[SR] Review Vol. 22 บุปผาราตรี เกือบจะมิวสิคัล : ละครเวทีผีๆ ที่ลงตัวแบบไทยๆ

ละครเวที “บุปผาราตรี เกือบจะมิวสิคัล"

จากภาพยนตร์ที่ได้ชื่อว่าทั้งสยอง ทั้งฮา ทั้งกวนที่สุด ของผู้กำกับ ต้อม ยุทธเลิศ สิปปภาค
ที่สร้างชื่อเสียงอย่างโด่งดังเมื่อ 15 ปีที่แล้ว กับเรื่องราวความรักของ ‘บุปผา’
หญิงสาวที่ต้องเผชิญชะตากรรมตกเลือดจนเสียชีวิตตามลำพัง
แต่เธอก็ยังคงเฝ้ารอ ‘เอกพล’ คนรักของเธอ ที่สัญญาว่าจะกลับมาหาที่อพาร์ตเมนต์แห่งนี้
ความป่วงชวนขนหัวลุก(และหัวเราะ) ระหว่างผีบุปผาและคนในอพาร์ตเมนต์จึงเริ่มต้นขึ้น

กลับมาคราวนี้ บุปผายังคงเฮี้ยนเหมือนเดิม.. เพิ่มเติมคือเล่นสดบนเวที!

หนูนา - หนึ่งธิดา โสภณ เป็น บุปผา
แดน - วรเวช ดานุวงศ์ เป็น เอกพล

เตรียมมาขนหัวลุก พร้อมขนหัวเราะกลับบ้านไปพร้อมกัน
20 ตุลาคม - 11 พฤศจิกายน 2561
ณ โรงละครเคแบงก์สยามพิฆเนศ สยามสแควร์วัน ชั้น 7

http://www.thaiticketmajor.com/performance/buppha-ratee-2018-th.html

---------------------------------------------------------------------

    เนื่องจากละครเวทีเรื่อง บุปผาราตรี เกือบจะมิวสิคัล นี้ ได้นำภาพยนตร์ที่โด่งดังตั้งแต่ปี 46 มาดัดแปลง ให้มีความทันสมัย และเล่าเรื่องให้กระชับ เหมาะสม จากภาพยนตร์จอยักษ์สู่โรงละครที่เล่นกันสดๆ ทุกอย่างจึงต้องลื่นไหล อารมณ์ต่อเนื่อง มุขตลกที่ต้องชวนขำ ผีก็ต้องหลอนจริงๆ เทคใหม่ไม่ได้ แถมยังต้องมีความเป็นมิวสิคัลเข้าไปอีก นี่คือความท้าทายของละครเวทีเรื่องนี้ หากคุณเคยชมในเวอชั่นที่เป็นภาพยนตร์กันมาแล้ว ก็คงจะรู้พล๊อตเรื่องกันอยู่แล้ว ที่เล่าถึงผีสาวที่ชื่อ บุปผาที่เฮี้ยนอยู่ในอพาร์ทเม้นของเจ๊สี่ รวมไปถึงหรั่งนักเขียนนิยายคนเช่าอพาร์ทเม้นรายล่าสุดของเจ๊ ที่ดันหน้าตาไปเหมือนกับเอกพลคนรักของบุปผา เรื่องราววุ่นๆ สยองขวัญเลยบังเกิด สำหรับการเล่าเรื่อง ถือว่ากระชับ ฉับไว ฉากตลก ก็ตลกได้สุดมุขไม่แป๊ก ฉากต้องตกใจก็ทำเอาผง่ะได้ คือเรียกว่าครบละกัน
หักนิดนีง สำหรับความฉับไว เพราะอยากดูต่อยาวๆ 2 ชม. ไม่พออ่า 555

บทละคร : 9/10

ขออนุญาตเกริ่นสักนิดว่า ด้วยความสงสัยว่า “เกือบจะมิวสิคัล” นี่มันยังไงกันนะ แต่ก็คงต้องมิวสิคัลล่ะ เพราะดูจากแคสแล้ว นักร้องตัวจริงทั้งนั้น พอได้ชมจนจบ ถึงไม่แปลกใจว่าทำไมต้องเป็นพวกเค้าเหล่านี้ แล้วก็ถึงบางอ้อซะทีว่าทำไมต้อง “เกือบจะมิวสิคัล”

หนูนา หนึ่งธิดา รับบท บุปผา
สำหรับเธอคนนี้ ไม่เคยทำให้ผิดหวังเลยสำหรับละครเวทีมิวสิคัล ดังนั้นความ “เกือบจะมิวสิคัล” ไม่ใช่ปัญหาเลยสักนิด ทั้งด้านการแสดงและการร้อง สำหรับเรื่องนี้ผมมีความรู้สึกว่า หนูนา เล่นออกมาได้กลมกล่อมกว่าเรื่องก่อนๆที่ผ่านมา อาจด้วยประสบการณ์ที่เก็บเกี่ยวมามากมาย ทำให้เรื่องนี้ หนูนาทำออกมาได้อย่างพอดี

แดน วรเวช รับบท หรั่ง และ เอกพล
สำหรับแดน นี่น่าจะเป็นละครเวทีเรื่องแรกสำหรับแดน เราอาจเคยเห็นการแสดงละครของแดนมาแล้ว เคยฟังแดนร้องเพลงมาแล้ว เมื่อนำทั้ง 2 อย่างมารวมกันบนเวทีเดียวแบบนี้ ถือว่าแดนสอบผ่านเลยทีเดียวครับ เพราะเล่นเป็นธรรมชาติมากในบทของหรั่ง และทำให้คนเกลียดได้อย่างรวดเร็วในบทของเอกพล ในเรื่องการร้องเนื่องจากแนวของแดนอาจเป็นป๊อป ไม่ใช่มิวสิคัลจ๋านัก เสียงจึงอาจจะเป็นแบบป๊อปๆ เลยติดตรงนี้นิดเดียว นิดเดียวจริงๆ แต่ก็นะ “เกือบจะมิวสิคัล” ตามคอนเซ็ปหนิ

ป้าไก่ the voice รับบท เจ๊สี่
รักป้าไก่ มี 10 ให้ 10 มี 100 ให้ 100 คือ แค่เดินออกมาก็ขำแล้วอ่ะ แล้วป้าไม่ได้เล่นใหญ่อะไรเลย แต่มันใหญ่มากๆ เอาอยู่มากๆ เสียงก็ดีมากๆ คือลงตัวทุกอย่าง อยากให้ป้ามาอยู่สายนี้ตลอดไป จะติดตามผลงานไปเรื่อยครับ 555 บอกเลยแค่เจ๊สี่ก็คุ้มค่าตั๋วแล้ว
ใครที่อยากดูป้าไก่เต็มๆ ยาวๆ เรื่องนี้คือสมใจแน่นอน

นักแสดง 9.5 / 10

               "ฉาก" ด้วยความที่ฉากไม่ค่อยมีความซับซ้อน และเทคนิคอะไรมากมาย และด้วยการดำเนินเรื่องก็จะอยู่แค่ในอพาร์ทเม้นเท่านั้น ออกจะแนวใช้แรงงานของหมู่มวลในการเคลื่อนย้ายอยู่ด้วย แต่การเคลื่อนย้ายต่างๆเป็นไปอย่างลื่นไหล บล๊อกกิ้งของหมู่มวลที่มาช่วยเคลื่อนย้ายไม่มีติดขัดหรือพลาดเลย ฉากสยอง หลอกแฮร่อะไรต่างๆก็ทำให้เชื่อได้ พร๊อบอะไรต่างๆก็ดูมีดีเทล จากข้อมูลที่ได้มาคือผู้กำกับอยากให้เหมือนนั่งอยู่ในบ้านผีสิง มันก็ได้อยู่นา ติดนิดเดียว ถ้าพร๊อบที่แฝงตัวอยู่จะใช้งานได้มากกว่าการถ่ายรูปน่าจะเพิ่มความสยองได้มากขึ้นไปอีก
               "แสง"ละครผีๆ ก็มืดๆทึมๆ ตามธีม อยู่แล้ว แต่ชอบแสงตอนที่บอกเล่าเรื่องราวของบุปผา ที่มันทำให้รู้สึกถึงพัฒนาการ ความเปลี่ยนแปลงของบุปผาได้เป็นอย่างดี การใช้ไฟฉายเล่นกับจินตนาการของผู้ชมในฉลากสยองขวัญ ก็ทำได้ดีทีเดียว จังหวะการใช้แสงในการหลอนผู้ชมก็เป๊ะๆ

ฉากและแสง 8/10

เพลงและดนตรี
“เกือบจะมิวสิคัล” มันก็มิวสิคัล ดังนั้นเรื่องเพลงและดนตรีจึงเป็นองค์ประกอบสำคัญเช่นกัน
                  สำหรับเพลง และดนตรีต่างๆ เป็นเพลงที่แต่งขึ้นใหม่ทั้งหมด ไม่คุ้นหู แต่ไม่ขัดจิตขัดใจเลย คือฟังลื่นไหล ไม่ได้เป็นคำพูดคำๆ เป็นเพลงแนวป๊อปที่นักแสดงร้องและแสดงได้อย่างไม่ขัดเลย เรียกว่าเข้าปากละกัน ส่วนตัวชอบเพลงโซโล่เดี่ยวของหนูนา ซึ่งบอกเล่าเรื่องราวได้ดีมาก
                "เสียง" อันนี้ไม่ค่อยแน่ใจว่าเป็นตำแหน่งที่นั่งรึเปล่าที่ทำให้เสียงที่ได้ยินจะค่อนข้างลอยๆ เบาๆ ในอากาศ ไม่ค่อยได้เนื้อเสียงแบบเต็มๆ เหมือนเสียงก้องๆ น่ะครับ ดังนั้นจะมีปัญหาในการรับฟังนิดนึงตอนช่วงร้อง หรือพูดกันเยอะๆ เร็วๆ สไตล์การร้องของแดนก็เลยดูเบาๆ ไปด้วย ถ้าทีมงานเข้ามาอ่าน รบกวนเช็คนิดนึงทางด้านแถว F ซ้ายสุดของเวที เลยขออนุญาตหักคะแนนในส่วนนี้ไป

เพลงและดนตรี  9/10

             เสื้อผ้าเรื่องนี้ไม่ได้ใช้เสื้อผ้าหรือเทคนิคพิเศษผ่านนักแสดงเลย ทั้งๆเป็นละครผี ควรจะมีบ้าง เสื้อผ้ากลับดูธรรมด๊า ธรรมดา น่าจะมีลูกเล่นให้คนดูได้ว้าว ได้ตกใจบ้าง ในระยะเวลาการแสดงเพียง 1 องค์ น่าจะจัดเต็มหน่อยเนาะ

เสื้อผ้าเครื่องแต่งกาย 8/10 (หมสดนี้ปีนห้าน่าจะเอาออกละ ฮ่าๆ เสื้อผ้าให้คะแนนในความตั้งใจเท่าๆกันทุกเรื่องเลย)

สรุปคะแนน
1.บทละคร = 9
2.นักแสดง = 9.5
3.ฉากและแสง = 8
4.เพลงและดนตรี = 9
5.เสื้อผ้าเครื่องแต่งกาย = 9
สรุปผลการรีวิว บุปผาราตรี เกือบจะมิวสิคัล : Rating = 8.9  


ติดตามข่าวสารละครเวที ได้ที่ https://www.facebook.com/MusicalAholic/
ติดตามข่าวสารละครเวที ได้ที่ https://www.facebook.com/MusicalAholic/
ติดตามข่าวสารละครเวที ได้ที่ https://www.facebook.com/MusicalAholic/
ชื่อสินค้า:   บุปผาราตรี
คะแนน:     

SR - Sponsored Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ SR โดยที่เจ้าของกระทู้

  • - ได้รับสินค้าหรือบริการมาใช้รีวิวฟรี โดยไม่ต้องคืนสินค้าหรือบริการนั้น
  • - ไม่ได้รับค่าจ้างแต่ได้รับผลประโยชน์อย่างอื่น เช่น บัตรกำนัล ค่าเดินทางตามจริง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่