คือ ตอนนี้เราอยู่ ม.3 เราคิดว่าเราจะได้เรียนและจบมัธยมต้นอย่างมีความสุขแต่มันไม่ใช่อย่างที่คิดเลยค่ะ
เหตุเกิดตอนเราอยู่ ม.2 ใกล้ขึ้น ม.3 เราค่อนข้างเป็นเด็กเรียบร้อย การเรียนอยู่ในปานกลาง อยู่กับเพื่อนก็จะสนุกสนานเฮฮาแต่ส่วนใหญ่ชอบอยู่คนเดียวค่ะ
ตอน ม.2 ตอนนั้นยังคบกับแฟนเก่า(ตอนนี้เลิกกันไปแล้วเพราะเรื่องนี้) เรากับเขาทะเลาะกับหนักมากจนเขาโมโหเราและเอาเราไปพูดกับคนอื่นว่าเราไปด่าคนโน้นคนนี้ ซึ่งเขาก็ไปบอกเด็กกลุ่มนึงที่เราค่อนข้างไม่ค่อยชอบแต่ก็ไม่ได้แสดงอาการออกไป บอกว่าเราไปด่าเขา ขออนุญาตหยายคายนะคะ...ก ะ ห รี่...ซึ่งเราไม่ได้ด่าเลยค่ะ เราจะไม่ค่อยไปยุ่งกับคนแปลกหน้าด้วยซ้ำ เราก็เลิกกับแฟนเก่าไป และเด็กกลุ่มนั้นอยู่ห้อง4 เราอยู่ห้อง3 เป็นโอกาสที่โดนบูลลี่ได้สูงมาก เวลาเดินผ่านกันเขาจะว่าเราเป็น ก ะ ห รี่ เราก็ทนไม่ไหวเลยบอกไปว่าเราไปทำอะไรให้เราก็อธิบายเหมือนพวกนางจะเข้าใจ แต่ไม่ค่ะ...
เราก็ยังโดนด่าเหมือนเดิมจนขึ้น ม.3 ถึงขั้นทักเฟสเรามาด่า เราก็อ่านๆและบล็อคไปในที่สุด เราเครียดหนักมากจนถึงขั้นทำร้ายตัวเอง ไม่มีคนให้ปรึกษา
พ่อแม่ทำงานหนักเพื่อเราเราก็ไม่อยากรบกวนท่าน ส่วนเพื่อนเราเคยเล่าให้ฟังแล้วค่ะแต่ดูเหมือนไม่ค่อยสนใจคงเป็นเพราะกลัวจะโดนบูลลี่ด้วย ตอนนี้เราอยู่คนเดียว ไม่มีเพื่อน งานกลุ่มก็ไม่มีใครเลือกเรา เวลากลับบ้านถึงห้องนอน ร้องไห้ กรีดแขน ใส่เสื้อกันหนาวไปโรงเรียน แต่ก็โดนครูทักว่าหน้าร้อนจะใส่มาทำไม สิ่งที่เราทำได้คงต้องทนใช่ไหมคะ แต่เราอยากอยู่มีชีวิตที่ปกติเหมือนคนอื่นบ้าง มีเพื่อนฝูง เราเคยคิดจะฆ่าตัวตายหลายครั้งแต่ก็ไม่ได้ทำ
เราไม่กล้าบอกครู พ่อ แม่ เพราะพวกเขาทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ได้...มีครั้งนึงเราอยู่คนเดียว กลุ่มที่บูลลี่เรา ก็มีคนคนนึงแกล้งมาเดินชนเรา เรารู้ตัวหลบทันและสกัดขา ควรสงสารหรือยังไงดี...แต่มันก็ทำให้เราโดนบูลลี่หนักกว่าเดิมค่ะ แหะๆ ตอนนี้การเรียนเราเริ่มแย่ลงมากๆเลยค่ะ
โดนบูลลี่ในโรงเรียน ควรทำยังไงดีคะ
เหตุเกิดตอนเราอยู่ ม.2 ใกล้ขึ้น ม.3 เราค่อนข้างเป็นเด็กเรียบร้อย การเรียนอยู่ในปานกลาง อยู่กับเพื่อนก็จะสนุกสนานเฮฮาแต่ส่วนใหญ่ชอบอยู่คนเดียวค่ะ
ตอน ม.2 ตอนนั้นยังคบกับแฟนเก่า(ตอนนี้เลิกกันไปแล้วเพราะเรื่องนี้) เรากับเขาทะเลาะกับหนักมากจนเขาโมโหเราและเอาเราไปพูดกับคนอื่นว่าเราไปด่าคนโน้นคนนี้ ซึ่งเขาก็ไปบอกเด็กกลุ่มนึงที่เราค่อนข้างไม่ค่อยชอบแต่ก็ไม่ได้แสดงอาการออกไป บอกว่าเราไปด่าเขา ขออนุญาตหยายคายนะคะ...ก ะ ห รี่...ซึ่งเราไม่ได้ด่าเลยค่ะ เราจะไม่ค่อยไปยุ่งกับคนแปลกหน้าด้วยซ้ำ เราก็เลิกกับแฟนเก่าไป และเด็กกลุ่มนั้นอยู่ห้อง4 เราอยู่ห้อง3 เป็นโอกาสที่โดนบูลลี่ได้สูงมาก เวลาเดินผ่านกันเขาจะว่าเราเป็น ก ะ ห รี่ เราก็ทนไม่ไหวเลยบอกไปว่าเราไปทำอะไรให้เราก็อธิบายเหมือนพวกนางจะเข้าใจ แต่ไม่ค่ะ...
เราก็ยังโดนด่าเหมือนเดิมจนขึ้น ม.3 ถึงขั้นทักเฟสเรามาด่า เราก็อ่านๆและบล็อคไปในที่สุด เราเครียดหนักมากจนถึงขั้นทำร้ายตัวเอง ไม่มีคนให้ปรึกษา
พ่อแม่ทำงานหนักเพื่อเราเราก็ไม่อยากรบกวนท่าน ส่วนเพื่อนเราเคยเล่าให้ฟังแล้วค่ะแต่ดูเหมือนไม่ค่อยสนใจคงเป็นเพราะกลัวจะโดนบูลลี่ด้วย ตอนนี้เราอยู่คนเดียว ไม่มีเพื่อน งานกลุ่มก็ไม่มีใครเลือกเรา เวลากลับบ้านถึงห้องนอน ร้องไห้ กรีดแขน ใส่เสื้อกันหนาวไปโรงเรียน แต่ก็โดนครูทักว่าหน้าร้อนจะใส่มาทำไม สิ่งที่เราทำได้คงต้องทนใช่ไหมคะ แต่เราอยากอยู่มีชีวิตที่ปกติเหมือนคนอื่นบ้าง มีเพื่อนฝูง เราเคยคิดจะฆ่าตัวตายหลายครั้งแต่ก็ไม่ได้ทำ
เราไม่กล้าบอกครู พ่อ แม่ เพราะพวกเขาทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ได้...มีครั้งนึงเราอยู่คนเดียว กลุ่มที่บูลลี่เรา ก็มีคนคนนึงแกล้งมาเดินชนเรา เรารู้ตัวหลบทันและสกัดขา ควรสงสารหรือยังไงดี...แต่มันก็ทำให้เราโดนบูลลี่หนักกว่าเดิมค่ะ แหะๆ ตอนนี้การเรียนเราเริ่มแย่ลงมากๆเลยค่ะ