ข้อไว้อาลัยแด่ "กิมย้ง" บรมครูแห่งวงการวรรณกรรมของจีน ผลงานเลื่องชื่อมังกรหยก จากไปด้วยวัย 94 ปี

ผลงานของท่านจะคงอยู่ตลอดไปค่ะ มังกรหยก แปดเทพอสูรมังกรฟ้า อุ้ยเสี่ยวป้อ กระบี่เย้ยยุทธจักร จะอยู่ในใจ
ข้าน้อยตลอดไป ขอคารวะแด่บรมครูที่สุดแห่งแดนมังกร

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สิ้นแล้ว “กิมย้ง” เจ้าของนิยายกำลังภายใน “มังกรหยก” เสียชีวิตด้วยวัย 94 ปี
โดย: ผู้จัดการออนไลน์

สื่อจีนเปิดเผยว่า ยอดนักเขียนนิยายกำลังภายในเจ้าของผลงานระดับตำนานอย่าง มังกรหยก ได้เสียชีวิตลงแล้วด้วยวัย 94 ปี

สื่อจีนได้ให้ข่าวยืนยันว่า กิมย้ง หรือ จา เลี้ยงย้ง เจ้าของผลงานนิยายกำลังภายในระดับตำนานมากมาย ได้เสียชีวิตลงในช่วงบ่ายของวันนี้ (30 ต.ค.) ด้วยวัย 94 ปี

ผลงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของ กิมย้ง ก็คือ ไตรภาคชุดมังกรหยก ที่ประกอบไปด้วย มังกรหยก, ลูกมังกรหยก และ ดาบมังกรหยก ทั้งหมดเป็นนิยายกำลังภายในที่ผูกเรื่องเข้ากับประวัติศาสตร์ของจีนได้อย่างแนบเนียน และเต็มไปด้วยตัวละครที่มีสีสันมากมาย ตัวละครอย่าง ก๊วยเจ๋ง, อึ้งย้ง, เอี้ยก้วย หรือ เซียวเหล่งนึ่ง เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง ไม่เฉพาะสำหรับคนที่อ่านนิยายเท่านั้น

เขายังมีผลงานเด่นอย่าง กระบี่เย้ยยุทธจักร, อุ้ยเสี่ยวป้อ และ แปดเทพอสูรมังกรฟ้า ที่ก็ได้รับการยกย่องมากเช่นเดียวกัน

กิมย้ง เขียนนิยายกำลังภายในแค่ 15 เรื่องในระยะเวลา 17 ปี ระหว่างช่วง 1955-1972 เท่านั้น และหลังจากนั้น ก็ไม่ได้มีผลงานใหม่อีก นอกจากกลับไปแก้ไขงานเดิมให้สมบูรณ์แบบขึ้นเท่านั้น แต่นิยายของกิมย้ง กลับยิ่งใหญ่ และส่งอิทธิพลไปสู่นักเขียนรุ่นหลังๆ และครองใจผู้อ่านมารุ่นแล้วรุ่นเล่า จนถูกแปลเป็นภาษาต่างๆ มากมาย ไม่ว่าจะเป็น อังกฤษ, ฝรั่งเศส, เกาหลี, ญี่ปุ่น, เวียดนาม, พม่า, มาเลเซีย, อินโดนีเซีย และรวมถึงประเทศไทยที่มีผู้ติดตามอ่านผลงานของ กิมย้ง มากมาย

นอกจากนั้น ผลงานของเขายังถูกดัดแปลงเป็นทั้งซีรีส์ และหนังมาแล้วเรื่องละหลายๆ รอบ จนนักแสดงเชื้อสายจีนแทบจะทุกคนต้องเคยผ่านการแสดงเป็นตัวละครในนิยายของ กิมย้ง กันมาบ้างไม่มากก็น้อย



----------------------------------------------------------------------------------------------------------

ขออนุญาตนำบทความของคุณ Kornkit Disthan  ที่กล่าวถึง "กิมย้ง"  มา ณ ที่นี่ด้วยค่ะ

กิมย้งจากไปแล้ว ...

ไม่กี่วันก่อนผมยังคุยกับมิตรสหายในงานมหกรรมหนังสือเรื่องของเขา และงานของเขา และเปรยกับสหายในวงการน้ำหมึกว่า "กิมย้งแกเป็นอมตะหรือไร?" หมายความว่าเขาอายุยืนมาก ไม่กี่วันต่อมาเขาจากโลกนี้ไปเสียได้ ในวัย 94 ปี วันที่ 30 ตุลาคม 2561

บางคนอาจจะจำได้ว่า ตอนที่เกิดสึนามิบ้านเรา กิมย้งมาเที่ยวภูเก็ต ตอนนั้นก็สูงวัยมากแล้ว แต่ยังเอาชีวิตรอดจากภัยพิบัติมาได้ และมีชีวิตยืนยาวนาน นับว่าเป็นแมวเก้าชีวิตคนหนึ่ง แต่เขาวางมือจากงานเขียนมาเกือบครึ่งศตวรรษแล้ว บอกว่า เขียนอุ้ยเสี่ยวป้อจบถึงที่สุดแห่งชีวิตนักเขียน

อุ้ยเสี่ยวป้อนั้นว่าด้วยคนที่ไร้วิทยายุทธ์ แต่เอาตัวรอดได้ท่ามกลางจอมยุทธ์ร้อยพัน นิยายกำลังภายในที่พระเอกไม่มีวรยุทธ์ เป็นงานที่พิสดารพันลึก ไม่มีใครเขียนได้ดีเท่ากิมย้ง กิมย้งก็เขียนไม่ได้ดีเท่านี้อีก จึงตัดสินใจวางปากกา

ความสูญเสียครั้งนี้ ผมเป็นแฟนตัวยงของกิมย้งยังรู้สึกตกใจไม่ได้ ทั้งๆ ที่รู้ว่า มีพบย่อมมีพราก งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา และไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า

กิมย้งน่าจะเข้าใจเรื่องนี้ที่สุด เพราะเมื่อหลายสิบปีก่อนบุตรชายคนโตของเขาฆ่าตัวตาย ระหว่างที่ศึกษาที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย ยังความเศร้าโศกให้กับกิมย้งอย่างมาก และทำให้เขาหันมาศึกษาพุทธศาสนาอย่างจริงจัง เพื่อแสวงหาหนทางเยียวยาจิตใจ และค้นหามรรคแห่งการพ้นทุกข์ ทำให้นิยายหลายเรื่องของเขาสะท้อนหลักศาสนาพุทธอย่างชัดเจน

งานของกิมย้งนั้นเปี่ยมไปด้วยปรัชญาจีน รสวรรณคดี เกร็ดประวัติศาสตร์ ราวกับสารานุกรมในรูปของนิยาย คล้ายกับวรรณกรรมอมตะเรื่อง "ความฝันในหอแดง" คุณภาพงานของเขาดีปานนั้น คงเพราะเขาได้รับการศึกษาแบบบัณฑิตโบราณ ควบคู่กับนักศึกษาโมเดิร์น

ความตายของกิมย้ง คือจุดสิ้นสุดของวรรณกรรมจีนแบบโบราณก็ว่าได้

งานของเขาหลายสิบเรื่อง เรื่องที่สะท้อนหลักพุทธธรรมที่สุดคือแปดเทพอสูรมังกรฟ้า

เรื่องที่สะท้อนหลักจารีตขงจื๊อ และความรักบ้านเมืองที่สุดคือ มังกรหยกภาคก๊วยเจ๋ง

เรื่องที่สะท้อนปรัชญาหยางจื่อ สุขนิยมไร้กรอบกฎเกณฑ์ที่สุดคือมังกรหยกภาคเอี้ยก้วย

เรื่องที่สะท้อนหลักอี้จิง พลิกแพลงไร้ที่สุดสิ้นสุด คืออุ้ยเสี่ยวป้อ จอมยุทธ์ที่ไร้เพลงยุทธ์

เรื่องที่สะท้อนสันดานดิบของมนุษย์ที่สุดคือ ยิ้มเย้ยยุทธจักร หรือกระบี่เย้ยยุทธจักร

เขียนเรื่องยิ้มเย้ยยุทธจักร สะท้อนความวินาศของการปฏิวัติวัฒนธรรม ทำให้กิมย้งถูกพวกซ้ายจัดในฮ่องกงขู่เอาชีวิต แต่เขาก็เขียนมันจนจบท่ามกลางการข่มขู่ของพวกที่เรียกตัวเองว่ามีอุดมการณ์แรงกล้า

เรื่องยิ้มเย้ยยุทธจักรทำให้เราได้รู้ซึ้งถึงคำว่า "วิญญูชนจอมปลอม" คนที่คิดว่าตัวเองสูงส่งด้านอุดมการณ์ วิพากษ์วิจารณ์ทุกคนได้ แต่กลับไม่ทนกับคนที่วิจารณ์พวกเขา

ผมเคยเขียนหนังสือวิจารณ์งานของกิมย้งโดยเฉพาะ เอ่ยถึงคำว่าวิญญูชนเอาไว้ ในนิยายกำลังภายในและหนังจีนมักได้ยินประโยคนี้บ่อยๆ ...

君子報仇,十年不晚
วิญญูชน มีความแค้นสิบปียังไม่สาย

ซึ่งแท้จริงแล้วต้นเค้าของถ้อยประโยคนี้ มิได้มาจากจอมยุทธ์คนใด หากมาจากเรื่องราวของ ฟ่านจู (范雎) เสนาแคว้นเว่ย ที่ถูกใส่ร้ายจนต้องหนีไปแคว้นฉิน แล้วใช้เวลายาวนานแทรกซึมในราชสำนัก จนเป็นที่ไว้ใจเจ้าแคว้นฉิน วางแผนให้แคว้นฉินสร้างพันธมิตรล้มแคว้นเว่ย เรื่องราวการล้างแค้นอย่างเลือดเย็นนี้บันทึกในตำราสื่อจี้โดย ซือหม่าเชียน มหาบัณฑิตยอดนักประวัติศาสตร์ จะเห็นได้ว่า แม้แต่ในหมู่วิญญูชนสายบัณฑิต และวิญญูชนสายต่อสู้ บางคราวก็ต้องมีความแค้นอยู่ในอกเฉกเช่นเดียวกัน

แล้ว "วิญญูชนจอมปลอม" (เหว่ยจวินจื่อ - 偽君子) เล่า ควรหมายถึงคนจำพวกใด?

ย่อมเป็นในทางตรงกันข้ามกับ วิญญูชนที่แท้จริงทุกกระบวนท่า เพียงแต่คนชั่วร้ายเหล่านี้ มักใช่ฉากหน้าของวิญญูชนเป็นหน้ากากซ่อนความโฉดโหดหินไว้ มิให้คนได้เห็น นับว่าต่ำช้ากว่ามาร เพราะมารยังอาจแลเห็นได้ แต่คนชั่วในคราบคนดี ใครเล่าจะมองเห็นธาตุแท้ได้ ล้วนได้เห็นเอาก็เกือบจะสายเกินการณ์ทั้งสิ้น ...

นิยายของกิมย้งสะท้อนถึงวิญญูชนจอมปลอมเอาไว้ไม่น้อย นัยว่าเพื่อตักเตือนผู้อ่านให้คอยระแวดระวัง เพราะในขณะที่สังคมยกย่องความดีงาม ความชั่วช้าก็อำพรางตัวอย่างแนบเนียนอยู่ในนั้น

นิยายที่ดีควรจะเปิดโปงความชั่วร้าย ดังนี้

ขอส่งกิมย้งสู่ปรภพด้วยเนื้อเพลง "ยิ้มเย้ยยุทธจักร" ประกอบภาพยนต์ที่สร้างนิยายเรื่องดังของเขา แม้เพลงนี้เขาจะไม่ได้แต่งขึ้น แต่สะท้อนจิตวิญญาณของจอมยุทธ์ที่ไร้พันธะในขนบจอมปลอม แต่เปี่ยมไปด้วยคุณธรรมแท้จริงในนิยายของกิมย้งได้เป็นอย่างดี


สดับเสียงหัวเราะร่าชลาคลั่ง, ถั่งถั่งคลื่นทะเลทบซบฝั่งสอง

ปลดปล่อยยดั่งคลื่นไปไร้จับจอง, จับจ้องอยู่แต่ ณ นาทีนี้

พรหมลิขิตยิ้มหยัวทุกตัวคน, เวียนวนวนเวียนเปลี่ยนวิถี

สวรรค์เท่านั้นอาจรู้ดี, ใครที่แพ้พ่ายได้กำชัย

ภูธาราโลกหล้าพาหัวร่อ, เพียงลำพังไร้ฝนรอหลั่งรดสาย

เรื่องเก่าคลื่นกินสิ้นลาย, ใครเล่ายังรู้ไว้ซ่อนในครรลอง

ลมรื่นพายิ้มร่า หากดำรงอย่างลำพัง, ข้าไร้เคียงสอง

สหายล้วนสิ้นแล้ว,แลมอง สายัณฑ์อาบสีหมองเดียวดาย

หากล้วนยังหัวเราะร่า, ความเหงาฤๅจองจำข้าดั่งใจหมาย

อุดมการณ์ไม่เคยวางวาย, ข้ายังยิ้มสู้ได้บนหยัดยืน

credit : http
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่