💫🏃‍⏰THE GLOVES FINAL 2018 #4 ถุงมือเรื่องสั้น คู่ที่ 5 ถม."ทางของเรา"+ ถม."THE JUMPER" ตอน "9 ก้าวกลับกาล"⏰💫🏃‍

กระทู้คำถาม


เรื่องสั้นเรื่องที่สอง ปิดท้ายเกมที่ 4 เป็นเรื่องความประหลาดของตัวเลขซึ่งเกี่ยวพันกับคนที่มีเลขตัวนั้นเป็นชื่อ และหลายสิ่งหลายอย่างเกี่ยวพันสอดคล้องจนในที่สุด เป็นเพราะอำนาจของตัวเลขหรืออาถรรพณ์ของมันก็ไม่ทราบได้ นำไปสู่การโดดข้ามเวลาไปสู่สถานการณ์อันตราย!

และจะทิ้งปมปริศนาไว้ในตอนท้าย...

เรื่องราวเป็นอย่างไร ปมปริศนาตอนท้ายนั้นคืออะไร ???

มาอ่านดูกัน ให้เกรด แล้วช่วยกันแยกแยะ คนแต่ง และคนต่อ ปิดท้ายเกมที่ 4 นี้กันครับ...อมยิ้ม19questionexclaim







กันยา แม่ตั้งชื่อนี้ให้เธอ เพราะเธอเกิดวันที่เก้า เดือนกันยายน พุทธศักราชสองพันห้าร้อยสามสิบเก้า เวลาเก้าโมงเช้า ที่โรงพยาบาลพระรามเก้า

ณ บ้านเลขที่เก้าหนึ่งเก้า หมู่เก้า

กันยา ซึ่งตอนนี้อายุสิบเก้าปี กำลังง่วนอยู่กับการอ่านหนังสือเตรียมสอบวิชาก้าวทันโลก เธออ่านบทที่เก้าหลายรอบ เพราะอ่านเท่าไหร่ก็ไม่เข้าใจสักที  ในที่สุดเธอก็โทรหาเพื่อนสาวชื่อ เก้า

เธอเลือกกดเบอร์ ศูนย์-เก้า-หนึ่ง-เก้า-หนึ่ง-หนึ่ง-ศูนย์-เก้า-ศูนย์-เก้า ที่ได้บันทึกไว้แล้วว่าชื่อ เก้า

ตู๊ดดดด...ตู๊ดดดด

“ฮัลโหล เก้า เราอ่านหนังสือไม่เข้าใจเลย มาติวกันเถอะ” กันยามักให้เก้าช่วยสอนวิชาที่เธอไม่เข้าใจ เพราะเก้าเรียนเก่งกว่า

“ได้สิ พรุ่งนี้เก้าโมงเจอกันที่มหา’ลัยนะ” เก้า เพื่อนที่แสนดี เธอเต็มใจเป็นอย่างยิ่งที่จะอธิบายบทเรียนให้กันยา เพื่อนรักฟัง


ณ มหาวิทยาลัยสินเก้า เวลาเก้านาฬิกา

“สวัสดีจ้ะ เก้า ไปติวกันที่ร้าน ชายเก้าข้าวมันไก่ กันนะ เดี๋ยวเราเลี้ยงเอง” กันยามาก่อนเก้าสักพักหนึ่ง เธอมักมาก่อนนัดเสมอ

“สวัสดีจ้ะ กันยา ร้านนี้ใจดีเนอะ ให้เราติวหนังสือได้นานๆ แต่อย่างน้อยต้องสั่งข้าวมันไก่คนละจาน และกาแฟคนละแก้ว”

ระหว่างทางที่ทั้งคู่เดินไปร้านข้าวมันไก่

“สวัสดีสองสาว ไปไหนกัน” แชร์ (Chair = เก้าอี้) หนุ่มน้อย เพื่อนรุ่นเดียวกันเอ่ยทัก

“ไปติวหนังสือที่ร้านชายเก้า ไปปะ” กันยาชวนเพื่อนหนุ่ม เขาชอบเก้าอยู่ และกันยาก็รู้

“ไปด้วยสิ กำลังหิวพอดี” แชร์ดีใจที่ได้เจอเก้า เขามักแอบมองเธออยู่บ่อยๆ แต่เก้าไม่รู้ตัว เพราะเขาไม่อยากให้เธอรู้ความในใจของเขา โดยเกรงว่าจะเข้าหน้ากันไม่ติด

กันยายักคิ้วและยิ้มให้แชร์ เธอช่วยให้เขาได้ใกล้ชิดกับเก้า เพราะเธอคิดว่า แชร์ก็นิสัยดีและเรียนเก่งเหมาะสมกับเก้าเพื่อนสนิทที่สุดของเธอ


ณ ร้านชายเก้าข้าวมันไก่....

(จบส่วนที่ 1)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“สวัสดีครับเฮีย วันนี้คนน้อยจังเลยครับ”

"ยังมีบ้าง แต่กาแฟ น้ำก็มากันเป็นระยะ ๆ ทั้งวัน"

"สวัสดีค่ะ ขอนั่งติวหนังสือกันนะคะ และขอ 3 ชุดค่ะ"

"เราจะชวนเพื่อนมาร่วมด้วยได้ไหม พอดีเขาต้องมาทำธุระแถวนี้หลายวัน จึงมาพักอยู่กับเรา เลยอยากให้มารู้จักกันไว้"

"ได้เลยแชร์ สมัยนี้ทำอะไร ๆ ก็ต้องใช้หลักเครือข่าย รู้จักคนมากก็มีลู่ทางมาก"

"ขอบใจ ขอบอกคร่าว ๆ ไว้ก่อน กันเข้าใจผิดนะ เก้า เจ้าเพื่อนเราคนนี้ มันประเภทชอบออกความคิดเห็น เหมือนจะรู้ไปหมด จนเพื่อน ๆ กลุ่มเรา ตั้งฉายามันว่า 'เจ้าแสนรู้' รู้จักกัน เขาอาจช่วยพวกเราได้ในหลาย ๆ วิชา เจอกันก็แลกไลน์ แลกอีแมว กันไว้เลย"

"แบบนี้ สบายเรา มีเทพคุ้มครองเพิ่มอีกคน ยินดี ๆ" กันยาตอบรับ "รีบโทรไปตาม เราขอติวกันไปก่อนนะ"

แชร์ลุกออกไปโทรศัพท์ ขณะนั้น เก้าโมงสามสิบเก้า

"เฮ่ย ออกไปกินอะไรมาหรือยัง เออดี งั้นรีบมาเลย จำร้านข้าวมันไก่ที่เคยพามากินได้ไหม ใช่ ๆ รีบมา เราจะสั่งให้ และจะได้แนะนำให้รู้จักเพื่อน ๆ เพื่อนผู้หญิงที่เคยเล่าให้ฟังไง แต่ขอบอกไว้ก่อน กรุณาเก็บปากเก็บคำท่านไว้บ้าง เราไม่อยากให้เก้าเขาหงุดหงิดรำคาญ พวกเขานัดมาติวกัน ไม่ต้องแส่แทรก เข้าใจ๋"


เก้าโมงสี่สิบเก้า

"เฮ้ย มาเร็วดี นั่ง ๆ นี่กันยา และนี่เก้า เพื่อนเราเอง แชร์ (Share) ที่แปลว่า แบ่งปัน อย่าสับสน ๆ"

"เฮีย ขออีกชุดครับ"

"สวัสดีครับ เพื่อน ๆ ยินดีที่ได้รู้จักครับ"  

"สวัสดีค่ะ ทานข้าวไปคุยกันไปนะคะ"  


ทันใดนั้น เก้าโมงห้าสิบเก้า

"เอ๊ะ เกิดอะไรขึ้น ทำไมเรามาอยู่ตรงนี้"

"ทำไมเงียบจัง"


แชร์เองยังงง ๆ อยู่ แต่เขาก็เดินไปสำรวจที่หน้าต่าง

ไม่มีใครเลย

เอ๊ะ นี่เขาอยู่บนอาคาร

เขาเดินต่อไปที่หน้าต่างอีกบาน เขาเห็นอาคารโดม

'เอ๊ะ ! นี่ ที่ธรรมศาสตร์ เรามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร'

ที่หน้าต่าง กระจกแตก เห็นรอยเลือด บางแห่งมีร่องรอยถูกกระสุน

นี่มันเกิดอะไรขึ้น

เดินมาอีกฟากของอาคาร ที่หน้าต่าง เขามองเห็นทหารถือปืน ยืนอยู่เป็นระยะ ๆ

เขาหยิบมือถือขึ้นมาดู แล้วก็พรวดพราดรีบวิ่งกลับไป

สองสาวซึ่งกำลังนั่งคุยกันอยู่ยังมีอาการงง ๆ

"นี่ ๆ หยิบมือถือของพวกเธอขึ้นมาสิ ดูวันที่สิว่าเป็นวันที่เท่าไร"

ทั้งสองหยิบมือถือขึ้นมาดู และพูดพร้อมกันว่า

"เก้า ตุลาคม สองพันห้าร้อยสิบเก้า"

/// จบ ///


เริ่มโดย ถุงมือ "ทางของเรา"

สานต่อ โดย ถุงมือ "THE JUMPER"



รายชื่อให้เลือกตอบครับ
ฝ่ายชาย
1    B-thirteen
2    Chee River (ลำน้ำ C)
3    GTW
4    kasareev
5    KTHc
6    ruennara
7    Soul Master
8    WANG JIE (พฤษภเสารี)
9    จอมยุทธนักสืบ
10    ชายขอบคันนายาว
11    ลูนาติก
12    ส.สัตยา
13    สมาชิกหมายเลข 4563770 (TO SHARE)
14    ส่องแสงตะวันฉาย

ฝ่ายหญิง
1    Lady Star 919
2    Susisiri
3    นลินมณี
4    ยัยตัวร้ายมุกอันดา
5    รัชต์สารินท์
6    ลายลิขิต
7    สมาชิกหมายเลข 2326325 (ladylongleg)
8    สมาชิกหมายเลข 817884 (โจอี้)

ป.ล. ตั้งแต่เกมรอบนี้เป็นต้นไป กรรมการ จะไม่บอกว่า "ใครไม่มีผลงาน" อีกต่อไป เพราะจะเริ่มมีการวนกลับมายังคนเก่า (ที่กรรมการวางงานแล้ว 1 ครั้ง) ซึ่งหลายคน (ทั้งกวี ทั้งนักเขียนเรื่องสั้น) มีการแต่งก่อน/แต่งต่อ มากกว่า 1 ครั้งครับ ดังนั้นจะซ้ำหรือไม่ โปรดสังเกตกันเอาเองครับ

============================================================================

จะวาง ภาพปริศนา วันที่ 27 <เที่ยงคืนวันที่ 26> บทกวีชี้ทาง วันที่ 28 <เที่ยงคืนวันที่ 27> และ เฉลย คืนวันที่ 28 ตุลาคม เวลา สองทุ่มครึ่ง ครับ

============================================================================

NOTE 1 : บางท่าน ส่งงานมามากกว่า 1 เวลากรรมการคิดคะแนน จะใช้วิธี "ตัดเปอร์เซ็นต์รวม" ให้เป็น 100% เทียบ

NOTE 2 : กิจกรรมนี้ จัดขึ้นเพื่อความสนุกสนานและกระชับมิตรภาพ ยังไม่มีของรางวัลใดๆ

ท่านใดต้องการเป็นสปอนเซอร์ โปรดแจ้งกรรมการได้ ตลอด 24 ชั่วโมง ครับผม
อมยิ้ม04หัวใจดอกไม้

*************************************************************************************************


เพื่อความสะดวกรวดเร็วและแม่นยำของกรรมการในการตรวจให้คะแนน จึงขอความร่วมมือจากทุกท่าน

เมื่อเปลี่ยนใจ เปลี่ยนคำตอบ ให้ "ขีดฆ่า" คำตอบเดิม อย่าลบทิ้งเพราะกรรมการต้องการบันทึกไว้

หลังจากขีดฆ่าคำตอบเดิมแล้ว ขอให้ ตอบใหม่ ในคอมเม้นท์ใหม่ อย่าตอบลงที่เดิมครับ ขอบคุณครับ


แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่