รู้สึกยังไงบอกไปแบบนั้น ( อย่ามานึกเสียดายทีหลัง )

มันเป็นสัจธรรมอยู่แล้วครับว่า การหายไปมันเป็นสิ่งที่คนนึงหายไป แต่อีกหลายคนที่คอยอยู่ข้างหลัง คอยอยู่ข้างเค้าต้องรับรู้ ต้องรู้สึกกับอะไรมากมาย เอาตรงๆนะผมเป็นคนตรงๆ ผมชอบถามอะไรที่ตรงมาก ถามในสิ่งที่ผมอยากรู้ ( ดูไปผมก็เห็นแก่ตัวนะ ) แต่เพื่อเป็นการไม่มาข้องใจทีหลังไง ถ้าได้รู้แล้วมันก็เสียใจตรงนั้นแล้วมาเลือกเอาว่าเรารับได้หรือไม่ได้ กับเราสบายใจไปเลย หลายคนตั้งข้อสงสัยให้กับตัวคุณเอง ผมก็เหมือนกัน ผมมีหลายอย่างมากที่อยากรู้แต่ในความเป็นจริงผมแทบจะถามแล้วไม่ได้คำตอบเลย ผมรู้นะว่าการที่เค้าตอบมาแล้วเราไม่ได้คำตอบแบบนี้ มันเป็นอะไรที่กระทบจิตใจผมแน่ๆ แต่ผมอยากรู้ ผมอาจจะรับไม่ได้เลย แต่ผมก็ไม่ค้างคาใจแล้ว ความคิดของผมทั้งนั้นเลย ถามว่าผมเข้มแข็งมั้ย ผมก็ไม่นะ ระบายกับสิ่งไม่ดีหมดเลยแต่ก็ไม่เดือดร้อนใคร ผมก็ย่อมทำได้ พูดเถอะจะได้สบายใจกัน อาจจะทุกย์ในตอนแรก แต่ไม่มีใครทุกข์ตลอดไปหรอก แค่อยู่ในใจแต่เชื่อว่าสุดท้ายแล้วคนเราก็ต้องรับไหว ผมอยากให้กำลังใจตัวเอง ไม่ใช่อะไรหรอก สู้เว้ยตัวกู #ทีแรกผมทิ้งพันทิพไปนานมากแล้ว ไม่คิดจะกลับมาตั้งกะทู้เลย นั่งอ่านอย่างเดียว แต่อดใจไม่ไหว ขอระบายนิดนึง จริงๆก็เป็นผู้หญิงคนนึงนั้นแหละที่อยากให้เค้าพูดให้ผมฟัง ผมพร้อมรับในตัวเค้าเสมอ