สวัสดีครับ คือผมไม่เคยเขียนกระทู้เลยนี่เป็นกระทู้แรกของผม
เข้าเรื่องเลยละกันนะครับ ผมอายุ 26 ปี ภรรยาผม 22 ปี เราแต่งงานกันมา 5 ปี มีลูกชายด้วยกัน 1คนตอนนี้อายุ 3ขวบครึ่ง ผมเองที่เป็นคนผิดผมอารมณ์ร้อนใส่เธอบ่อยๆ ไม่ค่อยจะสนใจใส่ใจเท่าที่ควร รวมถึงนิสัยแย่ๆหลายๆอย่างที่เธอขอให้ผมแก้แต่ผมก็แก้ไม่หายสักที จนวันนึงเธอยอกว่าเธอทนไม่ไหวกับนิสัยแย่ๆของผมเธอขอเลิกกับผม และแล้วผมก็พบว่าเธอมีคนอื่นอยู่แถวๆที่ทำงานของเธอ เธอบอกว่าคนคนนั้นช่างเอาใจจะไปไหนกินอะไร ตามใจเธอทุกอย่างต่างจากผม เธอขอให้เลิกยุ่งกับเธอ แต่ถ้าผมจะอยู่กับลูกเธอก็ไม่ว่า ผมเลือกขออยู่กับลูก ตอนนี้ผมกับเค้ายังนอนห้องเดียวกันแต่ไม่ได้มีอะไรกัน ทำอะไรเหมือนปกติทุกอย่างแต่สถานะแค่เพื่อนกัน ทุกอย่างเกิดจากผมเองครับที่เป็นคนผิด ผมทำให้เธอเสื่อมศรัทธาในตัวผม
สิ่งที่อยากจะถามเพื่อนๆคือ พอมีโอกาสที่เค้าจะกลับมารักกับผมเหมือนเดิมไหมครับ ผมไม่อยากเสียเทอไปเลย อย่างที่เขาว่าสิ่งล้ำค่าเราจะรู้ค่าของมันก็ต่อเมื่อเสียมันไปแล้ว ตอนนี้ผมทุกข์ใจมากๆครับ ต้องนอนทนฟังเค้าคุยกันทุกคืน มันปวดใจจริงๆครับ ขอบคุณทุกๆคำตอบ จะซ้ำเติมผมก็ได้ครับผมไม่ว่า ขอยคุณครับ
เลิกกับภรรยาแล้วเค้ามีแฟนใหม่แต่ยังอยู่ด้วยกันเพื่อลูก
เข้าเรื่องเลยละกันนะครับ ผมอายุ 26 ปี ภรรยาผม 22 ปี เราแต่งงานกันมา 5 ปี มีลูกชายด้วยกัน 1คนตอนนี้อายุ 3ขวบครึ่ง ผมเองที่เป็นคนผิดผมอารมณ์ร้อนใส่เธอบ่อยๆ ไม่ค่อยจะสนใจใส่ใจเท่าที่ควร รวมถึงนิสัยแย่ๆหลายๆอย่างที่เธอขอให้ผมแก้แต่ผมก็แก้ไม่หายสักที จนวันนึงเธอยอกว่าเธอทนไม่ไหวกับนิสัยแย่ๆของผมเธอขอเลิกกับผม และแล้วผมก็พบว่าเธอมีคนอื่นอยู่แถวๆที่ทำงานของเธอ เธอบอกว่าคนคนนั้นช่างเอาใจจะไปไหนกินอะไร ตามใจเธอทุกอย่างต่างจากผม เธอขอให้เลิกยุ่งกับเธอ แต่ถ้าผมจะอยู่กับลูกเธอก็ไม่ว่า ผมเลือกขออยู่กับลูก ตอนนี้ผมกับเค้ายังนอนห้องเดียวกันแต่ไม่ได้มีอะไรกัน ทำอะไรเหมือนปกติทุกอย่างแต่สถานะแค่เพื่อนกัน ทุกอย่างเกิดจากผมเองครับที่เป็นคนผิด ผมทำให้เธอเสื่อมศรัทธาในตัวผม
สิ่งที่อยากจะถามเพื่อนๆคือ พอมีโอกาสที่เค้าจะกลับมารักกับผมเหมือนเดิมไหมครับ ผมไม่อยากเสียเทอไปเลย อย่างที่เขาว่าสิ่งล้ำค่าเราจะรู้ค่าของมันก็ต่อเมื่อเสียมันไปแล้ว ตอนนี้ผมทุกข์ใจมากๆครับ ต้องนอนทนฟังเค้าคุยกันทุกคืน มันปวดใจจริงๆครับ ขอบคุณทุกๆคำตอบ จะซ้ำเติมผมก็ได้ครับผมไม่ว่า ขอยคุณครับ