เมื่อมาถึงทางตัน

ขอกำลังใจให้เราบ้าง เหนื่อยเหลือเกินทำไมชีวิตมันมีแต่อุปสรรค ก่อนโรงเรียนลูกเปิด รองเท้านักเรียนก็ไม่มีให้ลูกมันขาดและคับขอคนที่เขาซื้อใหม่ก็ไม่มีไซส์ลูกเหยียบส้นไปมองลูกก็สงสารทำไงได้ชีวิต วันเปิดเงิ

อยากเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่ทำไมมันถึงพังและตันมากๆ กระทู้ก่อนหน้า เพิ่งเสียแม่ไป แต่ทำไมชีวิตมันเหมือนตายจากไปพร้อมกับแม่ เราเคยเป็นคนที่เก่ง เลี้ยงทั้งครอบครัว แต่พอไม่มีแม่แล้ว ชีวิตมันเหมือนไม่เหลืออ

เหนื่อยเนอะ หลายๆคนชอบถามเรียนจบรึยัง ทำงานที่ไหน จบอะไรมา (เราเรียน เทคโนโลยีสารสนเทศ (IT) เป็นอะไรที่เราไม่ถนัดและไม่รู้เรื่องเลย แต่ก็ไม่เปลี่ยนสายเรียน ที่เลือกเรียนเพราะความอยากรู้ว่ามันคืออะไรเร

คือเราเรียน ม.3 เราท้อกับการเรียนเพราะเรารู้คะแนนสอบเก็บคะแนนเราสอบตกเกือบทุกวิชา เราท้อและเหนื่อยมาก มันเป็นความรุ้สึกที่แย่ เรากลั้นน้ำตาของเราไม่ไหวจนถึงขั้นต้องมานั่งร้องไห้ในห้องน้ำ รู้สึกอายเพื่

ตามหัวข้อเลยครับ มันเหนื่อยมันท้อ มันล้า มันแย่ไปหมดทุกอย่าง ผมสู้จนไม่รู้จะสู้ยังไง ให้กำลังใจตัวเอง ก็ไม่ดีขึ้นเลย มันท้อมากๆ ครอบครัวก็ไม่เคยซัพพอร์ต ไม่เคยเลยสักครั้ง ตั้งแต่เด็กจนโตผมดิ้นรนมาตลอด

​ ชายหนุ่มผู้เฝ้าริมป่าช้า ​เรื่องราวของ "ชู" ผู้ไม่เคยยอมให้ความจนและคำดูถูกบดขยี้คุณค่าในตัวเอง ​ณ หมู่บ้านเล็ก ๆ ท่ามกลางขุนเขา มีชายหนุ่มคนหนึ่งชื่อ ชู อายุ 36 ปี ชีวิตของชูไม่ได้เริ่มต้

จากชีวิตเด็กผู้หญิงคนนึงที่คิดว่าจะมีครอบครัวที่ดี เเต่กลับไม่มีเหมือนสิ่งที่หวังต้องดิ้นรนเพื่อให้มันผ่านไปเเต่ละวัน หนูเหนื่อยหนูท้อ รุ่นหนูเพื่อนคนอื่นอาจจะไม่เคยเจอเเบบหนูหรืออาจจะเป็นหนักกว่า เเต

เราท้อกับการใช้ชีวิตมาก ยิ่งเราพยามจะใช้ชีวิตเรายิ่งรู้สึกว่าชีวิตมันยากขึ้นเรื่อยๆ เราเข้าใจดีว่าปัญหาทุกอย่างมันเกิดขึ้นที่ตัวเรา แต่ยิ่งเราพยายามแก้ปัญหาเท่าไหร่ชีวิตเราก็ยิ่งเจอแต่ทางตันเต็มไปหมด

ยิ้มรับทุกอย่าเหนื่อยกับปัญหาชีวิต ท้อที่สุดแล้วครับ ผมควรทำอย่างรัย กับสิ่งที่ผมคิดยุผมไม่มีกำลังใจเลยครับ ท้อมากอึดอัดมากเหนื่อยทั้งกายทั้งใจ สู้ต่อไม่ไหวแล้วอ่ะครับ