เมื่อ ปี2558 ติด มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
วิทยาลัยการเมืองการปกครอง
สาขารัฐประศาสนสตร์ .. ก็เรียนมาสักพักใหญ่ๆ ก็มาเที่ยวบ้าง แต่ไม่บ่อย ส่วนมากเรียนเสร็จ ไปกินข้าวกับเพื่อน แล้วก็กลับหอ และเราไม่เคยโดดเรียน ส่วนน้อยที่มาสาย
..เราเป็นเด็กกิจกรรม เราอยู่ในกลุ่มคณะกรรมการของ คณะ และ สาขา ของตัวเอง..
..มีงานเดี่ยว งานคู่ งานกลุ่ม หรือแม้กระทั่ง มีสอบ เราทำหมด จนมาถึงปี2560 เปิดเทอมมาได้ไม่ถึงอาทิตย์ มีอะไรๆแจ้งเตือนในระบบ แบบ งงๆ ( ตอนนั้น อาจจะ ปี2 เทอม1 ) พูดๆสั้นๆๆ ก็พอตื่นขึ้นมา เพื่อที่จะไปเรียนบ่าย เพื่อนบอกว่า อาจารย์ งดคลาส เลยไปเปิดดูในเว็บ ณ วินาทีนั้น สิ่งที่เห็นคือ .. น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด มือสั้นไปหมด โทรหาเพื่อน ( ผู้หญิง ) พูดให้เพื่อนฟัง และเพื่อนผู้ชาย ณ ตอนนั้น หยุดเล่นเกมส์ ทันที ..ไม่เชื่อ เราว่าจะเป็นเรา เพื่อนทุกคนตกใจ และไม่เชื่อกัน เพราะเราเข้าเรียนตลอด มีงาน ส่งทุกงาน มีสอบ ก็สอบทุกวิชา สั้นๆละกัน เนอะ..
..เกรดต่ำมาตลอด คะแนนสอบน้อย แต่เราพยายามแล้ว เพื่อให้เกรดขึ้ย ไม่ใช่พยายาม นะ..
และโทรไปหาพ่อกับแม่ พูดไป ร้องไห้ไป..
แต่ พ่อกับแม่ ไม่ด่าเรา สักคำ แต่พ่อ บอกตอนนั้น อยู่ซ้ำๆว่า ไม่เป็นไรนะลูก เอาใหม่ เริ่มต้นใหม่ ใจเย็นๆ หยุดร้องไห้ ..และอยู่ในช่วงที่ พ่อได้ไปทำธุระ อยู่จังหวัดเลย ..เราตัดสินใจไปเที่ยวกับพ่อแม่ เพื่อให้ตัวเราเองสบายใจ
และพอกลับมาถึงบ้าน สักพัก พ่อแม่ แนะนำให้เรียนอาชีว /ปวส ตอนนั้นก็คิดว่า จะเรียนการโรงแรม แต่เราไม่เก่งภาษา พ่อ ก็เลยแนะนำให้เรียน คอมพิวเตอร์. เพราะเราติดโทรศัพท์ ชอบเล่น เราเลยตัดสิยใจเรียนคอมพิวเตอร์ธุรกิจ แต่เราไม่เก่งคอม เลย เราเรียนตามใจพ่อ พอเรียนไปสักพักแล้ว โชคดีตรงที่ เจอเพื่อนดี และดีมากสุดๆ มีงาน ไรช่วยกันตลอด จนมาถึงวันฝึกงาน ก็มาฝึกงานบริษัท เดียวกัน แต่กระจายกันอยู่ ไม่ได้อยู่ที่เดียวกัน ..แต่ก็ไปหากันได้ เรียน1ปี ฝึกงาน1ปี ตอนนี้ก็ 8เดือนกว่า เหลืออีก5เดือน ก็ฝึกงานเสร็จแล้ว
ฝึกงานเสร็จ ว่าจะกลับไปเรียนใกล้บ้าน
แต่ก็คิดเรื่องเรียนต่อ เลย คิดว่า อยากเรียน สาขาเดิม ที่เคยเรียน แต่กลัว เป็นแบบเดิม.
เลยคิดว่า จะเรียนคณะ/สาขา เดิม.
หรือ คณะ/สาขา ใหม่
แต่เป็นคนไม่ชอบ คณิต/ฟิสิกส์/เคมี/อังกฤษ
ตอนนั้นเลยตัดสินใจเรียน รัฐศาสตร์
เด็กซิ่ว อยากเรียนคณะ เดิม แต่กลัวซิ่ว อีก หรือต้องเปลี่ยนคณะ/สาขา ใหม่
วิทยาลัยการเมืองการปกครอง
สาขารัฐประศาสนสตร์ .. ก็เรียนมาสักพักใหญ่ๆ ก็มาเที่ยวบ้าง แต่ไม่บ่อย ส่วนมากเรียนเสร็จ ไปกินข้าวกับเพื่อน แล้วก็กลับหอ และเราไม่เคยโดดเรียน ส่วนน้อยที่มาสาย
..เราเป็นเด็กกิจกรรม เราอยู่ในกลุ่มคณะกรรมการของ คณะ และ สาขา ของตัวเอง..
..มีงานเดี่ยว งานคู่ งานกลุ่ม หรือแม้กระทั่ง มีสอบ เราทำหมด จนมาถึงปี2560 เปิดเทอมมาได้ไม่ถึงอาทิตย์ มีอะไรๆแจ้งเตือนในระบบ แบบ งงๆ ( ตอนนั้น อาจจะ ปี2 เทอม1 ) พูดๆสั้นๆๆ ก็พอตื่นขึ้นมา เพื่อที่จะไปเรียนบ่าย เพื่อนบอกว่า อาจารย์ งดคลาส เลยไปเปิดดูในเว็บ ณ วินาทีนั้น สิ่งที่เห็นคือ .. น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด มือสั้นไปหมด โทรหาเพื่อน ( ผู้หญิง ) พูดให้เพื่อนฟัง และเพื่อนผู้ชาย ณ ตอนนั้น หยุดเล่นเกมส์ ทันที ..ไม่เชื่อ เราว่าจะเป็นเรา เพื่อนทุกคนตกใจ และไม่เชื่อกัน เพราะเราเข้าเรียนตลอด มีงาน ส่งทุกงาน มีสอบ ก็สอบทุกวิชา สั้นๆละกัน เนอะ..
..เกรดต่ำมาตลอด คะแนนสอบน้อย แต่เราพยายามแล้ว เพื่อให้เกรดขึ้ย ไม่ใช่พยายาม นะ..
และโทรไปหาพ่อกับแม่ พูดไป ร้องไห้ไป..
แต่ พ่อกับแม่ ไม่ด่าเรา สักคำ แต่พ่อ บอกตอนนั้น อยู่ซ้ำๆว่า ไม่เป็นไรนะลูก เอาใหม่ เริ่มต้นใหม่ ใจเย็นๆ หยุดร้องไห้ ..และอยู่ในช่วงที่ พ่อได้ไปทำธุระ อยู่จังหวัดเลย ..เราตัดสินใจไปเที่ยวกับพ่อแม่ เพื่อให้ตัวเราเองสบายใจ
และพอกลับมาถึงบ้าน สักพัก พ่อแม่ แนะนำให้เรียนอาชีว /ปวส ตอนนั้นก็คิดว่า จะเรียนการโรงแรม แต่เราไม่เก่งภาษา พ่อ ก็เลยแนะนำให้เรียน คอมพิวเตอร์. เพราะเราติดโทรศัพท์ ชอบเล่น เราเลยตัดสิยใจเรียนคอมพิวเตอร์ธุรกิจ แต่เราไม่เก่งคอม เลย เราเรียนตามใจพ่อ พอเรียนไปสักพักแล้ว โชคดีตรงที่ เจอเพื่อนดี และดีมากสุดๆ มีงาน ไรช่วยกันตลอด จนมาถึงวันฝึกงาน ก็มาฝึกงานบริษัท เดียวกัน แต่กระจายกันอยู่ ไม่ได้อยู่ที่เดียวกัน ..แต่ก็ไปหากันได้ เรียน1ปี ฝึกงาน1ปี ตอนนี้ก็ 8เดือนกว่า เหลืออีก5เดือน ก็ฝึกงานเสร็จแล้ว
ฝึกงานเสร็จ ว่าจะกลับไปเรียนใกล้บ้าน
แต่ก็คิดเรื่องเรียนต่อ เลย คิดว่า อยากเรียน สาขาเดิม ที่เคยเรียน แต่กลัว เป็นแบบเดิม.
เลยคิดว่า จะเรียนคณะ/สาขา เดิม.
หรือ คณะ/สาขา ใหม่
แต่เป็นคนไม่ชอบ คณิต/ฟิสิกส์/เคมี/อังกฤษ
ตอนนั้นเลยตัดสินใจเรียน รัฐศาสตร์