ทุกคนห่างแฟนนานที่สุดกี่เดือนครับ

ทั้งๆที่อยู่ใน กทม.ด้วยกันแต่ผมไม่เจอแฟนเลย เข้าเดือนที่เจ็ดแล้ว ถามเขาตรงๆ เขาก็บอกว่าไม่ได้มีใคร แต่ยังไม่พร้อมจะเจอ ก่อนหน้านี้เราคบกับมาสองปีกว่าแล้วทุกอย่างได้สวย แต่เมื่อประมานต้นปี ผมกับที่บ้านมีปัญหาเรื่องเงิน เราก็เลยมีปัญหากัน ผมก็เข้าใจว่าช่วงมีปัญหาผมก็อาศัยเขา จนเขาน่าจะทนลำบากด้วยไม่ได้แล้ว แล้วเขาก็กลับไปอยู่บ้านเขา (สองปีก่อนหน้านี้เราอยู่ด้วยกันแล้ว) หลังจากนั้นเขาก็ไม่หาผมอีกเลย เวลาถามก็ให้เหตุผลว่า ยังไม่พร้อมจะกลับไป ขอเวลาหน่อย อยากให้ผมดูแลตัวเองให้ได้เหมือนเมื่อก่อนไม่ต้องพึ่งเขา จนเข้าเดือนที่เจ็ดแล้วที่เราไม่ได้เจอกัน จนผมทนไม่ไหวก็ถามตรงๆ ว่าถ้าไม่กลับมาแล้วก็บอกกันตรงๆ เพราะผมยอมรับในความคิดเขาแล้ว เราคุยกันน้อยลง เขาไม่เคยบอกรัก ไม่เคยบอกคิดถึงเลย พักหลังๆนี้ ผมก็ทำใจไว้รอแล้ว แต่พอถาม เขาก็บอกจะกลับไป ขอเวลาหน่อย... ผมจะทำยังไงดีครับ พอจะตัดใจเขาก็มาพูดเหมือนให้ความหวัง แต่ลึกๆ ผมก็คิดนะว่า เขาไม่อยากจะลำบากแล้ว ...คนรักกันมันต้องอยู่ข้างกันตลอดไม่ใช่หรอครับไม่ว่าจะลำบากขนาดใหน ผมควรตัดใจดีไหมครับ... ผมเสียใจจริงๆที่เวลาผมลำบากเขากลับหนีผมไปเพื่อไม่ต้องลำบากด้วยกัน แต่เพราะผมรักเค้ามาก เลยยังทนอยู่แบบนี้ แต่ผมทำใจไว้แล้วว่าเดือนหน้าถ้าเขายังไม่อยากมาเจอผมอีก ผมก็จะเดินออกมาแล้ว เขาคงหาคนที่สมบรูณ์ได้ไม่ยาก...ฝืนใจเอาหน่อยเดี๋ยวก็คงดีเอง #ขอระบายหน้านะครับเก็บไว้มานาน