สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเราเอง ถ้าผิดพลาดยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ
แนะนำตัวก่อนเลยว่าเราอยู่ม.ปลาย โรงเรียนหญิงล้วนจังหวัดหนึ่ง คือในห้องเราจะมีเพื่อนผู้หญิงคนนึง ซึ่งท่าทางก็ออกทอมๆหน่อย แต่ก็ไว้ผมยาว จริงๆเค้าก็ชอบผู้ชายนั่นแหละ แต่บุคลิกเหมือนทอมมากๆ ตอนแรกเราเฉยๆกับเค้า (ขอแทนชื่ออีกคนว่าa) แต่ a ชอบมาของานการบ้าน ทั้งๆที่เราอยู่คนละกลุ่มกัน เราก็ไม่ได้คิดอะไร ก็ให้ตลอด เพื่อนกันอะเนอะ แต่พอช่วงกิจกรรมปีที่แล้ว เราอยู่กับ a บ่อยขึ้นหลังเลิกเรียน ตัวติดกันกว่าปกติ ซื้อข้าวอะไรก็ไปด้วยกัน เกมส์ก็เล่นด้วยกัน แล้ว a ก็จะทักไลน์มาตลอดว่าอยู่ไหน เหมือนอยากให้เราอยู่เป็นเพื่อน ทำนองนั้น ความรู้สึกมันก็เปลี่ยนไป เราอาจจะคิดไปเองว่าเราก็สำคัญกับa แต่จริงๆaก็คิดกับเราแค่เพื่อน
เราก็ปล่อยผ่านความรู้สึกนี้ไป ก็คือชอบไปเรื่อยๆ มีบางทีได้หาเศษหาเลยนิดหน่อย เราก็มีความสุขแล้วอะ เราชอบถ่ายรูปaตอนเผลอมากๆ (ดูโรคจิตเนอะ5555) ก็ทำหน้าที่เพื่อนให้มันดีที่สุด เราไม่เคยก้าวก่าย a เลย ไม่ว่า a จะชอบใคร เราก็ไม่เคยถาม เพราะถือว่าเป็นเรื่องส่วนตัวของเค้า เราก็ชอบมาเรื่อยๆจนปีนี้มีกิจกรรมอีก เราไม่ค่อยได้อยู่กับ a แล้วนะ แค่แอบดูเค้าอยู่ห่างๆ แล้วบังเอิญเพื่อนเรารู้ว่าเราชอบ a ก็ชอบชงชอบแซวตลอด จนบางทีเราไม่กล้าทำอะไรเลย กลัวaจะรู้ตัว เพราะเราคิดไว้ว่าถ้าaรู้ aต้องเปลี่ยนไปแน่ๆ
จนกิจกรรมวันสุดท้ายตรงกับวันเกิดเราพอดี เราตกใจมากเกือบร้องไห้เลย เพื่อนเราไปเตี๊ยมกับaตอนไหนก็ไม่รู้ แล้วaเดินถือเค้กมาให้ คือเราพูดไม่ออกเลย555 พอจบแฮปอะไรเสร็จ เราก็หนีมานอนใต้ตึกเรียนกับกลุ่มเพื่อนเรา แล้วบังเอิญกลุ่มaก็นั่งใกล้ๆโต๊ะเราอีก ก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะเหนื่อยมากก็เลยหลับไม่รู้เรื่อง ตื่นมาอีกที เพื่อนเราก็เล่าให้ฟังว่า ตอนเรานอนอยู่ a เดินมายืนมองตรงที่เราหลับ แบบยืนมองอะ เราก็งงมาก แล้วเพื่อนเราพูดขึ้นมาว่า aน่าจะรู้แล้วนะเรื่องที่ชอบมัน มันพูดกับกูว่า มันรู้ รู้มาตั้งนานแล้ว เราตัวชาวาบเลย ทำอะไรไม่ถูก แล้วหลังจากนั้นเราก็ห่างๆจากa ดูaก็เหมือนจะตึงๆใส่เราด้วย เราเลยไม่กล้าทักอะไร
จนใกล้ปิดเทอมที่ผ่านมา เราได้คุยกับเพื่อนa (ขอแทนชื่อว่าb) bบอกเราว่า aไม่เคยชอบผู้หญิงเลย มันชอบผู้ชาย แล้วเหมือนaก็เคยพูดกับb ว่าถ้าเราเป็นผู้ชาย a ชอบเราไปนานแล้ว เพราะเราดีกับaขนาดนี้ แต่ตอนเราฟังbพูดเราพังมากอะ เราสงสัยว่าการที่จะชอบใครซักคน สุดท้ายเพศก็สำคัญที่สุดใช่ไหม แค่เราไม่ใช่ผู้ชาย เราไม่มีสิทธิ์จะสมหวังเลยใช่ไหม55555 แต่พอเรามาคิดทีหลัง เราก็รู้สึกว่าคนมันไม่ชอบผู้หญิงยังไงมันก็ชอบไม่ได้มั้ง เราก็เริ่มปลงๆละ ตอนนี้เรากับaก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม มีเล่นเกมด้วยกันบ้าง แต่ความรู้สึกเราไม่เปลี่ยนนะ ก็คงชอบแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ เมื่อไฟนอลที่ผ่านมาaก็ติวสอบให้ทั้งๆที่aไม่ใช่คนที่ทำสรุปอ่านสอบ เรามีความสุขตรงนี้ก็ดีมากๆแล้ว จริงๆความสัมพันธ์แบบเพื่อนน่าจะยั่งยืนที่สุดแล้วแหละ
ปล.เราไม่ได้เป็นเลสนะ เราชอบได้ทั้งผู้ชายผู้หญิง
แอบชอบเพื่อนผู้หญิงในห้อง แต่ติดตรงที่เราก็เป็นผู้หญิงเหมือนกัน
แนะนำตัวก่อนเลยว่าเราอยู่ม.ปลาย โรงเรียนหญิงล้วนจังหวัดหนึ่ง คือในห้องเราจะมีเพื่อนผู้หญิงคนนึง ซึ่งท่าทางก็ออกทอมๆหน่อย แต่ก็ไว้ผมยาว จริงๆเค้าก็ชอบผู้ชายนั่นแหละ แต่บุคลิกเหมือนทอมมากๆ ตอนแรกเราเฉยๆกับเค้า (ขอแทนชื่ออีกคนว่าa) แต่ a ชอบมาของานการบ้าน ทั้งๆที่เราอยู่คนละกลุ่มกัน เราก็ไม่ได้คิดอะไร ก็ให้ตลอด เพื่อนกันอะเนอะ แต่พอช่วงกิจกรรมปีที่แล้ว เราอยู่กับ a บ่อยขึ้นหลังเลิกเรียน ตัวติดกันกว่าปกติ ซื้อข้าวอะไรก็ไปด้วยกัน เกมส์ก็เล่นด้วยกัน แล้ว a ก็จะทักไลน์มาตลอดว่าอยู่ไหน เหมือนอยากให้เราอยู่เป็นเพื่อน ทำนองนั้น ความรู้สึกมันก็เปลี่ยนไป เราอาจจะคิดไปเองว่าเราก็สำคัญกับa แต่จริงๆaก็คิดกับเราแค่เพื่อน
เราก็ปล่อยผ่านความรู้สึกนี้ไป ก็คือชอบไปเรื่อยๆ มีบางทีได้หาเศษหาเลยนิดหน่อย เราก็มีความสุขแล้วอะ เราชอบถ่ายรูปaตอนเผลอมากๆ (ดูโรคจิตเนอะ5555) ก็ทำหน้าที่เพื่อนให้มันดีที่สุด เราไม่เคยก้าวก่าย a เลย ไม่ว่า a จะชอบใคร เราก็ไม่เคยถาม เพราะถือว่าเป็นเรื่องส่วนตัวของเค้า เราก็ชอบมาเรื่อยๆจนปีนี้มีกิจกรรมอีก เราไม่ค่อยได้อยู่กับ a แล้วนะ แค่แอบดูเค้าอยู่ห่างๆ แล้วบังเอิญเพื่อนเรารู้ว่าเราชอบ a ก็ชอบชงชอบแซวตลอด จนบางทีเราไม่กล้าทำอะไรเลย กลัวaจะรู้ตัว เพราะเราคิดไว้ว่าถ้าaรู้ aต้องเปลี่ยนไปแน่ๆ
จนกิจกรรมวันสุดท้ายตรงกับวันเกิดเราพอดี เราตกใจมากเกือบร้องไห้เลย เพื่อนเราไปเตี๊ยมกับaตอนไหนก็ไม่รู้ แล้วaเดินถือเค้กมาให้ คือเราพูดไม่ออกเลย555 พอจบแฮปอะไรเสร็จ เราก็หนีมานอนใต้ตึกเรียนกับกลุ่มเพื่อนเรา แล้วบังเอิญกลุ่มaก็นั่งใกล้ๆโต๊ะเราอีก ก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะเหนื่อยมากก็เลยหลับไม่รู้เรื่อง ตื่นมาอีกที เพื่อนเราก็เล่าให้ฟังว่า ตอนเรานอนอยู่ a เดินมายืนมองตรงที่เราหลับ แบบยืนมองอะ เราก็งงมาก แล้วเพื่อนเราพูดขึ้นมาว่า aน่าจะรู้แล้วนะเรื่องที่ชอบมัน มันพูดกับกูว่า มันรู้ รู้มาตั้งนานแล้ว เราตัวชาวาบเลย ทำอะไรไม่ถูก แล้วหลังจากนั้นเราก็ห่างๆจากa ดูaก็เหมือนจะตึงๆใส่เราด้วย เราเลยไม่กล้าทักอะไร
จนใกล้ปิดเทอมที่ผ่านมา เราได้คุยกับเพื่อนa (ขอแทนชื่อว่าb) bบอกเราว่า aไม่เคยชอบผู้หญิงเลย มันชอบผู้ชาย แล้วเหมือนaก็เคยพูดกับb ว่าถ้าเราเป็นผู้ชาย a ชอบเราไปนานแล้ว เพราะเราดีกับaขนาดนี้ แต่ตอนเราฟังbพูดเราพังมากอะ เราสงสัยว่าการที่จะชอบใครซักคน สุดท้ายเพศก็สำคัญที่สุดใช่ไหม แค่เราไม่ใช่ผู้ชาย เราไม่มีสิทธิ์จะสมหวังเลยใช่ไหม55555 แต่พอเรามาคิดทีหลัง เราก็รู้สึกว่าคนมันไม่ชอบผู้หญิงยังไงมันก็ชอบไม่ได้มั้ง เราก็เริ่มปลงๆละ ตอนนี้เรากับaก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม มีเล่นเกมด้วยกันบ้าง แต่ความรู้สึกเราไม่เปลี่ยนนะ ก็คงชอบแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ เมื่อไฟนอลที่ผ่านมาaก็ติวสอบให้ทั้งๆที่aไม่ใช่คนที่ทำสรุปอ่านสอบ เรามีความสุขตรงนี้ก็ดีมากๆแล้ว จริงๆความสัมพันธ์แบบเพื่อนน่าจะยั่งยืนที่สุดแล้วแหละ
ปล.เราไม่ได้เป็นเลสนะ เราชอบได้ทั้งผู้ชายผู้หญิง