ความรู้สึกของวันนี้

วันที่28/10/61 ผมกับเพื่อนอีก3คนได้ขี่รถไปเที่ยวบางแสนโดยมีเป้าหมายว่าไปพักผ่อน ในสมัยมัธยมผมเคยชอบผู้หญิงคนนึงชื่อฟ้าเป็นคนแรกที่ทำให้ผมหลงรักเธอมากจนวันนึงด้วยเหตุผลบางอย่างเลยทำให้เราเลิกกัน แล้วผมก็รู้ว่าวันนี้ฟ้าก็มาบางแสน ผมเลยลองทักชวนเธอมาเจอกันมานั่งคุยกัน ในขณะที่ผมนั่งกินอาหารกับเพื่อนผมก็ได้ยินเสียงเขาผมเลยหันไปดู ความรู้สึกทุกอย่างที่เราเคยคบกันมันกลับมาหัวใจผมสั่น แต่ผมรู้ตัวว่าเราอยู่ในสถานะอะไรผมก็เลยไม่แสดงอาการ ผมก็ชวนฟ้าและเพื่อนเขามานั่งคุยกันโดยใช้คำถามทั่วไป เป็นไงบ้าง สบายดีไหม ทำไมมาบางแสน เรียนเป็นไง คุยเล่นปกติ แล้วฟ้าก็ยืมกล้องผมไปถ่ายรูปกับเพื่อน ส่วนพวกผมก็ลงทะเลเล่นน้ำ ตามประสาวัยรุ่น ตกค่ำคืนเพื่อนของเธอก็ชวนพวกผมกินเหล้า แต่พวกผมปฏิเสธเพราะขี่รถคันใหญ่กันมากลัวจะอันตรายตอนกลับ เพื่อนเขาก็เลยชวนมานั่งกันริมทะเลและเขาก็กินกัน แต่ผมได้บอกกับฟ้าว่า อย่ากินนะด้วยเสียงกวนๆ ฟ้าก็บอกว่าไม่กิน ผมก็ไปเดินเล่นกับเพื่อนบนหาดในค่ำคืน  มันก็มีความคิดเรื่องนี้ขึ้นมาว่าอยากเดินบนหาดกับฟ้าจับมือเขาและบอกความรู้สึกเขาไป แต่อีกมุมผมก็คิดว่าถ้าบอกไปก็กลัวความสัมพันระหว่างพี่น้องจะหมดไปผมก็เลยไม่ทำ จนเวลาตี 2 ผมจะกลับบ้านละ ผมก็ใส่เสื้อ ใส่หมวก ก่อนกลับผมก็ร่ำลากันปกติ ผมมองใบหน้าเขาที่มีความสุขกับเรื่องราวต่างๆผมรู้สึกดีใจมาก เห็นรอยยิ้มของเขา ซึ่งผมหลงรักรอยยิ้มของเขามาก พอผมหันหลังขี่รถออกมาจากบางแสน น้ำตาผมก็ไหลออกมาอยู่ในหมวก ด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่รู้  ถึงเราจะเคยคบกันและเลิกกันจนกลับมาเป็นพี่น้องได้แต่ความรู้สึกผมมันยังอยู่แต่ผมไม่สามารถพูดออกไปได้ ขากลับถนนบางนาถนนโล่งผมก็ซัดยาวเต็มที่เพื่ออยากจะเลิกนึกถึงความรู้สึกนี้แต่มันก็ทำไม่ได้... ขอบคุณคับที่อ่าน


#ตอนแรกชอบเธอยังไงตอนนี้เราก็ยังชอบเธอเหมือนเดิม