หนูเป็นนักเรียนชั้นม.6นะคะ ช่วงนี้เป็นช่วงที่กดดันตัวเองค่อนข้างสูงหนูอยากเป็นหมอค่ะปีนี้หนูต้องสอบแต่เนื่องด้วยความเครียดของหนูหรือจากเหตุผลที่แม่ชอบพูดว่า หนูอาจได้ไม่ดีเพราะเถียงแม่(ส่วนตัวหนูไม่ได้เถียง ส่วนตัวแล้วหนูคิดว่ามันเป็นการแสดงความคิดเห็น ชี้แจงซึ่งมันดูเหมือนหนูเถียง)เเม่ชอบบอกว่าหนูจะบาปด้วยความที่ว่าหนูถูกปลูกฝังเรื่องนี้ตั้งแต่เด็ก มีเป็นคนsensitiveกับเรื่องบาปกรรมมาก คือแม่ชอบพูดประมาณว่า หนูจะบาปนะ ถ้าจะไม่ติดหมอ หรืออนาคตไม่ดีก็มาจากที่หนูเถียง หรือแม่บอกว่า ระวังลูกหนูจะเถียงหนู แล้วเวลาหนูจัดฟันเจ็บฟันหรืออะไรก็แล้วแต่ที่เป็นเรื่องโชคร้าย แม่จะโยงเข้าบาปกรรมหมดเลย หนูระแวงและท้อแท้มากหนูท้อมาตลอดตอนแรกหนูจะสู้ หนูรักในอาชีพ เหนื่อยหนูยอม ความพยายามหนูต้องมาก่อน แต่ตอนนี้มันเหมือนตันไปหมด หนูเริ่มสับสน หนูไม่เห็นปลายทางแม่พูดจนกระทั่งหนูรู้สึกไม่อยากโต เวรกรรมจะตามเล่นงานหนู หนูจะสอบไม่ติด ชีวิตหนูจะไม่ดี ลูกจะเนรคุณ แล้วหนูก็ร้องไห้ คนเดียวมาตลอด อาการแบบนี้มาทุกเดือนค่ะเป็นช่วงๆ แล้วช่วงที่เป็นก็จะอยากตาย เพราะหนูรู้สึกไร้ค่ามาก หนูคงต้องเสียใจไปตลอดชีวิตถ้าไม่ติดหมอตามที่แม่บอกว่าหนูเถียงแม่แล้วเวรกรรมจะทำให้ไม่เจริญ แต่ในขณะหนึ่ง หนูกลัวบาปมากเช่นกัน อาการนี้เป็นมาตลอด นอนๆอยู่หนูก็คิดภาพตอนหนูเดินไปให้รถชน หรือหนูถูกฆ่า หรือตอนที่แม่กำลังว่าหนู หนูจะไปหยิบมีดในครัวแล้วแทงตัวเองตรงนั้น ให้แม่เลิกว่า หนูทำเป็นภาพในหัวแล้วเกือบทำอย่างงั้นมาตลอด อาการเหมือนคนสุดขีดมากค่ะหายใจไม่ออกอึดอัด แล้วหาทางออกไม่เจอ หนูเป็นแบบนี้ตั้งนานมาก หนูคิดว่าตั้งแต่หนูเรียนวิท คณิตแล้วคาดหวังในตัวเองมากๆในการทำให้พ่อแม่ภูมิใจ เรียนเก่งๆ หนูควรเอาเรื่องนี้ปรึกษาพ่อแม่ดีไหมคะ หนูกลัวท่านคิดว่าหนูประสาท หนูกลัวท่านจะด่าหนูซำ้ หนูกลัวเฟลอีก หนูทนไม่ไหวเลยรีบสมัครพันทิปมาปรึกษาค่ะ
ช่วยด้วย แบบนี้หนูเป็นอะไร