มังงะ ดราก้อนบอล ซูเปอร์ ตอนที่ 41 สิ่งที่น่าทึ่งใจ

ก็ตามเนื้อหากระทู้นั่นแหละครับ ไม่รู้ว่าจะเป็นการศึกษาหรือระบาย ​หรือว่าพูดคุยกันดี อยากจะรู้ว่าอาการอย่างผมเนี่ยถือว่าจิตๆ ​​หรือเปล่า ประเด็นน่ะ ผมเป็นคนที่เกลียดการ์ตูนแนวต่อสู้รุนแรงมากเลยตั้งแต่

ของผมสมัยนั้น จะมีฉายผ่านรายการ ช่อง 9 การ์ตูน จึงหาหนังสือการ์ตูนอ่าน - โดราเอมอน - ดราก้อนบอล - ไดตะลุยแดนเวทมนต์ - ดร.สลัมป์ กับหนูน้อยอาราเล่ - คนเก่งฟ้าประทาน - ไยบะ เจ้าหนูซามูไร เพื่อนๆ

เป็นมังงะที่ พระเอก สามารถใช้ทุกอย่างเป็นอาวุธได้ มีการลอบวางเพลิง โดยใช้บุรี่ตั้งเวลา บนขวดน้ำ พระเอกใช้รั้วกั้นต้นไม้ข้างทางเป็นอาวุธขว้างใส่รถคนที่ไล่ล่า และก็มีฉากขึ้นไปต่อสู้บนหลังคา ตัวร้ายจะยิง

เบจิโต้บลู โกคู Mastered Ultra Instinct ท่านบิลส์ (ยังไม่เคยใช้พลัง 100%) จิเร็น Full Power

ตัวละครการ์ตูนก็มีคนแอบชอบ นักพากย์ก็สวย และมีงานร้องเพลงด้วย น่ารักทั้งการ์ตูนทั้งนักพากย์เลย อย่างนี้ต้องแซวว่า cheelai ร้องเพลงให้นาโนฮะด้วยนะ อย่าง open เพลงชื่อ innocent starter

เพิ่มเติมครับ อนิเมะเรื่องไหนที่ถูกทำออกมาเป็นสื่อวิดีโอเกมเยอะที่สุดครับ