คือเราอ่ะเคยเกลียดเพื่อนตัวเองเพราะ(สมมุตินะแต่ความจริงไม่ใช่อยากนี้แต่คล้ายอย่างนี้)เหมือนกับเรามีสิ่งของอย่างหนึ่งที่โครตหวงเราซื้อมันมาด้วยราคาโครตถูกแต่มันโครตมีคุณค่าทางจิตใจซึ่งของอันนี้เราไม่อยากให้ใครมีเหมือนเราถ้าอยากมีก็ไปซื้อสีอื่นรุ่นอื่นแล้ววันหนึ่งเพื่อนของเรามันไปซื้อตามสิ่งของเหมือนกับของเราแล้วเราเห็นว่ามันซื้อตามเราเพราะก่อนที่มันจะไปซื้อมันถามเราว่าซื้อมาจากไหนราคาเท่าไหร่เราเลยแอบคิดบ้างไว้ว่ามันจะซื้อตามเราแต่มันก็คงแค่ถามไปอย่างนั้นมันก็หน้าจะรู้ว่าเราหวงงของสิ่งนั้นขนาดไหนแล้วอยู่ดีๆหลายวันต่อมามันซื้อสิ่งของอันนั้นแล้วมาอวดเรามาโชว์เราแล้วคนในแก็งมันก็อวดว่าจะซื้อเสื้อกันหนาวที่มันเป็นลายนี้ยี่ห้อนี้เพราะเห้นว่าในเน็ตมันขายแล้วก็ชอบมาพูดให้เราฟังเหมือนกำลังจะปั่นหัวเราเล่นเราเลยไม่ชอบมันทั้งแก็ง แก็งมันเมื่อก่อนมี4คนแต่ตอนนี้เหลือ3แล้ว ซึ่ง1ใน3ของแก็งนั้นคนหนึ่งที่เราไว้ในใจมันถึงเราทั้งสองจะเคยเกลียดกันแต่เราเแ็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เรายังไม่เข้าโรงเรียนทะเลาะกันบ้างเกลียดกันบ้างแต่ไม่เคยที่จะเลิกเป็นเพื่อนกัน มันอยู่ในแกแ็งนั้นเวลามีอะไรที่ไอ้สองคนนั้นพูดถึงเรามันก็จะมาบอกเราเพราะมันรู้ว่าเราเป้นคนยังไงแล้วมันก็รู้ว่าเราไม่ชอบไอ้คนที่ซื้อของตามเราเราเลยไว้ใจเพื่อนคนนี้ในระดับหนึ่งเพราะเราคิดว่าถ้าเราบ่นเรื่องเพื่อนในแก็งให้มันฟังบ่อยๆมันอาจจะไปบอกเพื่อนมันได้เราเลยเลือกที่จะบอกเพื่อนสนิทของเราไประบายให้มันฟังเพราะมันจะรับฟังเราตลอด(ออกนอกทะเลมาไกลล่ะ)เราเลยเกลียดไอ้คนที่ซื้อของตามเรา เราก็ไม่รู้ว่าทำไมเราต้องเกลียดมันแต่มันเกลียดไปแล้วเราเคยเลิกเกลียดมันไปล่ะนะแต่อีเพื่อนอีกคนชอบมาปั่นหัวเราว่าจะได้ของแล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้จะใส่เื้อมาให้ดูนะโครตเกลียดเลยอ่ะ

แล้วเพื่อนๆเคยเกลียดเพื่อนของตัวเองกันไหม แล้วเกลียกเรื่องอะไร
ปล.ความจริงแล้วมันไม่ใช่สิ่งของนะ สิ่งของมันคือตัวละครสมมุตินะ