นานาเสียใจนานาเสียใจนานาเสียใจขอเล่าประวัติคร่าวๆ นะคะ

น้องชื่อ ดาวเรือง รึยายดาวเรืองค่ะ ว่าอายุมากแล้ว เพศ เป็นสุนัขพันธุ์ไทย เพศเมีย สีเหลือง
น้องเค้าถูกเจ้าของเดิมย้ายบ้านแล้วทิ้งเป็นหมาเร่ร่อนจากนั้นก็มาติดหมาลูกชายเรา เราจึงได้รับเลื้ยงเป็นลูกสะใภ้ตั้งแต่น้ันมา นับเวลาที่อยู่ด้วยกัน ถึงวันนี้ ก็ราว 11 ปีแล้ว เป็นสุนัขที่ฉลาด และรักเจ้านายมาก ขอเกริ่นแค่นี้ก่อนค่ะ
สำหรับอาการป่วย ดาวเรือง ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาเป็นสุนัขที่แข็งแรงมากค่ะ ไม่เจ็บไม่ป่วยจากสุขภาพค่ะ แต่ เหตุก็เริ่มช่วงเดือนเมษาปี 2561 น้องเข้ารับการผ่าตัดเนื้องอก

ที่บริเวณท้อง ซึ่งเริ่มก้อนเนื้อเริ่มโตขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งหมอก็ไม่สามารถบอกได้ว่าเนื้องอกชิ้นนั้น เป็นเนื้อร้ายรึเปล่า(แต่เท่าที่ได้ยินมาส่วนมากจะเป็นเนื้อร้าย) การผ่าตัดในรอบนั้นรวมค่าใช้จ่ายเบ็ดเสร็จประมาณ 8000 บาท เราว่าก็เยอะพอควรนะ แต่ก็ยอมแลก ซึ่งผลผ่าตัดเป็นได้ด้วยดี

น้องฟื้นตัวเร็วค่ะ ถึงแม้จะอายุมาก
ลืมบอกค่ะ น้อง นน.ตัวเยอะพอควร ประมาณ 20 กก นิดๆ ค่ะ ก่อนหน้าจะเดิน แบบ อุ้ยอ้าย นิดๆ ทำให้เราไม่เอะใจเรื่องที่เจ็บขา และแล้ว 15 ตค 61 เราเห็นน้อง
ยังเดินขาลงพื้นไม้ได้ มาจะ 5 วันแล้ว (ขาขวา ด้านหลัง) แรกๆ คงคิดว่าดื้อแล้วไปชนอะไร รึเจ็บเพราะแก่ตัวรึเปล่า แต่น้องก็ยังดูสดชื่น และกินข้าวได้ เลยทำให้นิ่งนอนใจ จนลองไปจับที่ขา เขาร้องเหมือนเจ็บมาก ณ วันนั้น ก็พาไปหา คุณหมอทันทีค่ะ

หมอได้สำรวจแล้วพบ ว่า ที่ข้อกระดูก มีการบวมแข็ง ซึ่งเกิดจากเนื้อเยื่อที่ก่อตัวผิดปกติ คือ เป็นมะเร็งกระดูก ค่ะ เรานี่ นั่งฟังความรู้แบบเบลอๆ ค่ะ
เพราะยังอึ้ง สะดุ้งคือ หมอบอกโชคร้าย ถ้าแพร่กระจายเร็ว คือ 2 ด. หากโชคดีก็อยู่ด้วยกันเป็นปี อืมมมมม น้ำตาคลอเลย
ถ้าจะรักษาต่อต้องพาน้องไปเอ็กเรย์ในตัวจังหวัด ซื่งเราอยู่อำเภอรอบนอกค่ะ ยังไม่มีที่เอ็กเรย์ เพื่อที่จะดูว่า ตัวมะเร็งถึงขั้นไหน ถ้าขั้นเริ่มต้น ก็ตัดขาทิ้ง
แต่หมอก็ไม่การันตีอีกละ ว่าให้ตัวมะเร็ง มันจะไปขึ้นจุดไหนอีก รึเปล่า
เราจึงตัดสินใจ อีกวิธีคือ รักษา ตามอาการค่ะ คงไม่ตัดขาแล้ว น้องก็แก่แล้ว แต่ที่สำคัญอยากให้เค้าไปอย่างไม่ทรมาณ นะคะ
ถึงตอนนี้ น้ำตาเราจะไหลอีกละ
สำหรับใครที่มีประสบการณ์คล้ายกัน รึมีคำแนะนำดี ๆ สำหรับการดูแล ช่วงเวลานับจากนี้ ยินดีมากเลยนะคะ
บอกเลย ค่ะ ว่า ถึงแม้เค้าจะพูดไม่ได้ แต่ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ทุกการกระทำ ทำให้รู้ ว่า เพื่อนสีขาตัวนี้ ซื่อสัตย์ รักเรามากเท่าชีวิตเค้าเลย
**** แม้ตอนนี้ก็ยังมานอนเฝ้าเราไม่ห่าง
เมื่อน้องหมาเป็นมะเร็งกระดูก
น้องเค้าถูกเจ้าของเดิมย้ายบ้านแล้วทิ้งเป็นหมาเร่ร่อนจากนั้นก็มาติดหมาลูกชายเรา เราจึงได้รับเลื้ยงเป็นลูกสะใภ้ตั้งแต่น้ันมา นับเวลาที่อยู่ด้วยกัน ถึงวันนี้ ก็ราว 11 ปีแล้ว เป็นสุนัขที่ฉลาด และรักเจ้านายมาก ขอเกริ่นแค่นี้ก่อนค่ะ
สำหรับอาการป่วย ดาวเรือง ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาเป็นสุนัขที่แข็งแรงมากค่ะ ไม่เจ็บไม่ป่วยจากสุขภาพค่ะ แต่ เหตุก็เริ่มช่วงเดือนเมษาปี 2561 น้องเข้ารับการผ่าตัดเนื้องอก
ลืมบอกค่ะ น้อง นน.ตัวเยอะพอควร ประมาณ 20 กก นิดๆ ค่ะ ก่อนหน้าจะเดิน แบบ อุ้ยอ้าย นิดๆ ทำให้เราไม่เอะใจเรื่องที่เจ็บขา และแล้ว 15 ตค 61 เราเห็นน้อง
ยังเดินขาลงพื้นไม้ได้ มาจะ 5 วันแล้ว (ขาขวา ด้านหลัง) แรกๆ คงคิดว่าดื้อแล้วไปชนอะไร รึเจ็บเพราะแก่ตัวรึเปล่า แต่น้องก็ยังดูสดชื่น และกินข้าวได้ เลยทำให้นิ่งนอนใจ จนลองไปจับที่ขา เขาร้องเหมือนเจ็บมาก ณ วันนั้น ก็พาไปหา คุณหมอทันทีค่ะ
เพราะยังอึ้ง สะดุ้งคือ หมอบอกโชคร้าย ถ้าแพร่กระจายเร็ว คือ 2 ด. หากโชคดีก็อยู่ด้วยกันเป็นปี อืมมมมม น้ำตาคลอเลย
ถ้าจะรักษาต่อต้องพาน้องไปเอ็กเรย์ในตัวจังหวัด ซื่งเราอยู่อำเภอรอบนอกค่ะ ยังไม่มีที่เอ็กเรย์ เพื่อที่จะดูว่า ตัวมะเร็งถึงขั้นไหน ถ้าขั้นเริ่มต้น ก็ตัดขาทิ้ง
แต่หมอก็ไม่การันตีอีกละ ว่าให้ตัวมะเร็ง มันจะไปขึ้นจุดไหนอีก รึเปล่า
เราจึงตัดสินใจ อีกวิธีคือ รักษา ตามอาการค่ะ คงไม่ตัดขาแล้ว น้องก็แก่แล้ว แต่ที่สำคัญอยากให้เค้าไปอย่างไม่ทรมาณ นะคะ
ถึงตอนนี้ น้ำตาเราจะไหลอีกละ
สำหรับใครที่มีประสบการณ์คล้ายกัน รึมีคำแนะนำดี ๆ สำหรับการดูแล ช่วงเวลานับจากนี้ ยินดีมากเลยนะคะ
บอกเลย ค่ะ ว่า ถึงแม้เค้าจะพูดไม่ได้ แต่ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ทุกการกระทำ ทำให้รู้ ว่า เพื่อนสีขาตัวนี้ ซื่อสัตย์ รักเรามากเท่าชีวิตเค้าเลย
**** แม้ตอนนี้ก็ยังมานอนเฝ้าเราไม่ห่าง