วันเวลาผ่านไป ทุกอย่างก็มีการเปลี่ยนแปลง...
ผมไม่เข้าใจว่าเรื่องนี้มันเป็นเรื่องปกติของคนรักกันป่าว
แฟนผมทำงานหนักขึ้น และนั้นก็ทำให้เขาโตขึ้น เขาทำงานสายสุขภาพ ผมเป็นวิศวกร ผมเป็นพี่อยู่ 2 ปี ตอนนี้เราคบกับจะเข้าปีที่ 3
เมื่อก่อนเราจะมีเวลาให้กันอยู่เสมอ ช่วงหลังมานี้ เขาชอบที่จะเที่ยวกับเพื่อนเขามากขึ้น จนถึงวันหนึ่ง เขามาบอกผมว่า จะไปเที่ยวต่างประเทศกับเพื่อน โดยที่ไม่เคยปรึกษาอะไรผมเลย เขายอมที่จะอัดงานหนัก ไม่มีเวลาให้ผมเหมือนเดิม เพื่อจะสะสมวันหยุดไปเที่ยว
ผมไม่ห้ามนะถ้าจะเที่ยว เพราะไม่เคยห้ามอยู่แล้วทุกครั้งที่เขามาขอ แต่อย่างน้อยอยากให้ลองปรึกษาผมหน่อยได้มั้ย ก่อนที่จะตกลงกับเพื่อนๆ
บางครั้งผมก็คิดนะ ว่าอยากให้เขาได้พักผ่อน ได้ให้รางวัลกับชีวิตตัวเองบ้าง แต่ก็เป็นห่วงการหักโหมของเขา จะยิ่งทำให้สุขภาพแย่ ทั้งร่างกายและจิตใจ
....แล้วตอนนี้มันได้ส่งผลกระทบถึงผม คนที่อยู่ข้างๆเขา เราคุยกันน้อยลง พูดคุยอะไรมากไม่ค่อยได้ ทั้งที่เมื่อก่อนจะปรับความเข้าใจกันตลอด ตอนนี้กลายเป็นชวนทะเลาะไปป่าวๆ "ต่างคนต่างเหนื่อย"
มีก่อนหน้านี้แล้วครั้งหนึ่ง และยังจะมีครั้งต่อไปอีก ที่เขานัดเพื่อนล้วงหน้าไว้เรียบร้อยนานแล้ว แต่พึ่งบอกผม
สุดท้ายมันทำให้ความรู้สึกผมเริ่มจะชินกับการเปลี่ยนไปนี้ ความรู้สึกที่เคยเป็นคนสำคัญ วันนี้ไม่ใช่แล้ว
เดินต่อยังไงดีครับ
ทำไมรู้สึกเหงา ไม่ต่างการอยู่คนเดียว
ผมไม่เข้าใจว่าเรื่องนี้มันเป็นเรื่องปกติของคนรักกันป่าว
แฟนผมทำงานหนักขึ้น และนั้นก็ทำให้เขาโตขึ้น เขาทำงานสายสุขภาพ ผมเป็นวิศวกร ผมเป็นพี่อยู่ 2 ปี ตอนนี้เราคบกับจะเข้าปีที่ 3
เมื่อก่อนเราจะมีเวลาให้กันอยู่เสมอ ช่วงหลังมานี้ เขาชอบที่จะเที่ยวกับเพื่อนเขามากขึ้น จนถึงวันหนึ่ง เขามาบอกผมว่า จะไปเที่ยวต่างประเทศกับเพื่อน โดยที่ไม่เคยปรึกษาอะไรผมเลย เขายอมที่จะอัดงานหนัก ไม่มีเวลาให้ผมเหมือนเดิม เพื่อจะสะสมวันหยุดไปเที่ยว
ผมไม่ห้ามนะถ้าจะเที่ยว เพราะไม่เคยห้ามอยู่แล้วทุกครั้งที่เขามาขอ แต่อย่างน้อยอยากให้ลองปรึกษาผมหน่อยได้มั้ย ก่อนที่จะตกลงกับเพื่อนๆ
บางครั้งผมก็คิดนะ ว่าอยากให้เขาได้พักผ่อน ได้ให้รางวัลกับชีวิตตัวเองบ้าง แต่ก็เป็นห่วงการหักโหมของเขา จะยิ่งทำให้สุขภาพแย่ ทั้งร่างกายและจิตใจ
....แล้วตอนนี้มันได้ส่งผลกระทบถึงผม คนที่อยู่ข้างๆเขา เราคุยกันน้อยลง พูดคุยอะไรมากไม่ค่อยได้ ทั้งที่เมื่อก่อนจะปรับความเข้าใจกันตลอด ตอนนี้กลายเป็นชวนทะเลาะไปป่าวๆ "ต่างคนต่างเหนื่อย"
มีก่อนหน้านี้แล้วครั้งหนึ่ง และยังจะมีครั้งต่อไปอีก ที่เขานัดเพื่อนล้วงหน้าไว้เรียบร้อยนานแล้ว แต่พึ่งบอกผม
สุดท้ายมันทำให้ความรู้สึกผมเริ่มจะชินกับการเปลี่ยนไปนี้ ความรู้สึกที่เคยเป็นคนสำคัญ วันนี้ไม่ใช่แล้ว
เดินต่อยังไงดีครับ