ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าเราแอบชอบผู้ชายคนนี้มา3ปีค่ะ ต่อมาเราก็ได้คบกับเขาอีกเกือบ3ปี เรารักเขามากแต่เราอยู่ไกลกันเวลาเราได้เจอกันเราดูแลเค้าทุกอย่างเวลาเค้าไม่สะบายเราแทบจะร้องไห้เลยสงสาร เรารักเค้าในทุกอย่าง แต่เค้าไม่ชอบเราเวลาที่ร้องไห้ เวลาที่โกรธเวลาที่งอนค่ะ เขาบอกว่ามันงี่เง่าน่ารำคารเลิกเป็นแบบนี้ได้มั้ย เรายิ่งร้องเลยค่ะ พอเราร้องเขาก็จะอารมณ์เสียมากๆ บางทีก็ด่าเราเลย ว่า ใอ

เป็นอะไรนักหนาวะ ด่าสารพัดค่ะ ใจจริงเราก็รู้สึกเหมือนเค้าไม่ค่อยรักเราเลย แต่พอมองกลับไปหลายๆเรื่องเค้าก็ดีกับเรามาตลอดนะ เขาเงียบๆขรึมๆ แรกๆเค้าดูแลใส่ใจเรามาก แต่ตอนนี้เราไม่แน่ใจเลยว่ารักเราอยู่รึป่าว แต่เขาบอกเลิกเราบ่อยค่ะว่าเรางี่เง่า จนตอนนี้เค้าก็บอกเลิกเราอีกแล้วค่ะ ครั้งก่อนๆพอเลิกกันเราก็ไปหาเค้าค่ะ เค้าก็ใจอ่อน แต่ตอนนี้เขาบล็อคเราทุกช่องทางแม้เพื่อนเราก็บล็อคค่ะกลัวเราจะเอาเบอร์เพื่อนโทรไป ความงี่เง่าของเราก็เช่น ขอไห้เขาเปิดกล้องน่อย เราอยากเห็นหน้า เราคิดถึง เขาก็จะบอกว่าหน้าก็เหมือนเดิม เราก็บอกว่านะๆ อยากเห็นแค่เห็นหน้าเราก็ดีใจเเล้ว เขาก็เริ่มหงุดหงิดซักพักก็ด่าเราเลยน่ารำคารว่ะ ไม่เคยปรับตัวเลย กลับมาคบกี่ครั้งก็งี่เง่าเหมือนเด็กงอเเงพอไม่ได้ของก็ร้องไห้ ไม่เคยเปลี่ยนเราเลิกกันเหอะ ซึ่งสำหรับเรา เรายอมรับว่าเรางี่เง่า แต่เรารักเขาจริงๆ ถึงจะเลิกกันหลายครั้งแต่ไม่มีซักครั้งที่เราจะไม่รักเขาเลยค่ะ เรื่องดีๆของเขาก็คงจะเป็นถึงจะโกรธกันเเค่ไหนเขาก็ไม่เคยทำร้ายเรา เขาดูแลเราเวลาที่อยู่ด้วยกัน แต่ตอนนี่เขาทิ้งเราไปแล้วค่ะ ก่อนหน้านี้ที่เจอกันครั้งสุดท้ายเขาก็สันยากับเราว่าจะไม่บอกเลิกอีก คือเราเหมือนจะขาดใจเลยเราหวังไว้กับเขาทุกอย่างเราคิดใันอยาคตร่วมกัน เรารู้ทุกเรื่องของกันเเละกัน เรานอนไม่หลับร้องไห้เสียใจมาก เราควรหยุดความเจ็บปวดนี้อย่างใงคะ อีกใจก็อยากไปหาเขาอีกซักครั้งเพราะถ้าเจอกันเขาจะไห้โอกาสเราเสมอ หรือเราควรจบเเค่นี้คะ เเต่เราเจ็บปวดมากค่ะ
เลิกกับแฟนคนแรกเสียใจมากทำใงดีคะ ลืมไม่ได้ซักที