เลือดข้นคนจาง.. ละครที่ไม่ต้องมีพระเอก หรือนางเอก ก็เอาคนดูอยู่

ความจริงก็พอมีบ้าง ละครที่ไม่จำเป็นต้องมีเรื่องรักๆใคร่ๆระหว่างพระนาง แต่ยังมีน้อย ทั้งที่บางเรื่องเนื้อหาดีมาก

เคยคิดนะว่าถ้าละครไม่มีพระ นาง จะมีคนดูมั้ย ทำไมแทบทุกเรื่อง จะต้องมีพระเอก นางเอก
ไม่พอ หลายๆเรื่องต้องแย่งทรัพยากรอันมีค่านี้กัน ไม่ฝ่ายหญิง ก็ฝ่ายชาย ลงท้ายด้วยความพ่ายแพ้ของตัวอิจฉาหรือตัวร้าย ทั้งที่บางทีพระ นาง มาทีหลังแต่ละครก็จะทำให้เข้าข้างพระนางว่า ก็เพราะเป็นคนที่ใช่ เป็นคนดี แล้วก็หาความเลว ข้อเสียของอีกฝั่งให้คนดูได้เห็นเพื่อความสบายใจ
แต่ถ้าพระ นาง มาก่อน ละครก็จะทำให้เห็นว่าคนที่มาทีหลังมันแย่ ด้าน น่าไม่อาย ไร้ศีลธรรม ให้คนดูได้สบายใจอีกเหมือนกันว่าอยู่ข้างฝ่ายที่ถูกต้องแล้ว
5555555555555555
แต่ก็ใช่ว่าละครแบบนี้จะไม่ดี อย่างน้อยก็แฝงแง่คิด เรื่องสอนใจให้เราเชื่อว่า ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ไม่ชาตินี้ก็ต้องสักชาติล่ะ อิอิ

แต่เลือดข้นคนจาง ถึงแม้ว่าอาจจะเหมือนไปไม่สุดสักด้าน (จะสืบสวน หรือ ครอบครัว)แต่เราก็ว่ามันสนุกมาก ทุกตัวละครคือมนุษย์สีเทาๆ อ่อนบ้าง เข้มบ้าง และยังสามารถเปลี่ยนจากขาวเป็นดำได้ เพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ
นอกจากนี้ละครทำให้คนดูเหมือนได้มีส่วนร่วม ได้มโนเอง ได้อ่านมโนคนอื่น สนุกกับมโน จะถูกบ้างผิดบ้างก็ฮาๆกันไป ไม่เบื่อ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้จะว่าไปละครเรื่องนี้เหมือนคนดูเป็นชาวบ้านที่คอยส่องบ้านจิระอนันต์ เอามาเม้าท์ นินทา ลือกันไปต่างๆนานา ฮ่าๆๆๆ
นี่ถ้าเรื่องจริงมีหวังโดนฟ้องกันเป็นแถวฐานทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียงและอับอาย

หวังว่าต่อไป คงมีผู้จัดที่จะทำละครจากบทประพันธ์ดีดี หรือไม่ก็ละครที่เกี่ยวกับอาชีพอะไรก็ได้ เช่น หมอ พยาบาล ทนาย นักบัญชี นักธุรกิจ นักขาย นักการตลาด นักการเมือง นักกีฬา ฯลฯ หรือละครที่มีการชิงไหว ชิงพริบ แพ้บ้าง ชนะบ้าง ออกมาบ้างนะ  อ้อ! อาชีพดารา นักร้อง นางแบบ พอแล้วนะ เบื่อแล้ว

ปล. พรหมไม่ได้ลิขิต เวอร์ชั่นล่าสุดนี่ดีนะ ผู้จัดและทีมงานทำการบ้านมาดีมาก อยากให้หลายคนเอาเป็นตัวอย่าง
ถึงแม้จะรำคาญนิสัยของตัวละครบางตัวก็เถอะ แต่ก็เห็นข้อดีของละครมากกว่า
แท็กพรหมไม่ได้ลิขิตหน่อยนึง อย่าว่ากันล่ะ พอดีเอ่ยถึงเขา