[CR] ป่าบงเปียง คนเดียวก็เที่ยวได้ Travelling Alone at Pa Bong Peing

ทริปนี้เป็นทริปที่ฉุกละหุกมากสำหรับผม แถมเป็นทริปที่ผมต้องเดินทางคนเดียวอีกด้วย จริงๆ ชวนเพื่อนคนอื่นๆไปแต่ไม่มีใครว่างไปเที่ยวกับผมเลย ไปสองคนก็ดีจะได้มีเพื่อนไม่เหงา แต่ถ้าไปคนเดียวก็จะสบายๆอยากทำอะไรก็ทำ ไม่ต้องกังวลอะไร แต่ทริปนี้ก็เป็นทริปที่โชคดีของผมหลายๆอย่าง อยากรู้ใช่ไหมครับว่า ทริปที่โชคดีของผมเป็นยังไงบ้าง ก็ตามไปดูกันเลย อย่างแรกที่โชคดีสำหรับผมคือ ผมทำงานที่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพ ผมได้รางวัลพิเศษคือมีลูกค้าชมเชยการบริการเกี่ยวกับการทำงานของผมหลายครั้ง ทำให้ผมได้รางวัลพนักงานดีเด่น ทางบริษัทจึงมอบตั๋วเครื่องบินไปกลับพร้อมที่พักกรุงเทพฯ-เชียงใหม่ให้ผมและเพื่อน 3วัน2คืน ผมดีใจมาก ที่พักก็พักที่เดอะชายารีสอร์ท ถนนสวนดอก ใกล้กับสนามบินเชียงใหม่ และมีวันเดย์ทริปด้วย แต่ใจผมไม่อยากไปเที่ยวในตัวเมืองวันเดย์ทริป เพราะบางที่ผมเคยไปมาแล้ว อีกอย่างเป็นหน้าฝนด้วย เวลาเข้าหน้าฝนทีไร ผมก็จะคิดถึงทุ่งนาภูเขาทะเลหมอกทุกครั้งเลย ผมจึงตัดสินใจไปพักกายพักใจที่ป่าบงเปียงคนเดียวสัก2วัน1คืน และคืนที่2ค่อยมาพักที่โรงแรมที่บริษัทจองไว้ให้ก็แล้วกัน พวกเราเดินทางโดยสายการบินไทยไลอ้อนแอร์รอบ 09.00 น. ไปถึงสนามบินดอนเมืองตั้งแต่ 6 โมงเช้า พี่ที่ทำงานมาส่ง กลัวรถติดเพราะหลายเส้นทางกำลังก่อสารรถไฟฟ้า ทำให้กรุงเทพฯรถติดหนักมากๆ ผมเลยต้องออกแต่เช้า มานั่งเล่นที่สนามบินดอนเมืองรอดีกว่าเนาะ (ถ้าใครอยากอ่านภาษาอังกฤษ ก็สามารถคลิกอ่านตรง สปอยล์ได้นะครับ เพราะผมเห็นชาวต่างชาติ สนใจสถานที่นี้เยอะ และข้อมูลดังกล่าวอาจจะเป้นประโยชน์ได้ครับ If you would like to read with English version, please click to read in spoil. Because of the foreigners interested for that place, it may be helpful for them)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้This trip was urgent to me, and I also had to travel alone. Actually, I asked many friends out for travelling, but nobody was available. My friends was busy for working. If I went there with another, I would have friend and not lonely. On the other hand, if I went there alone, it was also good for myself. This was a lucky trip for me, and it gave many lucky things. Would you like to know about my luck? Alright, the first luck: I have been working at the company where is located in Bangkok, I got the special reward because I was admired by the customer many times for this year. So my company gave me a round trip (Bangkok-Chaiengmai) with an accommodation (at Chiengmai) 3 days 2 nights. I was very glad that I would live at The Chaya Resort and Spa. This place located on Suadok Road, and it was not far from Chiengmai airport. Moreover, I also got a one day trip, but I didn't like it because I used to travel around the city already. And then, it was the rainy season. When it is coming to the rainy season, I would miss the rice filed, mist and mountain. I decided myself to travel at 'Pa Bong Peing' for 2 days 1 night and came back to the hotel on the second night. My friend took us to Donmeong Airport at 06.00 am. because we were afraid of the terrible traffic. We had to come early, and living there until check-in. We went to Chiengmai by Thai Lion Air on 09.00 am.







ระหว่างที่นั่งเล่น นั่งรอ ก็ถึงเวลาขึ้นเครื่องแล้ว เย้ๆ ดีใจมากมาย จะบินไปแตะขอบฟ้าแบ้ววววว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้After waiting the airplane, the airplane was coming. We had to got on with a happy time because we would like to see a beautiful cloud




พวกเราไปถึงเชียงใหม่ประมาณ 10.15 น. ครับ จากนั้นก็มีรถจากโรงแรมเดอะชายารีสอร์ทมารับ ถึงโรงแรมตอน10.30น. พอไปถึงโรงแรมก็ทำเรื่องเช็คอินท์ เพื่อนก็เข้าพักปกติ แต่ผมนัดให้เขามาส่งมอเตอร์ไซต์ที่เช่าไว้ประมาณ 11.00 น. ผมเช่ารถฮอนด้าเวฟวันละ 250 บาท หมวกกันน็อควันละ 50 บาท คิดถูกแล้วที่เช่าฮอนด้า เพราะขึ้นเขา ต้องใช้รถที่มีเกียร์จะดีที่สุด ปีที่แล้วที่ไปภูชีฟ้า เช่าฮอนด้าคลิก รถใหม่ ขับสบาย แต่เวลาลงเขามันกำเบรกตลอด จนเบรกใหม่ เบรกไม่อยู่ จนต้องจูงลงเขา โดยให้เพื่อนอีกคนดึงท้ายรถไว้ ค่อยๆลงจากเขา หลังจากนั้น ถ้าขึ้นเขา เอารถที่มีเกียร์ดีที่สุด เพราะเวลาลงใช้เกียร์ต่ำช่วยได้ครับ พอทำเรื่องรับรถเสร็จก็มุ่งหน้าสู่ป่าบงเปียงทันทีเบย ก่อนไปก็แวะเติมน้ำมันให้เต็มถังซะก่อน หมดไป90 บาท ดูเส้นทางว่าจะวิ่งเส้นไหน และเป็นครั้งแรกที่ผมมาเที่ยวเชียงใหม่ แบบว่าเช่ารับขับเองคนเดียว 5ปีที่แล้วที่ผมมา ผมมากับเพื่อนไปเที่ยวดอยอินทนนท์โดยรถส่วนตัว ช่วงหน้าหนาว แต่ครั้งนี้มาเที่ยวก็เป็นหน้าฝน ไม่รู้ว่าจะเปียกฝนหรือป่าว เมื่อปีที่แล้วผมไปเที่ยวที่ภูชี้ฟ้าที่เชียงราย ฝนตกตลอดทางเลย เพราะพายุเข้า ก็ใส่เสื้อกันฝนขับตลอดทางเลย ลองมาดูครั้งนี้ซิว่า ผมจะโชคดีที่เที่ยวแล้วฝนไม่ตก หรือฝนจะตกเหมือนครั้งที่ไปเที่ยวเชียงราย ผมขับไปก็เจอด่านตำรวจ ก็ขอตรวจใบขับขี่ ผมก็จอดรถแสดงบัตรปกติ เจ้าหน้าที่ก็รู้ว่าผมเป็นนักท่องเที่ยว และเช่ามอไซต์ขับ แถมถามผมว่า มาเที่ยวคนเดียวเหรอครับ ครับผม ผมมาเที่ยวคนเดียวครับ เก่งจังไปเที่ยวที่ไหนครับ ป่าบงเปียง อ.แม่แจ่มครับ เที่ยวให้สนุกนะครับ ขอบคุณครับคุณตำรวจ   
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้We arrived there at 10.15 am. After that we waited the service van to pick us up at the airport to the hotel. We arrived at the hotel on 10.30 am. When we arrived there, we had to check-in. after that my friends came in: on the other hand, I had an appointment with somebody in order to make a rental. I rent Honda Wave, and I rent 250 Baht per day with a safety helmet 50 Baht per day. Why did I rent Honda Wave? Because I had to drive up on the mountain. If you used the ...., you would be safe that alto-motorbike. Last year, I travelled to 'Phu Chi Fa' Chaingrai Province, an unexpected even happened to me when I drove down from 'Phu Chi Fa'. I could not break any more, so I had to take it with pulling the rear from my friend. We went down slowly, this event made us frightened. After that time, I had never used alto-motorbike when I travelled up the mountain. After making a rental, I was heading to Pa Bong Pieng. Before I went, I had filled the benzine.  I used the money 90 baht for filling it. This was the first time that I rent a motorbike travelling. 5 years ago, I travelled to Doi Intanon at Chiengmai province in the winter season with my friends, we went there by a private car. Now, it was the rainy season, I was not sure I would found the raining all times when I was driving like I travelled to Phu Chi Fa or not because the big storm covered the north of Thailand, I had to wear the raincoat all the times while I was driving. For now, would you like to know that it would rain like that time while I was driving or not.
Did I was lucky or unlucky? By the way, while I was driving, I saw the police checkpoint. He asked me about the driving license. I showed them about it, he know that I was a traveler with a rental motorbike.
He asked me "Did you travel alone?"
"Yes, I did."
"So cool! Where place?"
"Pa Bong Pieng, MaeJam district Krub."
"Wonderful! Have a nice trip."
"Thank you, sir."






หลังจากนั้นผมก็มุ่งหน้าสู่ป่าบงเปียงเลย ตอนนั้นก็ประมาณ 11.30 น. ผมก็จับจุดมุ่งหน้าสู่ อ.จอมทอง มีหลงบ้างเล็กน้อย เพราะไม่มีแผนที่ ดูกูเกิลแมพแล้วขับไป บางทีไม่ได้ดูต่อเนื่องพอขับไปเจอแยกก็จะจอดดู พยายามดูว่าตัวเองวิ่งเส้นถนนอะไร ทางหลวงหมายเลขอะไร ถ้าหลงก็แค่เลี้ยวกลับ เริ่มใหม่ ไม่ซีเรียด เพราะไปแบบไม่รีบ ชิลด์ พอถึง อ.จอมทอง ต่อไปผมก็จับจุดมุ่งหน้าสู่ดอยอินทนนท์ ผมเคยมาแล้ว ผมก็คุ้นเส้นทางอยู่บ้าง ผมจำแค่ว่า ผมจะต้องผ่านจุดตรวจ2จุด คือจุดที่1 ถ้าถึงจุดตรวจที่2ให้เลี้ยวซ้ายได้เลย เพื่อที่จะไปป่าบงเปียง อ.แม่แจ่ม แต่ถ้าเราขับไป อีกประมาณ 11 กม. จะถึงยอดดอยอินทนนท์  พอเลี้ยวซ้ายก็จะขึ้นเนิน ทาง2เลนแคบๆ และทางชุ่มชื้นมากๆครับ จะมีมอสเขียวๆขึ้นข้างๆทางด้วย นานๆจะมีรถผ่าน และตลอดเส้นทางอากาศจะหนาวเย็นมากๆ หนาวกว่าทางที่ขับขึ้นดอยด้วย ลักษณะทางเป็นทางโค้งชันมาก จะมีป้ายเตือนตลอดทาง และให้ใช้สัญญาณแตรทุกครั้งเวลาโค้ง เพื่อแจ้งเตือนรถที่จะวิ่งสวนทางมา บรรยากาศและวิวข้างๆทางดีมากๆเลย พบขับไปถนนก็เปียกรู้เลยว่าฝนพึ่งหยุดตก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้That time was 11.30 am. I headed to Pa Bong Pieng, and I focused to Jomthong district. Driving without GPS, I might lost some way, and I had to turn back to the right way. It made me confused when I met many junctions. I tried to always ask myself: Which the number of highway that I was driving? When I arrived at Jomthong district, I had to focus on Doi Intanon National Park. I used to be there, so I was familiar about the way that I was driving. I had to remember, I had to pass 2 checkpoint. When I drove to the second checkpoint, I had to turn left heading to Pa Bong Pieng, Maejam district. If you went straight about 11 km., you would be to the mountain top of Doi Intanon. When you turned left on the slope way, you would drive on a small way with covering by the green moss beside the road. On the way might be a while crossing the other car. It had many dangerous curves. You would be informing by the warning sign to use the horn informing the crossing other car. An atmosphere was very good with a nice view
beside the road. While I was driving, I saw the wet road because of just stopping raining.