ขออนุญาตตั้งกะทู้ใหม่ต่อเนื่องจากกะทู้ที่แล้วนะคะ
https://pantip.com/topic/38192425
เรานั่งอ่าน Comment ของหลายๆ ท่าน ที่มีต่อกะทู้ก่อน และเกือบ 100% แนะนำให้หย่า โดยให้เก็บหลักฐานเพื่อฟ้องหย่า
ซึ่งเราไม่รู้จริงๆ ว่าจะเก็บหลักฐานอย่างไร เพราะบางอย่างเป็นพฤติกรรมที่ดูเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่กวนใจเรามาก
ถ้าคำว่า ทุกข์ หมายถึง สภาพอันทนได้ยาก .... เรายอมรับว่า กำลังเป็นทุกข์ค่ะ
เราจึงขอเล่าเพิ่มเติม และอยากได้คำแนะนำ ว่า จะยกเรื่องเหล่านี้ เป็นข้อมูลในการฟ้องหย่าได้อย่างไรบ้างนะคะ
เค้ามักโกรธเราด้วยเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง และดูไม่มีเหตุผลเลย เช่น
1 เวลาเค้าอยากให้เราซื้อของออนไลน์ให้ แล้วเราบอกขอดูก่อนว่ามีอะไรบ้าง และต้องเช็คราคาก่อน --> เค้าจะโมโหใส่ทันที และบอกว่าเดี๋ยวซื้อเอง พึ่งพาอะไรเราไม่ได้เลย ทั้งที่เราซื้อของให้เค้าบ่อยมาก และเพิ่งพาเค้าไปซื้อรองเท้ากับเสื้อผ้ามาด้วยซ้ำค่ะ (จริงๆ หลายท่าน แนะนำว่า เลิกซื้อได้แล้ว)
2 เวลาเค้าอยากกินอะไร ส่วนใหญ่เราจะพาไปกินตามใจ เช่น วันก่อนอยากไปกินข้าวร้านข้างนอก ซึ่งไปไกลมาก เราก็ไปด้วย และเลี้ยงเค้า ... ระหว่างทางกลับบ้าน หลังจากกินเสร็จ รถติดอยู่ และเค้าเห็นพวกรถส่งอาหาร Delivery .... เค้าบอกว่า จะให้เราสั่งให้ .... เราก็ถามว่า เพิ่งกินมา ไม่อิ่มเหรอ เราอิ่มมาก --> เค้าจะโมโหใส่ทันที และโวยวายตลอดทาง เมื่อถึงคอนโดปุ๊บ เค้าก็หนีกลับบ้านเค้าเลย (หลายท่านแนะนำแล้วว่า ให้เลิกเลี้ยงเค้าได้แล้ว)
3 มีครั้งหนึ่ง เราสั่งอาหารให้เค้า และให้เค้าลงไปเอา พร้อมแบงค์พันของเรา เค้าก็โวยวายว่า ให้เอาแบงค์ย่อย ซึ่งเราไม่มี และเราคิดว่า คนส่งอาหารต้องมีทอนอยู่แล้ว เพราะเป็นอาชีพเค้า .... ปรากฎว่า พอลงไปปุ๊บ เค้าควักเงินเค้าเอง ไม่กล้าเอาแบงค์พันเราจ่าย (หน้าบาง) พอเราถามถึงเงินทอน ถึงรู้ .... แล้วเค้าก็ด่าเราไม่เลิก บอกให้เราลงไปข้างล่างไปหาแลกเงินมาคืนเค้า ... ทั้งที่วันนั้น อาหารที่สั่งมีแต่ที่เค้าอยากกิน เราเสียใจมากจริงๆ --> แล้วเค้าก็หนีกลับบ้านเหมือนเดิม (อันนี้เราคิดว่า เค้าหน้าบาง และตรรกะเพี้ยนมากค่ะ)
4 เวลากินข้าวอยู่ จะขัดอะไรไม่ได้เลย เช่น บอกว่าอย่ากินเร็วไป เดี๋ยวติดคอ กินช้าๆ หน่อยเหลือให้คนอื่นกินบ้าง ถ้าทักปุ๊บ --> เค้าจะโมโหใส่ทันที ทำตัวเหมือนคนตายอดตายอยาก ทั้งที่เค้าอ้วนมาก ...บางทีเค้าพาลไปถึงแม่ตัวเองว่า แม่ชอบแบ่งอาหารให้เค้ากับน้องๆ เท่าๆ กัน ทั้งที่เค้าตัวใหญ่กว่า ... เหมือนเค้ามีปมเรื่องกิน และเอามาลงที่เรา (ประเด็นนี้ เกิดขึ้นบ่อยมากค่ะ)
5 เวลาคนโทรเข้าเบอร์บ้านเค้า เค้าจะคิดว่าเป็นเราเสมอ เพราะช่วงนึง เค้าไม่รับมือถือเลย เราเลยโทรเข้าบ้าน ซึ่งเกิดขึ้นนานๆ ครั้ง แต่ดูเหมือนว่า เค้าจะวิตกจริตมาก ... ถ้ามีเสียงโทรเข้า จะไม่ยอมรับสาย และเดินมาหาเราที่คอนโด ว่าโทรไปบ้านเค้าทำไม ... พอเราถามว่า ทำไมถึงคิดว่าเป็นเรา เค้าบอกว่าไม่มีคนอื่นโทรหรอก --> พอโวยวายเสร็จก็เดินกลับบ้านอีก (อันนี้ ไม่รู้จริงๆ ว่า ทำไมเค้าถึงคิดแบบนั้น เพราะนานๆ เราถึงจะโทรค่ะ)
6 วันก่อนที่เราจะผ่าตัด เราขอให้เค้ามาช่วยเก็บของที่คอนโด เพื่อเตรียมไป รพ. ... พอมาถึงคอนโด ก็ฉุนเฉียว ถามว่าเราไปคุยกับแม่เค้าหรือ เพราะแม่เค้าบอกให้มาคอนโดได้แล้ว (แค่แม่บอกให้มาคอนโด ก็พาลว่าเราโทรหาแม่) --> พอโวยวายเสร็จ ก็รีบกลับบ้านอีก สุดท้ายคือเราต้องเก็บของเองค่ะ (เค้าคงติดบ้านมากจริงๆ และไม่ชอบให้ใครบอกให้ทำอะไร)
7 ทุกวัน เราต้องคอยถามเค้าว่าจะมาคอนโดกี่โมง และหลายครั้งที่ไม่มาเลย โดยที่ไม่บอกเรา ... พอตอนเช้า บางทีเค้าก็สำนึกผิด ทำเหมือนว่า ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่หลายคร้ังก็ไม่สำนึกเลยค่ะ (เราคิดว่า เค้าไม่รู้จัก เอาใจเค้ามาใส่ใจเรา ไม่มีจิตสำนึกที่ดี หรือเห็นอกเห็นใจคนอื่น)
8 เคยนัดกินข้าวเย็นกัน เป็นร้านบุฟเฟ่ต์ เรารีบไปจองโต๊ะให้ สั่งอาหารรอมากมาย สุดท้ายเค้าไม่มา และไม่บอกเราก่อน โทรไปก็ไม่รับสาย ... ตอนหลังมารู้ว่า เค้าไม่มา เพียงแค่เพราะเค้านึกได้ว่า วันก่อนเราทำให้เค้าโกรธ ซึ่งเป็นเรื่องเล็กน้อยมากค่ะ (ทำไมเค้าคิดหยุมหยิมได้ขนาดนี้คะ)
9 บ้านเค้าที่เราไปอยู่ไม่ได้ เพราะสภาพไม่เหมาะแก่การอาศัยเลย ห้องมีแต่หนังสือเยอะมาก และมีกองเสื้อผ้า เค้าที่ไม่ได้ซัก เป็นเดือนๆ และยังมีขวดน้ำอัดลมที่เค้าปัสสาวะ ใส่ไว้ หลายขวด (แอบเห็น) และผ้าปูที่นอนที่ไม่เคยเปลี่ยนเลย .... และที่สำคัญ เค้าก็ไม่ได้อยากให้เราไปอยู่ .... เค้าให้เราอยู่คอนโด และเค้าจะอยู่บ้านแบบนี้ นี่คือสิ่งที่เค้ายืนยันค่ะ (ประมาณว่า ถ้าเราทนได้ก็ทนไป)
10 เรื่องที่ไม่มีอะไรกับเรา มาคิดๆ ดู ก็ไม่ใช่ประเด็นใหญ่ของเรา ... ถ้าไม่มีปัญหาเรื่องอื่น ก็ยอมรับได้ แต่พอเจอหลายๆ เรื่องประกอบกันแล้ว ก็เลยรับไม่ค่อยได้ และเราทบทวนแล้ว คิดว่า เค้าไม่มีทางเลิกพฤติกรรมแบบนี้ และไม่มีทางเปลี่ยนทัศนคติได้ .... เราต้องไปจากเค้าแน่นอน แต่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ และด้วยวิธีใดค่ะ
ทั้งหมดนี้ เราพยายามเรียบเรียง เพราะเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นหลายครั้ง รวมกับเรื่องที่เล่าในกะทู้ก่อน
แต่เราจะเก็บหลักฐานอย่างไรเพื่อฟ้องหย่า และบางข้อ เรารู้สึกว่าเค้าเหมือนมีอาการทางจิต (เพราะดูผิดปกติจากคนทั่วไป)
อยากถามความเห็นผู้รู้ด้านจิตวิทยาด้วย ว่าเข้าข่ายไหม หรือเป็นแค่คนเห็นแก่ตัว เหมือนที่หลายคนบอก
และเรื่องปัญหาทางจิต สามารถเอาเป็นประเด็นฟ้องหย่าได้ไหมคะ รบกวนผู้รู้แนะนำ และขอขอบคุณล่วงหน้านะคะ
อยากได้คำแนะนำเรื่องการหย่าค่ะ มีหลายท่านแนะนำให้ฟ้องหย่า จึงอยากทราบว่าต้องทำอย่างไรบ้าง/ หลักฐานที่ต้องใช้มีอะไรบ้าง
เรานั่งอ่าน Comment ของหลายๆ ท่าน ที่มีต่อกะทู้ก่อน และเกือบ 100% แนะนำให้หย่า โดยให้เก็บหลักฐานเพื่อฟ้องหย่า
ซึ่งเราไม่รู้จริงๆ ว่าจะเก็บหลักฐานอย่างไร เพราะบางอย่างเป็นพฤติกรรมที่ดูเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่กวนใจเรามาก
ถ้าคำว่า ทุกข์ หมายถึง สภาพอันทนได้ยาก .... เรายอมรับว่า กำลังเป็นทุกข์ค่ะ
เราจึงขอเล่าเพิ่มเติม และอยากได้คำแนะนำ ว่า จะยกเรื่องเหล่านี้ เป็นข้อมูลในการฟ้องหย่าได้อย่างไรบ้างนะคะ
เค้ามักโกรธเราด้วยเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง และดูไม่มีเหตุผลเลย เช่น
1 เวลาเค้าอยากให้เราซื้อของออนไลน์ให้ แล้วเราบอกขอดูก่อนว่ามีอะไรบ้าง และต้องเช็คราคาก่อน --> เค้าจะโมโหใส่ทันที และบอกว่าเดี๋ยวซื้อเอง พึ่งพาอะไรเราไม่ได้เลย ทั้งที่เราซื้อของให้เค้าบ่อยมาก และเพิ่งพาเค้าไปซื้อรองเท้ากับเสื้อผ้ามาด้วยซ้ำค่ะ (จริงๆ หลายท่าน แนะนำว่า เลิกซื้อได้แล้ว)
2 เวลาเค้าอยากกินอะไร ส่วนใหญ่เราจะพาไปกินตามใจ เช่น วันก่อนอยากไปกินข้าวร้านข้างนอก ซึ่งไปไกลมาก เราก็ไปด้วย และเลี้ยงเค้า ... ระหว่างทางกลับบ้าน หลังจากกินเสร็จ รถติดอยู่ และเค้าเห็นพวกรถส่งอาหาร Delivery .... เค้าบอกว่า จะให้เราสั่งให้ .... เราก็ถามว่า เพิ่งกินมา ไม่อิ่มเหรอ เราอิ่มมาก --> เค้าจะโมโหใส่ทันที และโวยวายตลอดทาง เมื่อถึงคอนโดปุ๊บ เค้าก็หนีกลับบ้านเค้าเลย (หลายท่านแนะนำแล้วว่า ให้เลิกเลี้ยงเค้าได้แล้ว)
3 มีครั้งหนึ่ง เราสั่งอาหารให้เค้า และให้เค้าลงไปเอา พร้อมแบงค์พันของเรา เค้าก็โวยวายว่า ให้เอาแบงค์ย่อย ซึ่งเราไม่มี และเราคิดว่า คนส่งอาหารต้องมีทอนอยู่แล้ว เพราะเป็นอาชีพเค้า .... ปรากฎว่า พอลงไปปุ๊บ เค้าควักเงินเค้าเอง ไม่กล้าเอาแบงค์พันเราจ่าย (หน้าบาง) พอเราถามถึงเงินทอน ถึงรู้ .... แล้วเค้าก็ด่าเราไม่เลิก บอกให้เราลงไปข้างล่างไปหาแลกเงินมาคืนเค้า ... ทั้งที่วันนั้น อาหารที่สั่งมีแต่ที่เค้าอยากกิน เราเสียใจมากจริงๆ --> แล้วเค้าก็หนีกลับบ้านเหมือนเดิม (อันนี้เราคิดว่า เค้าหน้าบาง และตรรกะเพี้ยนมากค่ะ)
4 เวลากินข้าวอยู่ จะขัดอะไรไม่ได้เลย เช่น บอกว่าอย่ากินเร็วไป เดี๋ยวติดคอ กินช้าๆ หน่อยเหลือให้คนอื่นกินบ้าง ถ้าทักปุ๊บ --> เค้าจะโมโหใส่ทันที ทำตัวเหมือนคนตายอดตายอยาก ทั้งที่เค้าอ้วนมาก ...บางทีเค้าพาลไปถึงแม่ตัวเองว่า แม่ชอบแบ่งอาหารให้เค้ากับน้องๆ เท่าๆ กัน ทั้งที่เค้าตัวใหญ่กว่า ... เหมือนเค้ามีปมเรื่องกิน และเอามาลงที่เรา (ประเด็นนี้ เกิดขึ้นบ่อยมากค่ะ)
5 เวลาคนโทรเข้าเบอร์บ้านเค้า เค้าจะคิดว่าเป็นเราเสมอ เพราะช่วงนึง เค้าไม่รับมือถือเลย เราเลยโทรเข้าบ้าน ซึ่งเกิดขึ้นนานๆ ครั้ง แต่ดูเหมือนว่า เค้าจะวิตกจริตมาก ... ถ้ามีเสียงโทรเข้า จะไม่ยอมรับสาย และเดินมาหาเราที่คอนโด ว่าโทรไปบ้านเค้าทำไม ... พอเราถามว่า ทำไมถึงคิดว่าเป็นเรา เค้าบอกว่าไม่มีคนอื่นโทรหรอก --> พอโวยวายเสร็จก็เดินกลับบ้านอีก (อันนี้ ไม่รู้จริงๆ ว่า ทำไมเค้าถึงคิดแบบนั้น เพราะนานๆ เราถึงจะโทรค่ะ)
6 วันก่อนที่เราจะผ่าตัด เราขอให้เค้ามาช่วยเก็บของที่คอนโด เพื่อเตรียมไป รพ. ... พอมาถึงคอนโด ก็ฉุนเฉียว ถามว่าเราไปคุยกับแม่เค้าหรือ เพราะแม่เค้าบอกให้มาคอนโดได้แล้ว (แค่แม่บอกให้มาคอนโด ก็พาลว่าเราโทรหาแม่) --> พอโวยวายเสร็จ ก็รีบกลับบ้านอีก สุดท้ายคือเราต้องเก็บของเองค่ะ (เค้าคงติดบ้านมากจริงๆ และไม่ชอบให้ใครบอกให้ทำอะไร)
7 ทุกวัน เราต้องคอยถามเค้าว่าจะมาคอนโดกี่โมง และหลายครั้งที่ไม่มาเลย โดยที่ไม่บอกเรา ... พอตอนเช้า บางทีเค้าก็สำนึกผิด ทำเหมือนว่า ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่หลายคร้ังก็ไม่สำนึกเลยค่ะ (เราคิดว่า เค้าไม่รู้จัก เอาใจเค้ามาใส่ใจเรา ไม่มีจิตสำนึกที่ดี หรือเห็นอกเห็นใจคนอื่น)
8 เคยนัดกินข้าวเย็นกัน เป็นร้านบุฟเฟ่ต์ เรารีบไปจองโต๊ะให้ สั่งอาหารรอมากมาย สุดท้ายเค้าไม่มา และไม่บอกเราก่อน โทรไปก็ไม่รับสาย ... ตอนหลังมารู้ว่า เค้าไม่มา เพียงแค่เพราะเค้านึกได้ว่า วันก่อนเราทำให้เค้าโกรธ ซึ่งเป็นเรื่องเล็กน้อยมากค่ะ (ทำไมเค้าคิดหยุมหยิมได้ขนาดนี้คะ)
9 บ้านเค้าที่เราไปอยู่ไม่ได้ เพราะสภาพไม่เหมาะแก่การอาศัยเลย ห้องมีแต่หนังสือเยอะมาก และมีกองเสื้อผ้า เค้าที่ไม่ได้ซัก เป็นเดือนๆ และยังมีขวดน้ำอัดลมที่เค้าปัสสาวะ ใส่ไว้ หลายขวด (แอบเห็น) และผ้าปูที่นอนที่ไม่เคยเปลี่ยนเลย .... และที่สำคัญ เค้าก็ไม่ได้อยากให้เราไปอยู่ .... เค้าให้เราอยู่คอนโด และเค้าจะอยู่บ้านแบบนี้ นี่คือสิ่งที่เค้ายืนยันค่ะ (ประมาณว่า ถ้าเราทนได้ก็ทนไป)
10 เรื่องที่ไม่มีอะไรกับเรา มาคิดๆ ดู ก็ไม่ใช่ประเด็นใหญ่ของเรา ... ถ้าไม่มีปัญหาเรื่องอื่น ก็ยอมรับได้ แต่พอเจอหลายๆ เรื่องประกอบกันแล้ว ก็เลยรับไม่ค่อยได้ และเราทบทวนแล้ว คิดว่า เค้าไม่มีทางเลิกพฤติกรรมแบบนี้ และไม่มีทางเปลี่ยนทัศนคติได้ .... เราต้องไปจากเค้าแน่นอน แต่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ และด้วยวิธีใดค่ะ
ทั้งหมดนี้ เราพยายามเรียบเรียง เพราะเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นหลายครั้ง รวมกับเรื่องที่เล่าในกะทู้ก่อน
แต่เราจะเก็บหลักฐานอย่างไรเพื่อฟ้องหย่า และบางข้อ เรารู้สึกว่าเค้าเหมือนมีอาการทางจิต (เพราะดูผิดปกติจากคนทั่วไป)
อยากถามความเห็นผู้รู้ด้านจิตวิทยาด้วย ว่าเข้าข่ายไหม หรือเป็นแค่คนเห็นแก่ตัว เหมือนที่หลายคนบอก
และเรื่องปัญหาทางจิต สามารถเอาเป็นประเด็นฟ้องหย่าได้ไหมคะ รบกวนผู้รู้แนะนำ และขอขอบคุณล่วงหน้านะคะ