ขอแชร์ประสบการณ์ เรื่องราวชีวิตรัก และขอปรึกษาปัญหาชีวิตคู่หน่อยค่ะ

ก่อนอื่นจะขอเล่าประสบการณ์ชีวิตรักคร่าวๆของเรากับแฟนนะคะ

เรากับแฟนคบกันตั้งแต่ ม.ต้นค่ะ ผ่านอะไรมาด้วยกันมากมาย แอบคบกัน พ่อแม่ก็กรีดกัน ทุกคนใรบ้านกรีดกันเพราะว่าเรายังเด็ก
เราจะห้ามให้เราเลิกคบกันก็คงไม่ได้ เพราะรัก เค้าเป็นรักครั้งแรกของเรา เราก็ยังแอบคบกันมาตลอด  มีทะเลาะกัน เลิกกันไปกันไปช่วงเวลาสั่นก็มี
มีทะเลาะคบกันได้นานเพราะเราคุยกันเหมือนเพื่อน มีอะไรปรึกษากันได้ทุกเรื่อง ทุกครั้งก่อนนอน ไม่เคยวางโทรศัพท์ เค้าจะคอยกล่อมเราทุกคืน
ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไร  เราและเค้าก็ไม่เคยทิ้งกันไปไหน จนเราและเค้าเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของกันและกัน

คบกันมาถึง 10 ปี  เรา2คน เรียนจบ ป.ตรี และทำงานกันแล้ว ก็ยังคบยังคุยกันอยู่ทุกวัน แต่เรารุ้สึกว่าเค้าไม่ค่อยสนใจเรา การกระทำ คำพูด ไม่เคยรักษาน้ำใจกันเลย เวลาคุยก็แทบจะทะเลาะกันทุกครั้ง และเค้าก็ติดเกมมากจนไม่มีเวลาให้เรา เรารุ้สึกว่าเราเป็นเหมือนอากาศ มีแฟนก็เหมือนไม่มี และ   เค้าเป็นคนอารมโมโหร้ายค่ะ ทะเลาะกันเค้าก็จะชนะเราตลอด เราร้องไห้ไม่รุ้กี่ร้อยครั้ง จนเราคิดที่จะมีคนอื่น

และก็เจอคนที่โอเครค่ะ คือรู้จักกันในแชท Line (ขอให้อักษรย่อ ช. นะคะ) โดยปกติเราเป็นคนเข้ากะผู้ชายได้ยากค่ะ ถ้าเปิดมาคำแรกไม่โอเครเราจะไม่คุยต่อเลย แต่คนนี้คุยแล้วรุ้สึกดี สบายใจ เราคุยกับคนนี้ทุกวัน ทั้งคุย ทั้งเปิดกล้องคุยกันทุกวัน เค้าเกภาษากฤษเพราะเรียนเอกนี้ เราก็จะคุยกันไปสอนภาษากันไป คุยกันได้ทุกเรื่อง จนรู้สึกผูกพัน เราเล่าเรื่องเรากะแฟนให้ฟังทุกอย่างเค้าก็รับได้หมด เค้าเป็นคนดีคนนึงเลยค่ะ คุยกันมา 4 เดือน เชื่อไหมแฟนเราไม่เคยรุ้เลยค่ะ เพราะอะไร เพราะเค้าไม่เคยสนใจเราไงคะ    จนเข้าเดือนที่5 เค้าคงเริ่มระแคะระคาย มีวันนึงโทรมาแล้วเราไม่รับติดสาย เราก็ไม่รับ จนรู้ความจริง  เราก็ยอมรับความจริง  คือในเวลานั้นเรารุ้สึกดีกับ (ช.)มาก คุยด้วยแล้วสบายใจ คือคุยกันมาก็นานพอสมควร รุ้สึกนิสัยก็เข้ากันได้

เราบอก เลิก เค้า ค่ะ ตอนนั้นแฟนเรารับไม่ได้ เชื่อไหมคะ จากคนที่เสียงแข็งไม่ค่อยยอมเรา กลับมาร้องไห้อ้อนวอน ขอร้องไม่ให้เราไป เค้าบอกว่าเชื่อแล้วว่าเวรกรรมมีจริง เค้าบอกว่ารุ้แล้วว่าขาดเราไม่ได้จริงๆ เหมือนอะไรมันหายไป เค้าถามเราว่า “เราจะทิ้งคนที่คบกันมาเป็น 10 ปี ผ่านอะไรมาด้วยมากมาย ไปหาคนที่เพิ่งคุยกันแค่ไม่เดือนหรอ”  เราเข้าใจความรุ้สึกนั้นค่ะ เพราะก่อนหน้านั้นเราก็คิดว่าเราขาดเค้าไม่ได้ แต่ต่อให้เรากับเค้าจะคบกันมานานแค่ไหน แต่ทุกคนที่อ่านคงเข้าใจใช่ไหมคะว่าไม่มีใครที่จะอยากมานั่งเสียใจ นั่งร้องไห้เหมือนเคยหรอก

เราก็อดสงสารเค้าไม่ได้ค่ะ คนเคยรักกันมาก ผ่านอะไรด้วยกันมาก็มากพอควร เรากลายเป็นหญิง 2 ใจค่ะ ที่ถึงเวลาต้องเลือก (เหมือนละครน้ำเน่าเลย) เรายื่นคำขาดไปแล้วว่า เราเลือก (ช.) แฟนเราก็ทำใจไม่ได้ค่ะ จะคอยโทรมา โทรๆซ้ำๆไม่ยอมให้เราไป  ซึ่งเราจึงต้องบอกเรื่องราวทุกอย่างให้ (ช.)รู้  เค้ากลับเข้าใจหมดเลยค่ะ เค้ายอมให้เราเป็นคนตัดสินว่าจะเลือกใคร เค้าบอกว่าจะยอมรับในการตัดสินใจของเรา (โถ่ชั่งแสนดีจริงๆ)

ใจเราตอนนั้นคือ เลือก (ช.)ค่ะ แต่ ไม่รู้โชคชะตาหรือฟ้าลิขิต ผลิกผันให้เราต้องกลับมาคบกับแฟนเรา เพราะ (ช)เลือกเป็น. ฝ่ายไปเอง 😭😭 เสียใจค่ะ ที่ต้องเสียคนดีๆอย่าง (ช.) ไป แต่ทุกคนล้วนฝืนชะตาตัวเองไม่ได้  …แฟนเราให้สัญญาว่า ถ้าเรากลับมาคบกับเค้าเหมือนเดิม เค้าจะยอมเราทุกอย่างและจะไม่ทำให้เราเสียใจอีก

และถึงเวลาคัดเลือทหารแฟนเรามีคดีหนีทหารซึ่งเกิดจากการไปผิดวัน จึงต้องไปเป็นทหารเลยค่ะ  (ณ. ราบ 11 ประจวบฯ) เราก็มาเจอกันครั้งนึงก่อนไป
เพราะความรักและความผูกพันที่เคยมี ทำให้เราคิดถึง และเป็นห่วงมาก ตั้งแต่ไปทหาร 3 วันแล้วไม่มีวี่แวที่จะติดต่อกลับมาเลย เพราะเค้าพกโทรศัพท์ไม่ได้ เรานั่งนับวันรอให้ถึงวันที่ให้ญาติเข้าเยี่ยมทหารใหม่

……แต่…ระหว่างนั้น สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น  …ประจำเดือนเราไม่มา2 เดือนแล้ว เราเลยให้เพื่อนสนิทพาไปซื้อที่ตรวจครรภ์  ปรากฎว่า 2 ขีด เลยค่า !!
ตอนนั้นมันบอกความรู้ไม่ถูกเลย เราเข่าอ่อน นั้งทรุดลงไปกับพื้นห้องน้ำ ร้องไห้เสียงไม่ออก  คิดแค่ว่า จะทำไงดี จะบอกพ่อแม่ ตายายยังไงดี แฟนก็ไปเป็นทหารติดต่อก็ไม่ได้ จะบอกให้เค้ารู้ยังไง จึงตัดสินใจบอกพี่สาวแฟน เค้าก็ตกใจ และบอกให้เราใจเย็น เด๋ยวจะคุยกับผู้ใหญ่ฝ่ายเค้าให้  

และวันที่เยี่ยมทหารก็ถึง เราไปเยี่ยมแฟนกับพี่สาวแฟน อุ้มท้องอ่อนๆจากชัยนาท -ไปประจวบฯ จะต้องไปเอาเรื่องที่เราท้องไปบอกแฟนให้ได้  พอถึงค่ายทหารเจอหน้าแฟน เราดีใจจนน้ำตาไหล ทั้งคิดถึงไม่ได้คุยกันนานมาก ทั้งแบกความกังวลมา  เราเอารูปที่ตรวจครรภ์ให้แฟนเราดู เราเห็นดูเหมือนไม่ตกใจเลย แล้วบอกเราว่า “ ไม่ต้องเครียดเดี๋ยวไปขอ แต่จะบอกพ่อแม่ยังไง “ เราก็ งง ทำไมเค้าไม่ตกใจเลนหรือว่า จะตั้งใจให้เราท้อง เพื่อจะผูดมัดเรา?

จนในที่สุดแม่เรา รู้ความจริง เพราะเห็นข้อความใน Line ที่เราคุยกับเพื่อนเรื่องตรวจครรภ์ แม่เราเรียกมาคุย เหมือนแม่จะร้องไห้ เราได้แต่พูดในใจว่าขอโทษ ไม่ได้ตั้งให้เป็นนี้ เราบาปมากที่ทำให้พ่อแม่เสียใจ แต่เราไม่เคยแม้แต่จะคิดว่าจะเอาลูกออก ยังไงก็จะให้เค้าเกิดมา  …พ่อที่เคยกรีดกัน กลับค่อยๆพูดถามเราอย่างมีสติ และให้โอกาสเราเลือกว่าจะทำไง  เราบอกอย่างเดียวว่าเอาลูกไว้  และสุดท้ายพ่อกับแม่ก็จัดงานแต่งง่นให้เราอย่างใหญ่โต มีแต่ความยินดี และไม่พูดเรื่องที่เราผิดพลาดอีกเลย 😊
  

(…ขอต่อเรื่องราวชีวิตคู่หลังจากนี้อีกกระทู้นะคะ  ขอบคุณมากๆที่อ่านจนจบนะคะ)
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่