เทใจ..ไปซาปา กันเถอะ แล้วจะรู้ว่า ร้อง "โว้ย" กับร้อง "ว้าว" ไปพร้อมๆกัน มันเป็นยังไง

มาอีกหนึ่งทริปสั้นๆ ที่เราตั้งใจไปฟอกปอด ให้สดชื่น ก่อนจะลุยทริปใหญ่สิ้นปีนี้

พากันมาลุย เวียดนามเหนือ เพื่อนบ้านของเราอีกหนึ่งเมืองที่น่าประทับใจคร่า


ปีนี้รู้สึกว่าแต่ละทริป จะมีผู้ร่วมเดินทาง ทริปนี้ก็เช่นกัน น้องสาวเราเองงงงงงง

อยากจะพาน้องสาวไปเปิดหูเปิดตาบ้าง เลยอาศัยวันหยุดฟันหลอ ลา 1 วัน เที่ยวยาวๆ กันไปเล้ยยยยย

ก่อนอื่น ขอชื่นชมสายการบินที่เราใช้เดินทาง ทั้งไปและกลับ ประทับใจมากๆๆๆๆๆๆ ให้ 10 10 10 เลย

นั่นก็คือ "Vietnam Airline" นั่นเอง สายการบินแห่งชาติของเวียดนามค่ะ ราคาประหยัด แต่ได้บริการ

ระดับ Full Service ดีงามมากๆ ค่ะ ของดีเลยต้องบอกต่อ เราได้ราคาไป-กลับ 5,700 บาท ซึ่งอาจจะ

ไม่ได้ถูกที่สุด แต่บริการขนาดนี้ ถือว่า คุ้มค่ากับเงินที่จ่ายค่ะ







Landing!!! เราลงที่เมืองฮานอยกันก่อนเลยค่ะ วันแรก เราไม่ได้จองโรงแรมล่วงหน้า เพราะคืนนี้

เราจะนอนใน "รถไฟ" กันคร่า เราทำการจองตัวรถไฟออนไลน์ เป็นตู้นอน VIP 4 เตียง ค่ะ

เดินทางจากฮานอย ไป Lao Cai เพื่อไปซาปากันค่ะ รถไฟออกจากสถานี 4 ทุ่ม ในระหว่างรอเวลา

เราไม่รอช้า .. มาถึงฮานอย ขอชิม กาแฟไข่ ก่อนเลยยยย คุณสามีก็ตามหาลายแทง ร้านเล็กๆ

อยู่ในหลืบซอย ความมุ่งมั่นของนาง ทำให้เจอร้านจนได้ มองผ่านๆ นึกว่าซอกตึกอพาร์ทเม้นท์

ที่ไหนได้ เข้าไปมีทั้งร้านนวด ที่พัก และที่สำคัญ ร้านกาแฟชิคๆ ที่ต้องขึ้นชั้นบนเพื่อนั่งจิบกาแฟ

รับลม ชมบรรยากาศ ต่างชาติเยอะมากจริงๆ ค่ะ

ชื่อร้าน Cafe Pho Co

บรรยากาศภายในร้าน

บรรยากาศภายในร้าน

ถ่ายหมู่กันหน่อย...เอ๊ะ ข้างหลังเหมือนจะอยากเข้ากล้องนะ 555

อ่ะ อิ่มท้องแบบเบาๆ แต่เหนื่อยลากกระเป๋าเหลือเกิน หา รร. ชั่วคราวเหอะ จะได้อาบน้ำก่อนขึ้นรถไฟด้วย

เราเลยจองโรงแรมแถวนั้น เค้ายินดีให้เราพักชั่วคราวถึง 2 ทุ่ม เราไม่รอช้า รีบโยนกระเป๋าไว้ในห้อง

ขอเดินชมบรรยากาศรอบๆ ซักหน่อย มีของขายเต็มไปหมด รถเยอะไม่เปลี่ยน เสียงแตรช่างเป็นเอกลักษณ์

เวลาเดินข้ามถนนที่นี่ กฎเหล็กคือ "เดินหน้าอย่างเดียว..ห้ามเหลียวหลัง" ได้ผลนะครัช รถจะหลบให้เราถูกทาง

อ่ะ...เวลาน้อย ไปชม โบสถ์ St.Joseph กันหน่อยค่ะ ส่วนใหญ่นักท่องเที่ยวจะมาเก็บภาพที่นี่แหละคร่า

โบสถ์ St.Joseph

เดินชมธรรมชาติ ก็มีนะ

น้องขอแชะภาพคู่หน่อย

พี่ขอมั่ง..แต่เดี่ยวนะ สามีเป็นตากล้อง 555

ถ่ายรูปกันจนเหนื่อย หาไรรองท้องกันหน่อย จบที่ KFC ยังไม่กล้าชิมอาหารพื้นเมือง เพราะต้องนอนในรถไฟ กลัวฉุกเฉินคร่า แหะๆ

เราไปรอที่สถานีรถไฟตั้งแต่ 3 ทุ่มครึ่ง เพราะกลัวตกรถไฟ เราเลือกรอบสุดท้าย เพื่อให้ไปถึงซาปาเช้าพอดี

ชุดนอนเราพร้อมนอนมากค่ะ แต่ ๆ ๆ ๆ ไม่ได้นอนทั้งคืน!!! ขาเมารถอย่างเรา ไม่รอดค่ะ จะพุ่งทั้งคืน

เหมือนโดนเขย่าตัวซ้ายขวา หน้าหลัง โว๊ะ ... จะลงกลางทางก็ไม่ได้ ทนไปค่ะ เดี๋ยวก็เช้า

แต่สำหรับใครที่ไม่เมารถ เราว่า เป็นทางเลือกที่ดีนะคะ อย่างที่รู้กัน เวียดนาม การเดินทางไปเมืองต่างๆ

ใช้เวลานาน ถ้าเดินทางกลางวัน จะเสียเวลาเที่ยวไปเยอะเลยทีเดียว เราอยากเที่ยวจุใจ เลยยอม 555


หลักจากนั่ง (นอน) รถไฟกันมายาวนานถึง 8 ชั่วโมง ยังไม่จบนะจ๊ะ พอถึงสถาน Lao Cai ต้องต่อรถอีกกกก

หน้าสถานี พรั่งพรู ไปด้วย คนขับรถ และเดอะแกงค์ ที่จะคอยหว่านล้อมคุณให้ใช้บริการ รถมินิบัส บ้าง

แท๊กซี่บ้าง รถบัสก็มี อันนี้บอกตรงๆ ไม่มีทริค ตาดีได้ ตาร้ายเสีย เค้าทำงานกันเป็นทีมค่ะ เราต้องใช้

Skill การเจรจาต่อรองขั้นเทพเท่านั้น ถึงจะได้ราคาที่พอใจ

สรุป มินิบัส คร่า 4 คน 300,000 VND ก็พอรับได้ นั่งวิงเวียนอีกประมาณ 1 ชั่วโมง โชคดี เราไม่เมา

เพราะหลับตลอดทาง (ในรถไฟไม่ได้นอนไง 555) แต่น้องสาว ไม่รอดฮะ เมาอีก 1 ชั่วโมง

ในที่สุด เราก็ถึง ซาปา กันแล้วคร่าาาาา เดินดิ่งไปที่พักก่อนเลย เราจองตามรีวิวในพันทิปนี่แหละคร่า

Sapa Eden ด้วยความที่ยังเช้าตรู่ เลยไปทิ้งกระเป๋าไว้ก่อน โชคดีที่เจ้าหน้าที่โรงแรมบอกว่า 8 โมง

เช็คอินได้ 1 ห้อง เราเลยรอค่ะ ระหว่างรอ หาไรยัดซะหน่อย หน้าโรงแรมเค้ามีร้านอาหาร วิวขั้นเทพ

จัดไปคร่า เบาๆ คนละ 1 อย่าง กับ Breakfast พื้นเมือง
















หลังจากอิ่มท้องกันแล้ว ก็ได้เวลา 8 โมงเป๊งพอดี ขอเข้าไปเช็คอิน อาบน้ำอาบท่า แต่งตัวสวยๆ พร้อมลุยหมู่บ้าน ก๊าต ก๊าต กันต่อค่ะ

ระหว่างรอครบทีม รัวชัตเตอร์มุมนี้อีกสักที

มาซาปา เห็นหลายๆ รีวิว เค้าไปหมู่บ้าน ก๊าต ก๊าต กัน เราเลยขอตามรอยบ้าง อิอิ

แว๊บแรกที่ได้ยินชื่อ นึกว่าหมู่บ้านนี้ เลี้ยงแมวเยอะแน่ๆ 55555 ไม่ใช่เลยจ้า

ไม่ขอรีวิวหมู่บ้านนะคะ ขอเล่าเป็นเรื่องราวความโหด ความว้าว ความโว้ยละกันค่ะ

จากที่พักไปยังหมู่บ้านก๊าต ก๊าต เป็นทางลงเขา เลี้ยวไปเลี้ยวมา ทั้งสูงทั้งชัน

ขาไป เดินลง ก็ไม่ถึงกับชิวค่ะ เพราะระยะทางไกลโพ้นใช้ได้เลยทีเดียว ยาวและไกล

ต้องคอยหลบรถใหญ่ รถเล็ก ไม่มีไหล่ทาง ใช้ Skill การเอาตัวรอดสูงส่งค่ะงานนี้

เส้นทางที่จะไปหมู่บ้านก๊าต ก๊าต ค่ะ

หมู่บ้านก็จะเป็นประมาณนี้ เป็นชุมชนเล็กๆ ที่อยู่ในหุบเขาค่ะ

ระหว่างเดิน ขอรัวชัตเตอร์กันหน่อย เก็บทั้งวิวทั้งคนคร่า

ในหมู่บ้าน จะมีจุดเก็บภาพ เก็บบรรยากาศ หลายจุดด้วยกัน ซึ่งต้องซื้อตั๋วก่อนเข้าด้วยนะคะ

ค่าเข้าตกคนละประมาณ 70,000 VND ค่ะ แต่บอกตรงๆ ว่า สังขารไม่ไหว

เราแวะแค่ 2-3 ที่เท่านั้นจริงๆ ค่ะ แต่หากใครมีเวลาและกำลัง สามารถอยู่ได้ยาวๆ ทั้งวันนะคะ

เอาภาพบรรยากาศบางส่วนมาฝากกันคร่า #มือใหม่หัดเล่นกล้อง





ระหว่างเดินในหมู่บ้าน จะมีไก่ขนฟูๆ หมูป่า ทั้งแม่หมูลูกหมู วิ่งเต็มไปหมด ไม่กลัวคนเลยค่ะ

ควายก็มีค่ะ เพราะที่นี่เค้ากินเนื้อควายกัน เดินไปก็เสียวจะเหยียบหมู น่ารักค่ะ พอเดินไปสักพัก

ถึงตลาดสด เจอหมูสดค่ะทีนี้ ไม่กล้ากินเลย (ไม่กินที่นี่นะคะ กินที่อื่น แหะๆ)

ส่วนไก่ ก็สดจริงๆ ค่ะ ขังกรง รอเชือดกันเลยทีเดียว แต่ที่นี่เค้าขึ้นชื่อเรื่องไก่บาบีคิว

ขายตัวละ 750 บาทไทยกันเลยทีเดียว เราขอกลับมากินที่ไทยละกันเนอะ 555

น้องหมาที่นี่ขนฟูทุกตัวเลย น่ารักฝุดๆ

เราฝากท้องมื้อเที่ยงกันที่นี่ค่ะ กินมาม่าผัดธรรมดาๆ เพราะหิวมาก เลยขอรองท้องก่อน

ประเด็นคือ เราจะกลับไปเดินเล่นในตัวเมืองซาปา แต่พอแหงนหน้ามองจุดหมายปลายทาง

เข่าพี่แทบทรุด...อยากจะกรีดร้อง ตอนเดินลงไม่รู้สึก อีตอนขึ้นนี่ ตายแน่ๆ ไม่รอช้า...เหมาวินคร่า 555

เดี๋ยวมาต่อตัวเมืองซาปากันนะคะ ร้องว้าวไม่ธรรมดาจริงๆค่ะ อากาศดี วิวสวย อาหารอร่อย ครบ!!!!

ติดตามกันนะคะ