รู้ต้องเอาจากที่ไหน พาตัวเองไปหาอะไรทำแล้ว แต่ก็จะกลับมาเป็นแบบนี้ตลอดเลยค่ะ
เราควรไปพบหมอดีมั้ยคะ
ตอนนี้เราอยู่เชียงใหม่เราจะไปพบที่ไหนได้บ้างคะ(ขอเป็นรพ.รัฐ ค่าใช้จ่ายไม่แพงนะคะ)
แล้วเราไปหาหมอเราต้องทำยังไงบ้างคะ
แบบนี้ต้องพบจิตแพทย์ไหมคะ
เคยคิดว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้ารึป่าว คือเราเคยมีปัญหาครอบครัวค่ะ แล้วก็เครียดมากๆจนต้องกินยานอนหลับ เพื่อให้สมองไม่ต้องคิดค่ะ แล้วตัวเองก็ต้องผ่านปัญหานั้นมาตัวคนเดียว จนตอนนี้เรารู้สึกว่าเราไม่มีใครค่ะ เราเป็นคนที่เจอปัญหาแค่ไหนก็จะเก็บไว้คนเดียวค่ะ แล้วก็ช่วยเหลือตัวเองมาตลอด คือไม่ชอบเป็นภาระใครอะค่ะ บางทีมันก็เหนื่อยมากๆเลยค่ะ หลายคนอาจจะบอกว่าเก่ง แต่กับเรามันหนักหน่วงมากค่ะ ตอนนี้เราเรียนอยู่ปี3แล้วค่ะ พอใกล้จบมันก็ต้องคิดถึงอนาคตว่าจะทำงานอะไร จะไปไหน เราเหมือนคนไม่มีจุดหมายเลยค่ะ ตอนที่เราเจอปัญหาตอนนั้นอยู่ม.5ค่ะ ที่ลุกขึ้นได้ก็เพราะคิดว่าจะต้องเรียนมหาลัยให้จบให้ได้ แต่ตอนนี้เรารู้สึกหมดไฟอะค่ะ เวลาที่คิดถึงอนาคตหรือวสงแผนเราก็จะท้อค่ะ เรารู้สึกไม่มีเป้าหมาย เราหดหู่ เราไม่อยากไปไหน ไม่อยากเจอใคร เวลาทะเลาะกับเพื่อนเราจะทำเหมือนไม่แคร์ แต่จริงๆเราคิดมากค่ะคิดวนไปวนมาว่าพรุ่งนี้เจอเพื่อนเราต้องทำตัวยังไง จนเราเคยไม่อยากไปเรียนค่ะ เราเหนื่อยที่เวลาออกไปข้างนอกเราต้องทำตัวร่าเริง แต่เวลากลับหอมาเราต้องร้องไห้ตบอดเลยค่ะ เราเหนื่อย เราไม่มีกำลังใจ เราไม่รู้ต้องเอาจากที่ไหน พาตัวเองไปหาอะไรทำแล้ว แต่ก็จะกลับมาเป็นแบบนี้ตลอดเลยค่ะ
เราควรไปพบหมอดีมั้ยคะ
ตอนนี้เราอยู่เชียงใหม่เราจะไปพบที่ไหนได้บ้างคะ(ขอเป็นรพ.รัฐ ค่าใช้จ่ายไม่แพงนะคะ)
แล้วเราไปหาหมอเราต้องทำยังไงบ้างคะ