ตอนนี้ จขกท. อายุ 35 มาเรียนต่อต่างประเทศตามความฝันในอดีตอยู่ (แล้วก็หาโอกาสเรียนรู้โลกกว้างไปด้วย) เห็นคนรอบตัวในวัยนี้หลายๆคนแต่งงานมีครอบครัวมีลูกกันไปเยอะแล้ว

ส่วนตัวเป็นโสดไม่ได้มีแฟนมานานแล้ว เรื่องความรักคิดว่าถ้ามีได้ก็ดี แต่ก็คิดว่าเป็นสิ่งที่เร่งที่ฝืนอะไรไม่ได้มาก ถ้าเจอโอเคก็จีบ ไม่เจอก็เฉยๆ เจอแล้วไม่ใช่ก็ผ่าน ไปต่อ ฯลฯ

แต่สิ่งที่รู้สึกสำคัญมากกว่านั้นคือ เดี๋ยวนี้เหมือนจะไม่ค่อยมีคนรอบๆตัวแล้ว เช่น เพื่อนๆ พี่ๆน้องๆ แต่ก่อนเคยอยู่ด้วยกัน ก็เริ่มจะมีคู่และมีครอบครัว มีสังคมวิถีชีวิตแบบครอบครัวของตัวเองกันไปเกือบหมดแล้ว ส่วนตัวเหมือนจะไม่ได้ซีเรียสในเรื่องความรักมาก แต่เหมือนรู้สึกซีเรียสในเรื่องสังคมมากกว่า (อารมณ์อยากมีเพื่อนที่คุยได้ ไม่มีก็จะเหงา ไม่จำเป็นต้องเป็นลักษณะแฟนหรือคู่ชีวิตก็ได้)

มีความคิดอีกอย่างที่รู้สึกแปลกคือ อายุเท่านี้ยังอยู่บ้านพ่อแม่ ไม่ได้ออกเรือนไปมีครอบครัวของตัวเองอีกหรอ

เริ่มรู้สึกแปลกปละหลาด แตกต่างกับคนกลุ่มหลัก แบบแผน ค่านิยม หรืออะไรก็ตามที่บอกว่าอายุเท่านี้ๆควรจะถึงเวลามีครอบครัว ฯลฯ บางทีก็รู้สึกว่าตามอะไรซักอย่างแบบคนอื่นไม่ทัน ใจนึงก็เข้าใจ แต่อีกใจก็รู้สึกสงสัย ว่ามันจะมีรูปแบบชีวิตอื่นๆที่ไม่ต้องตามแนวทางหลัก แล้วทำให้ใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุขจริงๆได้รึเปล่า แล้วถ้ามีชีวิตครอบครัว มันจะทำให้ชีวิตมีความสุขจริงๆได้หรอ

จขกท. รู้สึกว่าบางทีตัวเองก็เป็นคนติ๊สๆนิดนึงครับ ไม่ค่อยมีเหตุผลเท่าไร บวกกับบางทีก็เหมือนจะไม่มั่นใจในตัวเอง



ขอบคุณครับ