คือว่าเราเลิกกับแฟนเพราะเราจะย้ายโรงเรียนแล้วพอได้มาคุยกันอีกทีแฟนเราก็กลายเป็นคนเย็นชานิสัยเปลี่ยนไปเลย#ปล.แฟนคนแรก

ขออนุญาตินะคะพอดีว่าตอนนั้นเราอยู่ม.2กำลังจะขึ้นม.3เราคบกับแฟนมาได้น่าจะ5เดือนนี่แหละพอดีตอนนั้นครอบครัวเรามีปัญหาคือแบบว่าเราอยู่กับครอบครัวทางย่าทะเลาะกับแม่เราอ่ะค่ะแล้วทีนี้เรามีแฟนคนแรกเขานิสัยดีมากเลยค่ะชอบซื้อของมาให้ด้วยไม่ว่าจะเป็นวันสอบซื้อแปปทีนมาให้กินด้วยเอาใจใส่ดีมาก เขาเป็นคนที่ว่ารักจริงด้วยค่ะแต่เราว่าเราก็น่าจะเป็นแฟนคนแรกของเขาแต่อย่างว่านะคะ เขาเป็นแฟนคนแรกของเรา เราก็จะแบบกล้าคุยกับเขาในแชทแต่พออยู่โรงเรียนเวลาเจอหน้ากันคือแบบเราจะเขิลเขามากเลยค่ะแบบว่าไม่ค่อยกล้าสบตา วิ่งหนีเดินไปแอบไป55555 เราก็ไม่รู้ว่าทำไมแต่เวลาเห็นเขาใจเราสั่นตัวสั่นไปหมดทำอะไรไม่ถูก เคยโดนตัวกันเพราะว่าเพื่อนมันผลักเรา แร้วมือเขามาโดนมือเขาเราตกใจมากเลยรีบเอามือออก เพื่อนมันผลักเราตอนเรานั่งอยู่ข้างเขาตอนวันที่สอบช่วงพักกลางวัน 5555เพื่อนเรานี่ก็นะล้อเราอยู่ได้ แอบถ่ายรูปแรกเราไว้ด้วยนะโครตวร้ายย แต่ก็ขอบคุณที่มันทำให้เรามีภาพคู่กันครั้งแรกด้วย555555แต่ตอนที่เราคบกันเราไม่ได้เปิดเผยอะไรมากเจอหน้ากันก็คุยกันนิดหน่อยยิ้มให้ แต่ก็ยังดีที่เพื่อนเราในกลุ่มเป็นเพื่อนตอนประถมกับแฟนเราและมันกเป็นแม่สื่อให้ด้วย ที่เราไม่ได้คบกันแบบเปิดเผยเพราะว่าเราบอกเขาเองค่ะว่าอย่าบอกใคร ที่เราทำแบบนี้ก็คือแฟนเราเป็นลูกครูในโรงเรียนค่ะ555555ถ้ามีคนรู้เขาก็จะพากันรู้ทั้งหมดโรงเรียนเราเลยกลัวเลยบอกเขาว่าอย่าบอกใครแต่อย่างว่าความลับไม่มีในโลกคือว่าครูพากันรู้เกือบหมดโรงเรียนเลยมั้งคะ55555 เอาล่ะตอนที่เราบอกเลิกเพราะว่าด้วยปัญหาทางครอบครัวด้วยแล้วคือว่าที่เราต้องบอกเลิกไปเพราะเรากลัวกลัวว่าจะตัดใจจากเขาไม่ได้ กลัวว่าเขาจะเจอคนที่ดีกว่าเรากลัวทุกๆอย่างเลย กลัวการห่างไกลที่สุดเราบอกเลิกเขาโดยทำตัวเย็นชาก่อนอ่านแล้วไม่แชทพอมาวันที่เลิกเราก็บอกเลิกกับเขาด้วยประโยคที่ว่าเราเลิกกันเถอะ เราชอบผู้หญิง คือตอนนั้นเราไม่รู้สึกกับคำพูดถ้อยๆนั้นเลยเขาก็ส่งสติ๊กเกอร์แบบล้มลงกับพื้นมาแล้วเขาก็ยกเลิกการเป็นเพื่อนกับเราเลย แต่ที่พีคสุดๆก็คือเราไม่ได้ย้ายโรงเรียนแล้ว อ้าวแล้วกูพอเปิดเทอมเราก็เจอเขานะเราก็ทำเมินๆใส่เขาเขาก็ดเหมือนจะเศร้า พอผ่านไปได้3เดือนเรารู้สึกว่าเราทำผิดกับเขาไว้เยอะมากอ่ะก็เลยไปขอโทษเขาให้เดิมแต่ว่าเขาไม่เหมือนเดิมน่ะสิเขาเย็นชาใส่เรามากมากจนเราร้องไห้ให้เขาไม่สนใจเราเหมือนตอนนั้นเมินเรามากๆไม่ค่อยตอบแชทเรา แต่เราก็กลับมาคบกันนะแต่เขาไม่เหมือนเดิม ประมณว่าเออไรวะกูพิมอยู่คนเดียวพูดคนเดียวไรงี้#ขออภัยค่ะที่พูดคำหยาบ แล้วพอปิดเทอมเดือนตุลาคมคือเราทักไปถามเขาว่าเขายังรักเราอยู่ไหม??เขาอ่านแต่เขาไม่ตอบ เราก็รอให้เขาตอบมาหลายวันอยู่แต่เขาก็ไม่ตอบจนเราไปเห็นโพสเขาทำนองเขียนว่าหมดแรงตั้งแต่ตอนนั้นแล้วขอโทษอะไรประมาณนี้แหละค่ะ แต่มันมียาวกว่านี้ เราก็เลยเข้าใจเราก็บอกกับเขาไปว่าไม่ตอบเราก็ไม่เป็นไรเราเข้าใจแล้วว่าการถูกกระทำบ้างมันรู้สึกยังไงเราก็ได้แต่ขอโทษเขาแล้วเราก็ถอยออกมาในที่สุดก็คือเลิกกันครั้ง2อ่ะค่ะ#ที่มาตั้งกระทู้ถามก็อยากจะถามทุกๆคนว่ารู้สึกยังไงกันบ้าง? ไม่แปลกใช่ไหมที่เขาจะเย็นชาใส่เรานิสัยเปลี่ยนไปเลยคนละคนกับที่เรารู้จักเลย? มันเจ็บปวดไหมกับคำพูดที่เราบอกเลิกเขาแบบนั้น?บอกเลิกเพียงเพราะจะย้ายโรงเรียนเคยเป็นไหม?ขอบคุณนะคะที่เข้ากันมาอ่าน ตอนนั้นที่คบกันเราอยู่ม.2 อายุ13 เข้าก่อนเกณฑ์ แฟนเก่าเราอายุ14 เขาเกิด2544 เราเกิด2545 อยู่ร.รเดียวกันแต่คนละห้องเขาย้ายมาเรียนตอนม.2 แต่เราเรียนตั้งแต่ม.1แล้ว ปัจจุบันเราอายุ16ปีตอนนี้อยู่ม.5 จบม.3ก็เลยได้ย้ายมา ขอบคุณที่เสียสละเวลาเข้ามาอ่านะคะ#ความรักครั้งแรกในความทรงจำ