.......( เนื้อคู่ ).......
..........เค้าว่าเนื้อคู่กันแล้วนี่ยังไง ๆ ก็ไม่แคล้วกันแน่ ๆ ไช่มั๊ยครับ มันก็น่าจะมีส่วนนะ เพราะหลาย ๆคู่นี่อยู่คนละที่ละทางเลยมาแต่งงานกันอยู่กันจนแก่จนเฒ่า ถามที่มาที่ไปเล่าให้ฟังตอนเจอกันใหม่ ๆ นั่งฟังเพลินเลยนะครับ จุดเริ่มต้นของแต่ละคู่นี่มีมากมายหลายรสชาติ ว่าแล้วก็ ลองมาตามดูสักคู่สิครับ ว่าเธอและเขา จะเริ่มต้นกันยังไง
กานดา หมุนตัวรอบกระจกดูความเรียบร้อยครั้งที่เท่าไรไม่ได้นับ เธอประหม่ามากเป็นครั้งแรกที่ชายหนุ่มมาหาที่บ้านทั้งที่ พ่อ แม่ และน้องชายเธอก็อยู่ด้วย เธอก็ยังกังวลไปต่าง ๆ นา ๆ อาจเป็นเพราะความดีของชายหนุ่มหรือเปล่า ที่ทำให้เธอทำอะไรไม่ถูก เขาเป็นคนสุภาพ
มาก พูดจาเรียบร้อยไม่เคยใช้สายตาหรือวาจาล่วงเกินเธอแม้แต่น้อย ยิ้มระบายบนใบหน้าตลอดเวลาที่คุย ทำให้หน้าตาที่หล่อเหลาคมคายของเขายิ่งดูน่ามองยิ่งขึ้น ชายหนุ่มอายุยี่สิบต้น ๆ มีกิจการเล็ก ๆ เป็นของตัวเอง รายได้น่าจะค่อนข้างมั่นคง สังเกตจากเสื้อผ้าที่สวมใส่ ทรงผม และรถที่ใช้
หญิงสาวแต่งตัวเสร็จได้ไม่นาน ชายหนุ่มก็มาถึง ยกมือไหว้ พ่อ แม่ ของเธอทักทายกันพอประมาณ พ่อของเธอขอตัวไปในห้องหนังสือ ส่วนแม่ ก็เข้าไปในครัวเตรียมน้ำเตรียมขนมเบา ๆ มารับแขก กานดายังไม่มีคำตอบให้ใคร เพราะครั้งนี้เพิ่งเป็นครั้งที่สองที่ได้เจอกัน ครั้งแรกที่
เจอกันนั้น เธอกับ อะตอม น้องชายวัยสิบแปดไปหาซื้อของใช้ที่ห้างแห่งนึง เขาเข้ามาทักเธอ ด้วยความสุภาพ และท่าทางที่น่าไว้วางใจของชายหนุ่ม เธอก็คุยกับเขา และรู้สึกว่าคุยกับเขาแล้วมีความสุข เขาคุยสนุก และมีเรื่องมาคุยมากมาย เลยทำให้เวลาในห้างวันนั้นผ่านไปเร็วมาก
เธอเพลินลืมเวลาจนกระทั่งแม่โทรตามจึงได้รู้สึกตัวว่าจะต้องกลับแล้ว เขาถามที่อยู่และบอกว่าจะมาหาที่บ้านเธอบอกไปก่อนที่จะแยกย้ายกันกลับ เธอแปลกใจกับตัวเองเพราะว่าจากวันนั้นเป็นต้นมาภาพชายหนุ่มวนเวียนอยู่ในใจเธอตลอดเวลา จนกระทั่งวันนี้ ชายหนุ่มมาหาที่บ้านนั่ง
สบาย ๆ บนโซฟาตัวเก่งประจำบ้าน ตรงกันข้ามหญิงสาวที่นั่งเกร็งแทน ทั้งที่เป็นเจ้าบ้าน อะตอม น้องชาย ขอตัวขึ้นไปบนห้อง ก็คงดูหนังฟังเพลงไปตามประสาวัยรุ่นนั่นแหละ อะตอมเป็นผู้ชาย แต่หน้าตาดี ผิวขาว จนผู้หญิงหลายคนแอบมอง เพื่อนพี่สาวมาเที่ยวบ้านทีไรเป็นต้อง
หยอกทีเล่นทีจริงกับอะตอมจนเจ้าตัวต้องหน้าแดงหลบขึ้นห้องบ่อย ๆ มุขประจำก็คือเรียกกานดาว่า พี่ พี่ แล้วก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน อะตอมเป็นเด็กเรียบร้อย ขยันเรียน ไม่ออกไปเที่ยวเตร่แบบวัยรุ่นบางคน ไปไหนครั้งนึงก็ไปทั้งบ้าน ถ้าไปซื้อของก็ไปกับพี่สาว ตัวติดกันอย่าง
แยกไม่ออก เห็นกานดาก็ต้องเห็นอะตอม ทำให้คนในครอบครัวมีความสุขมากที่มีลูกชายอยู่คนนึง ไม่เกเร และไม่สร้างปัญหาให้คนในบ้าน และก็มีความสุขกันอีกครั้งเมื่อมีชายหนุ่มเข้ามา ชายหนุ่มชวนหญิงสาวคุยอย่างสนุกสนานและมีความสุขเหมือนครั้งแรกที่เจอกัน เขายังหนุ่ม
แต่มีเรื่องเล่าอะไรมากมายที่เธอไม่เคยได้ยินและพอได้ยินเข้าก็เลยทำให้เพลินจนลืมเวลา เย็นมากแล้ว ชายหนุ่มขอตัวกลับ หญิงสาวเดินไปส่งที่หน้าประตูรั้ว อะตอมลงมาหาอะไรกินพอดี ก็เดินไปกับพี่สาวโบกมือลาส่งยิ้มให้กันจนกระทั่งชายหนุ่มขึ้นรถและขับออกไปพอรถชายหนุ่ม
ออกไปลับตาสองพี่น้องก็เดินกลับเข้าบ้าน “ ใช่มั๊ย ” แม่ยืนอยู่ข้างประตูถามหยอก ๆ เธอไม่ตอบเดินหน้าแดงอมยิ้มเข้าบ้านไปหลังจากวันนั้น ชายหนุ่มยังคงแวะเวียนมาอยู่บ่อย ๆ เมื่อว่างจากงานที่ร้าน จนครอบครัวของกานดาเริ่มคุ้นเคยกับเขาเป็นอย่างดี
เดือน พฤศจิกายน หญิงสาวต้องไปซ้อมรับปริญญาสามวันพ่อไปเป็นเพื่อน อะตอมไปไม่ได้ติดเรียน แม่เลยอยู่บ้านกับอะตอมไว้วันรับจริงค่อยตามไปกัน สองคนแม่ลูกอยู่บ้านก็ไม่มีอะไร เช้าลูกชายก็ไปเรียน แม่ก็ทำงานบ้าน ซักผ้าซักผ่อนไปตามประสา เย็นหน่อยก็เตรียมกับข้าว
ไว้ให้ลูกชาย อะตอมกลับมาจากโรงเรียนกินข้าวแล้วนั่งคุยกับแม่แป๊บนึงก็ขึ้นห้อง แม่ก็ดูหนังดูละครไปตามเรื่อง เย็นของวันที่สองที่พ่อกับพี่สาวไม่อยู่ อะตอมเลิกเรียนกลับบ้านลงรถหน้าปากซอยเดินเข้าบ้านซึ่งอยู่ไม่ลึกนัก มองไปหน้าบ้านเห็นรถคุ้น ๆ ตา ก็สงสัย หรือว่าพี่กานดา
ไม่ได้บอกเขาไว้ว่าไม่อยู่ เดินถึงหน้าประตูรั้วเปิดประตูเดินเข้ามาในบ้าน เห็นชายหนุ่มนั่งอยู่ที่โซฟาตัวเดิม แม่นั่งบนเก้าอี้เบาะกลมข้าง ๆ กำลังคุยกันอย่างเพลิดเพลิน แม่หันมาเห็นอะตอมพอดี “ อ้าว ตอมมาแล้ว ”อะตอมยกมือไหว้แม่ และหันไปไหว้ชายหนุ่ม “ สวัสดีครับ ”
ชายหนุ่มตอบสวัสดีพร้อมยกมือไหว้ตอบ “ตอม มาดีแล้ว นั่งคุยกับพี่เขาก่อน เดี๋ยวแม่หาขนมแป๊บนึง นั่งนานแล้วคงจะหิว ”แม่พูดหันไปยิ้มให้ชายหนุ่มซึ่งยิ้มกว้างตอบรับไม่พูดอะไร แม่เดินเข้าไปในครัว อะตอมหันมาหาชายหนุ่ม ทักทายถามไถ่ไปตามประสาคนเคยเห็นกัน
บ่อย ๆคุยไปคุยมาอะตอมก็ถามชายหนุ่มขึ้นว่า“ พี่ไปงานรับปริญญาด้วยมั๊ย” “ น่าจะไม่ได้นะ ตอม พี่นัดลูกค้าไว้” ชายหนุ่มตอบพร้อมรอยยิ้มระบายเต็มหน้า “ พี่กานดา ไม่งอนแย่เหรอ ” อะตอมนึกถึงหน้าพี่สาวเวลางอนไม่ออก “ คงไม่หรอก แต่ถึง งอน พี่ก็ไม่ว่า” อะตอมจ้องหน้า
ชายหนุ่มด้วยความสงสัย ชายหนุ่มจ้องตอบพร้อมรอยยิ้ม “ เพราะมี น้อง อยู่ตรงนี้แล้ว อะไรก็ไม่สำคัญ ” อะตอมนั่งนิ่งมองหน้าชายหนุ่ม ตาโต พูดอึก อัก เสียง แผ่วเบา “ พี่ พี่ ที่พี่ มานี่ ” เสียงอะตอมหายไป “ ใช่จ้ะ พี่ชอบ อะตอม” ชายหนุ่มพูดพลางเอื้อมมือมาจับมืออะตอมไว้อย่าง
แผ่วเบา เหมือนกระแสไฟฟ้าอ่อนๆ วิ่งจากมือ ไปที่แขน หลัง ขึ้นไปที่หัว ขนอ่อน ๆ ตามแขนลุกขึ้นพร้อมกัน อะตอมได้แต่นั่งนิ่งพูดอะไรไม่ออก จ้องหน้าชายหนุ่ม ซึ่งจ้องตอบพร้อมยิ้มด้วยตาที่แวววาว ราวอึดใจนึง อะตอมก็ก้มหน้า พูดเสียงแผ่วเบา “ แต่น้องกลัว” ชายหนุ่มบีบมืออะตอม
แน่นขึ้น “ กลัวอะไรจ๊ะ” ชายหนุ่มถามเสียงเบา ๆเช่นกัน แต่ปนหวานไปด้วย อะตอมเงยหน้าขึ้นมองจ้องตาชายหนุ่ม น้ำตาเอ่อเต็มสองตา “ กลัวพี่หลอก น้อง”“ ไม่หลอกแน่นอน พี่สัญญา ” ชายหนุ่มยกมือที่จับกันไว้ขึ้นมาแนบ อกตัวเอง แล้วใช้สองมือกุมมือของอะตอมไว้อย่างแผ่ว
เบา อะตอมยกอีกมือนึงขึ้นมากุมมือชายหนุ่มเช่นกัน ทั้งสองจ้องตากันนิ่ง เสียงเข็มนาฬิกาข้างฝาเดินดังเป็นระยะ ระยะ ดังสลับกับเสียงหัวใจของทั้งสองคนที่เต้นดังไม่แพ้กัน “ สัญญานะ” อะตอม พูดแผ่วเบาจ้องตายิ้มหวาน “ จ้ะสัญญา ” ...........@@
.......เรื่องนี้ผู้เขียนต้องการสื่อให้เห็นว่าความรักนั้นไม่มีพรหมแดนไม่ได้มีเจตนาอื่นแต่อย่างใด หากชื่อตัวละครในเรื่องไปตรงกับผู้ใด ข้าพเจ้าขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วย......
ลุงแผน
๒๓ ตุลาคม ๒๕๖๑
........คั่นเวลานิดนึงนะครับ พยายามจะไล่ตามรุ่นพี่ให้ทัน ทันแค่ เงา ๆ ลาง ๆ ก็พอใจแล้วครับ.......@@
..............................
.....เรื่องสั้น........ เรื่อง......เนื้อคู่........@@ โดย ลุงแผน
..........เค้าว่าเนื้อคู่กันแล้วนี่ยังไง ๆ ก็ไม่แคล้วกันแน่ ๆ ไช่มั๊ยครับ มันก็น่าจะมีส่วนนะ เพราะหลาย ๆคู่นี่อยู่คนละที่ละทางเลยมาแต่งงานกันอยู่กันจนแก่จนเฒ่า ถามที่มาที่ไปเล่าให้ฟังตอนเจอกันใหม่ ๆ นั่งฟังเพลินเลยนะครับ จุดเริ่มต้นของแต่ละคู่นี่มีมากมายหลายรสชาติ ว่าแล้วก็ ลองมาตามดูสักคู่สิครับ ว่าเธอและเขา จะเริ่มต้นกันยังไง
กานดา หมุนตัวรอบกระจกดูความเรียบร้อยครั้งที่เท่าไรไม่ได้นับ เธอประหม่ามากเป็นครั้งแรกที่ชายหนุ่มมาหาที่บ้านทั้งที่ พ่อ แม่ และน้องชายเธอก็อยู่ด้วย เธอก็ยังกังวลไปต่าง ๆ นา ๆ อาจเป็นเพราะความดีของชายหนุ่มหรือเปล่า ที่ทำให้เธอทำอะไรไม่ถูก เขาเป็นคนสุภาพ
มาก พูดจาเรียบร้อยไม่เคยใช้สายตาหรือวาจาล่วงเกินเธอแม้แต่น้อย ยิ้มระบายบนใบหน้าตลอดเวลาที่คุย ทำให้หน้าตาที่หล่อเหลาคมคายของเขายิ่งดูน่ามองยิ่งขึ้น ชายหนุ่มอายุยี่สิบต้น ๆ มีกิจการเล็ก ๆ เป็นของตัวเอง รายได้น่าจะค่อนข้างมั่นคง สังเกตจากเสื้อผ้าที่สวมใส่ ทรงผม และรถที่ใช้
หญิงสาวแต่งตัวเสร็จได้ไม่นาน ชายหนุ่มก็มาถึง ยกมือไหว้ พ่อ แม่ ของเธอทักทายกันพอประมาณ พ่อของเธอขอตัวไปในห้องหนังสือ ส่วนแม่ ก็เข้าไปในครัวเตรียมน้ำเตรียมขนมเบา ๆ มารับแขก กานดายังไม่มีคำตอบให้ใคร เพราะครั้งนี้เพิ่งเป็นครั้งที่สองที่ได้เจอกัน ครั้งแรกที่
เจอกันนั้น เธอกับ อะตอม น้องชายวัยสิบแปดไปหาซื้อของใช้ที่ห้างแห่งนึง เขาเข้ามาทักเธอ ด้วยความสุภาพ และท่าทางที่น่าไว้วางใจของชายหนุ่ม เธอก็คุยกับเขา และรู้สึกว่าคุยกับเขาแล้วมีความสุข เขาคุยสนุก และมีเรื่องมาคุยมากมาย เลยทำให้เวลาในห้างวันนั้นผ่านไปเร็วมาก
เธอเพลินลืมเวลาจนกระทั่งแม่โทรตามจึงได้รู้สึกตัวว่าจะต้องกลับแล้ว เขาถามที่อยู่และบอกว่าจะมาหาที่บ้านเธอบอกไปก่อนที่จะแยกย้ายกันกลับ เธอแปลกใจกับตัวเองเพราะว่าจากวันนั้นเป็นต้นมาภาพชายหนุ่มวนเวียนอยู่ในใจเธอตลอดเวลา จนกระทั่งวันนี้ ชายหนุ่มมาหาที่บ้านนั่ง
สบาย ๆ บนโซฟาตัวเก่งประจำบ้าน ตรงกันข้ามหญิงสาวที่นั่งเกร็งแทน ทั้งที่เป็นเจ้าบ้าน อะตอม น้องชาย ขอตัวขึ้นไปบนห้อง ก็คงดูหนังฟังเพลงไปตามประสาวัยรุ่นนั่นแหละ อะตอมเป็นผู้ชาย แต่หน้าตาดี ผิวขาว จนผู้หญิงหลายคนแอบมอง เพื่อนพี่สาวมาเที่ยวบ้านทีไรเป็นต้อง
หยอกทีเล่นทีจริงกับอะตอมจนเจ้าตัวต้องหน้าแดงหลบขึ้นห้องบ่อย ๆ มุขประจำก็คือเรียกกานดาว่า พี่ พี่ แล้วก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน อะตอมเป็นเด็กเรียบร้อย ขยันเรียน ไม่ออกไปเที่ยวเตร่แบบวัยรุ่นบางคน ไปไหนครั้งนึงก็ไปทั้งบ้าน ถ้าไปซื้อของก็ไปกับพี่สาว ตัวติดกันอย่าง
แยกไม่ออก เห็นกานดาก็ต้องเห็นอะตอม ทำให้คนในครอบครัวมีความสุขมากที่มีลูกชายอยู่คนนึง ไม่เกเร และไม่สร้างปัญหาให้คนในบ้าน และก็มีความสุขกันอีกครั้งเมื่อมีชายหนุ่มเข้ามา ชายหนุ่มชวนหญิงสาวคุยอย่างสนุกสนานและมีความสุขเหมือนครั้งแรกที่เจอกัน เขายังหนุ่ม
แต่มีเรื่องเล่าอะไรมากมายที่เธอไม่เคยได้ยินและพอได้ยินเข้าก็เลยทำให้เพลินจนลืมเวลา เย็นมากแล้ว ชายหนุ่มขอตัวกลับ หญิงสาวเดินไปส่งที่หน้าประตูรั้ว อะตอมลงมาหาอะไรกินพอดี ก็เดินไปกับพี่สาวโบกมือลาส่งยิ้มให้กันจนกระทั่งชายหนุ่มขึ้นรถและขับออกไปพอรถชายหนุ่ม
ออกไปลับตาสองพี่น้องก็เดินกลับเข้าบ้าน “ ใช่มั๊ย ” แม่ยืนอยู่ข้างประตูถามหยอก ๆ เธอไม่ตอบเดินหน้าแดงอมยิ้มเข้าบ้านไปหลังจากวันนั้น ชายหนุ่มยังคงแวะเวียนมาอยู่บ่อย ๆ เมื่อว่างจากงานที่ร้าน จนครอบครัวของกานดาเริ่มคุ้นเคยกับเขาเป็นอย่างดี
เดือน พฤศจิกายน หญิงสาวต้องไปซ้อมรับปริญญาสามวันพ่อไปเป็นเพื่อน อะตอมไปไม่ได้ติดเรียน แม่เลยอยู่บ้านกับอะตอมไว้วันรับจริงค่อยตามไปกัน สองคนแม่ลูกอยู่บ้านก็ไม่มีอะไร เช้าลูกชายก็ไปเรียน แม่ก็ทำงานบ้าน ซักผ้าซักผ่อนไปตามประสา เย็นหน่อยก็เตรียมกับข้าว
ไว้ให้ลูกชาย อะตอมกลับมาจากโรงเรียนกินข้าวแล้วนั่งคุยกับแม่แป๊บนึงก็ขึ้นห้อง แม่ก็ดูหนังดูละครไปตามเรื่อง เย็นของวันที่สองที่พ่อกับพี่สาวไม่อยู่ อะตอมเลิกเรียนกลับบ้านลงรถหน้าปากซอยเดินเข้าบ้านซึ่งอยู่ไม่ลึกนัก มองไปหน้าบ้านเห็นรถคุ้น ๆ ตา ก็สงสัย หรือว่าพี่กานดา
ไม่ได้บอกเขาไว้ว่าไม่อยู่ เดินถึงหน้าประตูรั้วเปิดประตูเดินเข้ามาในบ้าน เห็นชายหนุ่มนั่งอยู่ที่โซฟาตัวเดิม แม่นั่งบนเก้าอี้เบาะกลมข้าง ๆ กำลังคุยกันอย่างเพลิดเพลิน แม่หันมาเห็นอะตอมพอดี “ อ้าว ตอมมาแล้ว ”อะตอมยกมือไหว้แม่ และหันไปไหว้ชายหนุ่ม “ สวัสดีครับ ”
ชายหนุ่มตอบสวัสดีพร้อมยกมือไหว้ตอบ “ตอม มาดีแล้ว นั่งคุยกับพี่เขาก่อน เดี๋ยวแม่หาขนมแป๊บนึง นั่งนานแล้วคงจะหิว ”แม่พูดหันไปยิ้มให้ชายหนุ่มซึ่งยิ้มกว้างตอบรับไม่พูดอะไร แม่เดินเข้าไปในครัว อะตอมหันมาหาชายหนุ่ม ทักทายถามไถ่ไปตามประสาคนเคยเห็นกัน
บ่อย ๆคุยไปคุยมาอะตอมก็ถามชายหนุ่มขึ้นว่า“ พี่ไปงานรับปริญญาด้วยมั๊ย” “ น่าจะไม่ได้นะ ตอม พี่นัดลูกค้าไว้” ชายหนุ่มตอบพร้อมรอยยิ้มระบายเต็มหน้า “ พี่กานดา ไม่งอนแย่เหรอ ” อะตอมนึกถึงหน้าพี่สาวเวลางอนไม่ออก “ คงไม่หรอก แต่ถึง งอน พี่ก็ไม่ว่า” อะตอมจ้องหน้า
ชายหนุ่มด้วยความสงสัย ชายหนุ่มจ้องตอบพร้อมรอยยิ้ม “ เพราะมี น้อง อยู่ตรงนี้แล้ว อะไรก็ไม่สำคัญ ” อะตอมนั่งนิ่งมองหน้าชายหนุ่ม ตาโต พูดอึก อัก เสียง แผ่วเบา “ พี่ พี่ ที่พี่ มานี่ ” เสียงอะตอมหายไป “ ใช่จ้ะ พี่ชอบ อะตอม” ชายหนุ่มพูดพลางเอื้อมมือมาจับมืออะตอมไว้อย่าง
แผ่วเบา เหมือนกระแสไฟฟ้าอ่อนๆ วิ่งจากมือ ไปที่แขน หลัง ขึ้นไปที่หัว ขนอ่อน ๆ ตามแขนลุกขึ้นพร้อมกัน อะตอมได้แต่นั่งนิ่งพูดอะไรไม่ออก จ้องหน้าชายหนุ่ม ซึ่งจ้องตอบพร้อมยิ้มด้วยตาที่แวววาว ราวอึดใจนึง อะตอมก็ก้มหน้า พูดเสียงแผ่วเบา “ แต่น้องกลัว” ชายหนุ่มบีบมืออะตอม
แน่นขึ้น “ กลัวอะไรจ๊ะ” ชายหนุ่มถามเสียงเบา ๆเช่นกัน แต่ปนหวานไปด้วย อะตอมเงยหน้าขึ้นมองจ้องตาชายหนุ่ม น้ำตาเอ่อเต็มสองตา “ กลัวพี่หลอก น้อง”“ ไม่หลอกแน่นอน พี่สัญญา ” ชายหนุ่มยกมือที่จับกันไว้ขึ้นมาแนบ อกตัวเอง แล้วใช้สองมือกุมมือของอะตอมไว้อย่างแผ่ว
เบา อะตอมยกอีกมือนึงขึ้นมากุมมือชายหนุ่มเช่นกัน ทั้งสองจ้องตากันนิ่ง เสียงเข็มนาฬิกาข้างฝาเดินดังเป็นระยะ ระยะ ดังสลับกับเสียงหัวใจของทั้งสองคนที่เต้นดังไม่แพ้กัน “ สัญญานะ” อะตอม พูดแผ่วเบาจ้องตายิ้มหวาน “ จ้ะสัญญา ” ...........@@
.......เรื่องนี้ผู้เขียนต้องการสื่อให้เห็นว่าความรักนั้นไม่มีพรหมแดนไม่ได้มีเจตนาอื่นแต่อย่างใด หากชื่อตัวละครในเรื่องไปตรงกับผู้ใด ข้าพเจ้าขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วย......
ลุงแผน
๒๓ ตุลาคม ๒๕๖๑
........คั่นเวลานิดนึงนะครับ พยายามจะไล่ตามรุ่นพี่ให้ทัน ทันแค่ เงา ๆ ลาง ๆ ก็พอใจแล้วครับ.......@@