สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องอยากปรึกษาค่ะ เกริ่นก่อนนะคะ เราทำงานรับราชการอยู่หาดใหญ่ค่ะ แต่งงานแล้วมีลูกสาว 1 คน
เราเป็นลูกสาวคนเดียว พ่อกับแม่อยู่อีกจังหวัด แต่เดินทางไม่ไกลประมาณ 2 ชั่วโมงถึงค่ะ สามีเป็นลูกคนสุดท้อง ช่วยธุรกิจครอบครัวอยู่ต่างจังหวัด ห่างจากหาดใหญ่ประมาณ 9 ชั่วโมงขับรถค่ะ อำเภอที่เค้าอยู่ค่อนข้างชนบทค่ะ ประชากรส่วนใหญ่ทำสวน อำเภอค่อนข้างเงียบไม่ค่อยมีความเจริญเท่าไหร่
ตอนเป็นแฟนและแต่งงานกันใหม่ๆ เค้ายังทำงานเป็นเซลล์อยู่หาดใหญ่ แต่ไม่เคยทำที่ไหนได้นาน เนื่องจากมักมีปัญหากับเจ้านายเสมอๆ
คือความคิดเห็นไม่ตรงกัน สุดท้ายเค้าก็ลาออกและเปลี่ยนงานใหม่ แต่เค้ามีเป้าหมายอยู่เสมอว่าวันนึงจะกลับไปทำธุรกิจที่บ้าน ด้วยนิสัยส่วนตัว เค้าไม่ชอบทำงานที่ถูกบังคับ อยากเป็นเจ้านายตัวเอง ไม่ชอบงานที่กดดัน เค้าจะชวนเราย้ายไปทำงานที่บ้านเค้าตลอด แต่เรารับราชการ การโยกย้านตำแหน่งนี่ลำบากมาก บวกกับเราไม่อยากไปอยู่บ้านเค้าด้วยแหละค่ะ เราอยากออกมาสร้างครอบครัวเองคือแยกบ้านออกมาไม่อยากไปอยู่รวมกับบ้านตัวเองและบ้านสามี รวมทั้งอำเภอบ้านเค้าก็ค่อนข้างชนบทด้วย
จนวันนึงเค้าเบื่องานเซลล์ที่ทำอยู่ ตัดสินใจลาออกและกลับไปทำงานที่ ตอนนั้นเราก็ท้องพอดี เราเลยบอกกับเค้าว่า อย่าเพิ่งกลับไปอยู่บ้านได้มั๊ย หางานใหม่ทำที่หาดใหญ่ก่อน จะได้อยู่ด้วยกันเป็นครอบครัว แต่เค้าก็ใจไปแล้วอ่ะนะ ยังไงก็ยืนยันจะไปอยู่ดีแม้ว่าเราจะท้องก็ตาม เราเสียใจมากเลยนะคะ ร้องไห้อยู่หลายวันแต่เราก็ให้เค้าไปนะคะ แต่เค้าก็มาหาทุกเดือนนะคะ มาอยู่ยาวเดือนละอาทิตย์ ตอนเราใกล้คลอดก็มาอยู่ยาว 2 เดือน ทั้งเค้าและแม่สามีก็รบเร้าให้เราย้ายตำแหน่งไปให้ได้
วันนึง เพื่อนของพ่อเราเค้าบอกว่าจะลองช่วยเรื่องย้ายดูให้ เราก็มานั่งทบทวนตัวเอง คำตอบคือเราไม่อยากย้ายไปเลยค่ะ เราโอเคกับงานที่นี่ รวมทั้งเราสามารถไปกลับบ้านได้ทุกอาทิตย์ เราเป็นลูกสาวคนเดียว ถ้าไปอยู่ไกลมาก ก็เป็นห่วงพ่อกับแม่เหมือนกัน เค้ามีเหตุผลที่กลับไปคือห่วงแม่กับอยากทำธุรกิจ เราก็ห่วงแม่เราเหมือนกัน ถ้าไปอยู่บ้านเค้าเราคงไม่ได้กลับบ้านทุกเดือน สงสารแม่เหมือนกัน แม่ก็พูดว่าอยากให้เราย้ายอยู่เป็นครอบครัวแต่ก็ใจหายที่ลูกอยู่ไกล ตอนนี้ลูกสาวเราอยู่กับยายค่ะ เราและสามีก็ไปหาทุกอาทิตย์ ต่างคนต่างเดินทางไปหาลูก วันอาทิตย์ก็ต่างคนต่างกลับ เหงาเหมือนกันนะคะ อยู่คนเดียว ทำงานทั้งวันทั้งคืน(อยู่เวร)รอเวลากลับไปหาแม่กับหาลูก เราอยากปรึกษาหน่อยค่ะ ถ้าเราไม่ย้ายแต่จะพาลูกมาเข้าเรียนที่หาดใหญ่ อยู่กัน 2 คน จะเป็นยังไงบ้าง คือเรามองทั้งเรื่องส่วนตัวเรา และโอกาสทางการศึกษาของลูกด้วยนะคะ เราว่าหาดใหญ่โอกาสมันมากกว่า เราวางแผนอยากให้ลูกเรียนเอกชน 2 ภาษา เราอยากรู้ว่าครอบครัวที่อยู่คนละที่กันแบบนี้จะไปกันรอดมั๊ยคะ ส่วนตัวเราไม่วอกแวกเลยค่ะ ส่วนกับสามีเรายังไม่ได้คุย แต่เราว่าเค้าคงเสียใจกับการตัดสินใจของเรา เราคิดว่าถ้าเราสองคนมั่นคงมันคงไม่ยาก คิดถึงก็วีดีโอคอล เค้าก็ลงมาหาได้เดือนละอาทิตย์ ช่วงไหนเราว่าง หยุดได้หลายวันก็พาลูกขึ้นไปหา ที่เราคิดแบบนี้มันจะเป็นไปได้จริงมั๊ยคะ ครอบครัวเราจะยังโอเคมั๊ย ที่สำคัญลูกจะโอเครึเปล่า ตอนนี้เค้าเพิ่ง 5 เดือน อยากให้เค้าพูดได้ เข้าใจได้เร็วๆจัง ว่าที่แม่คิด แม่ทำ มันถูกรึเปล่า
ปัญหาคิดไม่ตก
เราเป็นลูกสาวคนเดียว พ่อกับแม่อยู่อีกจังหวัด แต่เดินทางไม่ไกลประมาณ 2 ชั่วโมงถึงค่ะ สามีเป็นลูกคนสุดท้อง ช่วยธุรกิจครอบครัวอยู่ต่างจังหวัด ห่างจากหาดใหญ่ประมาณ 9 ชั่วโมงขับรถค่ะ อำเภอที่เค้าอยู่ค่อนข้างชนบทค่ะ ประชากรส่วนใหญ่ทำสวน อำเภอค่อนข้างเงียบไม่ค่อยมีความเจริญเท่าไหร่
ตอนเป็นแฟนและแต่งงานกันใหม่ๆ เค้ายังทำงานเป็นเซลล์อยู่หาดใหญ่ แต่ไม่เคยทำที่ไหนได้นาน เนื่องจากมักมีปัญหากับเจ้านายเสมอๆ
คือความคิดเห็นไม่ตรงกัน สุดท้ายเค้าก็ลาออกและเปลี่ยนงานใหม่ แต่เค้ามีเป้าหมายอยู่เสมอว่าวันนึงจะกลับไปทำธุรกิจที่บ้าน ด้วยนิสัยส่วนตัว เค้าไม่ชอบทำงานที่ถูกบังคับ อยากเป็นเจ้านายตัวเอง ไม่ชอบงานที่กดดัน เค้าจะชวนเราย้ายไปทำงานที่บ้านเค้าตลอด แต่เรารับราชการ การโยกย้านตำแหน่งนี่ลำบากมาก บวกกับเราไม่อยากไปอยู่บ้านเค้าด้วยแหละค่ะ เราอยากออกมาสร้างครอบครัวเองคือแยกบ้านออกมาไม่อยากไปอยู่รวมกับบ้านตัวเองและบ้านสามี รวมทั้งอำเภอบ้านเค้าก็ค่อนข้างชนบทด้วย
จนวันนึงเค้าเบื่องานเซลล์ที่ทำอยู่ ตัดสินใจลาออกและกลับไปทำงานที่ ตอนนั้นเราก็ท้องพอดี เราเลยบอกกับเค้าว่า อย่าเพิ่งกลับไปอยู่บ้านได้มั๊ย หางานใหม่ทำที่หาดใหญ่ก่อน จะได้อยู่ด้วยกันเป็นครอบครัว แต่เค้าก็ใจไปแล้วอ่ะนะ ยังไงก็ยืนยันจะไปอยู่ดีแม้ว่าเราจะท้องก็ตาม เราเสียใจมากเลยนะคะ ร้องไห้อยู่หลายวันแต่เราก็ให้เค้าไปนะคะ แต่เค้าก็มาหาทุกเดือนนะคะ มาอยู่ยาวเดือนละอาทิตย์ ตอนเราใกล้คลอดก็มาอยู่ยาว 2 เดือน ทั้งเค้าและแม่สามีก็รบเร้าให้เราย้ายตำแหน่งไปให้ได้
วันนึง เพื่อนของพ่อเราเค้าบอกว่าจะลองช่วยเรื่องย้ายดูให้ เราก็มานั่งทบทวนตัวเอง คำตอบคือเราไม่อยากย้ายไปเลยค่ะ เราโอเคกับงานที่นี่ รวมทั้งเราสามารถไปกลับบ้านได้ทุกอาทิตย์ เราเป็นลูกสาวคนเดียว ถ้าไปอยู่ไกลมาก ก็เป็นห่วงพ่อกับแม่เหมือนกัน เค้ามีเหตุผลที่กลับไปคือห่วงแม่กับอยากทำธุรกิจ เราก็ห่วงแม่เราเหมือนกัน ถ้าไปอยู่บ้านเค้าเราคงไม่ได้กลับบ้านทุกเดือน สงสารแม่เหมือนกัน แม่ก็พูดว่าอยากให้เราย้ายอยู่เป็นครอบครัวแต่ก็ใจหายที่ลูกอยู่ไกล ตอนนี้ลูกสาวเราอยู่กับยายค่ะ เราและสามีก็ไปหาทุกอาทิตย์ ต่างคนต่างเดินทางไปหาลูก วันอาทิตย์ก็ต่างคนต่างกลับ เหงาเหมือนกันนะคะ อยู่คนเดียว ทำงานทั้งวันทั้งคืน(อยู่เวร)รอเวลากลับไปหาแม่กับหาลูก เราอยากปรึกษาหน่อยค่ะ ถ้าเราไม่ย้ายแต่จะพาลูกมาเข้าเรียนที่หาดใหญ่ อยู่กัน 2 คน จะเป็นยังไงบ้าง คือเรามองทั้งเรื่องส่วนตัวเรา และโอกาสทางการศึกษาของลูกด้วยนะคะ เราว่าหาดใหญ่โอกาสมันมากกว่า เราวางแผนอยากให้ลูกเรียนเอกชน 2 ภาษา เราอยากรู้ว่าครอบครัวที่อยู่คนละที่กันแบบนี้จะไปกันรอดมั๊ยคะ ส่วนตัวเราไม่วอกแวกเลยค่ะ ส่วนกับสามีเรายังไม่ได้คุย แต่เราว่าเค้าคงเสียใจกับการตัดสินใจของเรา เราคิดว่าถ้าเราสองคนมั่นคงมันคงไม่ยาก คิดถึงก็วีดีโอคอล เค้าก็ลงมาหาได้เดือนละอาทิตย์ ช่วงไหนเราว่าง หยุดได้หลายวันก็พาลูกขึ้นไปหา ที่เราคิดแบบนี้มันจะเป็นไปได้จริงมั๊ยคะ ครอบครัวเราจะยังโอเคมั๊ย ที่สำคัญลูกจะโอเครึเปล่า ตอนนี้เค้าเพิ่ง 5 เดือน อยากให้เค้าพูดได้ เข้าใจได้เร็วๆจัง ว่าที่แม่คิด แม่ทำ มันถูกรึเปล่า