เรื่องเป็นอย่างนี้ครับ
น้องเขาวัยเรียนย่างเข้ามหาลัย ผมวัยทำงานแล้วครับ อายุต่างกัน8-9 ปี
น้องบ้านเกิดอยู่ต่างจังหวัดครับ เข้ามาฝึกงานในร้านทื่ กทม
ผมบังเอิญไปเจอ เห็นน้องน่ารักดี ก็เข้าไปคุยบ่อยๆ พาไปนู่นนี่ กระทั่งมีโอกาสได้คบกัน
พอน้องฝึกงานจบ กลับต่างจังหวัด(ไกลพอสมควร) ผมก็ยังสม่ำเสมอกับน้องเขาอยู่ตลอด
ไม่เคยหาย ไม่เคยคุยกับคนอื่น วางแผนชีวิตในอนาคตอีกหลายปีว่าจะต้องมีน้องเขาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตผม
ไม่เคยทะเลาะ ไม่เคยมีปัญหากันเลย เมื่อเช้าก็ยังคุยกันดีๆ อายุที่ห่างไม่ใช่อุปสรรค
พอตอนเย็นเลิกงานวันนี้ ผมจะกลับบ้าน เขาทักมาว่ามีเรื่องคุย แล้วบอกว่าอยากอยู่คนเดียว
บอกว่าผมไม่ผิดอะไรทั้งนั้น เขาผิดเอง ผมพยายามคุยเพื่อหาสาเหตุ
น้องก็บอกว่า ไม่อยากมีใครเฉยๆ สุดท้ายผมก็ไม่ต่อความยาวแล้วครับ
ถ้ามันต้องจบลงแบบนี้ แต่เสียดายเพราะก็รักเขามากอยู่
ทีนี้เลยอยากรู้ว่ามันเป็นไปได้เหรอครับ ที่คนเราไม่เจอกันไม่กี่เดือน
มันสามารถทำให้เขาคิดว่าเขาอยู่คนเดียวได้ โดยไม่ต้องมีเราจริงๆ
มันสามารถตัดใจทิ้งคนที่ไม่เคยทำอะไรผิดได้ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอครับ ??
ขอบคุณครับ
ไม่เจอกับแฟนเดือนสองเดือน นี่ถูกบอกเลิกได้เลยเหรอครับ งงจริงๆ
น้องเขาวัยเรียนย่างเข้ามหาลัย ผมวัยทำงานแล้วครับ อายุต่างกัน8-9 ปี
น้องบ้านเกิดอยู่ต่างจังหวัดครับ เข้ามาฝึกงานในร้านทื่ กทม
ผมบังเอิญไปเจอ เห็นน้องน่ารักดี ก็เข้าไปคุยบ่อยๆ พาไปนู่นนี่ กระทั่งมีโอกาสได้คบกัน
พอน้องฝึกงานจบ กลับต่างจังหวัด(ไกลพอสมควร) ผมก็ยังสม่ำเสมอกับน้องเขาอยู่ตลอด
ไม่เคยหาย ไม่เคยคุยกับคนอื่น วางแผนชีวิตในอนาคตอีกหลายปีว่าจะต้องมีน้องเขาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตผม
ไม่เคยทะเลาะ ไม่เคยมีปัญหากันเลย เมื่อเช้าก็ยังคุยกันดีๆ อายุที่ห่างไม่ใช่อุปสรรค
พอตอนเย็นเลิกงานวันนี้ ผมจะกลับบ้าน เขาทักมาว่ามีเรื่องคุย แล้วบอกว่าอยากอยู่คนเดียว
บอกว่าผมไม่ผิดอะไรทั้งนั้น เขาผิดเอง ผมพยายามคุยเพื่อหาสาเหตุ
น้องก็บอกว่า ไม่อยากมีใครเฉยๆ สุดท้ายผมก็ไม่ต่อความยาวแล้วครับ
ถ้ามันต้องจบลงแบบนี้ แต่เสียดายเพราะก็รักเขามากอยู่
ทีนี้เลยอยากรู้ว่ามันเป็นไปได้เหรอครับ ที่คนเราไม่เจอกันไม่กี่เดือน
มันสามารถทำให้เขาคิดว่าเขาอยู่คนเดียวได้ โดยไม่ต้องมีเราจริงๆ
มันสามารถตัดใจทิ้งคนที่ไม่เคยทำอะไรผิดได้ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอครับ ??
ขอบคุณครับ