ขอกำลังใจหน่อยคะ

สวัสดีคะทุกคน เรามีเรื่องลำบากใจอยู่เรื่องหนึ่งคะ เราเป็นเส้นเลือดฝอยที่ขาทั้งสองข้างเลยคะ เรายังเรียนอยู่มอต้นน่ะคะ เวลาใส่กระโปรงเนตรนารีมันก็จะเห็นเส้นเลือดฝอยคะ กลุ้มใจมากคะ เป็นมา4เดือนเเล้ว เมื่อเดือนที่เเล้วจิตตกเพราะเรื่องนี้ล่ะคะ ช่วงนั้นไม่ค่อยกินไรเลยจนเพื่อนทักว่าเป็นไรทำไม่กินข้าว ช่วงนั้นเศร้ามากเลยคะถ้านั่งอยู่คนเดียวน้ำตาก็ไหลออกมาเอง บางครั้งเพื่อนนั่นคุยกันมีความสุข เเต่เรากลับน้ำตาไหลเฉย พอเป็นโรคนี้เเล้วเหมือนอยู่โลกที่ไม่มีความสุขเลยคะ เคยขอพ่อเเม่รักษาเเล้วคะ มีเเต่พ่อที่เข้าใจบอกว่ารอก่อน เพราะราคาค่อยข้างเเพง เเต่เเม่ไม่ให้ความสนใจคะ เเละยังพูดว่า มันเเค่เรื่องไร้สาระ ประโยคนั้นละคะทำให้เรายิ่งร้องให้หนักกว่าเดิม เรื่องนี้มีเเค่ พี่สาวพ่อเเละเพื่อนสนิทอีกคนที่คอยปลอบ เราซึมลงมากเลยคะ เเต่ก็มีความสุขกว่านี้เยอะเลย เราทำได้เเค่เก็บออมเงิน เพื่อวันข้างหน้าเราจะได้รักษา พ่อมักจะบอกเสมอว่าอย่าเก็บเรื่องนี้ไว้คนเดียว ไม่สบายใจก็เล่า เดี่ยวนี้ร้องให้ง่ายมากบ่อยด้วย เเต่ก็ไม่มีหรอกคะน้ำตา ขอกำลังใจหรือคำพูดดีๆหน่อยคะ ทุกวันนี้ก็ไม่มีความสุข หรือเราเป็นโรคซึมเศร้า??