ผมกับแฟนคบกันมา6ปี ตั้งแต่สมัยเรียน ปวส. เรียนจบ (ปวส.)ปุบก็พากันออกมางานทำเลย เราทำงานที่เดี๋ยวกันผมทำงานช่างคอม แฟนผมทำงานแผนกบัญชี เราไม่เรียนต่อเพราะต้องหลีกทางให้ น้องของผม และน้องของแฟนได้เรียนต่อ ผมกับแฟนอายุเท่ากัน 23ปี(ปัจจุบัน) น้องทั้งสองฝ่ายผมกับแฟนก็อายุเท่ากัน 20ปี ......
ผมกับแฟนออกไปทำงานด้วยกัน 1 ปี ทำงานหวังว่าจะเก็บเงินสร้างตัว แต่ก็ไม่สำเร็จ...เราจึงออกจากงานกลับมาบ้านผม....อยากกลับมาบริหารที่บ้าน(ที่บ้านผมทำสวนเกษตร)
เราเริ่มจากการเก็บผมผลิตจากสวนไปขายที่ตลาด (ทางพ่อแม่ผมปลูกได้แต่ขายไม่เป็น) ทำสวนเกษตร+ค้าขาย เลี้ยงดูพ่อแม่ครอบครัวผมช่วยกัน (กับข้าวกับปลาหาให้ไม่เคยขาดตก) เราออกรถยนต์ใหม่เพื่อใช้ในการค้าขายออกเป็นชื่อผมกับพ่อผมร่วมกัน..เราก็มีภาระผ่อนรถเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งอย่างพ่อแม่ผมก็มีหน้าที่ส่งน้องเรียนมหาลัย...คือบอกตรงๆ พ่อแม่ผมมีหนี้สินเยอะจนเงินเดือนแทบไม่เหลือเลย เวลาผ่านไป 1ปี ภาระผมกับแฟนก็เพิ่มเรื่อยๆ มีลุงกับย่าเข้ามาอยู่เราด้วย ผมกับแฟนก็มีภาระต้องเลี้ยงดู พ่อ แม่ ย่า ลุง
และผ่อนรถ บ้างเดือนแม่ไม่ตังจ่ายค่าหอ ผมก็ต้องช่วย ผมกับแฟนหาตังได้2-4หมื่นต่อเดือนด้วยภาระที่มีก็ทำให้ผมเดือนชนเดือนเหมือนกัน......
ทางฝ่ายพ่อแม่แฟนผมท่านก็เป็นคนดีมากเข้าใจผมกับแฟนทุกอย่าง...แต่ท่านถูกแรงกดดันจากญาติพี่น้องว่า..(ทางบ้านผมเมื่อไรจะมาสู่ขอหรือคุยกันสักที เพื่อไม่เป็นเป็นขี้ปากชาวบ้านชาวช่องเขา)....ผมเข้าใจความรู้สึกญาติฝ่ายแฟนผมนะ ผมก็ไปขอร้องให้พ่อแม่ผมไปคุย ไปกินข้าวหรืออะไรก็ได้ เพื่อให้พ่อแม่ผมไปบ้านแฟนผมบ้าง...แต่พ่อแม่ผมไม่ค่อยอยากไปนัก (ตามความคิดผมนะ) กลัวฝ่ายพ่อแม่แฟนเรียกร้อง ให้ไปขอ เรียกสินสอด ซึ่งพ่อแม่ผมไม่พร้อมคุยแน่นนอน .......ทางฝ่ายแฟนผมก็ไม่เคยเรียกร้องใดๆจากพ่อแม่ผมเลย นี้ยิ่งทำให้ผมเห็นใจฝ่ายพ่อแม่แฟนมากขึ้น เพราะแฟนผมมาอยู่บ้านผมเขาก็เสียหายแลัว แถมยอมมาลำบากกับผมอีก มาเลี้ยงดูพ่อแม่ย่าลุง ผ่อนรถช่วยผมอีก แฟนผมไม่ได้อะไร บ้างก็ขาดทุนด้วยซ้ำ ผมก็แค่อยากให้พ่อแม่ไปบ้านแฟนผมบ้าง เพื่อไม่ให้เป็นขี้ปากชาวบ้าน ฝ่ายพ่อแม่และญาติแฟนมากิบข้าวที่บ้านผม 2-3รอบแลัว
พ่อแม่ผมควรไปแต่ท่านก็ไม่ยอม อ้าง งานยุ่งไม่มีเวลา หลายเหตุผลที่ไปไม่ได้.....
ผมจึงอยากแต่งงานอยากหมันหมายอะไรก็ได้ที่ทำได้ ผมอยากหาตังเก็บไปแต่งเองด้วยซ้ำแต่มันติดที่ภาระผมเยอะจนแทบไม่เหลืออะไรให้เก็บ เพราะผมก็ไม่อยู่ตัวคนเดียว ต้องหาเลี้ยงปากท้อง 6 คนผ่อนรถก็ไม่เหลือ..
จึงมาถึงที่ญาติผู้ใหญ่ทางแฟนผมทนไม่ไหว ฝากคำพูดผ่านแม่แฟนผมมาว่า ถ้าสินปีนี้พ่อแม่ผมไม่มาพูดคุยกัน ให้เป็นเรื่องราว จะยกญาติที่น้องมารับตัวแฟนผมกลับบ้าน..
ผมพูดเรื่องนี้กับพ่อแม่ผมอยู่หลายครั้ง มาเหตุผลมาสาระพัด แต่ก็ไม่สำเร็จสักทีเมื่อคุยกันคนละภาษาไปเลย
ผมเห็นออก ทางหาเงินหลาย ทางของพ่อแม่ผม ท่านไม่ทำ ท่านคงคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่คุ้ม เสียดายเงินที่เสียไป..ต่างๆ
ผมควรทำอย่างไรดีครับ ไม่กีเดือนก็จะถึงเส้นตายแลัว
ผมอยากแต่งกับแฟน เพื่อให้เกียติฝ่ายแฟนและครอบครัวแฟน แต่ติดที่ว่าพ่อแม่ผมไม่พร้อม ผมคิดว่ามันไม่แฟร์กับฝ่ายแฟนเลย
ผมกับแฟนออกไปทำงานด้วยกัน 1 ปี ทำงานหวังว่าจะเก็บเงินสร้างตัว แต่ก็ไม่สำเร็จ...เราจึงออกจากงานกลับมาบ้านผม....อยากกลับมาบริหารที่บ้าน(ที่บ้านผมทำสวนเกษตร)
เราเริ่มจากการเก็บผมผลิตจากสวนไปขายที่ตลาด (ทางพ่อแม่ผมปลูกได้แต่ขายไม่เป็น) ทำสวนเกษตร+ค้าขาย เลี้ยงดูพ่อแม่ครอบครัวผมช่วยกัน (กับข้าวกับปลาหาให้ไม่เคยขาดตก) เราออกรถยนต์ใหม่เพื่อใช้ในการค้าขายออกเป็นชื่อผมกับพ่อผมร่วมกัน..เราก็มีภาระผ่อนรถเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งอย่างพ่อแม่ผมก็มีหน้าที่ส่งน้องเรียนมหาลัย...คือบอกตรงๆ พ่อแม่ผมมีหนี้สินเยอะจนเงินเดือนแทบไม่เหลือเลย เวลาผ่านไป 1ปี ภาระผมกับแฟนก็เพิ่มเรื่อยๆ มีลุงกับย่าเข้ามาอยู่เราด้วย ผมกับแฟนก็มีภาระต้องเลี้ยงดู พ่อ แม่ ย่า ลุง
และผ่อนรถ บ้างเดือนแม่ไม่ตังจ่ายค่าหอ ผมก็ต้องช่วย ผมกับแฟนหาตังได้2-4หมื่นต่อเดือนด้วยภาระที่มีก็ทำให้ผมเดือนชนเดือนเหมือนกัน......
ทางฝ่ายพ่อแม่แฟนผมท่านก็เป็นคนดีมากเข้าใจผมกับแฟนทุกอย่าง...แต่ท่านถูกแรงกดดันจากญาติพี่น้องว่า..(ทางบ้านผมเมื่อไรจะมาสู่ขอหรือคุยกันสักที เพื่อไม่เป็นเป็นขี้ปากชาวบ้านชาวช่องเขา)....ผมเข้าใจความรู้สึกญาติฝ่ายแฟนผมนะ ผมก็ไปขอร้องให้พ่อแม่ผมไปคุย ไปกินข้าวหรืออะไรก็ได้ เพื่อให้พ่อแม่ผมไปบ้านแฟนผมบ้าง...แต่พ่อแม่ผมไม่ค่อยอยากไปนัก (ตามความคิดผมนะ) กลัวฝ่ายพ่อแม่แฟนเรียกร้อง ให้ไปขอ เรียกสินสอด ซึ่งพ่อแม่ผมไม่พร้อมคุยแน่นนอน .......ทางฝ่ายแฟนผมก็ไม่เคยเรียกร้องใดๆจากพ่อแม่ผมเลย นี้ยิ่งทำให้ผมเห็นใจฝ่ายพ่อแม่แฟนมากขึ้น เพราะแฟนผมมาอยู่บ้านผมเขาก็เสียหายแลัว แถมยอมมาลำบากกับผมอีก มาเลี้ยงดูพ่อแม่ย่าลุง ผ่อนรถช่วยผมอีก แฟนผมไม่ได้อะไร บ้างก็ขาดทุนด้วยซ้ำ ผมก็แค่อยากให้พ่อแม่ไปบ้านแฟนผมบ้าง เพื่อไม่ให้เป็นขี้ปากชาวบ้าน ฝ่ายพ่อแม่และญาติแฟนมากิบข้าวที่บ้านผม 2-3รอบแลัว
พ่อแม่ผมควรไปแต่ท่านก็ไม่ยอม อ้าง งานยุ่งไม่มีเวลา หลายเหตุผลที่ไปไม่ได้.....
ผมจึงอยากแต่งงานอยากหมันหมายอะไรก็ได้ที่ทำได้ ผมอยากหาตังเก็บไปแต่งเองด้วยซ้ำแต่มันติดที่ภาระผมเยอะจนแทบไม่เหลืออะไรให้เก็บ เพราะผมก็ไม่อยู่ตัวคนเดียว ต้องหาเลี้ยงปากท้อง 6 คนผ่อนรถก็ไม่เหลือ..
จึงมาถึงที่ญาติผู้ใหญ่ทางแฟนผมทนไม่ไหว ฝากคำพูดผ่านแม่แฟนผมมาว่า ถ้าสินปีนี้พ่อแม่ผมไม่มาพูดคุยกัน ให้เป็นเรื่องราว จะยกญาติที่น้องมารับตัวแฟนผมกลับบ้าน..
ผมพูดเรื่องนี้กับพ่อแม่ผมอยู่หลายครั้ง มาเหตุผลมาสาระพัด แต่ก็ไม่สำเร็จสักทีเมื่อคุยกันคนละภาษาไปเลย
ผมเห็นออก ทางหาเงินหลาย ทางของพ่อแม่ผม ท่านไม่ทำ ท่านคงคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่คุ้ม เสียดายเงินที่เสียไป..ต่างๆ
ผมควรทำอย่างไรดีครับ ไม่กีเดือนก็จะถึงเส้นตายแลัว