กี่ปีแล้วนะ ที่ไม่ได้ใส่เสื้อสีแดง

นี้ถ้าอยู่กรุงเทพฯ เสื้อตัวนี้ คงไม่ได้หยิบออกมาจากตู้แน่นอน ไม่ได้รังเกียจอะไร แต่ยังนึกถึงช่วงเสื้อแดงเรืองอำนาจ ปิดสถานที่ต่างๆ ปิดศาลากลาง ปิดราชประสงค์ ปิดสวนลุม ทำให้คนที่ต้องไช้ชีวิตในเมืองหลวงอย่างเราต้องลำบากเพราะต้องไช้เส้นทางนี้หากิน

ถึงทุกวันนี้ กีฬาสีจะเจือจางแต่ก็ยังมีกลิ่นไออยู่เสมอ
ยิ่งหลังเลือกตั้งอาจจะกลับมาอีกก็ได้ถ้าฝ่ายตรงข้ามไม่ยอมรับกติกาอและไม่ยอมรับการบริหารราชการ

ยังดีนะที่ ลุงตู่ออกมาสยบปันหา จึงทำให้ทุกอย่างกลับเข้าสู่สภาวะปกติ ไม่มีการทะเลาะเบาะแว้งกันอีก ไม่อย่างนั้น คงดูไม่จืดอย่างแน่นอน เพราะช่วงเวลานั้นก็ฮื่มๆจะเข้าใส่กันอยู่ตลอด

วันนี้ขอสักวัน ยอมใจใส่เสื้อแดงเที่ยวนอกครับ
ถ้ากลับกรุงเทพฯให้ตาย ก็ไม่ใส่แน่นอนครับผม

ปอลอ.เมื่อคืนไปเดินชิบูย่ามา สนุกมาก ของกินอร่อย ของขายพวกรองเท้า ไม่แพงเลยถ้าซื้อบ้านเรา
รถไฟฟ้าที่นี้ วิ่งเร็วและหลายโบกี้มาก สนุกดี
มาที่นี้ก็มัวแต่หยอดตู้กาชาปองและกินไอติม 2อย่างนี้ไปที่ไหนก็เจอ

หมดไปกับตู้ตักตุ๊กตาเยอะมาก แต่ได้กลับมาแค่ขนม

บ้านเราเมื่อไรจะทำแบบนี้ได้บ้างนะ ตู้กดกาชาปอง ออกมาเป็นของสะสมอะไรก็ได้ รับรองขายดีแน่ๆ ขอเพียงทำออกมาน่ารักๆ สวยๆครับ อยากให้เด็กวัยรุ่นไทย ทำสิ่งสร้างสรรออกมาครับ