ก็พอจะเข้าใจคำว่าแฟนนะ ต้องรักกัน ต้องเป็นห่วงกัน ต้องเที่ยวด้วยกัน อยู่ด้วยกันบ้าง ต้องดูแลกัน ฯลฯ แต่มันผิดที่เราเอง เราไม่สามารถทำมันทุกอย่างให้เธอได้ อาจเพราะเวลาเราไม่ตรงกัน เธอทำงานส่วนเราเรียน เธอเที่ยวกลางคืนส่วนเราเที่ยวไม่ได้ (แม่บ่น) เธอพักผ่อนวันอาทิตย์ส่วนเราต้องกลับบ้านประจำ อาจเพราะอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้เราไม่สามารถเดินต่อไปด้วยกันได้ เธอสามารถไปไหนมาไหนคนเดียวได้โดยที่ได้ต้องมีใครบ่นไม่ต้องเป็นห่วงใคร แต่เราไม่เป็นแบบนั้นอ่ะ เราโดนแม่บ่น เรามีเพื่อนต้องเป็นห่วง ถามว่าทำไมต้องเป็นห่วงเพื่อน เพื่อนเรามีโรคประจำตัว (แพ้ภูมิตัวเองหรือโรคพุ่มพวง) ไม่อยากให้อยู่คนเดียว เดี๋ยวเครียดเดี๋ยวเป็นอะไร และนี่ก็อาจเป็นสาเหตุ เราอาจจะแคร์เพื่อนมากไปจนลืมแคร์คนที่เรารัก แต่ก็ไม่ได้โทษใครนะ นอกจากโทษตัวเอง เราผิดเอง เราขอโทษที่ละเลยหน้าที่ของคนรัก จากนี้ไปขอให้โชคดีนะ ครั้งนึงเราเคยรักกัน
คำว่าแฟนของเธอและเรามันคนละแบบ