อย่างทื่บอกเมื่อกะทู้ทื่เเร้วว่าเราคบกะเเฟนมาจะเข้าปีทื่สื่
เเร้วจะรอดหรือไม่รอด?
ก้ออย่างทื่บอกเเต่ด้วยปัญหาหลายอย่างทำให้เรามีความรุ้สึกว่ารักเราน้อยลง
เเต่ในความคิดเรามันอาจจะรวมไปด้วยเรื่องของอายุด้วย เราอายุ 19 ส่วนเขาอายุ30 มันทำให้ความคิดเราต่างกัน
ทั้งทื่เขาน่าจะเป็นผู้นำ
เเต่กลับไมใช่เเบบนั้น
เเต่กลับเป็นเราทื่เเบกรับทุกอย่าง
เป็นคนทื่คิดจะสร้างครอบครัว
อยากสร้างทุกอย่าง
เเต่เขากลับปัยเทื่ยวกับเพื่อน
ไม่ทำงานรอทื่บ้านโอนเงินมาอย่างเดียวเเต่ทางบ้านเขาก้อฐานะปานกลางนะค่ะไม่ได้ร่ำรวยเเร้วเขาก็ไม่ให้เราทำงาน
ให้เราอยุ่เเต่บ้านเเต่ตัวเขาไม่ค่อยอยุ่
ทิ้งเราเเบบนี้คนเดียวตลอด
เราเเบกรักทุกอย่างในเรื่องหลายๆเรื่องเเต่เรื่องเงินเขามีรายได้คนเดียว
ให้เราเเค่กินไม่เคยได้เสื้อผ้าใหม่ๆ
รองเท้าใหม่ๆ
เเต่เขากับซื้อหัยตัวเขาทุกอย่าง
เขาบอกว่าเขาโตเเร้วจะปัยได้ก้อได้
เเต่กลับไม่เคยให้เราปัยไหน
เขาตัดเพื่อนเราทุกคนไม่หัยคบ
เเต่เราไม่มีสิทธิได้ทำความรุ้จักกับเพื่อนเขา รึว่าเราอายุน้อยเกินไป
เขาเลยอายเพื่อนเเต่เรากลับไม่เคยอายปัยไหนอยากเอาเขาไปด้วยตลอด
เเต่ไม่เลยเขาไม่เคยปัยกับเราเลยนอกจากเป็นธุระของบ้านเขา
ทื่เราเดินเรื่องหัยทุกวันนี้
เราเป็นเเม่บ้านเต็มตัวอยุ่เเต่บ้าน
ไม่เคยได้ออกปัยเทื่ยวเหมื่อนทื่เด็ก19เขาทำกัน
ถามว่าในบางครั้งเราอยากเลิกไหม? ตอบเลยมันก็มีความรุ้สึกทื่อยากเลิกนะ เเต่เราตัดเขาไม่ได้ทุกรอบ
เเต่เขาสามรถขับมอไซร์ชนเรา
เพื่อปัยเทื่ยวได้เราว่ามันเกินไปนะ
เเต่เราก็ทนเพราะรักคำเดียว
ห่างกันเรากะวนกะวายใจจะขาด
เพราะเป็นห่วงเเต่เขากลับนิ่งไม่มีสักสายจะโทรหาเรา
หรือว่าความรักของเขากะเรามันอิ่มตัวเเล้วเขาจึงคิดจะทิ้งเราเเล้ว
เเต่เรากลับไม่สิขาดเขาเเทบไม่ได้
เราคิดได้ทุกอย่างว่ามันเกินจะรับไหว
เเต่ก็ไม่รุ้ทำไมถึงทน
หรือว่าเราอาจจะไม่มีทื่ปัย
เพื่อนก้อไม่มีสักคน
เลยรุ้สึกว่าถ้าเลิกกันเเล้วกลับปัยอยุ่บ้านกลัวจะทำใจไม่ได้
อายุมันต่างกันความคิดเขาเรยต่าง
เขาอยากได้ผุ้หญิงสวยๆ
ทำนมทำศัยกรรม
เเต่เราไม่มีปัญญาทำหรอก
มันเรยกลายเป็นว่าเขาจะทิ้งเลย
มันใช่หรอ?
ตอนเเรกทื่คบกันทุกอย่างช่างลงตัว
เเต่พอเวลาผ่านไปกลาย
เป็นว่าเราต้องรอทุกอย่าง
อยุ่อย่างตายทั้งเป็นเขาปัยเทื่ยวผู้หญิงกลางคืนเราก็ไปด้วยนะ
เพื่อความสบายใจของเขาจะได้ไม่ทะเลาะกัน
เเต่เขากลับไม่เคยคิดได้เลย
ว่ามีเราอยุ่ตรงนี้
ถึงเราจะอายุน้อยกว่าเขามาก
เเต่เราไม่เคยทำหน้าทื่ของเราผิดพลาดเลยนะ
อยากจะพอเเค่นี้
เเต่เราหยุดความรุ้สึกไม่ได้เลยหรือว่าเขาอาจจะมีอีกคนนึง
ทื่ทำหัยเขารุ้สึกว่าถ้าไม่มีเราอยุ่
เขาก็อยุ่ได้เราวิ่งตามเขาวิ่งหนี
มันโคตรเหนื่อยเลย
เเต่ทำไงได้โลกของเราทั้งใบมันมีเขา
เเค่คนเดียว
เลยรุ้สึกว่าขาดเขาเเร้วมันโดดเดียว
อ้างว้างเหมื่อนจะตาย
เสียดายถ้าเราเกิดไวกว่านี้
บ้านเรารวยกว่านี้
เขาคงจะรักเรามากกว่าทื่เปนอยุ่ตอนนี้
#ขอโทดนะค่ะถ้าภาษาไทยตกหล่น😥
จริงหรอ?เรื่องความรักกับอายุทื่ต่างกันเเร้วมันจะไปไม่รอดกังวลใจมากค่ะ
เเร้วจะรอดหรือไม่รอด?
ก้ออย่างทื่บอกเเต่ด้วยปัญหาหลายอย่างทำให้เรามีความรุ้สึกว่ารักเราน้อยลง
เเต่ในความคิดเรามันอาจจะรวมไปด้วยเรื่องของอายุด้วย เราอายุ 19 ส่วนเขาอายุ30 มันทำให้ความคิดเราต่างกัน
ทั้งทื่เขาน่าจะเป็นผู้นำ
เเต่กลับไมใช่เเบบนั้น
เเต่กลับเป็นเราทื่เเบกรับทุกอย่าง
เป็นคนทื่คิดจะสร้างครอบครัว
อยากสร้างทุกอย่าง
เเต่เขากลับปัยเทื่ยวกับเพื่อน
ไม่ทำงานรอทื่บ้านโอนเงินมาอย่างเดียวเเต่ทางบ้านเขาก้อฐานะปานกลางนะค่ะไม่ได้ร่ำรวยเเร้วเขาก็ไม่ให้เราทำงาน
ให้เราอยุ่เเต่บ้านเเต่ตัวเขาไม่ค่อยอยุ่
ทิ้งเราเเบบนี้คนเดียวตลอด
เราเเบกรักทุกอย่างในเรื่องหลายๆเรื่องเเต่เรื่องเงินเขามีรายได้คนเดียว
ให้เราเเค่กินไม่เคยได้เสื้อผ้าใหม่ๆ
รองเท้าใหม่ๆ
เเต่เขากับซื้อหัยตัวเขาทุกอย่าง
เขาบอกว่าเขาโตเเร้วจะปัยได้ก้อได้
เเต่กลับไม่เคยให้เราปัยไหน
เขาตัดเพื่อนเราทุกคนไม่หัยคบ
เเต่เราไม่มีสิทธิได้ทำความรุ้จักกับเพื่อนเขา รึว่าเราอายุน้อยเกินไป
เขาเลยอายเพื่อนเเต่เรากลับไม่เคยอายปัยไหนอยากเอาเขาไปด้วยตลอด
เเต่ไม่เลยเขาไม่เคยปัยกับเราเลยนอกจากเป็นธุระของบ้านเขา
ทื่เราเดินเรื่องหัยทุกวันนี้
เราเป็นเเม่บ้านเต็มตัวอยุ่เเต่บ้าน
ไม่เคยได้ออกปัยเทื่ยวเหมื่อนทื่เด็ก19เขาทำกัน
ถามว่าในบางครั้งเราอยากเลิกไหม? ตอบเลยมันก็มีความรุ้สึกทื่อยากเลิกนะ เเต่เราตัดเขาไม่ได้ทุกรอบ
เเต่เขาสามรถขับมอไซร์ชนเรา
เพื่อปัยเทื่ยวได้เราว่ามันเกินไปนะ
เเต่เราก็ทนเพราะรักคำเดียว
ห่างกันเรากะวนกะวายใจจะขาด
เพราะเป็นห่วงเเต่เขากลับนิ่งไม่มีสักสายจะโทรหาเรา
หรือว่าความรักของเขากะเรามันอิ่มตัวเเล้วเขาจึงคิดจะทิ้งเราเเล้ว
เเต่เรากลับไม่สิขาดเขาเเทบไม่ได้
เราคิดได้ทุกอย่างว่ามันเกินจะรับไหว
เเต่ก็ไม่รุ้ทำไมถึงทน
หรือว่าเราอาจจะไม่มีทื่ปัย
เพื่อนก้อไม่มีสักคน
เลยรุ้สึกว่าถ้าเลิกกันเเล้วกลับปัยอยุ่บ้านกลัวจะทำใจไม่ได้
อายุมันต่างกันความคิดเขาเรยต่าง
เขาอยากได้ผุ้หญิงสวยๆ
ทำนมทำศัยกรรม
เเต่เราไม่มีปัญญาทำหรอก
มันเรยกลายเป็นว่าเขาจะทิ้งเลย
มันใช่หรอ?
ตอนเเรกทื่คบกันทุกอย่างช่างลงตัว
เเต่พอเวลาผ่านไปกลาย
เป็นว่าเราต้องรอทุกอย่าง
อยุ่อย่างตายทั้งเป็นเขาปัยเทื่ยวผู้หญิงกลางคืนเราก็ไปด้วยนะ
เพื่อความสบายใจของเขาจะได้ไม่ทะเลาะกัน
เเต่เขากลับไม่เคยคิดได้เลย
ว่ามีเราอยุ่ตรงนี้
ถึงเราจะอายุน้อยกว่าเขามาก
เเต่เราไม่เคยทำหน้าทื่ของเราผิดพลาดเลยนะ
อยากจะพอเเค่นี้
เเต่เราหยุดความรุ้สึกไม่ได้เลยหรือว่าเขาอาจจะมีอีกคนนึง
ทื่ทำหัยเขารุ้สึกว่าถ้าไม่มีเราอยุ่
เขาก็อยุ่ได้เราวิ่งตามเขาวิ่งหนี
มันโคตรเหนื่อยเลย
เเต่ทำไงได้โลกของเราทั้งใบมันมีเขา
เเค่คนเดียว
เลยรุ้สึกว่าขาดเขาเเร้วมันโดดเดียว
อ้างว้างเหมื่อนจะตาย
เสียดายถ้าเราเกิดไวกว่านี้
บ้านเรารวยกว่านี้
เขาคงจะรักเรามากกว่าทื่เปนอยุ่ตอนนี้
#ขอโทดนะค่ะถ้าภาษาไทยตกหล่น😥