สงสัยว่าแม่เป็นโรคประสาทและสมาธิสั้น รบกวนอ่านให้จบนะ

ผมอัดอั้นมานานแล้วไม่เคยเล่าให้ใครฟัง ผมสงสัยว่าแม่เป็นโรคประสาท และสมาธิสั้น ประสาทที่สับสนกับการกระทำของตัวเอง และสมาธิสั้นคืออะไรที่เป็นกิจจะ เรื่องสำคัญมักจะสนทนาได้ไม่นาน แล้วก้ออกนอกเรื่องไปไหนต่อไหนสุดท้ายก้ไม่ได้อะไรสะอย่าง  เหมื่อนเราคุยกับเด็กน้อยที่ต้องพูดซ้ำแล้วซ้ำเล่าแต่ด้วยความที่เขาเป็น ผู้ใหญ่กว่ากลายเป็นเราคือตัวปัญหา ด่าโดยไร้เหตุผล มีหลายเรื่องที่ผมต้องพบเจอจนจิตใจผมก็แย่ เช่น ไปธุระกันให้เราเรียกแท็กซี่ ผ่านไป10 วิ ตัวเองไปขึ้นอีกคันสะงั้น ให้เงินเราไปซื้อรองเท้าจนอยู่ที่ร้านสุดท้ายบอกว่ามีเพื่อนเปิดร้านขายยุให้เรากลับ แล้วก็มารู้ว่าเพื่อนที่พูดนั้นเลิกขายไปแล้ว ด่าว่าเราไม่รับผิดชอบ บลาๆซึ่งอีกวันมันจะเปิดเรียนยุแล้ว บอกให้พาไปรับใบ สด.9 ด้วยกันตั้งแต่ 17 ก็ด่าเราว่าไม่ยอมเชื่อฟัง ไม่ยอมเรียน รด. ทั้งที่วันจ่ายค่าเทอม มีเงินไปเท่าไร พอเราครบ 19 ก็มีหมายเรียกมาที่บ้าน ก็โทรมาด่าเราว่าไม่ยอมบอก เราพูดมา 3ปีเต็ม แล้วเขาก็ไปที่อำเภอ สุดท้ายก็ไม่รู้ไปพูดอะไรกับสัสดี ไม่ได้ใบสด.9มา แม่บอกว่าเรายังไม่ถึงเกณรับหมายเรียก  แล้วก็โทรมาด่าเราว่าเสียเงินเสียทองไป เพราะเราไม่สนใจ นู้นนี้นั้น แค่ใบสด.9 นะ (ย้อนแย้งไหมละการกระทำ) นอนตกงานยุเป็นเดือนบอกจะฝากคนนั้นคนนี้แล้วก้เงียบ พอเราได้งานจริงๆ ก็มามุขเดิมจะฝากคนนั้นคนนี้ ตอนเกณทหารบอกเราไม่ต้องเรามอไซคไป เราก็เชื่อ พอตอนเราจะกลับ ก็มาด่าเราไม่ยอมบอกว่าไม่เอารถไป จะให้คนนี้คนนั้นมารับ  ช่วงนั้นเงินชอต มือถือพังรถพัง ก็มาว่าไม่ยอมให้เงิน พอบอกว่าเอาซ่อมรถก็ด่าว่าซื้อมาทำไม ไม่ยอมเชื่อฟังทั้งที่เราก็ขับไปทำงานต้องหลายปี  ตอนไก้ลบวชเขาอยากเปลี่ยนวัดเราก้ยอม พอเราบอกว่าเอาวัดนี้ตามทีเขาต้องการ ก็หาว่าเรื่องมาก นู้นนี้นั้น เป็นคนลักษณะวันนี้พูดอย่าง อีกแบบพูดอย่าง เปลี่ยนวันบวชเป็นสิบรอบ จนเราไม่กล้าจะลางานเดี่ยวเปลี่ยนๆ คุยอะไรก็ไม่จบไม่รู้เรื่อง ด่าเหมือนเราเป็น เป็นตะกวดทั้งที่ไม่เคยนอกลู่นอกทาง ไปซักกี่รอบก็ไม่ได้ความมาซะรอบคือไปคุยไร้สาระกับพระ พอถามเรื่องสำคัญได้ด่าว่าเราบีบแบบนั้นแบบนี้ อย่างวันนี้เปิดประตูแท็กซี่อีกฝั่ง ออกอีกฝั่งลกลั้ก เหมือนคนอาการรุนแรงขึ้นทุกวัน ตา ถามว่าค่ารถกี่ร้อยตัวเองก้ฟังเป็น400 ด่าตาสารพัด ว่าใครจะโง่นั่ง400 บลาๆๆ  ให้เงินไว้ใช้ซื้อของในงานก็ใช้นอกลู่นอกทาง แล้วก้มาด่าเราว่าไม่สนใจ บีบนู้นนี้นั้น ( เงินมันพอยุแล้ว) นี่เราจะบวชอีกไม่กี่วันมันคงไม่ได้ช่วยอะไรหรอก เพราะพระในบ้านยังเป็นแบบนี้ คิดในใจหลายครั้งว่าจะทั้งไปเลยดีไหม หรือจะเอาไปยุด้วยกันอนาคตเพื่อซื้อบ้านช่วยกันผ่อนเราจะตายก่อนไหม หนักใจมาก ทุกวันนี้ ไม่มีวันไหนจะสบายใจเลย