มันเรียกกันว่าเจ็บปางตายใช่ไหมค่ะ?

คือหนูอายุ18ปีค่ะหนูเป็นคนล่าเริง หนูเลิกกะใครก็ร้องให้เสียใจตามประสาผู้หญิงคนหนึ่งค่ะแต่ร้องไห่แค่สองสามวันก็หายและคิดว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวก็มีคนใหม่ เรื่องมีอยู่ว่าหนูพึงเลิกกับแฟนคนล่าสุด เขาอายุ20ปี เป็นรุ่นพี่ที่ร.รค่ะ เราคบกันมาได้ปีกว่าๆ แล้ววันหนึ่งเขามาบอกกับเราว่าเขาไม่เหมือนเดิม เราทะเลาะกันว่าทำไหมถึงเปลี่ยนไป เพราะอะไร คือเขาก็ให้คำตอบหนูว่า เราห่างกันสักพัก คือหนูอะไม่ชอบที่เขาพูดแบบนี้ หนูก็เลยร้องเพลงไปว่าห่างกันทำไม ทำไมไม่เลิกกัน ของพี่หวายกามิกาเซ่ค่ะ และเขาพูดว่าจะเลิกจริงหรอ หนูเลยถามเขาว่า มีหนูอยู่มีความสุขไหม หนูไปจะมีความสุขไหม ซึ่งเขาไม่ให้คำตอบไรเลย เหมือนว่า หนูอยู่ก็เป็นหุ่นไร้กา หนูไปเขาจะว่าหนูบอกเลิก เขาพูดมาประโยคหนึ่งซึ่งมันชัดเจน และเสียใจมาก  เขาบอกว่า ก็ไม่ต้องมาทน จะอยู่ก็อยู่ จะไปก็ไป ซึ่งทำให้หนูคิดว่า เราอยู่สถานนะใดเราก็เจ็บใช่ไหม หนูเลยเลือกที่จะถอดออกมา มันทรมานมากนะ จากคนไม่เคยเสียใจขนาดนี่ ต้องมาเสียใจ ร้องไห่ทุกคืน กลางวันเศร้า กลางคืนร้องไห่ เจ็บปางตาย เห็นใจจะขาด(เมื่อคิดนะว่ามันจะเวอร์อะไรหนักหนา)แต่พอได้เจอจริงๆ มันยิ่งกว่าในละคร กินข้าวไม่ลง นอนไม่หลับ กว่าจะหลับตี4-5ทุกๆวัน  กินข้าวกินได้2-3คำก็อิ่ม เจ็บปางตาย ใช่ไหมค่ะที่เขาเรียกกัน...