เมื่อพูดถึงเมลเบิร์น ออสเตรเลีย หลายๆคนที่รู้จักส่วนใหญ่คงจะนึกถึง เมืองแห่งกาแฟ การศึกษา แหล่งงานศิลปะ ดนตรีบรรเลงตามถนน ความ Multi culture ความเมืองใหม่ความสะดวกสบายในการเดินทางบ้างเอย
โอ๊ยแกจริงๆรวมก็ดีแบบนั้นนะ แต่วันนี้คันปากอยากบอกเล่าสีสันมุมแปลกๆ แบ่งปันให้เพื่อนๆทุกคนได้เห็นอีกมุมบ้าบอเล็กๆ และบางครั้งก็ตลกไม่ออกจากเราคนที่ใช้ชีวิตในเมลเบิร์นเด้อ
เริ่มเรื่องแรกจาก เรื่องเล่าจากบนแทรม ใครที่เคยมาเที่ยวหรือพอทราบคร่าวๆเกี่ยวกับเมืองมาบ้าง ก็คือที่เมลเบิร์นเนอะ รถแทรมและเทรนคือการเดินทางหลักในการใช้ชีวิตที่นี่ สำหรับคนที่ไม่ได้ใช้รถส่วนตัว รถแทรมเนี่ยที่จะพาไปได้เกือบทุกที่ ในโซนของ Melbourne city และ Areas รอบๆ ทีนี้สถานการณ์บนแทรม โดยเฉพาะช่วงเช้ามืดมากๆหรือยามค่ำคืน นี่คุณเอ้ย บางเส้นทางนี่คือแหล่งรวมคนบ้าที่แท้ทรูในเวลาที่ต้องนั่งแทรมยามวิกาล มักจะมีคนขึ้นมาโหวกเหวกโวยวาย นอนบนพื้นท้ายขบวนรถ นี่ต้องพยายามไปนั่งติดขบวนหน้า ใกล้ที่นั่งคนขับ คอยลุ้นตลอดทางถึงบ้าน เคยเจอทั้งคนอ้วก คนฉี่หลังขบวนแทรมเอย กลิ่นนี่ฟุ้งทั้งคัน คนต้องมากระจุกกันอยู่ด้านหน้า เพื่อนเรามาเที่ยวจากไทย เจอคนขี้ค่ะคุณ ฟังไม่ผิด เจอคนขี้บนรถแทรม ในวันแรกที่มาเยือนเมลเบิร์น โอ้ย ไหนจะกลุ่มคนเพี้ยนๆที่ชอบลากของยืนกั้นประตูแทรมทำให้ปิดไม่ได้ และไม่สามารถออกตัวต่อได้ คือ Homeless บางกลุ่มขึ้นแทรมมาพอถึงจุดหมายเค้าจอดให้ลงไม่ค่อยอยากจะลงจ้ะ รอจนประตูเกือบจะปิดไปต่อแล้ว นางถึงค่อยคิดออกได้ว่าต้องลง และให้เพื่อนไปขวางประตูค่อยๆขนของเดินออกแทรมกัน เคยเจอป้าคนนึงแกน่าจะสติไม่ค่อยดี แต่แกไม่มีอะไร แกเป็นขาประจำแทรมเส้นที่เราเดินทาง นางมีหลายอารมณ์มาก บางวันขึ้นมาร้องไห้กรีดร้องเหมือนใครจะมาทำอะไร บางวันอากาศร้อนๆ ด่าพระอาทิตย์ ด่าพระเจ้า ด่าเด็ก ก็มี บางคนก็ชอบขึ้นมาค่ำคืน ด่าคนเอเชีย ด่าคนขับ เจอคนไม่ยอมก็ด่ากันกลับไปมา ถ้าเจอก็ต้องทนปวดตับแบบนี้จนถึงบ้าน
พีคสุดคือ ความจะกลับไปเยี่ยมครอบครัวที่ไทยรอบที่แล้ว ตื่นเช้ามาอาบน้ำแต่งตัว เบาๆพรมน้ำหอมประปราย พร้อมกระเป๋าเดินทาง1ใบ ลงไปรอแทรมหน้าอพาร์ตเมนต์ ทีนี้แทรมไม่มาสักที สังเกตเห็นป้าแต่งชุดรุงรังนางนึง เดินไล่คุยกับ คนมาตั้งแต่ หัวป้ายแทรม ก็ไม่มีใครตอบนาง จนนางมาทักดิชั้น นี่ก็ตอบกลับไป คิดว่าไม่มีอะไร ทีนี้นางเริ่มชวนคุยถามนู้นนี่ ถามมาจากไหนบ้าง ไรบ้าง วนมาถามเรื่องการแต่งตัวนางให้เรามองที่นางสิ และถามประมาณว่านางลุค amazing ไหมอะไรแบบนี้ กระนั้นจะบอกไปตรงๆว่า ที่ amazing สุดก็กลิ่นป้าน่ะ หนูเวียนหัวมาก แว่นกันแดดป้าจะเยอะไปไหน คาดหัว คาดอก และใส่ที่ตา1อัน มันใช่หรอ? ชวนงงแป้ป จนนี่ก็อือๆเฉยๆไป พอจับทางได้ว่าป้านี่ก็หนักอยู่ประมาณนึง เลยพยายามขอตัวเดินออกไป ทีนี้แหละนางตามมาติด หรือตอนนั้นอาจจะนางดูท่าเราแล้ว ดูไม่น่ากล้าด่านางกลับกระมัง ฮาา ทีนี้นางเริ่มแพลงฤทธิ์จ้ะ ด่าเรากระซิบใกล้ๆ เราประมาณว่า ยูวมาอยู่ที่ทำไม มาทำไม ทำไมไม่กลับยัวร์ ชิทคันทรี่ไปซะ!!! เอ้าๆๆๆ ป้าองค์ลงหรืออะไร นี่เห็นท่าไม่ดี ไม่อยากต่อความให้เสียฤกษ์กลับไทย พยายามเดินหนีต่อ นางเริ่มตามมาบ่นๆ นี่ก้ชะเง้อมองป้ายเวลาบอกแทรมจะมาในสองนาที โอ้ยย ทำไมมันแสนยาวนานเช่นนี้หนอ นางไม่ลดละนะ ถามเรา เธอนอน bagpacker หรอดูกระเป๋าเนี่ย และนางก็ต่อมารัวๆ อ้ะ หรือยูเป็นโฮมเลสใช่ไหมเนี่ย เอ้า…ซะงั้นป้า พูดไม่เกรงใจกระเป๋าลาก อันแสนจะ luxury ของเค้าเลยเด้อ นี่เลยตอบกลับนางว่า ตึกโรงแรมข้างหลังเธอนี่ละ อพาร์ตเมนต์ชั้น ทีนี้ป้าอารมณ์ขึ้นเรื่อยๆเริ่มแผดเสียงสอง ในจังหวะที่แทรมมาเทียบท่าพอดี เรารีบเดินเข้าไป ทีนี้นางเดินตามเข้าแทรมมาติดๆ มากรี้ดใส่หน้าเรา คนทั้งแทรมตกใจ ด้วยความโกรธปนตกใจกลัวนาง เราเริ่มถอยและหยิบมือถือขึ้นมาเหมือนจะกดโทรพร้อมบอกว่า ให้นาง get away from me ซะ ทีนี้นางถามจะโทรหาตำรวจหรอ เราตอบใช่ และเดินสับขาลากเป๋าหนี ไปในมุมที่คนนั่งอยู่เยอะๆ โชคดีมีป้าคนนึงมายืนข้างเรา บอกนางดูอันตราย ให้ถอยมา ชั้นดูให้ จนเรายกหูเหมือนจะโทรหาตำรวจจริงจัง นางไม่กล้าเดินเข้ามาตรงคนอยู่เยอะๆจ้ะ และนางก็ยืนกรี้ดตรงนั้นดังมาก สบถด่าอะไรของนาง และรีบเดินลงแทรมที่จะจอดป้ายต่อมาพอดี พร้อมกับเสียงบ่นด่าพฤติกรรมของนางจากคนในแทรม จริงๆตอนนั้น แอบกลับไทยไปพร้อมความรู้สึก เริ่มที่ลังเลนิดๆที่จะกลับมาใช้ชีวิตอยู่ต่อ เพราะก่อนหน้านี้ก็เคยเจอประมาณนี้มาก่อน กลุ่มคนพวกนี้จะเพ่งเล็งคนเอเชียเป็นพิเศษ ใน super market ก็มี ก็คิดไปว่า พวกนี้น่าจะมีปมในใจว่ากลุ่มคนเอเชียมาแย่งงานแย่งอะไรพวกเขาก็ว่าไป ครั้งนึงใน super market เจอผู้ชาย คนนึงไปตามด่าคนตรงเคาร์เตอร์คิดเงินที่เป็นคนเอเชีย ใครที่ไม่ตอบกลับอะไร มันก็จะยืนด่าต่อ พอพูดเสียงดังใส่มัน ว่า Don’t be bully ! ก็จะรีบถอยห่างไป แต่ไม่วายที่จะตะโกนว่าตอนออกประตู และวิ่งหนีไป …แหม่
ขอต่อคอมเม้นด้านล่างนะคะ
เมลเบิร์น…กับประสบการณ์พบปะความบ้าบอของคนในเมืองที่ติดอันดับความน่าอยู่ระดับโลก
เมื่อพูดถึงเมลเบิร์น ออสเตรเลีย หลายๆคนที่รู้จักส่วนใหญ่คงจะนึกถึง เมืองแห่งกาแฟ การศึกษา แหล่งงานศิลปะ ดนตรีบรรเลงตามถนน ความ Multi culture ความเมืองใหม่ความสะดวกสบายในการเดินทางบ้างเอย
โอ๊ยแกจริงๆรวมก็ดีแบบนั้นนะ แต่วันนี้คันปากอยากบอกเล่าสีสันมุมแปลกๆ แบ่งปันให้เพื่อนๆทุกคนได้เห็นอีกมุมบ้าบอเล็กๆ และบางครั้งก็ตลกไม่ออกจากเราคนที่ใช้ชีวิตในเมลเบิร์นเด้อ
เริ่มเรื่องแรกจาก เรื่องเล่าจากบนแทรม ใครที่เคยมาเที่ยวหรือพอทราบคร่าวๆเกี่ยวกับเมืองมาบ้าง ก็คือที่เมลเบิร์นเนอะ รถแทรมและเทรนคือการเดินทางหลักในการใช้ชีวิตที่นี่ สำหรับคนที่ไม่ได้ใช้รถส่วนตัว รถแทรมเนี่ยที่จะพาไปได้เกือบทุกที่ ในโซนของ Melbourne city และ Areas รอบๆ ทีนี้สถานการณ์บนแทรม โดยเฉพาะช่วงเช้ามืดมากๆหรือยามค่ำคืน นี่คุณเอ้ย บางเส้นทางนี่คือแหล่งรวมคนบ้าที่แท้ทรูในเวลาที่ต้องนั่งแทรมยามวิกาล มักจะมีคนขึ้นมาโหวกเหวกโวยวาย นอนบนพื้นท้ายขบวนรถ นี่ต้องพยายามไปนั่งติดขบวนหน้า ใกล้ที่นั่งคนขับ คอยลุ้นตลอดทางถึงบ้าน เคยเจอทั้งคนอ้วก คนฉี่หลังขบวนแทรมเอย กลิ่นนี่ฟุ้งทั้งคัน คนต้องมากระจุกกันอยู่ด้านหน้า เพื่อนเรามาเที่ยวจากไทย เจอคนขี้ค่ะคุณ ฟังไม่ผิด เจอคนขี้บนรถแทรม ในวันแรกที่มาเยือนเมลเบิร์น โอ้ย ไหนจะกลุ่มคนเพี้ยนๆที่ชอบลากของยืนกั้นประตูแทรมทำให้ปิดไม่ได้ และไม่สามารถออกตัวต่อได้ คือ Homeless บางกลุ่มขึ้นแทรมมาพอถึงจุดหมายเค้าจอดให้ลงไม่ค่อยอยากจะลงจ้ะ รอจนประตูเกือบจะปิดไปต่อแล้ว นางถึงค่อยคิดออกได้ว่าต้องลง และให้เพื่อนไปขวางประตูค่อยๆขนของเดินออกแทรมกัน เคยเจอป้าคนนึงแกน่าจะสติไม่ค่อยดี แต่แกไม่มีอะไร แกเป็นขาประจำแทรมเส้นที่เราเดินทาง นางมีหลายอารมณ์มาก บางวันขึ้นมาร้องไห้กรีดร้องเหมือนใครจะมาทำอะไร บางวันอากาศร้อนๆ ด่าพระอาทิตย์ ด่าพระเจ้า ด่าเด็ก ก็มี บางคนก็ชอบขึ้นมาค่ำคืน ด่าคนเอเชีย ด่าคนขับ เจอคนไม่ยอมก็ด่ากันกลับไปมา ถ้าเจอก็ต้องทนปวดตับแบบนี้จนถึงบ้าน
พีคสุดคือ ความจะกลับไปเยี่ยมครอบครัวที่ไทยรอบที่แล้ว ตื่นเช้ามาอาบน้ำแต่งตัว เบาๆพรมน้ำหอมประปราย พร้อมกระเป๋าเดินทาง1ใบ ลงไปรอแทรมหน้าอพาร์ตเมนต์ ทีนี้แทรมไม่มาสักที สังเกตเห็นป้าแต่งชุดรุงรังนางนึง เดินไล่คุยกับ คนมาตั้งแต่ หัวป้ายแทรม ก็ไม่มีใครตอบนาง จนนางมาทักดิชั้น นี่ก็ตอบกลับไป คิดว่าไม่มีอะไร ทีนี้นางเริ่มชวนคุยถามนู้นนี่ ถามมาจากไหนบ้าง ไรบ้าง วนมาถามเรื่องการแต่งตัวนางให้เรามองที่นางสิ และถามประมาณว่านางลุค amazing ไหมอะไรแบบนี้ กระนั้นจะบอกไปตรงๆว่า ที่ amazing สุดก็กลิ่นป้าน่ะ หนูเวียนหัวมาก แว่นกันแดดป้าจะเยอะไปไหน คาดหัว คาดอก และใส่ที่ตา1อัน มันใช่หรอ? ชวนงงแป้ป จนนี่ก็อือๆเฉยๆไป พอจับทางได้ว่าป้านี่ก็หนักอยู่ประมาณนึง เลยพยายามขอตัวเดินออกไป ทีนี้แหละนางตามมาติด หรือตอนนั้นอาจจะนางดูท่าเราแล้ว ดูไม่น่ากล้าด่านางกลับกระมัง ฮาา ทีนี้นางเริ่มแพลงฤทธิ์จ้ะ ด่าเรากระซิบใกล้ๆ เราประมาณว่า ยูวมาอยู่ที่ทำไม มาทำไม ทำไมไม่กลับยัวร์ ชิทคันทรี่ไปซะ!!! เอ้าๆๆๆ ป้าองค์ลงหรืออะไร นี่เห็นท่าไม่ดี ไม่อยากต่อความให้เสียฤกษ์กลับไทย พยายามเดินหนีต่อ นางเริ่มตามมาบ่นๆ นี่ก้ชะเง้อมองป้ายเวลาบอกแทรมจะมาในสองนาที โอ้ยย ทำไมมันแสนยาวนานเช่นนี้หนอ นางไม่ลดละนะ ถามเรา เธอนอน bagpacker หรอดูกระเป๋าเนี่ย และนางก็ต่อมารัวๆ อ้ะ หรือยูเป็นโฮมเลสใช่ไหมเนี่ย เอ้า…ซะงั้นป้า พูดไม่เกรงใจกระเป๋าลาก อันแสนจะ luxury ของเค้าเลยเด้อ นี่เลยตอบกลับนางว่า ตึกโรงแรมข้างหลังเธอนี่ละ อพาร์ตเมนต์ชั้น ทีนี้ป้าอารมณ์ขึ้นเรื่อยๆเริ่มแผดเสียงสอง ในจังหวะที่แทรมมาเทียบท่าพอดี เรารีบเดินเข้าไป ทีนี้นางเดินตามเข้าแทรมมาติดๆ มากรี้ดใส่หน้าเรา คนทั้งแทรมตกใจ ด้วยความโกรธปนตกใจกลัวนาง เราเริ่มถอยและหยิบมือถือขึ้นมาเหมือนจะกดโทรพร้อมบอกว่า ให้นาง get away from me ซะ ทีนี้นางถามจะโทรหาตำรวจหรอ เราตอบใช่ และเดินสับขาลากเป๋าหนี ไปในมุมที่คนนั่งอยู่เยอะๆ โชคดีมีป้าคนนึงมายืนข้างเรา บอกนางดูอันตราย ให้ถอยมา ชั้นดูให้ จนเรายกหูเหมือนจะโทรหาตำรวจจริงจัง นางไม่กล้าเดินเข้ามาตรงคนอยู่เยอะๆจ้ะ และนางก็ยืนกรี้ดตรงนั้นดังมาก สบถด่าอะไรของนาง และรีบเดินลงแทรมที่จะจอดป้ายต่อมาพอดี พร้อมกับเสียงบ่นด่าพฤติกรรมของนางจากคนในแทรม จริงๆตอนนั้น แอบกลับไทยไปพร้อมความรู้สึก เริ่มที่ลังเลนิดๆที่จะกลับมาใช้ชีวิตอยู่ต่อ เพราะก่อนหน้านี้ก็เคยเจอประมาณนี้มาก่อน กลุ่มคนพวกนี้จะเพ่งเล็งคนเอเชียเป็นพิเศษ ใน super market ก็มี ก็คิดไปว่า พวกนี้น่าจะมีปมในใจว่ากลุ่มคนเอเชียมาแย่งงานแย่งอะไรพวกเขาก็ว่าไป ครั้งนึงใน super market เจอผู้ชาย คนนึงไปตามด่าคนตรงเคาร์เตอร์คิดเงินที่เป็นคนเอเชีย ใครที่ไม่ตอบกลับอะไร มันก็จะยืนด่าต่อ พอพูดเสียงดังใส่มัน ว่า Don’t be bully ! ก็จะรีบถอยห่างไป แต่ไม่วายที่จะตะโกนว่าตอนออกประตู และวิ่งหนีไป …แหม่
ขอต่อคอมเม้นด้านล่างนะคะ