วันหนึ่ง ผมได้ไปทำธุระที่ลำปางประมาณ เกือบ 10 วันได้ ผมทำธุระในตัวเมือง ประจวบเหมาะกับผมได้นอนห้องเดียวเสียด้วย ซึ่ง ณ ตอนนั้นคนที่นอนคู่กับผมเขาติดธุระไม่สามารถมาได้ ซึ่งเวลาก็ล่วงเลยล่วงเลย จนมาถึงคืนสุดท้าย ที่พรุ่งนี้ต้องเดินทางกลับภูมิลำเนา มันเลยทำให้ผมรู้สึกนึกคึกอะไรไม่รู้ขึ้นมา เสิร์ชหากูเกิ้ล สาวไซด์ไลน์ลำปาง รับงานลำปาง ซึ่งทำให้ผมหาหลายที่มาก และหานานมากจนกว่าจะเจอที่ถูกใจ
พอผมทักหานายหน้าเขาไป ก็เลือกนานอยู่พอสมควร เพราะใจลึกๆว่าจะทำดีไหม? กล้าๆกลัวๆ เพราะตอนนั้นก็เวลาค่อนข้างที่จะดึกมากๆแล้ว และอีกประหนึ่งคือกลัวไม่ตรงกับหน้าตา พวกมิจฉาชีพ มันจะทำให้เรากล้าๆกลัวๆ เพราะมันคือครั้งแรกเสียด้วย แต่กระนั้นก็หาใช่จะทำให้ใจผมนั้นหยุดภารกิจนี้ลง 555+ ผมก็เลยติดต่อนายหน้าไปว่าจะเอาคนนี้ เขาก็เลยขอ โรงเเรมและเลขที่ห้อง และแล้วเวลาไม่ถึง 20 นาที น้องเขาก็ขึ้นมาถึงหน้าห้องผม ซึ่งผมเจอครั้งแรกก็แอบใจแป่วๆ ฮ่าๆๆๆๆ ผมก็เลยพาเขาเข้าห้อง ครั้งแรกที่เขาเข้าห้อง ผมก็เลยชวนคุยและทักทาย ว่านั่งก่อนไหม ชื่ออะไร อายุเท่าไหร่ พอเสร็จ เขาเหมือนรีบๆ เขาขอตัวเข้าห้องน้ำอาบน้ำและนุ่งผ้าขนหนูตัวเดียว ละแล้วคราวนี้ใจผมก็ยิ่งเต้นเต้นเต้นเต้นมากยิ่งขึ้น มันเริ่มทำให้ผมมีความอยากมากพอสมควร แต่ทว่าก่อนจะถึงขั้นนั้น ผมก็ชวนเขาคุยเล่นไปเรื่อยเปื่อย ซักถามประวัติบ้างอะไรบ้าง มันทำให้ผมรู้สึกว่า เอ้อเว้ย คุยสนุกดี มันได้ความรู้ และประสบการณ์ชีวิตเสียมากมาย ทำให้ผมรู้และเข้าใจถึงความเป็นในตัวของเขา เข้าใจในบางอย่างในชีวิตของเขา
พอคุยไปคุยมาผมก็เลยเอ่ยเรื่องราคาขึ้นมาว่าเท่าไหร่ (ซึ่งจริงๆผมก็รู้อยู่แล้วว่าเท่าไหร่ ถามไปงั้นเพราะหาเรื่องคุย ทั้งหมด 1 ครั้ง 1 ชม. 1500 บาท ซึ่งตอนนั้น ต้องให้เพิ่มอีก 200 เพื่อเป็นค่าเดินทาง ต่อคุยเรื่องราคา ก็ทำให้ผมลังเลพอสมควรว่าจะใช้บริการดีไหม ตั้ง 1700 ฮ่าๆๆ และแล้วด้วยความอยากรู้และอยากลองเลยทำให้ผมตัดสินใจจ่ายเงินไป จ่ายเงินหน้างานนะครับ เข้าเรื่องต่อ.....) ผมก็เลยโอนให้เขาไปทั้งหมด 1700 เพราะผมก็เข้าใจในส่วนหนึ่งว่า เราก็ต้องมีความแฟร์และยุติธรรมในตัวเราที่จะมอบให้เขา คนละครึ่งทาง พอเขาออกมากจากห้องน้ำก็มานั่งข้างๆผม เหมือนจะร้อนรนและรีบจะทำให้ผมเสร็จไวๆ แต่ผมก็ยัง ยึกๆยักๆชวนคุยต่อ ผมก็บอกไปว่า "ชวนก่อนก็ได้ครับ มีเวลาตั้ง 1 ชม ไม่ต้องรีบครับ ผมชิวๆ" แล้วเขาก็เหมือนมีความกังวลในใจ เหมือนมีเรื่องรีบอะไรสักอย่าง ในใจผมก็รู้อยู่แล้วว่า เขาคงต้องรีบไปงานอื่นแน่ๆ ผมก็เลยชวนเขาคุยกันไปเรื่อยเปื่อย ซึ่งถามถึงว่าทำไมต้องมาทำงานแบบนี้? มีงานประจำไหม? เงินไม่พอใช้หรือ? เขาก็เล่าเรื่องราวชีวิตของเขาว่า ทางบ้านก็ไม่ค่อยมีเงิน ทางด้านพ่อแม่ก็ล้มป่วย จะอาศัยเงินทางเดียวโดยรอเงินเดือน มันก็ลำบากอยู่ เลยต้องออกมาทำงานแบบนี้
....ซึ่งเขาก็เล่าต่อไปว่า ไม่ได้มาทำงานแบบนี้เป็นประจำหรือทุกวัน ทุกเวลา เพราะเราก็มีงานหลัก และที่ทุกคนเห็นว่ามาแปปเดียวก็ได้เงินง่ายๆ แต่ความจริงแล้ว มันก็ต้องเจอเรื่องอะไรหลายอย่างที่ไม่คาดคิดและไม่คาดถึง คือบางครั้งโดนทำให้เสร็จเเล้วลูกค้าไม่พอใจ ไม่จ่ายบ้าง ซาดิสบ้าง มาทำอะไรแบบนี้กับคนไม่รู้จัก ซึ่งบางครั้งก็ทำให้ลำบากใจพอสมควร.....เลยถึงว่าบอก จ่ายเงินก่อนแล้วค่อยทำภารกิจกัน
ซึ่งหลังจากที่ได้พบปะและพูดกันได้สักพักหนึ่ง โทรศัพท์ก็เด้งขึ้นมาบ้าง ไลน์ก็โทรขึ้นมาบ้าง ผมก็เลยถามว่า มีเรื่องรีบหรือเปล่าครับ? เขาบอกว่าพอดีรับงานอีกงานหนึ่งไว้ โดยไม่ได้บอกนายหน้า เขานึกว่าลูกค้าไม่น่าจะนัดไว้ขนาดนี้ เขาก็๋เลยมาทางผมก่อน
เขาก็เลยรีบบอกว่า งั้นเดี๋ยวหนูจะขอทำให้พี่เสร็จก่อนนะคะ ผมนี่ทำตัวไม่ถูกเลยครับ 555555
ผมก็เลยบอกเขาด้วยความจริงใจและสุภาพว่า อ้อๆไม่เป็นไรครับ คือที่ผมเรียกมาคือมาอยากรู้ชีวิตจริงของพวกเรา ว่าเป็นแบบไหนยังไง
.....
โดยไม่ใช่อ่านผ่านๆจากเน็ต เเม้ความจริงๆแล้วจะมีความคล้ายคลึงกับในเน็ตที่เคยอ่านผ่านๆ แต่อย่างน้อยก็๋ทำให้ผมรู้ว่า ความจริงแล้วเขาก็ไม่ได้มาง่ายๆเหมือนกัน
เขาก็เลยบอกว่า ถ้าไม่ได้ทำให้เดี๋ยวหนูจะคืนเงินให้นะคะ ผมก็เลยบอกว่าไม่เป็นไรหรอกครับ เอาไปเถอะครับ ในเมื่อคุณมาให้หน้าที่การงานของคุณ ผมจะเอาเงินคืนได้อย่างไร มันคือค่าเวลาของคุณนะ
คือผมไม่รู้ว่า ทำไมผมถึงไม่ทำแบบนั้น และอีกอย่างคือที่เรียกมา จุดประสงค์ คืออยากรู้เรื่องราวชีวิตที่ไม่มีใครอยากเจอ และอาชีพที่ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่มีใครอยากทำ ซึ่งเขาก็บอกว่า ไม่มีใครอยากทำหรอก ที่ทำเพราะไม่มีทางเลือก
....หลายคนบอกว่าทางเลือกก็มีเยอะแยะไป ผมก็เลยอยากบอกว่า ทางเลือกเยอะแยะมากมายก็มีจริงอยู่ แต่ทว่าทุกคนล้วนอยู่ในสภาวะที่ต่างกัน สิ่งแวดล้อมที่ต่างกัน ความต้องการของทุกคนก็แตกต่างกัน
สิ่งที่เขาทำผิดไหม? พูดไปแล้วมันก็ผิดนะครับ ขนาดตัวเขายังบอกเลยว่าผิด เพราะประเทศเรายังคงมองแบบนั้นอยู่ แต่ถ้าเป็นประเทศที่ยอมรับ มุมมองก็ย่อมแตกต่างกัน
ดังนั้นในเมื่อสภาพแวดล้อมไม่เหมือนกัน การใช้ชีวิตก็ย่อมต่างกัน ถ้าท่านอยู่ในสภาวะแบบนี้ ก็ไม่แน่ว่าท่านจะไม่เลือกหรือเลือกทำแบบนี้
....
น้องสาวคนนั้นขอบคุณผมยกใหญ่ เพราะเขาบอกว่า ขอบคุณที่เข้าใจ ขอบคุณที่เข้าใจว่ารีบและต้องรีบไป ผมอยู่กับเขาราวๆ 30 นาทีเศษๆได้ครับ ซึ่งในระยะเวลานี้ ทำให้ผมเข้าใจในมนุษย์มากยิ่งขึ้น ธรรมชาติสร้างความสมดุลของมันมาอยู่แล้ว
ผมสามารถเข้าใจในสภาพแบบเขาได้ สามารถเข้าใจในเนื้อเรื่องเรื่องราวชีวิตของเขาได้ เพราะผมเปิดรับและพยายามที่จะเข้าใจในสิ่งที่เขาเป็น
ทุกท่านที่ผ่านเข้ามาอ่าน....ไม่ว่าท่านจะคิดอย่างไร ขอให้ท่านมองในอีกมุมหนึ่ง เห็นในอีกมุมหนึ่ง
....
ที่ผมไม่ทำ เพราะผมเพียงอยากรู้เรื่องราวชีวิต และผมก็ยังมีอดีตคนที่ผมรักรักมากๆ ผมพยายามที่จะลืมเขามาแล้ว 6 ปีเต็ม แต่ก็ลืมไม่ได้ ถึงแม้วันนี้เราจะไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว แต่ผมก็ยังที่จะเคารพในตัวของคนรักเก่า และรักเขาเสมอ ผู้หญิงร้อยหน้าพันหน้ามายืนแก้ผ้าต่อหน้าผม ผมก็ยังยืนยันว่า ถ้าไม่ใช่คนที่ผมรักและทุ่มเทหัวใจให้แล้ว ผมก็คงไม่ทำเด็ด ดังเช่นที่ผมยอมเสียเงิน 1700 เพื่อเรียนรู้ชีวิตของผู้หญิงที่รับงานแบบนี้ ซึ่งน้องเขาสวยนะ น่ารักนะ มายืนแก้ผ้าต่อหน้าผม แต่ผมก็ยังยืนยันที่จะปฏิเสธและเราใช้เวลา 30 นาทีเศษๆในการดูการ์ตูนและพูดคุยกัน ฮ่าๆๆๆๆ
ชีวิตคนเราสะท้อนในหลายๆอย่าง อย่าด่วนตัดสินเขาแบบนั้น พยายามหาความจริง พยายามเปิดใจ พยายามเข้าใจ แล้วคุณจะได้อะไรมากกว่าการปิดกั้นความคิดของตัวเอง ขอบคุณครับ
ขอบคุณน้องผู้หญิงคนนั้น ที่ให้ผมรู้อะไรมากมาย
ขอบคุณแฟนเก่าผม ที่ทำให้ผมยังรักเขาถึงทุกวันนี้
ขอบคุณตัวผมเองที่ก้าวข้ามอะไรๆที่ใหม่ๆเสมอมา
ขอบคุณทุกท่านที่อ่านและทุกความคิดเห็นครับ
ครั้งหนึ่ง ณ ลำปาง
พอผมทักหานายหน้าเขาไป ก็เลือกนานอยู่พอสมควร เพราะใจลึกๆว่าจะทำดีไหม? กล้าๆกลัวๆ เพราะตอนนั้นก็เวลาค่อนข้างที่จะดึกมากๆแล้ว และอีกประหนึ่งคือกลัวไม่ตรงกับหน้าตา พวกมิจฉาชีพ มันจะทำให้เรากล้าๆกลัวๆ เพราะมันคือครั้งแรกเสียด้วย แต่กระนั้นก็หาใช่จะทำให้ใจผมนั้นหยุดภารกิจนี้ลง 555+ ผมก็เลยติดต่อนายหน้าไปว่าจะเอาคนนี้ เขาก็เลยขอ โรงเเรมและเลขที่ห้อง และแล้วเวลาไม่ถึง 20 นาที น้องเขาก็ขึ้นมาถึงหน้าห้องผม ซึ่งผมเจอครั้งแรกก็แอบใจแป่วๆ ฮ่าๆๆๆๆ ผมก็เลยพาเขาเข้าห้อง ครั้งแรกที่เขาเข้าห้อง ผมก็เลยชวนคุยและทักทาย ว่านั่งก่อนไหม ชื่ออะไร อายุเท่าไหร่ พอเสร็จ เขาเหมือนรีบๆ เขาขอตัวเข้าห้องน้ำอาบน้ำและนุ่งผ้าขนหนูตัวเดียว ละแล้วคราวนี้ใจผมก็ยิ่งเต้นเต้นเต้นเต้นมากยิ่งขึ้น มันเริ่มทำให้ผมมีความอยากมากพอสมควร แต่ทว่าก่อนจะถึงขั้นนั้น ผมก็ชวนเขาคุยเล่นไปเรื่อยเปื่อย ซักถามประวัติบ้างอะไรบ้าง มันทำให้ผมรู้สึกว่า เอ้อเว้ย คุยสนุกดี มันได้ความรู้ และประสบการณ์ชีวิตเสียมากมาย ทำให้ผมรู้และเข้าใจถึงความเป็นในตัวของเขา เข้าใจในบางอย่างในชีวิตของเขา
พอคุยไปคุยมาผมก็เลยเอ่ยเรื่องราคาขึ้นมาว่าเท่าไหร่ (ซึ่งจริงๆผมก็รู้อยู่แล้วว่าเท่าไหร่ ถามไปงั้นเพราะหาเรื่องคุย ทั้งหมด 1 ครั้ง 1 ชม. 1500 บาท ซึ่งตอนนั้น ต้องให้เพิ่มอีก 200 เพื่อเป็นค่าเดินทาง ต่อคุยเรื่องราคา ก็ทำให้ผมลังเลพอสมควรว่าจะใช้บริการดีไหม ตั้ง 1700 ฮ่าๆๆ และแล้วด้วยความอยากรู้และอยากลองเลยทำให้ผมตัดสินใจจ่ายเงินไป จ่ายเงินหน้างานนะครับ เข้าเรื่องต่อ.....) ผมก็เลยโอนให้เขาไปทั้งหมด 1700 เพราะผมก็เข้าใจในส่วนหนึ่งว่า เราก็ต้องมีความแฟร์และยุติธรรมในตัวเราที่จะมอบให้เขา คนละครึ่งทาง พอเขาออกมากจากห้องน้ำก็มานั่งข้างๆผม เหมือนจะร้อนรนและรีบจะทำให้ผมเสร็จไวๆ แต่ผมก็ยัง ยึกๆยักๆชวนคุยต่อ ผมก็บอกไปว่า "ชวนก่อนก็ได้ครับ มีเวลาตั้ง 1 ชม ไม่ต้องรีบครับ ผมชิวๆ" แล้วเขาก็เหมือนมีความกังวลในใจ เหมือนมีเรื่องรีบอะไรสักอย่าง ในใจผมก็รู้อยู่แล้วว่า เขาคงต้องรีบไปงานอื่นแน่ๆ ผมก็เลยชวนเขาคุยกันไปเรื่อยเปื่อย ซึ่งถามถึงว่าทำไมต้องมาทำงานแบบนี้? มีงานประจำไหม? เงินไม่พอใช้หรือ? เขาก็เล่าเรื่องราวชีวิตของเขาว่า ทางบ้านก็ไม่ค่อยมีเงิน ทางด้านพ่อแม่ก็ล้มป่วย จะอาศัยเงินทางเดียวโดยรอเงินเดือน มันก็ลำบากอยู่ เลยต้องออกมาทำงานแบบนี้
....ซึ่งเขาก็เล่าต่อไปว่า ไม่ได้มาทำงานแบบนี้เป็นประจำหรือทุกวัน ทุกเวลา เพราะเราก็มีงานหลัก และที่ทุกคนเห็นว่ามาแปปเดียวก็ได้เงินง่ายๆ แต่ความจริงแล้ว มันก็ต้องเจอเรื่องอะไรหลายอย่างที่ไม่คาดคิดและไม่คาดถึง คือบางครั้งโดนทำให้เสร็จเเล้วลูกค้าไม่พอใจ ไม่จ่ายบ้าง ซาดิสบ้าง มาทำอะไรแบบนี้กับคนไม่รู้จัก ซึ่งบางครั้งก็ทำให้ลำบากใจพอสมควร.....เลยถึงว่าบอก จ่ายเงินก่อนแล้วค่อยทำภารกิจกัน
ซึ่งหลังจากที่ได้พบปะและพูดกันได้สักพักหนึ่ง โทรศัพท์ก็เด้งขึ้นมาบ้าง ไลน์ก็โทรขึ้นมาบ้าง ผมก็เลยถามว่า มีเรื่องรีบหรือเปล่าครับ? เขาบอกว่าพอดีรับงานอีกงานหนึ่งไว้ โดยไม่ได้บอกนายหน้า เขานึกว่าลูกค้าไม่น่าจะนัดไว้ขนาดนี้ เขาก็๋เลยมาทางผมก่อน
เขาก็เลยรีบบอกว่า งั้นเดี๋ยวหนูจะขอทำให้พี่เสร็จก่อนนะคะ ผมนี่ทำตัวไม่ถูกเลยครับ 555555
ผมก็เลยบอกเขาด้วยความจริงใจและสุภาพว่า อ้อๆไม่เป็นไรครับ คือที่ผมเรียกมาคือมาอยากรู้ชีวิตจริงของพวกเรา ว่าเป็นแบบไหนยังไง
.....
โดยไม่ใช่อ่านผ่านๆจากเน็ต เเม้ความจริงๆแล้วจะมีความคล้ายคลึงกับในเน็ตที่เคยอ่านผ่านๆ แต่อย่างน้อยก็๋ทำให้ผมรู้ว่า ความจริงแล้วเขาก็ไม่ได้มาง่ายๆเหมือนกัน
เขาก็เลยบอกว่า ถ้าไม่ได้ทำให้เดี๋ยวหนูจะคืนเงินให้นะคะ ผมก็เลยบอกว่าไม่เป็นไรหรอกครับ เอาไปเถอะครับ ในเมื่อคุณมาให้หน้าที่การงานของคุณ ผมจะเอาเงินคืนได้อย่างไร มันคือค่าเวลาของคุณนะ
คือผมไม่รู้ว่า ทำไมผมถึงไม่ทำแบบนั้น และอีกอย่างคือที่เรียกมา จุดประสงค์ คืออยากรู้เรื่องราวชีวิตที่ไม่มีใครอยากเจอ และอาชีพที่ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่มีใครอยากทำ ซึ่งเขาก็บอกว่า ไม่มีใครอยากทำหรอก ที่ทำเพราะไม่มีทางเลือก
....หลายคนบอกว่าทางเลือกก็มีเยอะแยะไป ผมก็เลยอยากบอกว่า ทางเลือกเยอะแยะมากมายก็มีจริงอยู่ แต่ทว่าทุกคนล้วนอยู่ในสภาวะที่ต่างกัน สิ่งแวดล้อมที่ต่างกัน ความต้องการของทุกคนก็แตกต่างกัน
สิ่งที่เขาทำผิดไหม? พูดไปแล้วมันก็ผิดนะครับ ขนาดตัวเขายังบอกเลยว่าผิด เพราะประเทศเรายังคงมองแบบนั้นอยู่ แต่ถ้าเป็นประเทศที่ยอมรับ มุมมองก็ย่อมแตกต่างกัน
ดังนั้นในเมื่อสภาพแวดล้อมไม่เหมือนกัน การใช้ชีวิตก็ย่อมต่างกัน ถ้าท่านอยู่ในสภาวะแบบนี้ ก็ไม่แน่ว่าท่านจะไม่เลือกหรือเลือกทำแบบนี้
....
น้องสาวคนนั้นขอบคุณผมยกใหญ่ เพราะเขาบอกว่า ขอบคุณที่เข้าใจ ขอบคุณที่เข้าใจว่ารีบและต้องรีบไป ผมอยู่กับเขาราวๆ 30 นาทีเศษๆได้ครับ ซึ่งในระยะเวลานี้ ทำให้ผมเข้าใจในมนุษย์มากยิ่งขึ้น ธรรมชาติสร้างความสมดุลของมันมาอยู่แล้ว
ผมสามารถเข้าใจในสภาพแบบเขาได้ สามารถเข้าใจในเนื้อเรื่องเรื่องราวชีวิตของเขาได้ เพราะผมเปิดรับและพยายามที่จะเข้าใจในสิ่งที่เขาเป็น
ทุกท่านที่ผ่านเข้ามาอ่าน....ไม่ว่าท่านจะคิดอย่างไร ขอให้ท่านมองในอีกมุมหนึ่ง เห็นในอีกมุมหนึ่ง
....
ที่ผมไม่ทำ เพราะผมเพียงอยากรู้เรื่องราวชีวิต และผมก็ยังมีอดีตคนที่ผมรักรักมากๆ ผมพยายามที่จะลืมเขามาแล้ว 6 ปีเต็ม แต่ก็ลืมไม่ได้ ถึงแม้วันนี้เราจะไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว แต่ผมก็ยังที่จะเคารพในตัวของคนรักเก่า และรักเขาเสมอ ผู้หญิงร้อยหน้าพันหน้ามายืนแก้ผ้าต่อหน้าผม ผมก็ยังยืนยันว่า ถ้าไม่ใช่คนที่ผมรักและทุ่มเทหัวใจให้แล้ว ผมก็คงไม่ทำเด็ด ดังเช่นที่ผมยอมเสียเงิน 1700 เพื่อเรียนรู้ชีวิตของผู้หญิงที่รับงานแบบนี้ ซึ่งน้องเขาสวยนะ น่ารักนะ มายืนแก้ผ้าต่อหน้าผม แต่ผมก็ยังยืนยันที่จะปฏิเสธและเราใช้เวลา 30 นาทีเศษๆในการดูการ์ตูนและพูดคุยกัน ฮ่าๆๆๆๆ
ชีวิตคนเราสะท้อนในหลายๆอย่าง อย่าด่วนตัดสินเขาแบบนั้น พยายามหาความจริง พยายามเปิดใจ พยายามเข้าใจ แล้วคุณจะได้อะไรมากกว่าการปิดกั้นความคิดของตัวเอง ขอบคุณครับ
ขอบคุณน้องผู้หญิงคนนั้น ที่ให้ผมรู้อะไรมากมาย
ขอบคุณแฟนเก่าผม ที่ทำให้ผมยังรักเขาถึงทุกวันนี้
ขอบคุณตัวผมเองที่ก้าวข้ามอะไรๆที่ใหม่ๆเสมอมา
ขอบคุณทุกท่านที่อ่านและทุกความคิดเห็นครับ