มาเล่าสู่กันฟังนะค่ะ
ไก่จองบ้านพักวันที่ 13 ต.ค. 61 ที่คลองมะเดื่อ ของเจ๊บ๊วย ที่นครนายก เข้าพักตั้งแต่เที่ยง ทำกับข้าวกินกัน เด็ก ๆ เล่นน้ำกันสนุกสนานดี จนมาถึงเวลาที่บ้านหลังใกล้ ๆ กันเข้ามาพัก แว๊บแรกเห็นลำโพงไร้สาย คิดในใจ หมดแล้วความสงบของครอบครัวเรา แล้วก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆ มาถึงก็ตั้งวงกันเลย ผู้ชายวง ผู้หญิงวง ตั้งร้อง ทั้งเต้น ทั้งแหกปาก กรีดร้อง ซึ้งไม่ได้มีความเกรงใจเลย ย้ำนะค่ะ ว่าไม่มีเกรงใจเลย ครอบครัวไก่ มีทั้งเด็กเล็ก (ลูกชาย 4 ขวบ) เด็กโต และสูงอายุ นอนบนบ้านพัก และกางเต๊นท์อีก 3 หลัง นั่งคุยกันและเริ่มทยอยนอนกันหมดประมาณสี่ทุ่ม แต่บ้านข้าง ๆ ยังแหกปากกันต่อ บ้านพักไก่ปิดไฟมืดหมด เขาก็ไม่ได้มีความเกรงใจเลย จนลูกชายไก่เขาตื่นมาแล้วได้ยินเสียงดัง เขาร้อง เขานอนไม่ได้ ร้องจะให้พากลับบ้าน ไก่ก็อุ้มเขาลงบ้านพักไปนอนในรถ ถามว่าเขาเห็นกันใหม เขาเห็น แต่ก็ยังคงเสียงดังกันต่อ คืนนั้นเขาพากันเงียบตอนเที่ยงคืนกว่า พอเช้ามา บ้านไก่ทยอยตื่นกันประมาณหกโมง เราตื่นมาก็เตรียมกับข้าวให้เด็ก ๆ และทยอยลงไปเล่นน้ำกัน พอเขาเริ่มตื่นกันไม่กล้าสบตาพวกไก่เลย รู้ตัว แต่ตอนเมาไม่นึกถึง พอเรากินข้าว เก็บของเสร็จ เจ๊บ๊วยมาดูความเรียบร้อย แฟนเลยต่อว่าไป ว่าทำไมเป็นแบบนี้ ไม่ควบคุมคนเข้ามาพักเลย พอได้เงินแล้วก็ปล่อย ไม่มาดูแล ทุกสิ่งอย่างในคลองมะเดื่อดีหมด (คนเคยไปจะรู้) แต่พอมาเจอกลุ่มคนแบบนี้ไม่ดีเลย
ถึงจะเป็นการเที่ยวครั้งแรก สมควรที่จะมาส่งเสียงดัง แหกปากกันแบบนี้ใหม
ทบทวนดี ๆ การไปเที่ยวพักผ่อน ควรจะเป็นแบบไหน...
ความเกรงใจในสถานที่ท่องเที่ยวพักผ่อน
ไก่จองบ้านพักวันที่ 13 ต.ค. 61 ที่คลองมะเดื่อ ของเจ๊บ๊วย ที่นครนายก เข้าพักตั้งแต่เที่ยง ทำกับข้าวกินกัน เด็ก ๆ เล่นน้ำกันสนุกสนานดี จนมาถึงเวลาที่บ้านหลังใกล้ ๆ กันเข้ามาพัก แว๊บแรกเห็นลำโพงไร้สาย คิดในใจ หมดแล้วความสงบของครอบครัวเรา แล้วก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆ มาถึงก็ตั้งวงกันเลย ผู้ชายวง ผู้หญิงวง ตั้งร้อง ทั้งเต้น ทั้งแหกปาก กรีดร้อง ซึ้งไม่ได้มีความเกรงใจเลย ย้ำนะค่ะ ว่าไม่มีเกรงใจเลย ครอบครัวไก่ มีทั้งเด็กเล็ก (ลูกชาย 4 ขวบ) เด็กโต และสูงอายุ นอนบนบ้านพัก และกางเต๊นท์อีก 3 หลัง นั่งคุยกันและเริ่มทยอยนอนกันหมดประมาณสี่ทุ่ม แต่บ้านข้าง ๆ ยังแหกปากกันต่อ บ้านพักไก่ปิดไฟมืดหมด เขาก็ไม่ได้มีความเกรงใจเลย จนลูกชายไก่เขาตื่นมาแล้วได้ยินเสียงดัง เขาร้อง เขานอนไม่ได้ ร้องจะให้พากลับบ้าน ไก่ก็อุ้มเขาลงบ้านพักไปนอนในรถ ถามว่าเขาเห็นกันใหม เขาเห็น แต่ก็ยังคงเสียงดังกันต่อ คืนนั้นเขาพากันเงียบตอนเที่ยงคืนกว่า พอเช้ามา บ้านไก่ทยอยตื่นกันประมาณหกโมง เราตื่นมาก็เตรียมกับข้าวให้เด็ก ๆ และทยอยลงไปเล่นน้ำกัน พอเขาเริ่มตื่นกันไม่กล้าสบตาพวกไก่เลย รู้ตัว แต่ตอนเมาไม่นึกถึง พอเรากินข้าว เก็บของเสร็จ เจ๊บ๊วยมาดูความเรียบร้อย แฟนเลยต่อว่าไป ว่าทำไมเป็นแบบนี้ ไม่ควบคุมคนเข้ามาพักเลย พอได้เงินแล้วก็ปล่อย ไม่มาดูแล ทุกสิ่งอย่างในคลองมะเดื่อดีหมด (คนเคยไปจะรู้) แต่พอมาเจอกลุ่มคนแบบนี้ไม่ดีเลย
ถึงจะเป็นการเที่ยวครั้งแรก สมควรที่จะมาส่งเสียงดัง แหกปากกันแบบนี้ใหม
ทบทวนดี ๆ การไปเที่ยวพักผ่อน ควรจะเป็นแบบไหน...