เราเรียนม.4 สายศิลป์ สอบเทอมแรกได้น้อยพ่อจะตัดพ่อลูกกับเรา ด่าเราเหมือนหมูเหมือนหมา ไม่ให้ตังค์ใช้ ยึดทุกอย่าง บัตร,รถ

เราเป็นครเรียนไม่เก่งแต่ก็ตั้งใจ เราเรียนโรงเรียนระดับจังหวัด เราเรียนเทอมแรกสอบไฟนอลเราได้เกรดน้อย พ่อเราด่าเราเหมือนไม่ใช่ลูก แถมบอกเราว่าอย่ากลับไปให้เขาเห็นหน้าอีก จะตัดขาดความเป็นพ่อลูกเรา เราเสียใจมาก พ่อเขาพูดแบบนี้กับลูกหรอ คนเป็นพ่อเป็นแม่รอแต่จะซ้ำเติมเรา ไม่เคยให้กำลังใจเราเลย ให้เราลาออกไปหางานทำ เราได้เกรด1.93 เราคิกว่าเราจะได้เยอะกว่านี้ แต่มันเอาเกรดยาก ระบบการศึกษากับที่พี่เราเรียนมันคนละแบบกัน เราบอกพ่อว่าถ้าเราไปเรียนโรงเรียนเดียวกับพี่เราจะทำเกรดสี่แบบง่ายๆให้พ่อดู พ่อก็ด่าไม่หยุด ยึดทุกอย่างที่เคยให้เรา ตังค์ไม่ให้ใช้ คือแม่เราเสียแล้ว ครอบครัวทางแม่เสียหมดแล้วเราเหลือแค่พ่อซึ่งพ่อก็ทิ้งเราแบบนี้ เราเสียใจจนคิดอยากฆ่าตัวตายเผื่ออะไรๆมันจะดีขึ้นแต่ก็คิดถึงทุกคนที่เรารักถ้าเขาไม่มีเราเขาจะอยู่อย่างไร เราเสียใจเสียความรู้สึกมาก ทุกคนกดดันเรา เราไม่ใช่คนเรียนเก่ง โง่มาก แต่พ่อก็ด่าเราตลอดแทนที่จะให้กำลังใจ