การเสียสละของฉัน เพื่อความรักของเรา

สวัสดีค่ะ ..
เรากำลังจะแต่งงาน กำหนดวันหมั้นคือเดือน ธ.ค.61 และจัดงานแต่งพร้อมกับทำบุญบ้านใหม่ ประมาณ ก.พ. 62

เราซื้อบ้านหลังหนึ่ง ที่อยู่ติดกับบ้านเดิมของแฟนที่มีญาติๆของแฟนอยู่ โดยการกู้จากเงินจากธนาคารที่มีโครงการซื้อบ้านนี่แหละ แต่ก็ได้แค่ค่าบ้าน เราจึงต้องไปกู้สินเชื่ออเนกประสงค์อีกธนาคารหนึ่งด้วย เพื่อเป็นค่าใช้จ่าย ค่าตกแต่ง เฟอร์นิเจอร์และอื่นๆ ตอนนี้เราเป็นหนี้ทั้งหมดคนเดียว.. เพราะใช้ชื่อเรากู้คนเดียว แฟนเราทำงานฟรีแลนซ์ จึงไม่มีเครดิตในการกู้เงินจำนวนนี้ แต่เราทำงานที่ค่อนข้างมั่นคงเลยไม่จำเป็นต้องกู้ร่วม ให้มีเครดิตบูโรขึ้นทั้งสองคน ส่วนการชำระงวดหนี้คือหักจากเงินในบัญชีธนาคารของเราผ่านต้นสังกัดเลย สรุปคือในแตละเดือนเราจะไม่มีเงินเหลือเลย

เรากับแฟนตกลงกันว่าจะช่วยกันจ่ายคนละครึ่ง แต่เนื่องจากธนาคารหักเงินจากบัญชีเราไปก่อนแล้ว แฟนเราต้องเอาเงินส่วนของแฟนให้เราเป็นค่าใช้จ่ายส่วนตัว..  แบบนี้มันก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไร

แต่.. ที่เรากังวลเพราะ เรากลัว เราคิดมาก เพราะเราไม่ได้เตรียมตัวเรื่องบ้านไว้เลย อยู่ๆก็โผล่มาและตัดสินใจกันเร็วมาก เพราะก่อนจะตัดสินใจจะซื้อบ้านหลังนี้ก็มีปัญหาอยู่มาก จนเราบอกยกเลิกสัญญาไป  แฟนเราอยากได้บ้านหลังนี้มาก เพราะมันอยู่ใกล้บ้านเค้า เลยแสดงท่าทีไม่พอใจ พูดทำร้ายความรู้สึกเราต่างๆนาๆ จนเราตัดสินใจเอาก็เอาว่ะ! ซะในที่สุด

มีหลายคนคอยบอกคอยเตือนว่าให้คิดดีๆ สิ่งที่เราทำอยู่มันเสี่ยงมาก เสี่ยงที่จะต้องเสียใจ ติดหนี้คนเดียวฯลฯ แต่เราก็เลือกที่จะให้โอกาสแฟน เชื่อมั่นในตัวเขาว่าเค้าทำได้ และเราสองคนจะช่วยกันแก้ปัญหานี้ได้

ตอนนี้..เราจัดการเรื่องบ้านผ่านไปหมดทุกอย่าง เรียบร้อยดี ต่อมาเป็นขั้นตอนของงานหมั้นและงานแต่ง เรากังวลไปหมดทุกอย่าง เพราะแฟนเราไม่ค่อยสนใจเรื่องพวกนี้เลย เราเป็นผู้หญิงธรรมดาๆ อยู่ในครอบครัวและสังคมที่ธรรมดามากๆ แต่ก็มีความใฝ่ฝันว่าจะมีงานแต่งงานเล็กๆ เชิญแต่แขกผู้ใหญ่และเพื่อนที่สนิทเท่านั้น แต่ว่าที่เจ้าบ่าวทำแต่งานของตัวเอง ไม่มีแพลนสำหรับเรื่องนี้ ไม่ ไม่ ไม่อะไรซักอย่าง พูดเรื่องนี้ทีไรทะเลาะกันทุกที 😢

ความจริงมีอีกหลายๆอย่าง ที่เราต้องการฟังจากเขา ว่าเขาวางแผนชีวิตคู่เราไว้ยังไง เพราะเขาจะวางแผนสิ่งที่เขาจะทำไว้เสมอ ยกเว้นเรื่องครอบครัว เขาพูดเสมอว่างานที่เขาทำจะทำให้ทุกคนจดทำเขาได้ เขาจะทำอย่างนั้นไว้ จะสร้างอย่างนี้ เพื่อให้ได้อย่างนั้นฯลฯ แต่ไม่เคยพูดเลยว่าอนาคต ครอบครัว ภรรยา ลูก จะจัดการยังไง และอีกหลายๆอย่างของการกระทำ

และเราเองก็เป็นโรคซึมเศร้า ตอนนี้เราทุกข์ใจมาก คิดมากไปทุกเรื่อง เราเลยมาระบายในนี้ หากใครอ่านมาจนถึงตอนนี้เราขอข้อคิดและกำลังใจหน่อยนะคะ เราหันหลังกลับไม่ได้แล้ว เราแค่อยากฟังคำพูดดีๆ ประโยคเตือนใจดีๆ  ช่วยเขย่าสติเราที 😟

หากคำไหนพิมพ์ขออภัยด้วยนะคะ เราโพสต์ข้อความนี้ ตอนที่น้ำตากำลังไหล..
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่