ผมเเอบชอบเพื่อนคนนี้มานานเเล้วคับตั้งเเต่สงกรานณ์ปีที่เเล้วมั้งคับ เเล้วเเบบเเฟนเก่าเค้าเลิกกันมาตั้งนานพอสมควรเเล้วอยู่ๆก็กลับมาคบกัน เค้าเลิกๆคบๆกันผมก็ไม่เค้าใจน่ะคับว่าเค้าจะกลับไปคบทำไมเเม้เค้าจะเสียใจเเค่ไหนก็ตามฝ่ายชายจะเป็นบอกเลิกเสมอ สุดท้ายเเล้วฝ่ายชายก็เลิกไปมีเเฟนใหม่ ผมจึงบอกชอบเค้า ซึ่งผมเคยมีเเฟนมาก่อนเเล้วเเต่คนที่ผมชอบนี่เค้ารุ้จักเค้าจึงไม่อยากคบต่อเพื่อน หลังจากที่บอกไปรุ้สึกได้ทันเลยว่าทุกอย่างมันเปลี่ยนไปจากพูดกุๆกลายเป็นเธอเค้าพาไปซื้อเสื้อผ้ารับกลับบ้านผมก็งงว่าอยู่ในสถานะอะไรเเต่ก็คงเพื่อนกันเเหละ เเล้วผมก็อยากไปต่างจังหวัดกับพ่อผมเลยบอกคนที่ชอบผมว่าจะไปต่างจังหวัดสักสัปดาห์ พอผมไปก็คอลกันทุกวันเลยคับ เเต่เเล้วผมก็รุ้สึกโคตรเกียดตัวเองเลยคับที่มาอยู่กับพ่อเค้าไม่ยอมให้ผมกลับ กว่าจะได้กลับก็3-4เดือนถึงจะได้กลับ เเล้วคนที่ผมชอบเนี่ยมันยังรักเเฟนเก่ามันอยู่ซึ่งผมไม่ได้อยู่กับคนที่เเอบชอบทำให้ผมพลาด คนรู้สึกเเย่มากเลยคับเพราะเเฟนเก่ามันเลิกกับเเฟนมันเเล้วก็มาคบกับคนเเอบชอบของผมไป เเล้วผมก็

สัญญาว่าจะมาวันเกิดเค้าด้วยผมเลยหนีจากต่างจังหวัดมาวันเกิดเพื่อน เพื่อมาวันเกิดคนที่ผมเเอบชอบ เเต่เหมือนมาก็เท่านั้นเเหละคับผมเหมือนมาเป็นตัว

คู่เค้านั้นเเหละคับ เเฟนเก่าเค้าเข้าเฟสคนที่ผมชอบบลอคเฟสผม ผมโคตรรู้สึกเเย่เลยทำไมกุต้องไปต่างจังหวัดกับพ่อเลยว่ะ อุตส่าอยากจิงจังกับใครสักคน

ชีวิตนี้สัสจะหาใครดีๆยาก ควรทำใงดีคับ
ควรทำใง เเอบชอบเพื่อนเเต่มีเเฟนเเล้ว