สวัสดีค่าา
✿☀✿☀✿☀✿☀✿✿☀✿☀✿☀✿☀✿
วันนี้เพิ่งดูซีรีย์เรื่องใหม่ใน Netflix แอบน้ำตาซึม เพราะย้อนนึกถึงเรื่องตัวเอง ซึ่งก็น่าจะเหมือนกับทุกคนแหละมั้ง
☀☀☀ เรื่องนี้เลย Chilling adventures of Sabrina ☀☀☀
อาจจะสงสัยว่าเกี่ยวกับอะไร งั้นขอเล่าก่อน ซีรีย์เรื่องนี้เป็นเรื่องของซาบริน่าลูกครึ่งคน ครึ่งแม่มด
ซึ่งพอถึงวันเกิดอายุ 16 เธอต้องเลือกว่าจะเข้ารีตเป็นแม่มดอย่างเต็มตัวหรือเลือกที่จะเป็นมนุษย์ธรรมดา.....
ซึ่งเอาจริงๆ ก็เลือกยากนะ เพราะ ชีวิตมนุษย์ของซาบริน่านั้นถือว่าดูดีทีเดียว เพราะมีแฟน หนุ่มแบบว่าหล่อมว๊ากกกกก!! อะแกร
มีแก๊งเพื่อนที่ดี๊ดี คืออะไรๆก็ดีไปหมด เป็นช่วงชีวิตที่ไม่น่าจะต้องการอะไรมากกว่านี้แล้ว
แต่ดันโดนที่บ้านบังคับให้เข้าพิธีเพื่อเป็นแม่มดอย่างเต็มตัว
พอย้อนมาดูชีวิตเราแล้วแบบ โอ้ยยยยยย อินมากกกกกก คือเรารู้สึกเหมือนเราต้องโดนย้ายโรงเรียนตอนเด็กๆอะ
เพราะพ่อต้องไปทำงานอีกจังหวัดนึง แล้วทีนี้เราก็รู้สึกว่าอ้าว เพื่อนเราอะ โรงเรียนเราอะ
เราแฮปปี้กับช่วงชีวิตวัยเด็กตอนนั้นมาก และเรารู้สึกว่าต้องย้ายไปเหมือนความสัมพันธ์กับเพื่อนเหล่านั้นหายไปเลย....
ยิ่งเมื่อก่อนยุคที่ยังไม่มีโซเชียลมีเดีย ข้อมูลที่ติดต่อตอนนั้นได้ก็มีแต่โทรศัพท์บ้าน
ซึ่งก็ห่างหายไปตามเวลา เรารู้สึกเหมือนช่วงนั้นมันว่างเปล่าไปเลยอะ
☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁
ถ้าใครนึกไม่ออก ความรู้สึกคงจะเหมือนเรื่องแฟนฉันอะ ฉากที่น้อยหน่าต้องย้ายโรงเรียนไป
แต่ชีวิตจริงมันไม่มีเจี๊ยบวิ่ง ตามมาส่งนี่สิค่ะ T_T 5555555
และเราก็รู้สึกแบบนี้อีกครั้ง คือตอน ม.6 ที่ต้องเลือกมหาลัย คิดว่าเพื่อนๆคงน่าจะเคยรู้สึกเหมือนกัน ช่วงที่เพื่อนแยกย้าย
กระจัดกระจายกันหมด แต่ที่รู้สึกเหมือนซาบริน่านี่คงเป็นเรื่องทางเลือกที่ต้องเลือกนี่แหละค่ะ
คือตอนนั้นเหมือนมีสามทางเลือกว่าจะเลือก
✿ 1) ม.แถวบ้านที่พ่อแม่เราอยากให้เข้า
✿ 2) ม.ในกรุงเทพฯที่เราอยากเข้าเอง
✿ 3) ม.ที่แฟนเราสอบตรงติด(ม.ดังภาคเหนือ)
ตอนนั้นเราสับสนมาก แต่สุดท้ายเราก็เลือกตามความฝันของเราเอง
คือเลือก ม.ที่เราอยากเรียน ก็โดนกดดันทั้งจากทางพ่อแม่ และจนสุดท้ายก็ต้องเลิกรากับแฟนคนนั้นไป
✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪ ✪✪
และอีกครั้งงงงงงง!! ที่เรารู้สึกแบบนี้คือตอนมาทำงานนี่แหละ คือเราเริ่มทำงานบริษัทนึงที่ดีมากๆ (ในตอนแรก)
ทุกอย่างแฮปปี้ไปหมดเลย เริ่มสนิทสนมกับเพื่อนๆพี่ๆหลายๆคนในที่ทำงาน
แล้วอยู่ๆบริษัทก็เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ค่ะ
ซึ่งการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้หลายๆคนก็เริ่มไม่โอเค และทยอยลาออก ย้ายบริษัทกันไปทีละคน
พ่อแม่เราก็บอกว่าให้ทำที่เดิมไปก่อน แต่เราก็เริ่มรู้สึกไม่โอเคเหมือนกันกับที่ทำงานนี้
แล้วพอเพื่อนๆย้ายไปหมดแล้วกำลังใจในการไปทำงานมันก็ลดลงไปอีกอะ
คิดว่าหลายคนคงเข้าใจ บางทีเราไปทำงานหรือไปเรียน ก็เพราะเพื่อนเลย
สังคมตอนเรียนและสังคมทำงานมันทำให้เรามี แรงผลักดันในการทำอะไรต่างๆมากเลยนะ
เราเลยรู้สึกว่าถ้าเราเป็นซาบริน่าเราจะไม่มีทางเข้าร่วมเป็นแม่มดเป็นอันขาด
ถึงมันจะทำให้เราเป็นอมตะ มีพลังหรืออะไรก็ตามแต่ แต่ถ้าต้องแลกกับการที่ไม่มีเพื่อน ไม่มีคนรักดีๆ เราไม่เอาอะ
(แต่ในเรื่องคือต้องไปดูเองว่าซาบริน่าจะร่วมหรือไม่ร่วมนะ ไม่ขอสปอยค่าา)
✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪
จะบอกว่าที่อยู่ๆมาคิดย้อนถึงชีวิตตัวเองขนาดนี้คือแค่เริ่มจากดูซีรีย์นะ 55555555
ใครมีเจอเหตุการณ์ชีวิตที่ต้องเลือก เส้นทางอะไรแบบนี้อะไรแบบนี้เล่าให้ฟังกันได้นะค้าาาาาาา
หรือใครมีหนังหรือซีรีย์อะไรที่ทำให้คิดได้แบบนี้
แนะนำกันมาได้ค่าาาาา 。◕‿◕。 。◕‿◕。
[CR] รู้สึกมั้ยว่า? ชีวิตต้องเลือกทางเดินตลอดเวลา
✿☀✿☀✿☀✿☀✿✿☀✿☀✿☀✿☀✿
วันนี้เพิ่งดูซีรีย์เรื่องใหม่ใน Netflix แอบน้ำตาซึม เพราะย้อนนึกถึงเรื่องตัวเอง ซึ่งก็น่าจะเหมือนกับทุกคนแหละมั้ง
ซึ่งพอถึงวันเกิดอายุ 16 เธอต้องเลือกว่าจะเข้ารีตเป็นแม่มดอย่างเต็มตัวหรือเลือกที่จะเป็นมนุษย์ธรรมดา.....
ซึ่งเอาจริงๆ ก็เลือกยากนะ เพราะ ชีวิตมนุษย์ของซาบริน่านั้นถือว่าดูดีทีเดียว เพราะมีแฟน หนุ่มแบบว่าหล่อมว๊ากกกกก!! อะแกร
มีแก๊งเพื่อนที่ดี๊ดี คืออะไรๆก็ดีไปหมด เป็นช่วงชีวิตที่ไม่น่าจะต้องการอะไรมากกว่านี้แล้ว
แต่ดันโดนที่บ้านบังคับให้เข้าพิธีเพื่อเป็นแม่มดอย่างเต็มตัว
พอย้อนมาดูชีวิตเราแล้วแบบ โอ้ยยยยยย อินมากกกกกก คือเรารู้สึกเหมือนเราต้องโดนย้ายโรงเรียนตอนเด็กๆอะ
เพราะพ่อต้องไปทำงานอีกจังหวัดนึง แล้วทีนี้เราก็รู้สึกว่าอ้าว เพื่อนเราอะ โรงเรียนเราอะ
เราแฮปปี้กับช่วงชีวิตวัยเด็กตอนนั้นมาก และเรารู้สึกว่าต้องย้ายไปเหมือนความสัมพันธ์กับเพื่อนเหล่านั้นหายไปเลย....
ยิ่งเมื่อก่อนยุคที่ยังไม่มีโซเชียลมีเดีย ข้อมูลที่ติดต่อตอนนั้นได้ก็มีแต่โทรศัพท์บ้าน
ซึ่งก็ห่างหายไปตามเวลา เรารู้สึกเหมือนช่วงนั้นมันว่างเปล่าไปเลยอะ
☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁
ถ้าใครนึกไม่ออก ความรู้สึกคงจะเหมือนเรื่องแฟนฉันอะ ฉากที่น้อยหน่าต้องย้ายโรงเรียนไป
แต่ชีวิตจริงมันไม่มีเจี๊ยบวิ่ง ตามมาส่งนี่สิค่ะ T_T 5555555
และเราก็รู้สึกแบบนี้อีกครั้ง คือตอน ม.6 ที่ต้องเลือกมหาลัย คิดว่าเพื่อนๆคงน่าจะเคยรู้สึกเหมือนกัน ช่วงที่เพื่อนแยกย้าย
กระจัดกระจายกันหมด แต่ที่รู้สึกเหมือนซาบริน่านี่คงเป็นเรื่องทางเลือกที่ต้องเลือกนี่แหละค่ะ
คือตอนนั้นเหมือนมีสามทางเลือกว่าจะเลือก
✿ 1) ม.แถวบ้านที่พ่อแม่เราอยากให้เข้า
✿ 2) ม.ในกรุงเทพฯที่เราอยากเข้าเอง
✿ 3) ม.ที่แฟนเราสอบตรงติด(ม.ดังภาคเหนือ)
ตอนนั้นเราสับสนมาก แต่สุดท้ายเราก็เลือกตามความฝันของเราเอง
คือเลือก ม.ที่เราอยากเรียน ก็โดนกดดันทั้งจากทางพ่อแม่ และจนสุดท้ายก็ต้องเลิกรากับแฟนคนนั้นไป
✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪ ✪✪
และอีกครั้งงงงงงง!! ที่เรารู้สึกแบบนี้คือตอนมาทำงานนี่แหละ คือเราเริ่มทำงานบริษัทนึงที่ดีมากๆ (ในตอนแรก)
ทุกอย่างแฮปปี้ไปหมดเลย เริ่มสนิทสนมกับเพื่อนๆพี่ๆหลายๆคนในที่ทำงาน
แล้วอยู่ๆบริษัทก็เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ค่ะ
ซึ่งการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้หลายๆคนก็เริ่มไม่โอเค และทยอยลาออก ย้ายบริษัทกันไปทีละคน
พ่อแม่เราก็บอกว่าให้ทำที่เดิมไปก่อน แต่เราก็เริ่มรู้สึกไม่โอเคเหมือนกันกับที่ทำงานนี้
แล้วพอเพื่อนๆย้ายไปหมดแล้วกำลังใจในการไปทำงานมันก็ลดลงไปอีกอะ
คิดว่าหลายคนคงเข้าใจ บางทีเราไปทำงานหรือไปเรียน ก็เพราะเพื่อนเลย
สังคมตอนเรียนและสังคมทำงานมันทำให้เรามี แรงผลักดันในการทำอะไรต่างๆมากเลยนะ
เราเลยรู้สึกว่าถ้าเราเป็นซาบริน่าเราจะไม่มีทางเข้าร่วมเป็นแม่มดเป็นอันขาด
ถึงมันจะทำให้เราเป็นอมตะ มีพลังหรืออะไรก็ตามแต่ แต่ถ้าต้องแลกกับการที่ไม่มีเพื่อน ไม่มีคนรักดีๆ เราไม่เอาอะ
(แต่ในเรื่องคือต้องไปดูเองว่าซาบริน่าจะร่วมหรือไม่ร่วมนะ ไม่ขอสปอยค่าา)
✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪
จะบอกว่าที่อยู่ๆมาคิดย้อนถึงชีวิตตัวเองขนาดนี้คือแค่เริ่มจากดูซีรีย์นะ 55555555
ใครมีเจอเหตุการณ์ชีวิตที่ต้องเลือก เส้นทางอะไรแบบนี้อะไรแบบนี้เล่าให้ฟังกันได้นะค้าาาาาาา
หรือใครมีหนังหรือซีรีย์อะไรที่ทำให้คิดได้แบบนี้
แนะนำกันมาได้ค่าาาาา 。◕‿◕。 。◕‿◕。
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้