ครับคือตั้งแต่ผมมาเรียนที่นครปฐม
ผมก็หาความสุขไม่ได้เลย
จากผมที่เป็นคนชอบสนุกชอบเที่ยวมีเพื่อนเยอะ แต่พอต้องมาเรียนมหาลัยคนเดียวที่นครปฐมความสุขนั้นผมก็ไม่เคยมีมันอีกเลย
เวลาไปเรียนก็ไปคนเดียวไม่ค่อยสนิทกับใคร
เพราะว่าอาจจะเพราะผมเป็นเด็กต่างจังหวัดด้วยแหล่ะ เพื่อนแรกๆก็ดีไปด้วยกันตลอด
แต่หลังๆรู้สึกว่าไลฟ์สไตส์ไม่ตรงกัน ผมเลยออกมาอยู่คนเดียวดีกว่าเวลาไปเรียนผมก็พยายามทำตัวให้มีความสุขปิดบังความทุกข์ของผมแต่เวลา กลับหอมาก็มานอนไม่ก็ดูยูทูป นั่งหัวเราะ ร้องไห้ ดราม่าอยู่คนเดียว คิดถึงบ้านก็คิดถึง ใช้ชีวิตคนเดียวมันก็แปลกๆเนาะ เวลาไปกินข้าวในร้านอาหารคนเดียว เดินห้างคนเดียว แต่เอาเข้าจริงๆ มันโครตเหงาเลยผมไม่เคยเป็นอะไรแบบนี้เลยผมเป็นไบโพล่าหรือเปล่าหรือผมเป็นอะไรกันแน่
ผมเป็นอะไรกันแน่?
ผมก็หาความสุขไม่ได้เลย
จากผมที่เป็นคนชอบสนุกชอบเที่ยวมีเพื่อนเยอะ แต่พอต้องมาเรียนมหาลัยคนเดียวที่นครปฐมความสุขนั้นผมก็ไม่เคยมีมันอีกเลย
เวลาไปเรียนก็ไปคนเดียวไม่ค่อยสนิทกับใคร
เพราะว่าอาจจะเพราะผมเป็นเด็กต่างจังหวัดด้วยแหล่ะ เพื่อนแรกๆก็ดีไปด้วยกันตลอด
แต่หลังๆรู้สึกว่าไลฟ์สไตส์ไม่ตรงกัน ผมเลยออกมาอยู่คนเดียวดีกว่าเวลาไปเรียนผมก็พยายามทำตัวให้มีความสุขปิดบังความทุกข์ของผมแต่เวลา กลับหอมาก็มานอนไม่ก็ดูยูทูป นั่งหัวเราะ ร้องไห้ ดราม่าอยู่คนเดียว คิดถึงบ้านก็คิดถึง ใช้ชีวิตคนเดียวมันก็แปลกๆเนาะ เวลาไปกินข้าวในร้านอาหารคนเดียว เดินห้างคนเดียว แต่เอาเข้าจริงๆ มันโครตเหงาเลยผมไม่เคยเป็นอะไรแบบนี้เลยผมเป็นไบโพล่าหรือเปล่าหรือผมเป็นอะไรกันแน่