.... " หม่นราตรี " .... ได้แต่เพียง ฝากฝัน วันเก่าเก่า ที่สองเนา แนบชิด สนิทหา อดีตกาล ผ่านล่วง ห้วงเวลา มิย้อนมา คืนสู่จริง ยิ่งเหงาใจ เมื่อวันวาน ผ่านไป ใจอบอุ่น หอมละมุน อุ่นจิต พิศมัย

ตอนนี้นางมีอยู่ 142 คะแนน โอลิมปิก 2012 นางได้ที่4 คว้ามา 70 คะแนน ถ้านางไม่ได้ไปนี่ 142 - 70 = 72 คะแนน จมดิ่งสู่ห้วงสมุทร 555555 ตอนนี้ไทยมี 91 คะแนน แซงสวยๆ แล้วยิ่งถ้าไทยได้ไปโอลิมปิกอีกนะ อย่างน

รอนๆ จวนขาดแล้ว............ใจเอย ปางก่อนสองเคยเชย...........ชิดใกล้ บัดนี้แม่เมินเฉย.................เคืองขุ่น เรื่องใด จึ่งปล่อยเรียมร่ำไห้.............เอ่อล้นชลนัยน์ฯ .................... ฟ้าร่ำคร

สาวเจ้าเอย..เคยมีทั้งทีท่า บอกใบ้ทางสายตาว่ารักฉัน เสียงกระซิบแผ่วเบาเข้าสู่กรรณ หัวใจฉันลำพองเพลินเกินบรรยาย ถ้อยฉบับศัพห์เสียงสำเนียงรัก ไม่ท้วงทักยาหยีมีความหมาย ตอบกระชับกระซาบวาบใจกาย จิตขยายทาง

ooo เพียงภาพฝัน วันคืน ตื่นก็หาย น้ำตารื้น ขืนข่ม ตรมเดียวดาย เศร้าร้าวแสน มิแคลนคลาย เจียนวายวาง ภวังค์ภพ สบสาน นานแค่ไหน อสงไขย หลายกัป นับแสงสาง ตอกตรึงทรวง ห้วงจำ ดุจอำพราง สะอื้นคราง ยังแว่ว มิแ

.... ' ตลอดไป - Forever " .... ไฉนจึ่ง จะหักพร้า ฆ่ากันเข่า ผ่อนเบาคำ รักษ์น้ำใจ กันได้ไหม ให้เวลา ช่วยผ่อนปรน รู้สึกใน ใจเอ๋ยใจ แม้สุดหม่น .. ยังผูกใจ ความหว้งดี ยังมีคง ตรงต่อเนื่อง แม้มีเรื่อง

ยามย่ำรุ่งที่อากาศเย็นยะเยือก หนาวจนจับไปถึงขั้วหัวใจ ยามที่เหล่าสัตว์ใหญ่น้อยพากันลืมตาตื่นขึ้นรับแสงอรุณรุ่ง ยามที่สกุณาต่างพากันส่งเสียงร้องเจื้อยแจ้ว ขานรับกลิ่นไอของหยดน้ำค้างที่กลั่นตัวเหนือใบ