คือเรื่องมีอยุ่ว่าเราชอบเพื่อนในระดับชั้นเดียวกันม.3อะค่ะ คือเขาอยากไปเรียนปวช.แต่แม่เขาอยากให้เรียนที่เดิมแต่ก็ไม่ได้ห้ามลูกนะคะว่าไม่ให้ย้าย
เรื่องมันอยู่ที่ว่าเขาตั้งคติไว้ว่าจะลองสอบสายวิทย์-คณิตดู ถ้าไม่ติดก็จะย้าย แต่พอดีนักเรียนรุ่นเราเขาหนีสายวิทย์มาสอบภาษากันเกือบหมดอะค่ะ
ที่วิทย์-คณิตน่าจะเหลือ แต่เราก็ยังห่วงอยู่อะค่ะ คือเพื่อนคนนี้เขารู้นะคะว่าเราชอบแต่ก็ไม่ได้รังเกียจอะไร(เขารู้เพราะเพื่อนล้ออะค่ะ)เขากับเราก็ปกติดีนะคะตอนที่ยังไม่รู้ว่าเขาจะย้ายโรงเรียน เราวางแผนไว้ว่าจะค่อยๆเข้าหาตอนม.4 ค่อยๆเป็นค่อยๆไป เพราะไหนๆเขาก็รู้แล้วอีกอย่างเราก็ได้เจอกันทุกเย็นอะค่ะ(อยู่คนละห้องแต่เล่นบาสด้วยกันตอนเย็น) แต่พอเรารู้ว่าเขาจะย้ายเราก็พยามค่อยๆเข้าหามากขึ้นนะ เริ่มซื้อน้ำไปให้เขา(แต่ฝากเพื่อนให้)พอดีไม่กล้าให้อะค่ะ555
จริงๆก็กลัวเขาไม่รับด้วย แต่พอเราไปถามเพื่อนที่หลังว่ามันรู้มั้ยว่าเป็นน้ำของเรา เพื่อนบอกว่ามันรู้นะ แต่ก็ไม่ได้อะไร ก็กินตามปกติ แต่เราก็ยังไม่กล้าแสดงอาการมาก กลัวว่ามันจะดูไม่ดี เพราะเขาน่าจะชอบคนเรียบร้อย เราก็ขี้อายหน้าแดงง่ายด้วย เคยโดนเพื่อนล้อจนหน้าแดงมากอะค่ะ เลยไม่ค่อยกล้าทำอะไรมาก จนพอวันนี้พอดีไม่มีลูกบาสให้เล่นเราก็เลยนั่งคุยกันเรื่องการเรียนต่อ เราเลยพึ่งรู้อะค่ะว่าเหลือเวลาไม่มาก แล้วเรารู้สึกว่าอยากทำทุกอย่างให้เร็วขึ้นแต่มันจะดูเร็วไปรึเปล่า แต่เวลาก็ไม่รอใครอะค่ะ เราก็ต้องรอลุ้นภาวนาให้เขาติดวิทย์-คณิต แต่เขาอยากไปปวช.มากๆ เราคิดว่าเราควรรีบทำอะไรสักอย่างแต่ก็คิดไม่ออกอะค่ะ
ปล.ที่เราบอกว่ากลัวเขามองไม่ดี คือมันมีเหตุผลนะ คือตอนแรกๆเลยเราชอบเพื่อนของเขามาก่อน เขาก็รู้นะแล้วเขาก็เชียร์ แต่สุดท้ายก็ล้มเหลว เรายอมแพ้กับเพื่อนเขา เว้นเวลามาสักระยะจนเราพึ่งมามองเขาดีๆเราก็เริ่มรู้ตัวว่าเรารู้สึกกับเขาเกินกว่าเพื่อน แต่เรายังไม่แน่ใจตัวเอง พอเราทบทวนกับตัวเองดีๆเราก็รู้ตัวแล้วก็กลัวว่าอาจจะโดนมองในแง่ลบ แต่เราก็ปรึกษาเพื่อนๆคนอื่นมาตลอดนะ รวมถึงเพื่อนสนิทเขาด้วย เพื่อนเขาก็บอกว่าเขาก็ไม่ได้อะไรนะ แต่เรากลัวว่าออกอาการมากไปมันจะดูแย่อะค่ะ แต่เราว่าจริงๆมันดูแย่ตั้งแต่ที่เปลี่ยนใจจากชอบเพื่อนเขากลายเป็นไปชอบเขาแล้วอะ
เราควรทำยังไงอะ ไม่รู้ว่าจะเอายังไงต่อดี ควรจัดการกับเรื่องนี้ยังไง ช่วยให้คำปรึกษาหน่อยนะคะ
คนที่แอบชอบเขาจะย้ายโรงเรียน ทำไงดีคะ คิดไม่ออกแล้วจริงๆ
เรื่องมันอยู่ที่ว่าเขาตั้งคติไว้ว่าจะลองสอบสายวิทย์-คณิตดู ถ้าไม่ติดก็จะย้าย แต่พอดีนักเรียนรุ่นเราเขาหนีสายวิทย์มาสอบภาษากันเกือบหมดอะค่ะ
ที่วิทย์-คณิตน่าจะเหลือ แต่เราก็ยังห่วงอยู่อะค่ะ คือเพื่อนคนนี้เขารู้นะคะว่าเราชอบแต่ก็ไม่ได้รังเกียจอะไร(เขารู้เพราะเพื่อนล้ออะค่ะ)เขากับเราก็ปกติดีนะคะตอนที่ยังไม่รู้ว่าเขาจะย้ายโรงเรียน เราวางแผนไว้ว่าจะค่อยๆเข้าหาตอนม.4 ค่อยๆเป็นค่อยๆไป เพราะไหนๆเขาก็รู้แล้วอีกอย่างเราก็ได้เจอกันทุกเย็นอะค่ะ(อยู่คนละห้องแต่เล่นบาสด้วยกันตอนเย็น) แต่พอเรารู้ว่าเขาจะย้ายเราก็พยามค่อยๆเข้าหามากขึ้นนะ เริ่มซื้อน้ำไปให้เขา(แต่ฝากเพื่อนให้)พอดีไม่กล้าให้อะค่ะ555
จริงๆก็กลัวเขาไม่รับด้วย แต่พอเราไปถามเพื่อนที่หลังว่ามันรู้มั้ยว่าเป็นน้ำของเรา เพื่อนบอกว่ามันรู้นะ แต่ก็ไม่ได้อะไร ก็กินตามปกติ แต่เราก็ยังไม่กล้าแสดงอาการมาก กลัวว่ามันจะดูไม่ดี เพราะเขาน่าจะชอบคนเรียบร้อย เราก็ขี้อายหน้าแดงง่ายด้วย เคยโดนเพื่อนล้อจนหน้าแดงมากอะค่ะ เลยไม่ค่อยกล้าทำอะไรมาก จนพอวันนี้พอดีไม่มีลูกบาสให้เล่นเราก็เลยนั่งคุยกันเรื่องการเรียนต่อ เราเลยพึ่งรู้อะค่ะว่าเหลือเวลาไม่มาก แล้วเรารู้สึกว่าอยากทำทุกอย่างให้เร็วขึ้นแต่มันจะดูเร็วไปรึเปล่า แต่เวลาก็ไม่รอใครอะค่ะ เราก็ต้องรอลุ้นภาวนาให้เขาติดวิทย์-คณิต แต่เขาอยากไปปวช.มากๆ เราคิดว่าเราควรรีบทำอะไรสักอย่างแต่ก็คิดไม่ออกอะค่ะ
ปล.ที่เราบอกว่ากลัวเขามองไม่ดี คือมันมีเหตุผลนะ คือตอนแรกๆเลยเราชอบเพื่อนของเขามาก่อน เขาก็รู้นะแล้วเขาก็เชียร์ แต่สุดท้ายก็ล้มเหลว เรายอมแพ้กับเพื่อนเขา เว้นเวลามาสักระยะจนเราพึ่งมามองเขาดีๆเราก็เริ่มรู้ตัวว่าเรารู้สึกกับเขาเกินกว่าเพื่อน แต่เรายังไม่แน่ใจตัวเอง พอเราทบทวนกับตัวเองดีๆเราก็รู้ตัวแล้วก็กลัวว่าอาจจะโดนมองในแง่ลบ แต่เราก็ปรึกษาเพื่อนๆคนอื่นมาตลอดนะ รวมถึงเพื่อนสนิทเขาด้วย เพื่อนเขาก็บอกว่าเขาก็ไม่ได้อะไรนะ แต่เรากลัวว่าออกอาการมากไปมันจะดูแย่อะค่ะ แต่เราว่าจริงๆมันดูแย่ตั้งแต่ที่เปลี่ยนใจจากชอบเพื่อนเขากลายเป็นไปชอบเขาแล้วอะ
เราควรทำยังไงอะ ไม่รู้ว่าจะเอายังไงต่อดี ควรจัดการกับเรื่องนี้ยังไง ช่วยให้คำปรึกษาหน่อยนะคะ