แอบชอบเพื่อน. แอบรักเพื่อน. หรือเปล่านะ..

คือมีเพื่อนสนิท (ชาย-ชายนะครับ) เพื่อนคนนี้เรารู้จักกันผ่านแอพหาคู่ ตอนแรกก็ไม่ได้คุยอะอไรหรอกครับ แต่หลังๆดูเค้าเคมีตรงกันกับเรา ชอบเที่ยวชอบลุยๆ แลดูเป็นคนอะไรก็ได้. จนเราได้ไลน์มา. ก็คุยกันปกติครับ. แต่ก็เห็นสเตตัสในไลน์เค้าตั้งชื่อแฟนเค้าอ่ะนะ. เราก็แบบ. เออ. แอบส่องเฟสหน่อยดีกว่า. ก็สรุปว่า อ๋อ. เค้ามีแฟนละ. แต่เค้ายังไม่เคยเจอกันคบกันผ่านโลกออนไลน์อะไรประมาณนี้.  จนเราตกลงเจอกันครับ เราเจอกันตอนแรกก็ไม่มีไรครับ ก็นอนคุยกันบลาๆๆ ละก็แยกย้ายไป จนหลังจากนั้นในช่วงเวลาที่ไม่ได้เจอกัน เราก็คุยกับเค้าทุกวันนะครับ. เพราะตอนนั้นเราก็ระหองระแหงกับแฟน. คุยกับเค้าก็รู้สึกดี. จนคุยไปมาเค้าก็ชวนเราไปทะเล. เราก็เลยถามว่า. ไปในฐานะอะไรหรอ. เค้าก็ตอบว่า. ในฐานะเพื่อนไง เราก็อ๋อ. โอเครร. จนวันนั้นเราก็ได้รู้สถานะว่าเราเป็นเพื่อนกันนะ. พอมาวันนึง. เค้าก็ทักมาชวนเราไปกินหมูกระทะ. แต่แม่เค้าก็ไปด้วยนะ. ตอนแรกเราก็ลังเล. จนตกลงไป. พอไปก็เหมือนว่าแม่เค้าก็เทคฟิลเราดี. ส่วนเค้าก็แนะนำเราว่าเป็นเพื่อนนะ. นู่นนี่นั่น. จนพอกินหมูกระทะเสร็จ แม่เค้าบอกว่าให้ชวนเค้าไปเที่ยวหน่อย. เห็นช่วงนี้เค้าเหงาๆ. เราก็ไม่รู้นะว่าแม่เค้าคิดอะไร. จนเราก็ไปเที่ยวไปเดินตลาดกัน. จนเราก็แบบได้คุยกันแบบจริงจังมากขึ้น เราก็บอกความในใจของเราว่า เออเราอ่ะอยากมีเพื่อนแบบ. อยู่ด้วยในทุกสถาณการณ์. แบบไปไหนไปกัน คุยกันไปมา. เหมือนยิ่งสนิทกันมากขึ้น. จนวันนั้นมันดึกมาก. เค้าก็เลยไปนอนกับเราที่ห้อง. สรุปวันนั้นเราก้ไม่แน่ใจว่าเค้าและเรารู้สึกอะไรกัน. สรุปคืนนั้นเราก็มีอะไรกัน. หลังจากนั้นเราก็เจอกันบ่อยขึ้น. เรียกว่าเกือบทุกวันเลย. เราก็ไปหาแม่เค้า. แม่เค้าก็เหมือนแบบว่า. ให้เราอยู่เป็นเพื่อนเค้าหน่อยนะ. เพราะแม่จะกลับต่างจังหวัดแล้ว. เราก็บอกแม่ว่าจะชวนเค้าไปเรียนด้วยกันนะ. เหมือนแม่เค้าก้ดีใจเลยฝากฝังเค้าไว้กับเรา.   เราก็โอเค. หลังจากนั้นเราก็อยู่กันมาแทบทุกวันไปส่งเค้าไปทำงานนั่นนี่นู่น. เหมือนแบบว่าการที่เราอยู่กับเค้าในแต่ละวันเราได้เห็นกิจวัตรและเราอยู่ด้วยกันมันมีความสุขดี. แต่ก็ต้องแอบนอยบ้างเวลาที่เค้าคุยกับแฟนอะไรเงี้ย. แต่แฟนเค้าและแฟนเราก็รู้นะว่าเราเป็นเพื่อนกัน. แต่ก็อยู่กันมาทุกวัน. จนวันนึงเรามีปัญหากับแฟนหนักมาก. จนเลิกกัน. เรารู้สึกว่าเราอ่อนแอมาก. และในช่วงเวลานั้นก็มีเค้าอยู่ด้วย. มันรู้สึกดีมากๆๆ. จนเราคิดไปไกล.  พอมาวันนี้. เค้าก็เลิกกับแฟน. เค้าก็อกหักในช่วงเวลาที่ไล่เลี่ยกับเรานึกออกม้ะ. เราต่างคนต่างปลอบใจกันแบบเนี้ย.  แต่เราก็ยังสับสนกับตัวเองว่า. เรารักค้าใช่ไหม. แต่เราก็หึงเค้านอยเค้าเราก็บอกเค้านะ. เค้าก็รับฟัง. เพราะเวลาเราอยู่ด้วยกันมีแต่คนบอกว่าเหมือนแฟนกัน. เค้าดูแลเรา. เดินจูงมือถือของถือกระเป๋าผูกเชือกรองเท้าขับรถอาบน้ำสระผมให้เรา. เราก็เลยถามเค้าไปตรงๆว่า. คิดยังไงถึงมาคุยกัน เค้าบอกเรานิสัยดี. เค้าบอกอยากมีเพื่อยแบบนี้. เราก็อ๋อ เค๊. นึกในใจ. เพื่อนก็เเพื่อนวะ. สรุปว่าทุกวันนี้เราก็ใช้ชีวิตแบบนี้กับเค้า. เราควรทำยังไงดี. เราควรถอยออกมา. หรือว่าอยู่กับสถานะแบบนี้ต่อไป. ตอบใจตัวเองไม่ได้. มันสับสน. เพียงแค่ว่าเราก็โอเคกับที่เป็นอยู่. แต่ก็อึดอัดเวลาที่เค้ามีแฟนหรือคุยกับคนอื่น อยากถามทุกคนว่า. เราควรจะทำไงต่อไปดีครับ. ควรรู้สึกแบบนี้ต่อไปมันจะดีไหม.