เราต้องขอเกริ่นก่อนเลยว่า เราเป็นผญ.คนนึง ที่เคยมีแฟนทั้งทอมและก็ผช. เคยมีคำถามเหมือนกันว่าเราชอบแบบไหนซึ่งเราเองก็ตอบไม่ได้ เราคิดว่ามันอยู่ที่คนมากกว่าไม่ว่าเขาจะเป็นอะไร ทอมหรือผช. ถ้าเราชอบก็คือชอบ ขอเข้าเรื่องเลยละกันค่ะ มีอยู่วันหนึ่งมีรุ่นพี่ที่เรียนสาขาเดียวกันกับเราแต่เขาจบไปแล้วละก้กำลังทำงาน ส่วนเราพอเรียนจบก้เรียนต่อสาขาเดิมที่เดิม พี่คนนี้คนที่เราพูดถึงขอใช้นามสมมติว่าA นะคะ แล้วเราจะแทนตัวเราว่าB นะคะ มีอยู่วันหนึงพี่Aก็แอดเฟสและทักเฟสมาหาเราซึ่งเราไม่รู้จักหรอกแต่เราเห็นในโปรไฟล์เขาว่าเคยเรียนที่เดียวสาขาเดียวกับเราๆก็เลยรับแอดพี่เขา และก็เริ่มคุยกัน จากนั้นก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนวันนึงเราเครียดจากงานพี่A ก็บอกว่าไปทำบุญไหมเดี๋ยวพี่พาไป(ลืมบอกไปว่าเรากับพี่เขาอยู่คนละจังหวัดกันซึ่งห่างกันประมาณ 100กว่ากิโล) ละวันนั้นพี่เขาก็มาหาเราทั้งๆที่เรายังไม่ได้บอกว่าจะปด้วยๆซ้ำและด้วยความที่เราไม่กล้าไปกับพี่เขาพี่เขาจึงต้องไปทำบุญคนเดียว พอสุดท้ายก่อนพี่เขาจะกลับเขาก็ขอมาเจอมาหาเราสักแปปก็ยังดีก่อนกลับ เราก็ใจอ่อนยอมเจอก็ได้นั่นเปนครั้งแรกที่เราได้เจอและได้คุยกันตั้งแต่ที่เราคุยกันผ่านโลกโซเชียลมาตลอด หลังจากวันนั้นวันที่เราเจอกันเราก็รู้สึกว่าเราคุยกันถูกคอมีอะไรที่คล้ายๆกันชอบอะไรเหมือนๆกัน เราจึงคุยกันมาเรื่อยๆ จากวันนั้นพี่เขาก็เปลี่ยนเป็นมาหาเราทุกอาทิตย์ที่เขาหยุดงาน (ต้องบอกว่าพี่เขาทำงานจันทร์ถึงเสาร์หยุดวันอาทิตย์แค่วันเดียว) แต่เขาก้เลือกที่จะเอาวันหยุดเขาขับรถ 100 กว่ากิโลเพื่อมาหาเรา (ในใจตอนนั้นเราก็คิดแค่ว่าทอมคนนี้ลงทุนเนอะช่วงโปรก็งี้แหละทำคะแนน) แต่ระหว่างที่เราคุยกันเรื่อยๆพี่เขาก็เป็นคนที่โรแมนติกคนนึงเลยล่ะเพราะทุกครั้งที่เจอกันพี่เขาจะมีของมาเซอไพร์ตลอด(สายเปไปอีกกก) แต่เราก็ไม่ได้คุยกับเขาเพราะเขาสายเปหรอกนะคะที่เรายังคุยทุกวันนี้เขาทำให้เรารู้สึกว่า เราคุยด้วยแล้วสบายใจมีอะไรก็ปรึกษาได้ เขาทำให้เรายิ้ม ทำให้เราหัวเราะ ทำให้เราค่อยๆทำลายกำแพงในใจลงทีละนิด (ลืมบอกไปอีกอย่างนึงเวลาที่เขาอยู่กับเราเราแทบไม่ต้องทำอะไรเลยค่ะ ...จะเป็นอัมพาตก็งานนี้แหละเพราะพี่เขาทำให้ทุกอย่าง ทำโดยที่เราไม่ต้องบอก ทำโดยที่เราไม่ต้องร้องขอมีไม่สิ่งที่เขาทำให้ไม่ได้ก็คือ ไปเข้าห้องน้ำแทน อาบน้ำแทน กินข้าวแทนเราไม่ได้ นอกนั้นอะไรที่เขาทำแทนได้เขาทำหมด) เราก็คุยกันมาระยะหนึ่ง ตอนนั้นเราไปอาบน้ำ พอเราอาบเสร็จพี่เขาก็เข้าไปอาบต่อ(ต้องบอกก่อนนะคะว่าตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันพี่เขาให้เกียรติเรามาก ไม่ล่วงเกินไม่ฉวยโอกาสเราเลย) ต่อๆๆค่ะ พอเราอาบน้ำเสร็จเราจะเดินมานอนบนเตียงเราก็เจอกระดาษโน๊ตหลายใบแม็กเย็บรวมกันวางอยู่ ซึ่งประโยคสุดท้ายในนั้น เขาถามว่า "พี่ขออะไรอย่างนึงสิ" ซึ่งเราก็พอจะเดาออกละว่าถ้าเราพูดไปเขาจะพูดว่าอะไร พอเขาอาบน้ำเสร็จเราจึงไม่ได้พูดอะไร เราก้บอกเขาว่าง่วงแล้วอ่ะ นอนเนอะ แล้วเราก็แกล้งหยิบกระดาษที่เขาวางไว้ชูขึ้นมา เขาก็เขินๆแล้วพูดว่าไม่ถามอะไรหรอ เราก้ตอบไปว่าไม่ถามอ่ะ จะถามก็ต่อเมื่อหนูพร้อมจะฟังคำตอบเขาก้ไม่ได้ว่าอะไรแค่บอกว่าจะรอ จากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆจนเรารู้สึกสึกว่า เขาคือคนที่ทำให้เรายิ้มได้ในทุกๆวัน ทำให้ชีวิตเราดีขึ้นหลายๆอย่าง...ต้องบอกอีกอย่างว่าตอนที่พี่เขามาคุยกับเราๆก็มีคนคุยนะคะ แต่เขาก็ทำให้เราเราอยากที่จะค่อยๆตัดคนที่คุยออกไปได้ เราเลยอยากจะถามเพื่อนๆว่า ถ้าเราโอเคกับคนๆนี้ เราอยากจะคุยอยากจะคบกับเขา จริงๆแล้วเขาคือคนที่ตรงสเปคเราเกือบทุกอย่างเลยแหละผิดอย่างเดียวคือเขาเป็นทอม ถ้ามองในโลกแห่งความเป็นจริง เราก็คือผญ.คนนึงที่อยากแต่งงานมีลูกเป็นของตัวเองมีครอบครัว แต่พี่เขาเป็นทอม เราเลยยังมีกำแพงในส่วนนี้อยู่ระหว่างเรากับพี่เขา เราอย่างจะถามเพื่อนๆว่า เราควรจะทำยังไงดี เราไม่กล้าปฏิเสธเขา และเราก้ไม่อยากทำร้ายจิตใจเขา เราอยากคบกับเขาแต่มันก็เหมือนคบกันได้ไม่สุด ที่เรามองอนาคตก็เพราะว่าเราก็อายุระดับนึงแล้วเบญเพสแล้วด้วย เราอยากรักอยากคบกับพี่เขา แต่ลึกๆในใจเราก็กลัวๆว่าพ่อแม่ ญาติพี่น้องเราจะไม่ยอมรับจะไม่เห็นด้วยกับการคบทอม เราควรทำอย่างไรดีคะ ??